ТА ҺА СҮРӘСЕ – 135 АЯТЬ

Бисмил-лә һ ир-рахмә нир-рахим.
1. Та Һ а. Мә гънә сен Аллаһ белә.
2. Ий Мухә ммә д г-м, Без сиң а Коръә нне иң дермә дек коры мә шә катьлә нмә кең ө чен,
3. мә гә р иң дердек ул Коръә нне Аллаһ удан куркучыларны вә гә зьлә вең ө чен.
4. Ул җ ирне вә бө ек кү клә рне яратучы Аллаһ удан иң дерелмеш булды.
5. Ул – Аллаһ Ґә решкә хуҗ а булды.
6. Җ ирдә ге вә кү клә рдә ге вә җ ир белә н кү клә р арасында булган нә рсә лә р һ ә м җ ир астында булган серлә р – Аның байлыгыдыр.
7. Ә гә р син сү зең не вә догаң ны кычкырып ә йтсә ң, Ул яшерен серлә рне белә, синең кычкыруың а ихтыяҗ ы юк.
8. Ул – Аллаһ, Аң ардан башка илаһ ә һ ич юк, бардыр Аның – кү ркә м исемнә ре.
9. Сиң а Мусаның хә бә ре килдеме?
10. Хатыны белә н юлда барганда караң гы кичтә еракта бер ут кү рде, хатынына ә йтте: " Мин ут кү рдем, шул җ ирдә торыгыз. Шаять мин ул җ ирдә н яктыртучы ут алып килермен, яки анда юл ө йрә тү челә рне табармын". Чө нки алар караң гыда юлларыннан адашкан иделә р.
11. Ут янына килгә не заманда Аллаһ тарафыннан: " Ий Муса", – дип нида кылынды.
12. Синең Раббың, ә лбә ттә, Минмен, башмакларың ны сал, чө нки син Тува исемле мө катдә с чокырдасың.
13. Мин сине пә йгамбә рлеккә ихтыяр кылдым, сиң а вә хий ителмеш сү злә рне ишет!
14. Дө реслектә Мин – Аллаһ, юк коллык кылырга яраклы Илаһ ә, мә гә р Мин генә, Миң а гына гыйбадә т кыл вә Мине зекер итә р ө чен намаз укы!
15. Тә хкыйк кыямә т килә чә к, аның кайчан булачагын яшерү не телим, соң ра, вакыт җ иткә ч, кыямә тне булдырырмын, һ ә рбер кеше тырышып эшлә гә н изге эшенең яки явыз эшенең җ ә засын алсын ө чен.
16. Берә ү нең кыямә т кө ненә ышанмавы һ ә м нә фесенә ияреп, явыз эшлә рне эшлә ве сине кыямә тнең булачагына ышанудан тыймасын, ул вакытта син һ ә лак булырсың.
17. Аллаһ, Мусадан сорады: " Ий Муса, синең кулында нә рсә бар".
18. Муса ә йтте: " Йә Рабби, кулымдагы нә рсә таягымдыр, шул таягыма таянып йө рим, вә ул таягым белә н куйларыма агач яфракларын сугып тө шерә мен һ ә м ул таяктан миң а башка файдалар да бар".
19. Аллаһ ә йтте: " Ий Муса, таягың ны ташлагыл җ иргә ".
20. Муса таякны җ иргә ыргытты. Ул таяк җ иргә тө шү белә н корсагында ашыгып йө рү че зур елан булды.
21. Аллаһ ә йтте: " Ий Муса, бу еланны тотып ал, курыкма, Без аны ә ү вә лге халә тенә кайтарырбыз." Ягъни елан Муса кулында янә таяк булды.
22. Инде уң кулың ны сул култык астына сук: ул кулың култыгың нан чыгар кү зне чагылдыра торган булып, ү зе зарарсыз булыр – галә мә т синең пә йгамбә рлегең ә икенче галә мә т булганы хә лдә.
23. Бу эшне кылдык синең пә йгамбә рлегең ә олугъ галә мә тне кешелә ргә кү рсә тмә клегебез ө чен.
24. Фиргаун янына барып аны хак дингә ө ндә гел, ул чиктә н тыш азды, хә тта: " Мин Илаһ ә ", – дия башлады.
25. Муса ә йтте: " Йә Рабби, кү керә гемне киң кыл залимнә рнең каршылыгына сабыр итә ргә.
26. Вә эшлә ремне миң а җ иң ел кыл.
27. Вә телемнә н тө енне чиш, сө йлә шү дә тотлыгуымны бетер.
28. Тың лаган кешелә р сү земне аң ласыннар ө чен Муса сабый чагында авызына утлы кү мер капкан, шул сә бә пле тотлыгып сө йлә шә торган булган.
29. Миң а ү з ә һ елемнә н бер ярдә мче бир.
30. Кардә шем Һ арунны.
31. Аның белә н минем куә темне яки арт тарафымны ныгыт.
32. Вә миң а аны пә йгамбә рлек эшемдә миң а ярдә мче иптә ш кыл.
33. Сиң а кү п тә сбих ә йтмә клегебез ө чен.
34. Вә Сине кү п зекер итмә клегебез ө чен.
35. Тә хкыйк Син безнең хә ллә рне кү реп белә сең.
36. Аллаһ ә йтте: " Ий Муса! Тә хкыйк сиң а сораган нә рсә лә рең бирелде.
37. Ий Муса, ошбулар сиң а икенче мә ртә бә ингам итү ебездер.
38. Беренче мә ртә бә ингам итү ебез сиң а вә хий иткә н нә рсә не анаң а вә хий итү ебез булды.
39. Сине табутка салып Нил дә рьясына агызырга анаң а, вә хий иттек вә зарар тидермичә корыга чыгар, дип, Нилгә вә хий иттек, Минем дошманым вә Мусаның дошманы Фиргаун алсын ө чен. Ий Муса ү земнә н сиң а мә хә ббә т салдым ки һ ә ркем хә тта Фиргаун сине сө йде, Минем кү з алдымда тә рбия ителмә клегең ө чен.
40. Фиргаун Мусаны судан алгач, кү крә к сө тен имезү ө чен кү п хатыннарны чакырып имезеп карадылар, лә кин Муса һ ичберсен кабул итмә де. Шул вакытта Мусаның кыз кардә ше Фиргаун йортына килде, ул ә йтте: " Бу сабыйны тә рбиялә п ү стерү ө чен яхшы хатыннан хә бә р биримме? " – дип. Соң ра Мусаның анасын алып килделә р, Муса, ә лбә ттә, ү з анасын кабул итте. Без сине ү з анаң а кайтардык, сине кү реп анаң ның кү злә ре карарлансын вә тынычланып кайгысы бетсен ө чен. Ий Муса, син бер имансыз кыйбтыйны ү тердең, бу эшең нең җ ә засын алудан Без сине коткардык вә сине тө рле мә шә катьлә ргә тө шереп сынадык. Син Мә дйә н кавеме эчендә Шө ґә еб пә йгамбә р янында ун ел тордың, соң ра пә йгамбә р булырга тә гаенлә нгә н вакытта Мысырга килдең, ий Муса!
41. Тур тавына килгә н вакытта Мин сине пә йгамбә рлеккә ихтыяр иттем.
42. Инде, ий Муса, ү зең вә кардә шең Һ арун Мин биргә н могҗ изалар белә н Фиргаунне вә аның кавемен хак дингә ө ндә ргә барыгыз вә Минем зекеремдә иренмә гез!
43. Вә газьлә р ө чен икегез Фиргаунгә барыгыз, чө нки ул чиктә н тыш азды.
44. Фиргавенга йомшак яхшы сү злә р сө йлә гез шаять вә газлә нер яки Аллаһ ґә забыннан куркыр.
45. Ә йттелә р: " Ий Раббыбыз, без куркабыз Фиргаун ашыгып безгә ґә заб бирер яки явыз эшне эшлә вен арттырыр" – дип.
46. Аллаһ ә йтте: " Ий Муса, курыкмагыз, ә лбә ттә, мин сезнең белә н, Фиргаунгә сө йлә гә н сү злә регезне ишетә мен һ ә м кү рә мен, сезне саклармын.
47. Барыгыз ул Фиргаунгә вә ә йтегез: " Без икебез дә сине хак дингә ө ндә ү ө чен җ ибә релгә н Раббың ның пә йгамбә рлә ребез. Ягькуб балаларын безнең, белә н җ ибә р аларны тө рлечә ґә заблама. Без сиң а Раббыбыз тарафыннан кү ндерелгә н рә сү ллә р икә нлегебезгә могҗ изалар белә н килдек, Аллаһ уның сә ламе без кү рсә ткә н хак юлга кергә н кешелә ргә дер.
48. Дө реслектә Аллаһ ґә забы пә йгамбә рлә рне ялганга тотып, хаклыктан баш тарткан кешелә ргә, дип безгә Аллаһ удан вә хий килде.
49. Фиргаун ә йтте: " Ий Муса! Сезнең Раббыгыз кем? "
50. Муса ә йтте: Безнең Раббыбыз ү зе халык кылган мә хлукларына һ ә рнә рсә не бирде, соң ра ү зе биргә н нә рсә лә рдә н файдаланырга кешелә ргә юл кү рсә тте, Ислам диненә дә юл кү рсә тте.
51. Фиргаун ә йтте: " Ә ү вә лдә ү леп киткә н кешелә рнең хә ллә ре ничек, алар икенче дө нья ө чен гыйбадә т кылалар иде".
52. Муса ә йтте: " Аларның хә ллә рен белмә к Аллаһ хозурындадыр, Лә ү хү л мә хфузда язылмыш. Минем Раббым сү зендә вә эшендә һ ич хаталанмый, һ ә м һ ич нә рсә не онытмас.
53. Ул Аллаһ җ ирне сезгә тү шә к кылды, җ ир ө стендә сезгә юллар кылды, вә сезгә кү ктә н яң гыр иң дерде. Аллаһ ә йтте: " Яң гыр белә н сезгә җ ирдә н кү п тө рле ү семлеклә р чыгардык.
54. Без чыгарган ризыклардан яхшыларын ашагыз, вә хайваннарга яраклысын аларга ашатыгыз! Аллаһ уның бу эшлә рендә гакыл иялә ренә гыйбрә тлә р бар.
55. Без сезне җ ирдә н яраттык һ ә м ү тереп янә җ иргә кайтарабыз, вә һ ә м кыямә т булганда икенче мә ртә бә сезне җ ирдә н чыгарабыз.
56. Тә хкыйк Без Фиргаунга могҗ изаларыбызның барчасын кү рсә ттек, Фиргаун Мусаны ялганга хисаплады вә аң а иман китерү дә н баш тартты.
57. Фиргаун ә йтте: " Ий Муса, сихерең белә н безне Мысыр җ иреннә н чыгарырга килдең ме?
58. Ә лбә ттә, без дә синең сихерең кеби сихер белә н килербез, сихерлә ребезне кү рсә тү ө чен бер урынга килергә безнең белә н синең араң да вә гъдә кыл, вә гъдә ителгә н урын һ ә м вакыт ике якка да тигез булыр, вә гъдә безгә без дә, сез дә хыйлафлык кылмыйк".
59. Муса ә йтте: " Җ ыелачак кө н сезнең бә йрә м кө негез булсын, Мысыр халкы ул урынга тө шкә хә тле җ ыелсыннар."
60. Фиргаун кавеменә кайтты вә хә йлә лә рен кылды һ ә м сихерчелә рдә н җ ыйды, соң ра сихерчелә ре белә н вә гъдә ителгә н урынга килде.
61. Муса ә йтте: " Сезгә һ ә лакә тлек вә ґә заб лязем, ялганны Аллаһ уга ифтира кылмагыз, Аллаһ сезне ү зенең ґә забы илә һ ә лак итә р". Аллаһ уга ялганны ифтира итү че, шиксез, һ ә лак булды.
62. Фиргаунның сихерчелә ре Мусаның сү злә рен ишеткә ч, ү зара ихтилаф кылыштылар, кайберлә ре бу сихерче сү зе тү гел диделә р, ә гә р Муса җ иң сә, аң а иман китерербез дигә н сү злә рен Фиргавеннә н яшерделә р.
63. Фиргаунга ияргә ннә ре ә йттелә р: " Ошбу ике ир сихерчелә рә дер: алар сихерлә ре белә н сезне җ ирегездә н чыгарырга һ ә м сезнең хак динегезне артка калдырып ү злә ренең динен ө скә чыгаруны телилә р.
64. Фиргаун ә йтте: " Муса белә н Һ арунга каршы һ ә рбер хә йлә вә сихерлә регезне җ ыегыз соң ра саф булганыгыз хә лдә килегез. Бү ген Мусаны җ иң гә н кеше изге телә генә ирешер".
65. Сихерчелә р ә йттелә р: " Ий Муса син ә ү вә л ташлыйсың мы таягың ны яки ә ү вә л без ташлыйкмы?
66. Муса ә йтте: " Бә лки сез ә ү вә л ташлагыз! " Сихерчелә р җ еплә рен вә таякларын җ иргә салгач, елан булып йө ри башладылар, бу еланнар Мусага йө рү че тере еланнар булып хыял ителде,
67. Муса шул вакытта кү ң елендә курку тойды.
68. Ә йттек: " Ий Муса, курыкма, син алардан ө стенсең, алар җ иң елер.
69. Таягың ны җ иргә ташла, аларның сихер белә н елан итеп кү рсә ткә н җ еплә рен вә таякларын ашасын, аларның ясаган еланнары сихерченең хә йлә седер, сихерче кайда барса да, котылмас." Соң ра Муса таягын җ иргә ташлады һ ә м Мусаның таягы сихерчелә рнең бө тен нә рсә лә рен ашап бетерде.
70. Мусаның таягы сихерчелә рнең бө тен нә рсә лә рен ашап бетергә ч, сихерчелә р, иман китерделә р, тә ү бә итеп сә җ дә гә егылдылар һ ә м: " Һ арун белә н Мусаның Раббысына иман китердек", – диделә р.
71. Фиргаун сихерчелә ргә ә йтте: " Минем рө хсә темнә н башка Һ арун вә Мусаның Раббысына иман китердегезме? Муса сезнең олугъларыгыздыр ки, сезгә сихер белемен ө йрә ткә н, ә лбә ттә, мин сезнең уң кулыгызны вә сул аякларыгызны кисә рмен вә сезне хө рмә ботакларына асармын, шул вакытта белерсез минме яки Муханың Раббысымы катырак ґә заб итү че вә кайсыбызның ґә забы даими булыр".
72. Иман китергә н сихерчелә р ә йттелә р: " Ий Фиргаун! Мусаның пә йгамбә рлегенә кө чле дә лил булган могҗ изаны һ ә м дә безне яратучы Аллаһ ны сиң а алыштырмыйбыз, Аллаһ уга да вә Аның могҗ изасына дә нык ышандык. Син безгә хө кем ит, нә рсә хө кем итә торгансың дыр, син тә кә бберлә неп бу дө ньяда гына хө кем итә алырсың, ә мма ахирә ттә хө кем итә алмассың.
73. Тә хкыйк без Раббыбызга иман китердек, хаталарыбызны гафу итсен ө чен дә хи Мусага каршы синең тарафтан кө члә неп кылган сихеребезне гафу итсен ө чен, бит Аллаһ сә ваб бирү дә хә ерле вә ґә заб кылуда даимрә кдер.
74. Берә ү кыямә т кө нне Раббысы хозурына имансыз яки кү п гө наһ белә н килсә, ә лбә ттә, аң а җ ә һ ә ннә м булыр, ул анда ү лмә с һ ә м файдалы тереклек тә булмас.
75. Берә ү Раббысына изге гамә ллә р кылганы хә лдә камил иман белә н барса, андый мө эминнә ргә ахирә ттә бө ек дә рә җ ә лә р булыр.
76. Аларга Ґә ден исемле җ ә ннә тнең агачлары астыннан елгалар агар, алар анда мә ң ге калырлар. Ошбу мө кафә т ү зен кө фердә н вә башка гө наһ лардан пакьлаган кешелә ргә дер.
77. Тә хкыйк Мусага вә хий иттек, колларым Ягькуб балалары белә н Мысыр җ иреннә н чыгып китегез, аларны ү ткә рү ө чен диң гезгә таягың белә н сугып коры юл яса аларга. Фиргаунның артыгыздан җ итү еннә н курыкма һ ә м дә диң гез кушылып батарбыз дип тә куркынма! "
78. Фиргаун ү зенең гаскә рен алып, Мусаны тотарга артларыннан куа чыкты, атлы гаскә ре белә н Муса артыннан коры юл белә н диң гезгә керделә р, диң гез кушылып һ ә ммә се һ ә лак булдылар.
79. Фиргавен ү з кавемен аздырды, аларны туры юлга кү ндермә де.
80. Ий Ягькуб балалары, тә хкыйк Без сезне дошманыгыз Фиргавеннә н коткардык, вә Тур тавы янында Мусаның уң ягыннан сезгә Тә ү ратны вә гъдә иттек, вә сезгә ашарга кү ктә н ширбә т һ ә м кош итен иң дердек.
81. Без биргә н ризыклардан яхшысын ашагыз, кө фран нигъмә т итеп гө наһ эшлә ү дә чиктә н узмагыз, югыйсә, сезгә ачуым тияр, берә ү гә Минем ачуым иң сә, тә хкыйк ул кеше һ ә лак булды.
82. Тә ү бә итеп иман китергә н вә Коръә н юлы белә н изге гамә ллә р кылган, соң ра туры юлга кү нелеп ү лгә нче хак юлда таза торган кешелә рне Мин, ә лбә ттә, ярлыкаучымын.
83. Аллаһ ә йтте: " Ий Муса, кавемең не калдырып ялгыз килергә сине нә рсә ашыктырды? " Чө нки Муса Тур тавына барганда ү зе белә н 70 кеше алган иде, тауга җ иткә ндә аларны арттарак калдырып ү зе алданрак барды.
84. Муса ә йтте: " Алар минем эземнә н килделә р, ә мма мин ү зем, йә Рабби, Синең ризалыгың ны эстә п ашыктым".
85. Аллаһ ә йтте: " Ий Муса, син киткә ннә н соң кавемең не бә лалә ндердек, Самири залим бозауга табындырып аларны адаштырды".
86. Муса кавеме эшлә гә н эш ө чен кайгырып вә ачуланып, кавеме янына кайтты. Ә йтте: " Ий кавемем Раббыгыз сезгә Тә ү рат бирә м дип яхшы вә гъдә кылды тү гелме? Мин сезгә кырык кө ннә н кайтам дип вә гъдә биреп киттем, ә йә сезгә шул кырык кө н бик озын вакыт булдымы? Яки Аллаһ уның ачуы вә ґә забы иң ү ен телә дегезме? Тә хкыйк Аллаһ уга гына гыйбадә т кылырбыз дип миң а биргә н вә гъдә гезгә хыйлафлык кылдыгыз.
87. Кавеме ә йтте: " Без синең вә гъдә ң ә ү з ихтыярыбыз илә хыйлафлык кылмадык, лә кин Мысырдан чыккан вакытыбызда Мысыр хатыннарының бизә к ә йберлә рен алган идек, ул бизә клә рне һ ә ммә сен утка салып эреттек, Самири дә Җ ә браил атының эзеннә н алган туфракны утка салды.
88. Һ ә м Самири шул эрегә н бизә клә рдә н бозау чыгарды, ул бозау сурә тендә бозау тавышы бар иде, һ ә м Самири вә аның иярченнә ре ә йттелә р: " Менә бу сезнең вә Мусаның Илаһ ә седер", – дип бозауга гыйбадә т кыла башладылар, һ ә м: " Муса бозауның ү зенең Илаһ ә се икә нлеген онытты, тауга Илаһ ә эзлә п китте", – диделә р.
89. Аллаһ ә йтә: " Ә йә алар белмилә рме бу бозау, аларга һ ичнә рсә сө йлә мә с, ә гә р бозауның ү зенә сө йлә сә лә р, җ авап бирмә с, вә аларга файда китерергә дә, зарар китерергә дә кадир булмас."
90. Муса таудан кайтмас борын Һ арун ә йткә н иде: " Ий кавемем, сез ошбу бозау белә н бә лалә ндегез, зинһ ар аң а гыйбадә т итмә гез, хакыйкатьтә сезнең Раббыгыз – рә хмә т иясе Аллаһ у тә галә дер, миң а иярегез вә минем ә меремә итагать итегез! "
91. Кавеме Һ арунга ә йттелә р: " Муса кайткангача бозауга гыйбадә т кылудан туктамабыз".
92. Муса, кайткач, Һ арунга ә йтте: " Ий Һ арун, кавемең бозауга табынып азган вакытта.
93. Миң а иярү дә н сине нә рсә тыйды? Югыйсә минем ә меремә карыштың мы? "
94. Муса ачуланды вә Һ арунның сакалыннан тартты. Һ арун ә йтте: " Ий анамның угълы, сакалымнан тотмагыл һ ә м башымнан да тотмагыл, алар минем сү земне тың ламадылар, ә гә р мин алар белә н сугышсам яки аларны ташлап китсә м, алар тө рле фиркага бү ленерлә р дә, Ягькуб балаларын ник аердың дип ә йтү ең нә н һ ә м минем сү земне тотмадың, дип ачулануың нан курыктым".
95. Муса Самиридә н: " Ник бозау ясадың ", – дип сорады.
96. Самири ә йтте: " Ягъкуб балалары кү рмә гә н нә рсә не мин кү рдем, Ул Җ ә браил фә рештә дер, аның атының аягы эзеннә н бер уч туфрак алдым, ул туфракны утка эрегә н бизә клә р ө стенә ыргыттым да бозау булды, шулай эшлә ргә нә фесем яхшы кү рде."
97. Муса Самиригә ә йтте: " Бар, арабыздан кит, лә кин һ ичкемгә катнаша алмассың һ ә м сиң а һ ичкем килә алмас, дө ньядагы ґә забың ө стенә ахирә ттә дә сиң а газап вә гъдә ителгә н ки, аннан котыла алмассың. Ий Самири, кара минем Илаһ ә м дигә н бозавың ны утта яндырабыз, соң ра кө лен кү ккә очырабыз! (Муса Самирине ком сахрә сенә куып җ ибә рә, шунда зә хмә тлә неп йө реп һ ә лак була.)
98. Бә лки борчагызның да гыйбадә т кылырга тиешле булган Илаһ ә гез Аллаһ у тә галә дер, Аң ардан башка һ ичбер Илаһ ә юк, мә гә р Ул ү зе генә. Аның белеме һ ә рнә рсә дә н киң булып, вө җ ү дтә бар нә рсә не белеме эченә сыйдырды.
99. Ий Мухә ммә д г-м, ә нә шулай ү ткә ндә ге кавемнә рнең хә бә рлә рен сиң а укыйбыз. Тә хкыйк Без сиң а ү з хозурыбыздан Коръә нне бирдек, ул Коръә ндә һ ә рберсенең хә бә ре бар.
100. Берә ү Коръә ннә н баш тартса, ә лбә ттә, ул кеше кыямә т кө нендә каты ґә забны кү тә рер.
101. Алар анда мә ң ге калырлар, ул газап аларга кыямә т кө нне ни яман йө к булыр.
102. Кыямә т кө нне сурга ө релер, ул кө ндә Коръә н белә н гамә л кылучыларны чагыр кү зле итеп кубарырбыз.
103. Алар ү зара сө йлә шерлә р, сез дө ньяда ун кө н генә тордыгыз, дип.
104. Без аларның ә йткә н сү злә рен белә без, бә лки аларның гакылда камиллерә клә ре ә йтер: " Сез дө ньяда бер генә кө н тордыгыз", – дип.
105. Кыямә т кө нендә таулар ничек булыр, дип синнә н сорыйлар. Ә йт: " Ул кө ндә тауларны Раббым урыннарыннан кубарып кө л кеби очырыр.
106. Соң ра ул җ ирне тигез кылыр, ү лә н ү сми торган итеп.
107. Ул җ ирдә чокыр һ ә м калкулыкны кү рмә ссең.
108. Ул кө ндә кешелә р, мә хшә р җ иренә чакыручы Исрафил фә рештә гә иярерлә р, ул чакыручыдан уң га-сулга борылу булмас, Аллаһ удан куркып тавышлар йомшарыр, һ ә м анда сө йлә шкә н тавышны ишетмә ссең, мә гә р бик йомшак сө йлә шерлә р, колакны сө йлә ү челә рнең авызына терә гә н хә лдә генә ишетелер.
109. Ул кө ндә һ ичкемнең шә фә гате файда бирмә с, мә гә р Аллаһ рө хсә т, биргә н кешенеке генә һ ә м дө ньяда вакытта хак сү злә рне сө йлә гә не ө чен Аллаһ аның сү зеннә н разый булган кешенеке генә файда итә р.
110. Аллаһ, кешелә рнең алларындагы эшлә рен дә вә артларындагы эшлә рен дә белә дер, ә мма кешелә р, Аллаһ уның ү зен дә һ ә м эшен дә белмә слә р.
111. Ул кө ндә кешелә рнең йө злә ре, һ ә рвакыт тере вә һ ә рвакыт барча вө җ ү д ө стеннә н каим булучы Аллаһ уга хошугъ итә рлә р. Тә хкыйк һ ә лак булды, Коръә н белә н гамә л итмичә золымны йө клә гә н кеше.
112. Берә ү мө эмин хә лендә изге гамә ллә рдә н кылса, ул кешегә гө наһ ын арттырып һ ә м сә вабын киметеп золым итү куркынычы булмас.
113. Ә нә шулай һ ә рнә рсә не бә ян итү че Коръә нне гарә б телендә иң дердек вә ул Коръә ндә ґә заб белә н куркытуны кү п кабатладык кешелә р ґә забтан куркып гө наһ тан саклансыннар ө чен яки ә ү вә лге кавемнә рнең хә ллә рен бә ян итү че кө чле вә газь булсын ө чен.
114. Аллаһ у тә галә затында вә сыйфатында мә хлуктан бө ек булды, Ул һ ә рнә рсә гә хаклык белә н хуҗ а булды, Җ ә браил вә хийне укып тә мам итмә стә н элек, онытырмын дип укырга ашыкма. Ягъни фә рештә укыганда аның белә н бергә укыма, бә лки тың лап тор. Дә хи Раббым белемемне арттыр диген!
115. Минем гаһ едемне беренче буларак Адә м г-м бозды, бу агачтан ашама, дип, аң а ә мер итмеш идек, лә кин ул Безнең ә мерне онытты, Без тыйган эштә н тыелырга аң арга сабырлык куә тен тапмадык.
116. Фә рештә лә ргә, хө рмә т йө зеннә н Адә мгә сә җ дә кылыгыз дип ә йткә н вакытыбызда фә рештә лә р һ ә ммә се сә җ дә гә киттелә р, мә гә р Иблис сә җ дә кылмады, Аллаһ ә мереннә н баш тартты.
117. Ә йттек: " Ий Адә м, ошбу Иблис, ә лбә ттә, сиң а вә хатының а дошман, саклан, сезне җ ә ннә ттә н чыгармасын, ә гә р җ ә ннә ттә н чыксаң, кү п авырлык чигә рсең.
118. Дө реслектә сиң а җ ә ннә ттә ачлык вә ялангачлык юкдыр.
119. Дә хи син анда сусыз булмассың һ ә м кояш кызуына пешмә ссең.
120. Шайтан Адә мгә вә свә сә кылды вә ә йтте: " Ий Адә м, җ ә ннә ттә мә ң ге калуга вә бетми торган байлыкка ия булуга сә бә пле җ имешне сезгә кү рсә тимме" – дип хә рам җ имешне ашарга кызыктырды.
121. Һ ә м Адә м һ ә м Хә ва хә рам җ имешне ашадылар, дә рхә л ө слә реннә н киемнә ре тө шеп гаурә тлә ре ачылды, бик ашыгып җ ә ннә ттә ге бер агач яфрагы белә н гаурә тлә рен капларга тотындылар, шулай итеп Адә м Раббысына гө наһ лы булды, дошманының ялган сү зенә ияреп максатына ирешү дә н коры калды.
122. Соң ра Раббысы тә ү бә иттереп ү зенә якын итте вә тә ү бә сен кабул итеп гө наһ ын гафу итте һ ә м хаклыкка кү ндерде.
123. Аллаһ Адә м илә Иблискә ә йтте: " Бер-берегезгә дошман булганыгыз хә лдә җ ә ннә ттә н чыгыгыз, ә мма Миннә н сезгә, ә лбә ттә, туры юлга кү ндерү че китап килер, Минем Һ идә ятемә ияргә н кеше адашмас һ ә м бозылып явызлардан булмас.
124. Вә берә ү Минем китабым белә н гамә л кылудан вә Мин кү рсә ткә н туры юлдан барудан баш тартса, аң а һ идә ятсез вә бә хетсез тар тормыш булыр, кыямә т кө нендә Без ул кешене кү зе һ ә м кү ң еле сукыр хә лдә кубарырбыз.
125. Сукыр хә лендә кубарылгач ә йтте: " Йә Рабби мине ни ө чен сукыр хә лемдә кубардың, бит мин дө ньяда вакытымда кү зле идем? "
126. Аллаһ ә йтер: " Ә йе, эш син ә йткә нчә дер, дө ньяда вакытыгызда Без сезгә кү з, колак, тел һ ә м гакыл биргә н идек һ ә м һ ә рнә рсә не бә ян итү че китап иң дергә н идек, лә кин сез Безнең аятьлә ребезне оныттыгыз һ ич кирә ксенмә дегез, Безнең аятьлә ребезне онытканың кеби, бү ген җ ә һ ә ннә мдә калып онытылырсың.
127. Нә фесенә ияреп чиктә н ү теп киткә н һ ә м Раббысының аятьлә ренә ышанмаган кешелә ргә дә шундый җ ә за бирә чә кбез, ахирә т ґә забы, ә лбә ттә, дө ньяныкыннан катырак һ ә м мә ң ге калучырак.
128. Ә йә кешелә ргә Коръә н бә ян итмә деме – ә ү вә лгелә рдә н кү пме ө ммә тне һ ә лак иттек, бит бү генге кә ферлә р Без һ ә лак иткә н кә ферлә рнең җ ирлә реннә н ү теп йө рилә р, аларның шулай, Аллаһ ґә забы белә н һ ә лак булуларында, ә лбә ттә, гакыл иялә ренә зур гыйбрә т бар.
129. Хә зерге кә ферлә ргә ґә забны кичектерү белә н Аллаһ уның вә гъдә се булмаса иде һ ә м кыямә т кө не вә һ ә ркем ү лә чә к кө не билгелә нмә гә н булса иде, ә лбә ттә аларга ґә заб дө ньяда лязем булыр иде.
130. Кә ферлә рнең яман сү злә ренә вә золымнарына сабыр ит һ ә м Раббың ны мактап тә сбихлә р ә йтеп намаз укыгыл кояш чыгудан элек, вә кояш баюдан элек вә кичке сә гатьлә рдә, ягъни ахшам, йә стү намазларын укыгыл, вә кө н тарафында, таң һ ә м ө йлә намазларын укыгыл, шаять Аллаһ удан разый булырсың.
131. Без кә ферлә рне файдаландырган дө нья байлыгына кү злә рең не сузма, ул байлык дө нья тереклегенең зиннә те, аларга ул байлыкны сынар ө чен бирә без, шө кер итмә сә лә р ґә заб кылыр ө чен. Раббың ның сиң а хә зерлә гә н ризыклары хә ерлерә к һ ә м мә ң гелегрә к.
132. Ий Мухә ммә д г-м! Ө й ә һ лең не вә ө ммә тең не намаз укырга боер, ярлы булсаң да намаз уку, намазга ө йрә тү һ ә м намазга боеру мә шә катьлә ренә сабыр ит, Без синнә н ризык сорамыйбыз, бә лки Без сине ү зебез ризыкландырабыз, бит эшнең ахырдагы уң ышы вә шатлыгы тә къва кешелә р ө чендер.
133. Мө шриклә р ә йттелә р: " Мухә ммә д г-м ү зенең пә йгамбә рлегенә дә лалә т итә торган берә р могҗ иза кү рсә тсә, ни булыр иде". Ә йә аларга ә ү вә лге китапларда ачык аятьлә р вә могҗ изалә р килмә деме?
134. Ә гә р кә ферлә рне Коръә н иң мә с борын ґә заб белә н һ ә лак иткә н булсак, ул вакытта ә йтер иделә р: " Ий Раббыбыз ә гә р безгә пә йгамбә р җ ибә ргә н булсаң, ү леп хурлыкка вә тү бә нлеккә ирешмә с борын, ә лбә ттә, Синең аятьлә рең ә ияргә н булыр идек".
135. Ә йт: " Барча кешелә р эшлә ренең ахыр хә лен кө тмә ктә лә р, сез дә кө тегез, ә лбә ттә, тиздә н белерсез туры вә хак юл кешелә ре кемнә р икә нен һ ә м азгынлыктан чыгып хак юлга, ягъни Коръә н юлына кү нелгә н кешелә р кемнә р икә нен.