Onların törətdikləri əməllərlə Biz məşğul olarıq və onları hava­ya sovrulan toza çevirərik”.

Bü tü n insanlar tə r iç ində zə hmə tə qatlaş ı rlar və ü mid edirlə r ki, ə mə llə ri onlara fayda verə cə k. Lakin Qiyamə t gü nü onları n ə mə llə ri ə bə s və nə ticə siz ola bilə r. Mə hz bu, kafirlə rin və mü ş riklə rin baş ı na gə lə cə kdir və onlar tamamilə ziyana uğ rayacaqlar. Onlar nə inki mü kafatdan mə hrum edilə cə k, hə mç inin yer ü zü ndə yaş adı qları zaman tö rə tdiklə ri ə mə llə rə gö rə cə zalandı rı lacaqlar da. Bunun sə bə bi isə, haqq ə qidə yə malik olmamaları, Allaha və Onun elç ilə rinə iman gə tirmə mə klə ridir. Hə qiqə tə n, Allah yalnı z sə mimiyyə tlə haqq dinə iman gə tirə n və Allahı n elç ilə rinin yolu ilə layi­qincə gedə n qulları nı n ə mə llə rini qə bul edir.

ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ

Hə min Gü n Cə nnə t sakinlə rinin mə skə ni daha yaxş ı mə skə n və daha gö zə l istirahə t yeri olacaqdı r”.

Bu, nə hə ng bir də hş ə t və ağ ı r sarsı ntı lar gü nü olacaqdı r, lakin bü ­tü n bun­lar Allaha iman gə tirə n, mö min iş lə r gö rə n və Rə bbinin qə zə bində n qorxan Cə n­nə t ə hlində n yan ö tü b keç ə cə kdir. Onları n mə skə ni Cə nnə t olacaqdı r ki, ora­da onlar ə bə di olaraq istirahə t edə cə klə r. Cə nnə t mə skə ni necə də fü sunkardı r! Cə nnə t sə adə ti necə də kamildir! Mö minlə r ə n gö zə l nemə tlə rdə n dadacaq və heç bir ş ey onları n mə mnunluğ unu pozmayacaq. Bü tü n bunlar Cə hə nnə mdə ə zab iç ində qovrulanları n ç ə kdiklə rinə qə tiy­yə n oxş amayacaq və buna gö rə Fö vqə luca buyu­rur: “Bura nə pis mə skə n və mə nzildir! ” (Furqan, 25/66). Amma mü zakirə etdiyi­miz ayə də Allah hansı mə skə nin Cə nnə t bağ ları ndan pis olduğ unu xə bə r vermə miş dir. Ç ü nki Cə hə nnə m mə skə ninin xatı rlanması na ehtiyac yox idi.

Sonra Fö vqə luca Allah Qiyamə t gü nü nü n nə hə ngliyi haqqı nda xə ­bə r verir ki, onun baş laması ilə insan ü rə klə ri qorxu, qə m-qü ssə və hə yə can ilə dolur. Allah buyurur:

ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ

Hə min gü n gö y yarı lacaq, buludlanacaq və mə lə klə r nazil edilə cə k”.

Hə min gü n hö kmranlı q yalnı z Rə hmanı n haqqı olacaq və o gü n kafirlə r ü ç ü n ağ ı r keç ə cə k”.

Qiyamə t gü nü sə ma buludlarla ö rtü lə cə k və onları n kö lgə sində Allah gö y­lə rdə n enə cə k ki, qulları nı mü hakimə etsin. Hə min də hş ə tli saat­da gö ylə r yarı ­lacaq və gö yü n mə lə klə ri Mə hş ə r meydanı na enə rə k sı ralarla dü zü lə cə klə r. Ola bilsin ki, bü tü n mə lə klə r bir cə rgə yə dü zü lsü nlə r, amma ola da bilə r ki, hə r gö yü n mə lə klə ri ayrı ca dü zü lsü nlə r və nə hə ng mə lə k­lə rin yeddi cə rgə si barə lə rində ə dalə tli mə hkə mə qurulacaq insanları və digə r mə xluqları ə hatə etsinlə r.

İ stə nilə n halda, ç oxsaylı və qü drə tli mə lə klə r insanları və qalan varlı qları ə hatə yə alacaqlar. Onlar ö z Rə bbinin iradə sinə itaə tkardı rlar və hə tta danı ş mağ a da Onun icazə sində n sonra baş layacaqlar. Bə s onda zə if və kö mə ksiz insanları n, xü susilə, Fö vqə lqü drə tli Hö kmdarı qə zə blə ndirmə yə cə sarə t edə nlə rin, gü nah və cinayə t tö rə dib, tö vbə etmə k istə mə yə rə k, Onun iradə sinə mü qavimə t gö stə rə n­lə rin və ziyyə ti haqqı nda nə demə k olar?! Rə bb onlara Ö z ə dalə tli hö kmü nü bə yan edə cə k və hə min gü n kafir­lə r ü ç ü n ç ox sə rt gü n olacaqdı r. Ə zab və ə ziyyə tin ağ ı r­lı ğ ı mə hz onları n ü zə rinə dü ş ə cə k və bu, mö minlə rə qə tiyyə n aid edilmə ­yə cə kdir. Onlar Qiyamə t gü nü nü qorxusuz və qə m-qü ssə siz keç irə cə klə r. Fö vqə luca bu­nunla ə laqə dar belə buyurur: “O gü n Biz mö minlə ri Rə hmanı n qarş ı sı nda fə xri nü mayə ndə heyə ti kimi toplayacağ ı q, gü nahkarları isə, susamı ş sü rü suvata sü rü lə n kimi, Cə hə nnə mə qovacağ ı q” (Mə ryə m, 19/85-86).

Hə mə n Gü n hakimiyyə t tə kcə Allaha mə xsus olacaqdı r. Qiyamə t gü nü insanlar və qalan mə xluqlar heç bir hakimiyyə tə malik olmayacaqlar. Onlara dü nya hə yatı nda verilmiş mü və qqə ti hakimiyyə tdə n ə sə r-ə lamə t belə olmaya­caqdı r. Hö kmdarlar və tabeliklə rində olanlar, azad adamlar və kö lə lə r, ş an-ş ö h­rə tli sayı lanlar da, alç aldı lmı ş olanlar da – hamı sı Fö vqə lqü drə tli Yaradanı n qarş ı sı nda bə rabə rlə ş ə cə k və eyni tə rzdə kö mə k­siz olacaqlar.

Bu ayə ni oxuyan mö min rahatlı q və ə min-amanlı q ə ldə edir, ç ü nki Allah Ö zü nü Mə rhə mə tli adlandı rmı ş dı r. Bu də hş ə tli Gü ndə mü hakimə edə cə k Rə bb – Mə rhə mə tlidir və Onun mə rhə mə ti və rə hmə ti bü tü n varlı ğ ı, bü tü n canlı mə xluq­ları ə hatə edir.

Kainat Allahı n yer ü zü ndə hö km sü rə n və Axirə t hə yatı nda isə ü stü nlü k tə ş kil edə n mə rhə mə tinin də lillə ri ilə doludur. Rə hman[76] adı hə r hansı qü surdan mə hrumdur və Allahı n ilahi qə zə bini ifadə edə n bü tü n gö zə l adları ndan ü stü n­dü r. Onun mə rhə mə ti Onun ə dalə tli qə zə bini qa­baq­layı r və ona ü stü n gə lir. Bunun sayə sində Allah Adə mi (ə) və onun aciz nə sillə rini xə lq etmiş, onlara bö yü k ş ə rə f nə sib etmiş, ç oxsaylı nemə tlə r ə ta etmiş, onlara bə slə diyi xeyirxahlı ğ ı nı sona yetirə rə k, onları Ö zü nü n ilahi qayğ ı sı altı na almı ş dı r.

Qiyamə t gü nü insanlar aciz, mü ti və Rə bbinin iradə sinə itaə tkar ola­caqlar. Onlar Onun qarş ı sı nda dayanaraq, ə dalə tli hö kmü nü gö zlə yə cə k­lə r. Onlar bilə ­cə klə r ki, bu hö kmü, Ö z qulları na, ananı n ö vladı na bə slə di­yi rə hm hissində n də daha rə hmli olan, Fö vqə luca Allah verə cə kdir. İ ndi tə sə vvü r edin ki, Rə bb insan­lara qarş ı necə də mə rhə mə tli və rə hmli ola­caqdı r! Hə min Gü n ancaq ə n zalı m gü nahkarlar mə hv olacaqlar. Hə min Gü n Allahı n mə rhə mə tində n tə kcə ə n bə d­bə xt cinayə tkarlar mə hrum edilə ­cə klə r ki, onlar, Onun və d etdiyi cə zası na, ö z yaramaz ə mə llə ri ilə layiq olmuş lar.

ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ

(25. 27) “Hə min Gü n zalı m ö z ə llə rini ç eynə yə rə k deyə cə k: “Kaş ki, mə n Elç inin yolunu seç ə ydim! ”

(25. 28) “Kü l baş ı ma! [77] Kaş ki, filankə si ö zü mə dost seç mə yə y­dim! ”

Doğ rudan da, Zikr mə nə ç atdı qdan sonra mə ni ondan dö n­də ­rə n o oldu”. Hə qiqə tə n, ş eytan insanı kö mə ksiz qoyandı r”.

Qiyamə t gü nü, yer ü zü ndə yaş adı ğ ı zaman kü frə batmı ş, Allaha ş ə ­rik qoş ­muş və Onun sadiq elç ilə rini rə dd etmiş gü nahkar mə yus­luq­dan, matə mdə n və ü midlə rinin boş a ç ı xması ndan ə llə rini ç eynə yə cə kdir. O, bə rkdə n belə deyə cə k: “Kaş ki, mə n Allahı n Elç isinə iman gə tirə ydim, onun haqq tə liminə qulaq asaydı m və onun sadiq ardı cı lları ndan biri olaydı m. Kaş ki, insanlardan və cinlə rdə n olan itaə tsizlik gö stə rə nlə ri ö zü mə sə mimi dostlar hesab etmə yə ydim! Mə n mə nə hə qi­qə tə n xeyir dilə yə n və mə nə olduqca lü tfkar olan insanla dü ş mə nç ilik etmə yi ü stü n tutdum, indi mə nim dü ş mə nlə rimə ç evrilə n fasiqlə ri ə zizlə dim. Bu gü n mə nim onlarla dostlu­ğ um və yaxı nlı ğ ı m mə nə bə dbə xtlikdə n, ziyandan, ş ə rə fsiz­likdə n və mə hv ol­maq­­dan baş qa heç nə vermə yə cə kdir. O, ö z yalanç ı və azdı rı cı danı ş ı qları ilə azğ ı nlı ğ ı mə nə tə hrif olunmuş ş ə kildə tə qdim edə rə k, mə ni Quran­da tapdı ğ ı m haqdan imtina etmə yə inandı rdı ”.

Ş eytana gə ldikdə isə, o – satqı ndı r. O, insana yalanı n gö zə l oldu­ğ unu tə l­qin edir və onun gö zü qarş ı sı nda haqqı lə kə lə mə yə cə hd gö stə rir. O, insanı ö zü nü n uydurma və dlə rinə inanmağ a mə cbur edir, sonra isə, insan­dan imtina edir. Bü tü n mə xluqlar ü zə rində mə hkə mə baş landı qda və Fö vqə luca Allah son hö kmü nü verdikdə, ş eytan ö zü nü n bü tü n davamç ı la­rı na mü raciə t edə rə k deyə ­cə kdir: “Hə qiqə tə n də, Allahı n və di haqq idi, amma mə n sizə və d versə m də, verdiyim sö zə ə mə l etmə dim. Mə n sizin ü zə rinizdə heç bir hakimiyyə tə malik deyildim. Mə n sizi ç ağ ı rdı m, siz də mə nə itaə t gö stə rdiniz. Buna gö rə mə ni qı ­na­mayı n, ancaq ö zü nü zü qı na­yı n. Mə n sizə kö mə k edə bilmə rə m, siz də mə nə kö mə k edə bilmə zsiniz. Mə nim sizin ə vvə llə r mə nə ibadə t etmə yinizə aidiy­yə tim yoxdur” (İ brahim, 14/22).

Ey Allahı n qulu!

Nə qə də r ki, ağ lı nı baş ı na yı ğ mağ ı n və tö vbə etmə ­yin gec deyil, mə hə b­bə tini sə nə ə bə di sə adə tə nail olmağ a kö mə k gö stə rə nə ver və sə rt mü nasibə tə layiq olana, sə nə ş ə rdə n və ziyandan baş qa bir ş ey gə tirmə yə nə dü ş mə nç ilik və nifrə t bə slə!

Allah kö mə yin olsun!

Sonra Fö vqə luca bildirir ki, Muhə mmə d Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ö z xalqı nı n bu Ş ə rə fli Kitabı n hö kmlə rinə itaə t et­mə k­də n boyun qaç ı rması na gö rə Ona ş ikayə t etmiş dir.

ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ