Qiyamət Gününün Vəsfi, Onun Dəhşətinə Qarşı Allah Köməyimiz Olsun

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: ي َ و ْ م َ ي َ ق ُ و م ُ ا ل ن ّ ا س ُ ل ِ ر َ ب ّ ِ ا ل ْ ع َ ا ل َ م ِ ي ن َ ، ح َ ت ّ َ ى ي َ غ ِ ي ب َ أ َ ح َ د ُ ه ُ م ْ ف ِ ي ر َ ش ْ ح ِ ه ِ إ ِ ل َ ى أ َ ن ْ ص َ ا ف ِ أ ُ ذ ُ ن َ ي ْ ه ِ

1821. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r (Allahı n): “O gü ndə ki, insanlar alə mlə rin Rə bbinin qarş ı sı nda dayanacaqlar” (ayə sini oxuduqdan sonra) dedi: “Onları n bə zisi ö z tə rinin iç ində qulağ ı nı n yarı sı na qə də r bata­caqdı r.” (Buxari 4938, Muslim 7382, 2862/60)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: ي َ ع ْ ر َ ق ُ ا ل ن ّ َ ا س ُ ي َ و ْ م َ ا ل ْ ق ِ ي َ ا م َ ة ِ ح َ ت ّ َ ى ي َ ذ ْ ه َ ب َ ع َ ر َ ق ُ ه ُ م ْ ف ِ ي ا ل أ َ ر ْ ض ِ س َ ب ْ ع ِ ي ن َ ذ ِ ر َ ا ع ً ا ، و َ ي ُ ل ْ ج ِ م ُ ه ُ م ْ ح َ ت ّ َ ى ي َ ب ْ ل ُ غ َ آ ذ َ ا ن َ ه ُ م ْ

1822. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Qiyamə t gü nü insanlar o qə də r tə rlə yə cə klə r ki, onları n tə ri yerin yetmiş ə rə ş də rinliyinə keç ə cə k, (ü stə lik bə zilə rinin) ağ zı na dirə nə cə k, hə tta qulaqları na ç atacaqdı r.” (Buxari 6532, Muslim 7384, 2863/61)

ع ر ض م ق ع د ا ل م ي ت م ن ا ل ج ن ة أ و ا ل ن ا ر ع ل ي ه ، و إ ِ ث ْ ب ا ت ع ذ ا ب ا ل ق ب ر و ا ل ت ع و ّ ذ م ن ه

Ouml; lə n Kimsə yə Cə nnə t Və Cə hə nnə mdə ki Yerinin Gö stə rilmə si, Qə bir Ə zzabı nı n İ sbatı Və Ondan Allaha Sı ğ ı nmaq

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: إ ِ ن ّ َ أ َ ح َ د َ ك م ْ ، إ ِ ذ َ ا م َ ا ت َ ، ع ُ ر ِ ض َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ م َ ق ْ ع َ د ُ ه ُ ب ِ ا ل ْ غ َ د َ ا ة ِ و َ ا ل ْ ع َ ش ِ ي ّ ِ إ ِ ن ْ ك َ ا ن َ م ِ ن ْ أ َ ه ْ ل ِ ا ل ْ ج َ ن ّ َ ة ِ ، ف َ م ِ ن ْ أ َ ه ْ ل ِ ا ل ْ ج َ ن ّ َ ة ِ ؛ و َ إ ِ ن ْ ك َ ا ن َ م ِ ن ْ أ َ ه ْ ل ِ ا ل ن ّ َ ا ر ِ ؛ ف َ ي ُ ق َ ا ل ُ ه ذ َ ا م َ ق ْ ع َ د ُ ك َ ح َ ت ّ َ ى ي َ ب ْ ع َ ث َ ك َ ا ل ل ه ُ ي َ و ْ م َ ا ل ْ ق ِ ي َ ا م َ ة ِ

1823. Abdullah İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Biriniz ö ldü kdə n sonra sə hə r-axş am ona yeri gö stə rilir. Cə nnə t ə hlində ndirsə, Cə nnə tlik, Cə hə nnə m ə hlində ndirsə, Cə hə nnə mlik olacaq. Sonra (ona) deyilir: “Qiyamə t gü nü Allah sə ni dirildə nə də k bu sə nin qalacağ ı n yer olacaq.” (Buxari 1379, Muslim 7390, 7391, 2866/65)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي أ َ ي ّ ُ و ب َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ق َ ا ل َ: خ َ ر َ ج َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، و َ ق َ د ْ و َ ج َ ب َ ت ِ ا ل ش ّ َ م ْ س ُ ، ف َ س َ م ِ ع َ ص َ و ْ ت ً ا ف َ ق َ ا ل َ: ي َ ه ُ و د ُ ت ُ ع َ ذ ّ َ ب ُ ف ِ ي ق ُ ب ُ و ر ِ ه َ ا

1824. Ə bu Ə yyub y demiş dir: “(Bir də fə) gü nə ş batdı qdan sonra Peyğ ə mbə r r (evdə n) ç ı xdı və bir sə s eş idib dedi: “(Bunlar) qə birlə rində ə zab ç ə kə n yə hudilə rdir.” (Buxari 1375, Muslim 7394, 2869/69)

ح د ي ث أ َ ن َ س ِ ب ْ ن ِ م َ ا ل ِ ك ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: إ ِ ن ّ َ ا ل ْ ع َ ب ْ د َ إ ِ ذ َ ا و ُ ض ِ ع َ ف ِ ي ق َ ب ْ ر ِ ه ِ ، و َ ت َ و َ ل ّ َ ى ع َ ن ْ ه ُ أ َ ص ْ ح َ ا ب ُ ه ُ ، و َ إ ِ ن ّ َ ه ُ ل َ ي َ س ْ م َ ع ُ ق َ ر ْ ع َ ن ِ ع َ ا ل ِ ه ِ م ْ ، أ َ ت َ ا ه ُ م َ ل َ ك َ ا ن ِ ، ف َ ي ُ ق ع ِ د َ ا ن ِ ه ِ ف َ ي ق ُ و ل ا َ ن ِ: م َ ا ك ُ ن ْ ت َ ت َ ق ُ و ل ُ ف ِ ي ه ذ َ ا ا ل ر ّ َ ج ُ ل ِ (ل ِ م ُ ح َ م ّ َ د ٍ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ) ف َ أ َ م ّ َ ا ا ل ْ م ُ ؤ ْ م ِ ن ُ ف َ ي َ ق ُ و ل ُ: أ َ ش ْ ه َ د ُ أ َ ن ّ َ ه ُ ع َ ب ْ د ُ ا ل ل ه ِ و َ ر َ س ُ و ل ُ ه ُ ف َ ي ُ ق َ ا ل ُ ل َ ه ُ: ا ن ْ ظ ُ ر ْ إ ِ ل َ ى م َ ق ْ ع َ د ِ ك َ م ِ ن َ ا ل ن ّ َ ا ر ِ ، ق َ د ْ أ َ ب ْ د َ ل َ ك َ ا ل ل ه ُ ب ِ ه ِ م َ ق ْ ع َ د ً ا م ِ ن َ ا ل ْ ج َ ن ّ َ ة ِ ف َ ي َ ر َ ا ه ُ م َ ا ج َ م ِ ي ع ً ا ق َ ا ل َ ق َ ت َ ا د َ ة ُ و َ ذ ُ ك ِ ر َ ل َ ن َ ا أ َ ن ّ َ ه ُ ي ُ ف ْ س َ ح ُ ف ِ ي ق َ ب ْ ر ِ ه ِ ث ُ م ّ َ ر َ ج َ ع َ إ ِ ل َ ى ح َ د ِ ي ث ِ أ َ ن َ س ٍ ق َ ا ل َ و َ أ َ م ّ َ ا ا ل ْ م ُ ن َ ا ف ِ ق ُ و َ ا ل ْ ك َ ا ف ِ ر ُ ف َ ي ُ ق َ ا ل ُ ل َ ه ُ م َ ا ك ُ ن ْ ت َ ت َ ق ُ و ل ُ ف ِ ي ه َ ذ َ ا ا ل ر ّ َ ج ُ ل ِ ف َ ي َ ق ُ و ل ُ ل ا َ أ َ د ْ ر ِ ي ك ُ ن ْ ت ُ أ َ ق ُ و ل ُ م َ ا ي َ ق ُ و ل ُ ا ل ن ّ َ ا س ُ ف َ ي ُ ق َ ا ل ُ ل ا َ د َ ر َ ي ْ ت َ ، و َ ل ا َ ت َ ل َ ي ْ ت َ و َ ي ُ ض ْ ر َ ب ُ ب ِ م َ ط َ ا ر ِ ق َ م ِ ن ْ ح َ د ِ ي د ٍ ض َ ر ْ ب َ ة ً ف َ ي َ ص ِ ي ح ُ ص َ ي ْ ح َ ة ً ي َ س ْ م َ ع ُ ه َ ا م َ ن ْ ي َ ل ِ ي ه ِ غ َ ي ْ ر َ ا ل ث ّ َ ق َ ل َ ي ْ ن ِ.

1825. Ə nə s İ bn Mə lik yrə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: «Qul qə birə qoyulub və yaxı nları dö nü b geri getdiklə ri zaman, ö lü onları n gedə rkə n ayaq sə slə rini eş idir. Onun yanı na iki mə lə k gə lir. Onlar ö lü nü oturdub ona: «Sə n Muhə mmə d deyə bilinə n adam haqqı nda nə bilirsə n?» Mö minə gə lincə: «Onun Allahı n qulu və Rə sulu olduğ una ş ə hadə t edirə m». Bundan sonra ona: «Cə hə nnə mdə ki yerinə bax! Allah onun yerinə Cə nnə tdə n sə nə bir yer verdi və mö min hə r iki yeri birdə n gö rü r». Qatadə y deyir ki: Mö minin qə biri yetmiş arş ı n geniş lə nir. Mü nafiq ilə kafirə gə lincə ona da: «Sə n Muhə mmə d deyə bilinə n adam haqqı nda nə bilirsə n?» O, da: «Bilmirə m, mə n insanları n dediklə rini tə krarlayı rdı m». Ona də mirdə n olan də yə nə klə o qə də r vurarlar ki, fə ryadı nı (qı ş qı rı ğ ı nı) insanlar və cinlə rdə n baş qa hamı eş idə r. (Buxari 1374, Muslim 7395, 2870/70)

ح د ي ث ا ل ْ ب َ ر َ ا ء ِ ب ْ ن ِ ع َ ا ز ِ ب ٍ ، ع َ ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: إ ِ ذ َ ا أ ُ ق ْ ع ِ د َ ا ل ْ م ُ ؤ ْ م ِ ن ُ ف ِ ي ق َ ب ْ ر ِ ه ِ أ ُ ت ِ ي َ ، ث ُ م ّ َ ش َ ه ِ د َ أ َ ن ْ ل ا َ إ ِ ل ه إ ِ ل ا ّ َ ا ل ل ه ُ ، و َ أ َ ن ّ َ م ُ ح َ م ّ َ د ً ا ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ، ف َ ذ ل ِ ك َ ق َ و ْ ل ُ ه ُ (ي ُ ث َ ب ّ ِ ت ُ ا ل ل ه ُ ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ آ م َ ن ُ و ا ب َ ا ل ْ ق َ و ْ ل ِ ا ل ث ّ َ ا ب ِ ت ِ)

1826. Bə ra İ bn Azib y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Mö min qə birdə otuzdurulduqdan sonra (onun yanı na iki mə lə k) gə lir. Bundan sonra (mö min) Allahdan baş qa ibadə t haqqı olan ilahı n olmadı ğ ı na və Muhə mmə din Onun elç isi olduğ una ş ahidlik edir. Bu, Allahı n (bu) kə lamı dı r: “Allah iman gə tirə nlə ri dü nya hə yatı nda da, axirə tdə də mö hkə m sö zlə sabit saxlayar. Allah zalı mları sapdı rar. Allah istə diyini edə r”. (İ brahim 27). (Buxari 1369, 4699, Muslim 7398, 7399, 2871/74)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ط َ ل ْ ح َ ة َ ، أ َ ن ّ َ ن َ ب ِ ي ّ َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، أ َ م َ ر َ ي َ و ْ م َ ب َ د ْ ر ٍ ب ِ أ َ ر ْ ب َ ع َ ة ٍ و َ ع ِ ش ْ ر ِ ي ن َ ر َ ج ُ ل ا ً م ِ ن ْ ص َ ن َ ا د ِ ي د ِ ق ُ ر َ ي ْ ش ٍ ، ف َ ق ُ ذ ِ ف ُ و ا ف ِ ي ط َ و ِ ي ّ ٍ م ِ ن ْ أ َ ط ْ و َ ا ء ِ ب َ د ْ ر ٍ ، خ َ ب ِ ي ث ٍ م ُ خ ْ ب ِ ث ٍ و َ ك َ ا ن َ إ ِ ذ َ ا ظ َ ه َ ر َ ع َ ل َ ى ق َ و ْ م ٍ أ َ ق َ ا م َ ب ِ ا ل ْ ع َ ر ْ ص َ ة ِ ث َ ل ا َ ث َ ل َ ي َ ا ل ٍ ف َ ل َ م ّ َ ا ك َ ا ن َ ب ِ ب َ د ْ ر ٍ ، ا ل ْ ي َ و ْ م َ ا ل ث ّ َ ا ل ِ ث َ ، أ َ م َ ر َ ب َ ر َ ا ح ِ ل َ ت ِ ه ِ ف َ ش ُ د ّ َ ع َ ل َ ي ْ ه َ ا ر َ ح ْ ل ُ ه َ ا ث ُ م ّ َ م َ ش َ ى و َ ا ت ّ َ ب َ ع َ ه ُ أ َ ص ْ ح َ ا ب ُ ه ُ و َ ق َ ا ل ُ و ا م َ ا ن ُ ر َ ى ي َ ن ْ ط َ ل ِ ق ُ إ ِ ل ا ّ َ ل ِ ب َ ع ْ ض ِ ح َ ا ج َ ت ِ ه ِ ح َ ت ّ َ ى ق َ ا م َ ع َ ل َ ى ش َ ف َ ة ِ ا ل ر ّ َ ك ِ ي ّ ِ ف َ ج َ ع َ ل َ ي ُ ن َ ا د ِ ي ه ِ م ْ ب ِ أ َ س ْ م َ ا ئ ِ ه ِ م ْ و َ أ َ س ْ م َ ا ء ِ آ ب َ ا ئ ِ ه ِ م ْ: ي َ ا ف ُ ل ا َ ن ُ ب ْ ن َ ف ُ ل ا َ ن ٍ و َ ي َ ا ف ُ ل ا َ ن ُ ب ْ ن َ ف ُ ل ا َ ن أ َ ي َ س ُ ر ّ ُ ك ُ م ْ أ ن ّ َ ك ُ م ْ أ َ ط َ ع ْ ت ُ م ُ ا ل ل ه َ و َ ر َ س ُ و ل َ ه ُ ف َ إ ِ ن ّ َ ا ق َ د ْ و َ ج َ د ْ ن َ ا م َ ا و َ ع َ د َ ن َ ا ر َ ب ّ ُ ن َ ا ح َ ق ّ ً ا ، ف َ ه َ ل ْ و َ ج َ د ْ ت ُ م ْ م َ ا و َ ع َ د َ ر َ ب ّ ُ ك ُ م ْ ح َ ق ّ ً ا ق َ ا ل َ: ف َ ق َ ا ل َ ع ُ م َ ر ُ: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ م َ ا ت ُ ك َ ل ّ ِ م ُ م ِ ن ْ أ َ ج ْ س َ ا د ٍ ل ا َ أ َ ر ْ و َ ا ح َ ل َ ه َ ا ف َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: و َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ ف ْ س ُ م ُ ح َ م ّ َ د ٍ ب ِ ي َ د ِ ه ِ م َ ا أ َ ن ْ ت ُ م ْ ب ِ أ َ س ْ م َ ع َ ل ِ م َ ا أ َ ق ُ و ل ُ م ِ ن ْ ه ُ م ْ

1827. Ə bu Tə lhə y rə vayə t edir ki, Bə dr gü nü Peyğ ə mbə rin r ə mri ilə qureyş lilə rin baş ç ı ları ndan iyirmi dö rd nə fə rini Bə drdə ki suyu ç ə kilmiş, zir-zibil dolu ç irkli bir quyuya atdı lar. (Peyğ ə mbə r r) dü ş mə ni mə ğ lub etdikdə n sonra ü ç gecə meydanda (dü zə nlikdə) qalardı. Bə drdə qaldı ğ ı ü ç ü ncü gü n də və sini (yola hazı rlamağ ı) ə mr etdi. Də və (lazı mi ş eylə rlə) yü klə ndikdə n sonra (Peyğ ə mbə r r) yola dü ş dü, ə shabə lə ri də onun arxası nca yola ç ı xdı lar və bir-birilə rinə dedilə r: “Deyə sə n, o, yerinə yetirmə k istə diyi bir iş in dalı nca gedir.” Nə hayə t o, (gedib) quyunun kə narı nda dayandı və onları (quyuya atı lmı ş mü ş riklə ri) hə m ö z adları yla, hə m də ataları nı n adları ilə ç ağ ı rı b dedi: “Ey filankə sin oğ lu filankə s, filankə sin oğ lu filankə s! (Vaxtı nda) Allaha və Onun rə suluna itaə t etsə ydiniz, (indi) bu sizi sevindirmə zdimi?! Biz Rə bbimizin bizə və d etdiyinin doğ ru olduğ unu gö rdü k. Siz də Rə bbinizin sizə və d etdiyinin doğ ru olduğ unu gö rdü nü zmü? ” (Bunu eş idə ndə) Ö mə r: “Ey Allahı n elç isi, sə n cansı z cə sə dlə rlə mi danı ş ı rsan?! ”. Peyğ ə mbə r: “Canı m Ə lində olan Allaha and olsun ki, siz mə nim dediklə rimi onlardan yaxş ı eş itmirsiniz.” (Buxari 3976, Muslim 7402, 2873/76)

إ ِ ث ب ا ت ا ل ح س ا ب

Haqq-Hesabı n İ sbatı

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ، ز َ و ْ ج ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ك َ ا ن َ ت ْ ل ا َ ت َ س ْ م َ ع ُ ش َ ي ْ ئ ً ا ل ا َ ت َ ع ْ ر ِ ف ُ ه ُ إ ِ ل ا ّ َ ر َ ا ج َ ع َ ت ْ ف ِ ي ه ِ ح َ ت ّ َ ى ت َ ع ْ ر ِ ف َ ه ُ و َ أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: م َ ن ْ ح ُ و س ِ ب َ ع ُ ذ ّ ِ ب َ ق َ ا ل َ ت ْ ع َ ا ئ ِ ش َ ة ُ: ف َ ق ُ ل ْ ت ُ أ َ و َ ل َ ي ْ س َ ي َ ق ُ و ل ُ ا ل ل ه ُ ت َ ع َ ا ل َ ى (ف َ س َ و ْ ف َ ي ُ ح َ ا س َ ب ُ ح ِ س َ ا ب ً ا ي َ س ِ ي ر ً ا) ق َ ا ل َ ت ْ: ف َ ق َ ا ل َ إ ِ ن ّ َ م َ ا ذ َ ل ِ ك َ ا ل ْ ع َ ر ْ ض ُ ، و َ ل ك ِ ن ْ م َ ن ْ ن ُ و ق ِ ش َ ا ل ْ ح ِ س َ ا ب َ ي َ ه ْ ل ِ ك ْ

1828. Aiş ə O rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Kim haqq-hesaba ç ə kilə rsə, ə zaba dü ç ar olar” deyə buyurdu. Mə n: “Mə gə r Uca Allah: “Onunla yü ngü l haqq-hesab ç ə kilə cə k”. (ə l-İ nş iqaq 8). deyə buyurmayı rmı? ”. Peyğ ə mbə r: “Sə n dediyin ard (ə mə llə rin bə yan edilmə si) etmə kdir. (Ə mə llə ri) mü zakirə olunacaq kimsə isə hə lak olacaq.” (Buxari 103, Muslim 7406, 2876/79)

ح د ي ث ا ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه م ا ، ق َ ا ل َ: ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: إ ِ ذ َ ا أ َ ن ْ ز َ ل َ ا ل ل ه ُ ب ِ ق َ و ْ م ٍ ع َ ذ َ ا ب ً ا ، أ َ ص َ ا ب َ ا ل ْ ع َ ذ َ ا ب ُ م َ ن ْ ك َ ا ن َ ف ِ ي ه ِ م ْ ، ث ُ م ّ َ ب ُ ع ِ ث ُ و ا ع َ ل َ ى أ َ ع ْ م َ ا ل ِ ه ِ م ْ

1829. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Allah bir xalqa ə zab gö ndə rə ndə bu ə zab onları n arası nda olan kimsə lə ri də bü rü yü r, sonra isə hə min adamlar ə mə llə rinə gö rə hə ş r olunurlar.” (Buxari 7108, Muslim 7415, 2879/84)

Hg

Dc

ك ت ا ب ا ل ف ت ن و أ ش ر ا ط ا ل س ا ع ة

Fitnə lə r Və Qiyamə tin Ə lamə tlə ri Kitabı

Ab

Ef

ا ق ت ر ا ب ا ل ف ت ن و ف ت ح ر د م ي أ ج و ج و م أ ج و ج

Fitnə lə rin Yaxı nlaş ması Və Yə cuc Mə cuc Sə ddinin Aç ı lması

ح د ي ث ز َ ي ْ ن َ ب َ ا ب ْ ن َ ة ِ ج َ ح ْ ش ٍ ، أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ د َ خ َ ل َ ع َ ل َ ي ْ ه َ ا ف َ ز ِ ع ً ا ي َ ق ُ و ل ُ: ل ا َ إ ِ ل ه َ إ ِ ل ا ّ َ ا ل ل ه ُ و َ ي ْ ل ٌ ل ِ ل ْ ع َ ر َ ب ِ م ِ ن ْ ش َ ر ّ ٍ ق َ د ِ ا ق ْ ت َ ر َ ب َ ف ُ ت ِ ح َ ا ل ْ ي َ و ْ م َ م ِ ن ْ ر َ د ْ م ِ ي َ أ ج ُ و ج َ و َ م أ ج ُ و ج َ م ِ ث ْ ل ُ ه ذ ِ ه ِ و َ ح َ ل ّ َ ق َ ب ِ إ ِ ص ْ ب َ ع ِ ه ِ ا ل إ ِ ب ْ ه َ ا م ِ و َ ا ل ّ َ ت ِ ي ت َ ل ِ ي ه َ ا ق َ ا ل َ ت ْ ز َ ي ْ ن َ ب ُ ا ب ْ ن ة ُ ج َ ح ْ ش ٍ: ف َ ق ُ ل ْ ت ُ: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ أ َ ن َ ه ْ ل ِ ك ُ و َ ف ِ ي ن َ ا ا ل ص ّ َ ا ل ِ ح ُ و ن َ ق َ ا ل َ: ن َ ع َ م ْ إ ِ ذ َ ا ك َ ث ُ ر َ ا ل ْ خ َ ب َ ث ُ

1830. Zeynə b Bint Cə hş O rə vayə t etmiş dir ki, (bir də fə) Peyğ ə mbə r r qə fil onun (otağ ı na) daxil olub: “Allahdan baş qa mə bud yoxdur! Yaxı nlaş mı ş ş ə rdə n dolayı vay ə rə blə rin halı na! Bu gü n Yə cuc və Mə cuc sə ddində n bu boyda də lik aç ı ldı ” dedi və baş barmağ ı ilə ş ə hadə t barmağ ı nı birlə ş dirə rə k (onları) halqa ş ə klinə saldı. Zeynə b bint Cə hş: “Mə n soruş dum: “Ya Rə sulullah, aramı zda ə mə lisaleh insanlar ola-ola biz hə lakmı olacağ ı q? ”. Peyğ ə mbə r: “Ə gə r gü nah iş lə r artarsa, bə li! ” (Buxari 3346, 3598, 7059, Muslim 7416, 7418, 2880/2)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ع َ ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: ف َ ت َ ح َ ا ل ل ه ُ م ِ ن ْ ر َ د ْ م ِ ي َ ا ج ُ و ج َ و َ م َ ا ج ُ و ج َ م ِ ث ْ ل َ ه ذ َ ا و َ ع َ ق َ د َ ب ِ ي َ د ِ ه ِ ت ِ س ْ ع ِ ي ن َ

1831. Ə bu Hureyrə y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “(Bu gü n) Yə cuc və Mə cuc Sə ddində n bu boyda də lik aç ı lmı ş dı r və ə li ilə doxsan gö stə rə rə k bu də lyə iş arə etdi”. (Buxari 3347, Muslim 7420, 2881/3)

ا ل خ س ف ب ا ل ج ي ش ا ل ذ ي ي ؤ م ا ل ب ي ت

Kə bə yə Gə lə n Ordunun Yerə Batı rı lması

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ، ق َ ا ل َ ت ْ: ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: ي َ غ ْ ز ُ و ج َ ي ْ ش ٌ ا ل ْ ك َ ع ْ ب َ ة َ ، ف َ إ ِ ذ َ ا ك َ ا ن ُ و ا ب ِ ب َ ي ْ د َ ا ء َ م ِ ن َ ا ل أ َ ر ْ ض ِ ، ي ُ خ ْ س َ ف ُ ب ِ أ َ و ّ َ ل ِ ه ِ م ْ و َ آ خ ِ ر ِ ه ِ م ْ ق َ ا ل َ ت ْ: ق ُ ل ْ ت ُ ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ك َ ي ْ ف َ ي ُ خ ْ س َ ف ُ ب ِ أ َ و ّ َ ل ِ ه ِ م ْ و َ آ خ ِ ر ِ ه ِ م ْ و َ ف ِ ي ه ِ م ْ أ َ س ْ و َ ا ق ُ ه ُ م ْ و َ م َ ن ْ ل َ ي ْ س َ م ِ ن ْ ه ُ م ْ ق َ ا ل َ: ي ُ خ ْ س َ ف ُ ب ِ أ َ و ّ َ ل ِ ه ِ م ْ و َ آ خ ِ ر ِ ه ِ م ْ ، ث ُ م ّ َ ي ُ ب ْ ع َ ث ُ و ن َ ع َ ل َ ى ن ِ ي ّ َ ا ت ِ ه ِ م ْ

1832. Aiş ə O rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Bir ordu Kə bə nin ü zə rinə hü cum edə cə k. (Nə hayə t,) Beyda deyilə n yerə gə lib ç atdı qları zaman onları n ə vvə lincisində n axı rı ncı sı nadə k (hamı sı) yerə batı rı lacaq” Mə n dedim: “Ya Rə sulullah, axı onları n arası nda sadə və heç kə sə qarı ş mayan adamlar olduğ u halda, onları n ə vvə lincisində n axı rı ncı sı nadə k (hamı sı) necə yerə batı rı la bilə r? ”. Peyğ ə mbə r: “Onları n ə vvə lincisində n axı rı ncı sı nadə k (hamı sı) yerə batı rı lacaq, sonra isə ö z niyyə tlə rinə uyğ un olaraq hə ş r olunacaqlar.” (Buxari 2118, Muslim 7421, 7423, 7424, 2882/4)

ن ز و ل ا ل ف ت ن ك م و ا ق ع ا ل ق ط ر