Ак чәчәкләр

(Идиллия)

Ул

Эретеп туң ган тә рә зә не

Моштым гына карый урамга,

Ак чә чә клә р ява урамда...

Берә ү,

Борын очын кулына кысып,

Сү генеп узды кышкы салкыннан, -

Җ ил ияреп китте артыннан...

Алар

Чана тартып җ ырлый-җ ырлый,

Тау шуарга икә ү уздылар,

Ә бераздан кире сыздылар...

Ак чә чә клә р ява,

Дө нья матур

Шундый матур булып тоела;

Кү ге зә ң гә р, гү я йолдызлары

Ак кар булып җ иргә коела...

Яз янгыны җ иргә кабынганчы,

кар астында йоклар урамнар,

Тө не матур булса, тө н ү тү гә,

Таң нар алып килер бураннар...

Дө нья матур,

Шуның ө чен дә бит,

Сү генә -сү генә кайтам салкыннан;

Ә җ ил моштым гына, эндә шмичә,

Ияреп килә минем артымнан...

Белмим, нигә, ә ллә гыйшкы

тө шкә н,

Кайда барсам – шунда бара ул;

Ө йгә кергә ндә, җ иргә ятып,

Чыкканымны саклап кала ул...

Шуның ө чен дә мин чыкмый гына

Тә рә зә дә н карыйм урамга –

Ак чә чә клә р ява, дө нья матур,

Шундый матур булып тоела;

Кү ге зә ң гә р, гү я йолдызлары

Ак кар булып җ иргә коела...

ХӘ СӘ Н ТУФАН (1900-1981)

Хә сә н Туфан 1900 елның 27 ноябрендә элекке Казан губернасы Аксубай волосте Иске Кармә т авылында туган.

Ул лирик шагыйрь. Шигырьлә рендә тормышның актуаль мә сьә лә лә рен чагылдырды. Туфан җ ир тормышын йө рә генә бик якын кабул итү че шагыйрь.

Ил кү лә мендә барган репрессия афә те Туфанны да читлә теп ү тми. 1940 елда ул гаепсезгә кулга алына һ ә м Казан тө рмә сенә ябыла. Соң рак Себергә сө ргенгә җ ибә релә. 1956 елда СССРның генераль прокуратурасы тарафыннан тулысынча акланганнан соң Казанга кайта һ ә м гомеренең соң гы кө ннә ренә кадә р шунда яши. Ул 1981 елның 10 июнендә вафат була.

Аның “Ак каен”, “Ромашкалар”, “Иртә лә р җ итте исә ”, “Кайсыгызның кулы җ ылы? ”, “Сиң а”, “Ә йткә н идең ”, “Карамый кала алмадым шул” һ ә м башка бик кү п шигырьлә ре мә хә ббә т лирикасының энҗ елә ре булып саналырга хаклы. Аның кү п кенә шигырьлә ренә атаклы композиторлар кө йлә р иҗ ат итте.

И минем җ андай кадерлем

И минем җ андай кадерлем,

И җ ылы тере телем,

Кайгылар теле тү гел син

Шатлыгым теле бү ген.

Тик синең ярдә м белә н мин

Тик синең сү злә р белә н

Уйларын йө рә ккә емнең

Дө ньяга ә йтә белә м.

Кайсыгызның кулы җ ылы?

Дө нья мине ү згә ртте:

Еламаска ө йрә тте.

Кү лмә к җ иң ен ертасымы? –

Бә йлисе бар йө рә кне.

Сугышлардан замана

Туктап торган арада,

Яраларны ямаштырып

Ята идем далада:

- Кайт!.. – дип хатлар килделә р

Юллар... озын иделә р...

Кайттым. Бусы алкалары,

бусы – кабере. – диделә р.

Ә гә р тагын килсә лә р,

- Сау! – дип хә бә р бирсә лә р,

вулканнарга керер идем,

Шундадыр ул... дисә лә р.

Бирде дө нья кирә кне,

Еламаска ө йрә тте...

Кайсыгызның кулы җ ылы? –

Бә йлисе бар йө рә кне...

Нурислам Хә сә нов

Нурислам Хә сә нов 1941 елда Телә че райнының Шә тке авылында туган. Югары белемле инженер. “Энҗ елә р балкышы” дигә н беренче китабы 1982 елда чыкты. Ул – берничә повесть авторы.