Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
ТромбоцитопатияларСтр 1 из 7Следующая ⇒
Вазопатиялар – қ анағ ыштық қ а ә келетін, қ ан тамырлар қ ұ рылымы мен қ ызметінің бұ зылыстары
Тромбоцитопениялар - Қ ан кө лемінің бірлігінде тромбоциттердің саң ы азаюы (180-360х 109/л). Шеткері қ анда тромбоциттердің азаюынан дамитын қ анағ ыштық қ а бейімділікті тромбоцитопениялық пурпура (лат. purpura – қ ызыл кү рең тү с) дейді.
Этиологиясына қ арай: тұ қ ымқ уатын жә не жү ре пайда болғ ан
Тромбоцитопатиялар – тромбоциттердің сапалық ө згерістері (қ ызметтерінің бү зылыстары)
Тромбоцитопениялар мен тромбоцитопатиялардың салдарлары:
Коагулопатиялар - Гемостаздың коагуляциялық тетігінің бұ зылуы салдарынан дамитын геморрагиялық синдромдар (плазманың ферменттер жү йесінің: ұ йытатын, ұ юғ а қ арсы, фибринолиздік). Себебіне орай: Тұ қ ым қ уалайтын, біріншілік жә не жү ре пайда болғ ан, екіншілік Даму тетіктері: 1. Прокоагулянттар тапшылығ ы; 2. Антикоагулянттар артық шылығ ы; 3. Фибринолиздің артып кетуі. -. Прокоагулянттар тапшылығ ы:
Антикоагулянттардың артық шылығ ы: - гепаринді артық енгізу; - гепариннің артық тү зілуі (лейкоздар, коллагеноздар). Фибринолиздің артып кетуі:
Ангиогемофилия –Виллебранд ауруы Виллебранд факторының тұ қ ымқ уатын тапшылығ ы(тамыр эндотелиінде тү зіледі жә не VIII плазмалық фактордың қ ұ рамдас бө лігі) ¯ Тромбоциттік-қ ан тамырлық жә не коагуляциялық гемостаздың бұ зылыстары ¯ Тері мен шырышты қ абық тарғ а қ ан қ ұ йылулар № 3 тақ ырып. Гемобластоздардың патофизиологиясы. Балалардағ ы ерекшеліктер. Мақ саты: Лимфопролиферациялық синдромның этиологиясы мен патогенезінің сұ рақ тарын мең геру Дә ріс жоспары: 1. Гемобластоздар туралы тү сінік 2. Лейкоздардың этиологиясы мен патогенезі 3. Миело жә не лимфопролиферациялық синдромның клиникалық кө ріністерінің патогенезі 4. Балалардағ ы лейкоздардың ерекшеліктері Дә ріс тезистері Гемобластоздар — гемопоэз тіндерінің қ ан тү зуші жасушаларының ө спелері. Гемобластоздар ө лімнің себебі болатын қ ан тү зуші жү йенің барлық ауруларының ішінде бірінші орында тұ р. Гемобластоздар лейкоздарғ а (сү йек кемігінің гемопоэз жасушаларын диффузды - жү йелі – зақ ымдайтын ө спелер), лимфомаларғ а (лимфопролиферациялық қ ан тү зуші жасушалардан тү йін немесе бірнеше тү йіндер тү рінде шығ атын сү йек кемігінен тыс, тығ ыз ө спелер) жә не миелопролиферациялық жаң а тү зілімдерге (миеломалар) бө лінеді. Лейкоз – қ ызыл сү йек кемігінің біріншілік бү лінісімен сипатталатын бағ аналы қ ан тү зуші жасушалардың ө спесі. Лейкоздардың негізінде нақ тылануы мен жетілу қ абілетінің бұ зылысымен сипатталатын жасушалардың шексіз ө сіп-ө нуі жатады.Лейкоз жасушаларының жетілу дә режесіне қ арай лейкоздар қ ауырт жә не созылмалы болып жіктеледі. Қ ауырт лейкоздарда ө спелердің негізін гемопоэздің нақ тылануын жоғ алтқ ан II, III жә не IV класстарының жасушалары қ ұ райды. Созылмалы лейкоздарды нақ тыланғ ан жә не жетілген жасушалар қ ұ райды. Нақ тылану жартылай кешігеді. Лейкоздардың этиологиясы Лейкоздардың этиологиясында онкогенді вирустардың, иондаушы радиацияның, химиялық канцерогендердің, тектік ақ аулардың рө лі анық талғ ан. Вирустардың рө лі Лейкоздарды кө біне РНК-лы онковирустар, сирегірек герпес-вирустарғ а жататын ДНК – лы онковирустар шақ ырады. РНК- лы онковирустар қ ұ стардың, тышқ андардың, ірі қ ара малдың, маймылдардың жә не басқ а да жануарлардың лейкозын тудырады. Вирустар несеп, нә жіс, мұ рынның, жұ тқ ыншақ тың бө ліністері, анадан ұ рпағ ына берілуі мү мкін. Эксперименте лейкоз науқ ас жануардың жасушасыз сү зіндісін сау жануарғ а енгізу арқ ылы алынады. Адам лейкозының вируспен туындайтыны Т-жасушалы лейкозда (HTLV-I тү рлі РНҚ -лы вирус) дә лелденген. Вирустың қ ан қ ұ йғ анда, жыныстық қ атынас арқ ылы берілуі мү мкін деп есептеледі. Иондаушы радиацияның рө лі Иондаушы радиацияның лейкоз дамуындағ ы рө лі тә жірибеде дә лелденген. Рентген сә улесімен қ ауырт та, созылмалы да сә улелену егеуқ ұ йрық тар мен тышқ андарда лейкоз дамытады. Хиросима мен Нагасаки тұ рғ ындары, рентгенологтар мен радиологтар арасында қ ауырт жә не соқ ылмалы миелолейкозбен ауырушылдық артқ андығ ы анық талды. Ө спелерді емдеу мақ сатында Рентгеннің иттрий, радийдің ү лкен мө лшерін қ абылдағ ан науқ астарда лейкоз дамуының жиілегендігі туралы мә ліметтер бар. Химиялық канцерогендердің рө лі Химиялық канцерогендер адамдардың бензолды, органикалық еріткіштерді кә сіптік қ олдануларында қ ауырт лейкоз дамытуы мү мкін. Ө спемен ауырып емдік мақ сатта циклофосфан, хлорбутин, метотриксат, миалосан сияқ ты цитостатиктер қ абылдағ ан науқ астарда лейкоздың жиілегендігі анық талды. Лейкозды дамытуғ а қ абілетті дә рілерге бутадион, левомицетиндер де жатады. Эксперименте лейкоз химиялық канцерогендерді (диметилантрацен, метилхолантрен), сонымен бірге триптофан, тирозин, индол ө німдерін енгізу арқ ылы алынды. Тектік ақ аулар Лейкозғ а тұ қ ым қ уалаушылық бейімділік бар. Жанұ ялық лейкозбен ауырғ ан жағ дайлар белгілі. Лейкоздың дамуына хромосомалардың кенеттен ажырауы жә не олардың ажырамауымен сипатталатын аурулар (Даун ауруы, Фанкони анемиясы, Клайнфельтер, Тернер синдромдары) ә келеді. Лейкоздың кейбір тү рлерінде, олардың тектік маркері болып табылатын арнайыланғ ан хромосомдық мутациялар анық талғ ан. Созылмалы миелолейкозда «Филадельфиялық» хромосома (между 22 жә не 9 жұ п хромосомалар арасындағ ы транслокация) анық талғ ан. Лейкоздың кейбір тү рлерінде хромосоманың зақ ымданғ ан жері мен онкогеннің орналасқ ан орны сә йкес келгендігі анық талғ ан. ПАТОГЕНЕЗІ
|