Хат язышу.

(Шул ук кичә дә уен-кө лке).

Башы: Бераз Хаҗ инурым белә н ү пкә лә шкә ч, ө ч баламны алдым да ә нилә ргә киттем. Миң а коры гына язылган хат килеп тө ште. Эчтә леге: “Сә лам балаларга. Сез исә нсез? Ни эшлә мә кче буласыә? Сиң а 3 кө н срок, җ авап яз! Ө йлә нә м!

Хатны алуга җ авап яздым:

1. Исә нме? - дип яза башлый

Кулымдагы кә ламем.

Ике улым, бер кызым да

Һ ә м ү земнә н сә ламем.

2. Бер котылсам һ ич кенә дә

Сагынмам, - дигә н идем

Гомеремдә дә ир турында

Уйламам, - дигә н идем.

3. Дө нья бит ул нә къ куласа,

Ә йлә нә дә бер баса.

Бә лки тү зә алыр идем

Балаларым булмаса.

4. Камилем дә: ” Ә ти! ”- ди,

Чулпаным да” Ә ти! ”- ди,

Эмилемә чыдар хә л юк:

“Ә тием минем тә ти! ”-ди.

5. Кулымдагы йө зегемнең

Исеме- “Хаҗ инурым”.

Мине ә гә р сө яр булсаң,

Алырга кил, кү з нурым!

6. Кө ндезлә рен уйда йө ртә м,

Тө нлә кү рә м тө шемдә.

Сине уйлап эш башласам,

Дә ртем арта эшемдә.

7. Ә гә р телә сә ң бер-берең нең

Сынау ө чен карашын,

Җ итә бер атна вакыт та-

Аерым яшә п кара син.

8. Яза-яза бик талчыктым,

Инде куям калә мем.

Иртә н искә н җ иллә р белә н

Озатып калам сә ламем.

9. Насыйп булсын бик тиз кө ндә

Кү решү лә р, кадерлем.

Яшә п карыйк белеп кенә

Бер-беребезнең кадерен! Хуш!

Ике суткадан соң тө нлә Хаҗ инурым безне алмага килде. Менә шулай!!!

Дан сезгә, ветераннар.

(1990-елда ветераннар кө ненә язылган шигырь).

1. Туган ил һ авасы һ ә рвакыт саф,

Тыныч була кү рсен дө ньялар.

Безнең буын бик кү пне татыды,

Шуң а бик тә талчыккан алар.

2. Сугыш башланганда кү бебез туган гына,

Кайсыбыз ә ле нә ни булганбыз,

Ә кайсыбыз сугышкан ирлә р ө чен

Сыер белә н җ ирлә р сө ргә нбез.

3. Яз кө нендә кырда тубал белә н

Икмә к чә чкә н япь-яшь аналар,

Ә йортында бакчасын казыган,

Кө чкә таянмаган балалар.

4. Ул вакытта безнең тө п ризык

Булды инде бә рә ң ге, ү лә н.

Шуң а кү рә безнең балачак та

Искә алына кү з яше белә н.

5. Сугыш беткә ч илнең җ имереген

Тө зә ткә ннә р исә н калганнар.

Тө рле налог, заем, хә тта хурлык налогы

Тү лә гә ннә р безнең туганнар.

6. Безнең буын һ ә рчак тү зем булды,

Зарланмады авыр тормыштан,

Ө йрә нде ул барына тү зә ргә,

Узмышлар юк, -диеп, язмыштан.

7. Тү згә ненә кү рә калган кө не

Узсын ветеранның муллыкта.

Сө енсен ул минем дә ө лешем

Керде, диеп, шушы байлыкка.

8. Һ ичкайчан онытылмасын ветеранның

Узгандагы эше, хезмә те.

Шул чагында гына сакланып калыр

Кү ң елендә аның яшә ү ө мете.

9. Лаеклы Сез, кадерле ветераннар,

Һ ә йкә л куярга да алтыннан.

Кү рә м, мондый тырышлык, батырлыкны

Җ ыйгансыз сез туган халкымнан.

10. Еллар ү теп. Кеше картайса да

Гомер юлын эзсез узмыйбыз.

Ү ткә ннә ргә хә тер кире кайта,

Без уйланып һ ич тә туймыйбыз.

11. Кеше китә җ ирдә н мә ң гелеккә,

Исеме дә онытыла бераздан.

Таулар кала, елга-кү ллә р кала,

Калсын синең сызган буразнаң.

12. Данлыйм Сезне ветеран иптә шлә р,

Данлыйм Сезне чын кү ң елемнә н.

Рухи байлык, матур тормыш телә п

Бү лә к итә м шигырь ү земнә н.