Онытмаган

Бә хетлеме син, иркә м?

Гомер кө ндә леген барлыйм,
Бергә узган елларны...
Бә хетле итә алдың мы?
Белмийм шул оларың ны

Кушымта:
Бер нигә дә ү кенмичә,
Гомер елгабыз ү тә,
Мин ү зем чиксез бә хетле,
Бә хетлеме син, иркә м?

Сө енә мен очратканга,
Юлымда сине кү птә н...
Ә син мине сайлаганга,
Ү кенмийсенме, иркә м?

Кушымта

Дө ньялар яктырып китә р,
Шул сү зең не ишетсә м,
Мин бә хетле синең белә н,
Син диеп яшим дисә ң!

Кушымта
+
Ә йтче миң а чын кү ң елдә н,
Барыбер сү зең кө тә м,
Мин ү зем чиксез бә хетле,
Бә хетлеме син, иркә м?

Озаклама

Исле гө ллә ремә сулар сибә м кө ндә,
Бө релә нгә н алар чә чә к атарга.
Хуш ислә рен исним, ү зем сине кү злим,
Вакыт җ иткә н инде сиң а кайтырга!

Кушымта:
Яратмасам сине, мин кө тә р идемме?
Минутларны санап иртә сен - кичен...
Назлы гө лем диеп, иркә лә сен сө еп,
Чә чә клә р атарыман, тик синең ө чен...

Озаклама иркә м, мин сагынып кө тә м,
Тә рә зә гә карап гө ллә рем белә н...
Сине кө тә - кө тә, сабырлыгым бетә,
Эшен кү п икә нең болай да белә м!

Кушымта

Исле гө ллә ремә кү з сал ә ле си дә,
Тачларым ашкану сиртеп хуш исен
Мин дә сагыдым - дип, җ ылы сү злә рен сип,
Аң ларыда чә чә к атармын ү зем!

Кушымта

Мә хә ббә т булмаса доньяда

Сулар ага, нигә ага сулар?
Ә аккан су нигә булганнар?
Чишмә шилтрә багар иде микә н,
Мә хә ббә т булмаса доньяда?

Кушымта
Җ ир ә йлә нә нигә ә йлә нә җ ир?
Ә йолдызлар кү ктә ник яна?
Ай тү гә рә к булыр иде микә н,
Мә хә ббә т булмаса доньяда?

Таң нар ата сызлып ата таң нар,
Таң атканда кошлар уяна,
Сандугачлар сайрар иде микә н,
Мә хә ббә т булмаса доньяда?

Кушымта

Җ ырлый кеше, нигә җ ырлый кеше?
Җ ырларына каян моң ала?
Нигә яшә р иле икә н кеше,
Мә хә ббә т булмаса доньяда?

Кушымта

Мин синең йолдызы

Кайларда йө рисен, кемнә рне кү злисен,
Мин барлыкны белмисен микә н?
Бер генә курсә ң дә, ни генә дисә ң дэ
Син минеке булырсын иркә м!...

Кушымта
Уйнап кына ярат, кү злә ремэ карап.
Ә йт ә ле бер яратам диеп...
Язның нурларыннан, жә йнен гө ллә редә й
Назлар кө тэм яратып-соеп

Читлә рдә н эзлә мә, ятларны кү злә мә
Мин бит ул эзлә гә н тиң ярын
Ә ллә каян кө ткә н, Ходай насыйп иткә н
Янә шендә йө ри бит парың...

Кушымта

Бир ә ле кулың ны, яшермә серең не,
Онытылсын хыяллар йолдызы...
Жиденче кат кү ктә н, ө мет белә н кө ткә н
Мин бит ул йолдызың, жир кызы...

Кушымта

Сө ям диеп ә йтә алмадым

Бала чактан бергә уйнап ү стек,
Яратырмын диеп белмә дем,
Мә хә ббә тнең җ иле исеп уткә ч,
Җ ан тибешен синнә н эзлә дем.

Кушымта
Шомыр чә чә клә рен бү лә к иттең,
Ак бә хетлә р миң а юрадың,
Кулларымны салып учларың а
Назлы җ ырларың ны җ ырладың.

Дулкынланып типте йө рә гебез,
Карашыбыз бергә курешкә ч,
Ширбә тсез дә, ә йлә нде башыбыз,
Сө ю лә ззә тенә кү мелгә ч.

Кушымта

" Сө ям" - диеп, бө тер ә йтә алмадым,
Син дә калдың, кинә т югалып,
Урамнарны озак без ә йлә ндек,
Яшьлек хислә ренә чырналып.

Кушымта

Онытмаган

 Башка белә н кү ргә н чакта
Ү пкә лә н идем,
Гафу ит дип килгә нең дә
Кичермә гә н идем,
Эндә шә сем килгә ндә дә,
Эндә шмә гә н идем.

Кушымта:
Онытмаган, онытмаган!
Ул мине, онытмаган!
Җ ылы хислә рен җ уймаган,
Йө рә гең дә саклаган!
Онытмаган, онытмаган,
Ул мине онытмаган...

Аны йө рттем кү ң елемдә,
”Ул – бә хетем” дидем,
Ү зем аны сагындым да,
”Килсә иде” - дидем.
Ышандым да, ө метемә,
”Эзлә п табар” - дидем.

Кушымта

Каршы тө шмим бә хетемә,
Ул бит миң а килде,
Ү пкә лә мә ү ткә ннә ргә,
”Син – бә хетем” – диде,
Ө метемне сү ндермичә
Яратуны белде.

Кушымта