![]() Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Махаббат белгілері
Отырмын телефонның жанында, Хабарласады –ау деуменен. Шыр етеді бір уақ ытта тағ ы да, Трубканы кө теремін лезде мен.
‑ «Алло» деймін мейірімді лезбенен, -«Пә леншенің ү йі ма» дейді ә лдекім, Телефонғ а дұ рыс нө мір термеген. Қ айтып қ ойып трубканы мен деген...
Уайымдаймын ары-бері қ араймын, Қ айта-қ айта уақ ытты да санаймын. Жаман ойлар жү ріп алды айналып, Енді біраз кү тіп қ алсам жылаймын.
«Ол мені ұ мытты ма? Алде, мені сү ймей ме?» Ойлаймын да кү ң іренем мен кейде, Сонда да бір жалғ ыз ғ ана ү мітпен, Кү тіп жү рмін берілместен ү рейге.
Уақ ыт ө тіп жатыр ешкімге де қ арамай, Ал мен одан шаршап кеттім саналай, Болмағ ан соң ө зім шалдым телефон, Алып ұ шқ ын сезімдерім шыдамай! 10.10.07
Иялым Мен сезімге берілдім бе тым қ атты, Бар санамды сығ ып апты, ұ рлапты. Санасыздың кү нін кештім бұ л кү нде, Ү ң ілуден келбетің е сымбатты Ақ ыл қ айда, мінез қ айда салмақ ты? Оның менде біреуі де қ алмапты. Сенің ғ ана есімің ді білемін Сол есімді қ айталаумен кү н батты! Кү здің кеші, жел де тұ рды тебініп, Сығ ырайып кү н де қ ырдан кө рініп. Табиғ атқ а сырымды айтып отырмын, Іштен ғ ана, сө йлеуге де ерініп! Кү нге айтам, қ иялыма беріліп, Ө тінемін, есім кетіп, егіліп, Мұ ң ғ а батып, сағ ым болғ ан Кү нменен, Тоқ та, тоқ та, менде барам, мені кү т!
Журавли Мне кажется порою, что солдаты С кровавых не пришедшие полей, Не в землю нашу полегли когда –то, А превратились в белых журавлей.
Они до сей поры с времен тех дальных Летят и подают нам голоса. Не потому ль так часто и печално Мы замолкаем глядя в небеса?
Летит, летит по небу клин усталый, Летит в тумане на исходе дня. И в том строю есть промежуток малый – Быть может это место для меня.
Настанет день и журавлиной стаей Я поплыву в такой же сизой мгле. Из – под небес по – птичьи окликая Всех вас, кого оставил на земле. Мне кажется порою, что солдаты С кровавых не пришедшие полей, Не в землю нашу полегли когда –то, А превратились в белых журавлей. Тырналар (аударғ ан: Иманалиев Нұ рболат)
Сол кездегі жауынгерлер оқ қ ұ шқ ан Қ анды майдан даласында атысқ ан. Қ ұ шағ ында жердің біздің қ ала алмай, Ақ тырна боп ұ шып кетті қ арамай.
Ақ тырналар қ иқ у салар аспанда, Кө к тө рінде ұ шып бара жатқ анда, Сол шақ тарды есімізге аламыз Қ арап тұ рып іштен ү нсіз қ аламыз.
Кешкі уақ ыт, кү н ұ яғ а батарда, Шаршап ұ шып келе жатқ ан қ атарда Бір орынды бос қ алдырып, айтады: «Сенің орның, қ осыл біздің қ атарғ а!»
Мен де кетем ақ тырна боп кө гіме, Жү зіп жү ріп ақ аспанның тө рінде. Қ иқ у салам жер бетіне қ арайлап, Тірі қ алғ ан жауынгерлер еліне.
Сол кездегі жауынгерлер оқ қ ұ шқ ан Қ анды майдан даласында атысқ ан. Қ ұ шағ ында жердің біздің қ ала алмай, Ақ тырна боп ұ шып кетті қ арамай.
|