Slam Hicrət Və Həccin Özündən Əvvəlki (günahları) Silməsi

ع َ ن ْ ا ب ْ ن ِ ع َ ب ّ َ ا س ٍ y أ َ ن ّ َ ن َ ا س ً ا م ِ ن ْ أ َ ه ْ ل ِ ا ل ش ّ ِ ر ْ ك ِ ك َ ا ن ُ و ا ق َ د ْ ق َ ت َ ل ُ و ا و َ أ َ ك ْ ث َ ر ُ و ا و َ ز َ ن َ و ْ ا و َ أ َ ك ْ ث َ ر ُ و ا ف َ أ َ ت َ و ْ ا م ُ ح َ م ّ َ د ً ا r ف َ ق َ ا ل ُ و ا إ ِ ن ّ َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ت َ ق ُ و ل ُ و َ ت َ د ْ ع ُ و إ ِ ل َ ي ْ ه ِ ل َ ح َ س َ ن ٌ ل َ و ْ ت ُ خ ْ ب ِ ر ُ ن َ ا أ َ ن ّ َ ل ِ م َ ا ع َ م ِ ل ْ ن َ ا ك َ ف ّ َ ا ر َ ة ً ف َ ن َ ز َ ل َ: ]و َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ ل َ ا ي َ د ْ ع ُ و ن َ م َ ع َ ا ل ل ّ َ ه ِ إ ِ ل َ ه ً ا آ خ َ ر َ و َ ل َ ا ي َ ق ْ ت ُ ل ُ و ن َ ا ل ن ّ َ ف ْ س َ ا ل ّ َ ت ِ ي ح َ ر ّ َ م َ ا ل ل ّ َ ه ُ إ ِ ل ّ َ ا ب ِ ا ل ْ ح َ ق ّ ِ و َ ل َ ا ي َ ز ْ ن ُ و ن َ [و َ ن َ ز َ ل َ ت ْ: ]ق ُ ل ْ ي َ ا ع ِ ب َ ا د ِ ي َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ أ َ س ْ ر َ ف ُ و ا ع َ ل َ ى أ َ ن ْ ف ُ س ِ ه ِ م ْ ل َ ا ت َ ق ْ ن َ ط ُ و ا م ِ ن ْ ر َ ح ْ م َ ة ِ ا ل ل ّ َ ه ِ [.

76. İ bn Abbas y deyir ki: “Mü ş riklə rdə n olan bir zü mrə ç ox adam ö ldü rmü ş və də fə lə rlə zina etmiş di. Sonra Muhə mmə dinryanı na gə lib dedilə r: “Sə nin danı ş dı qları n və də və t etdiyin yol gö zə ldir... Bir de gö rə k, bizim etdiyimiz (bu gü nahları n) kə ffarə si varmı? ” Onda bu ayə nazil oldu: “Onlar Allahla yanaş ı baş qa tanrı ya yalvarmaz, Allahı n haram etdiyi cana haqsı z yerə qı ymaz və zina etmə zlə r. Bunu edə n kimsə cə zalandı rı lar.”. (Furqan 68). (Sonra da) bu ayə nazil oldu: “(Qulları ma mə nim bu sö zü mü) de: “Ey Mə nim ö zlə rinə qarş ı hə ddi aş mı ş qulları m! Allahı n rə hmində n ü midinizi ü zmə yin”. (ə z-Zumə r 53). (Buxari 4810, Muslim 174, 337)

ح ك م ع م ل ا ل ك ا ف ر إ ِ ذ ا أ س ل م ب ع د ه

Kafirin Mü sə lman Olmamı ş dan Ö ncə Etdiyi Ə mə llə rin Hö kmü

ع َ ن ْ ح َ ك ِ ي م ِ ب ْ ن ِ ح ِ ز َ ا م ٍ y ق َ ا ل َ: ق ُ ل ْ ت ُ ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ أ َ ر َ أ َ ي ْ ت َ أ َ ش ْ ي َ ا ء َ ك ُ ن ْ ت ُ أ َ ت َ ح َ ن ّ َ ث ُ ب ِ ه َ ا ف ِ ى ا ل ْ ج َ ا ه ِ ل ِ ي ّ َ ة ِ م ِ ن ْ ص َ د َ ق َ ة ٍ أ َ و ْ ع َ ت َ ا ق َ ة ٍ و َ ص ِ ل َ ة ِ ر َ ح ِ م ٍ ف َ ه َ ل ْ ف ِ ي ه َ ا م ِ ن ْ أ َ ج ْ ر ٍ ف َ ق َ ا ل َ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ ُ: «أ َ س ْ ل َ م ْ ت َ ع َ ل َ ى م َ ا س َ ل َ ف َ م ِ ن ْ خ َ ي ْ ر ٍ».

77. Hə kim İ bn Hizam y demiş dir: “Mə n soruş dum: “Ya Rə sulullah! De gö rü m, cahiliyyə t dö vrü ndə sə də qə vermə k, qul azad etmə k və qohumluq ə laqə lə rini mö hkə mlə ndirmə k kimi gö rdü yü m yaxş ı iş lə rə gö rə mə nə savab yazı lı rmı? ”. Peyğ ə mbə r: “Olub-keç ə n yaxş ı lı qlarla bə rabə r mü sə lman oldun! ”. (Buxari 1436, 5992, Muslim 176, 177, 339, 340)

ص د ق ا ل إ ي م ا ن و إ ِ خ ل ا ص ه

İ manı n Sadiqliyi Və Onun İ xlası

ع َ ن ْ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ّ َ ه ِ y ق َ ا ل َ ل َ م ّ َ ا ن َ ز َ ل َ ت ْ ]ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ آ م َ ن ُ و ا و َ ل َ م ْ ي َ ل ْ ب ِ س ُ و ا إ ِ ي م َ ا ن َ ه ُ م ْ ب ِ ظ ُ ل ْ م ٍ [ ش َ ق ّ َ ذ َ ل ِ ك َ ع َ ل َ ى أ َ ص ْ ح َ ا ب ِ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ّ َ ه ِ -ص ل ى ا ل ل ه ع ل ي ه و س ل م - و َ ق َ ا ل ُ و ا أ َ ي ّ ُ ن َ ا ل ا َ ي َ ظ ْ ل ِ م ُ ن َ ف ْ س َ ه ُ ف َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ -ص ل ى ا ل ل ه ع ل ي ه و س ل م - «ل َ ي ْ س َ ه ُ و َ ك َ م َ ا ت َ ظ ُ ن ّ ُ و ن َ إ ِ ن ّ َ م َ ا ه ُ و َ ك َ م َ ا ق َ ا ل َ ل ُ ق ْ م َ ا ن ُ ل ا ِ ب ْ ن ِ ه ِ ]ي َ ا ب ُ ن َ ى ّ َ ل ا َ ت ُ ش ْ ر ِ ك ْ ب ِ ا ل ل ّ َ ه ِ إ ِ ن ّ َ ا ل ش ّ ِ ر ْ ك َ ل َ ظ ُ ل ْ م ٌ ع َ ظ ِ ي م ٌ [

78. Abdullah (İ bn Mə sud) y rə vayə t edir ki: “İ man gə tirib imanları na zü lm qatmayanlar ə min-amanlı qdadı r-lar...”. (ə l-Ə nam 82). ayə si nazil olduqda bu ayə Peyğ ə mbə rin sə habə lə rinə ağ ı r gə ldi və onlar dedilə r: “(Ey Allahı n Elç isi!) Bizim hansı birimiz (ö zü nə) zü lm etmir ki? ” Peyğ ə mbə r: “Bu (ayə də ki zü lm) sizin zə nn etdiyiniz kimi deyil. Bu, Loğ manı n ö z oğ luna dediyi kimidir: “Oğ lum! Allaha ş ə rik qoş ma. Hə qiqə tə n də, Allaha ş ə rik qoş maq bö yü k zü lmdü r! ”. (Loğ man 12). (Buxari 32, 3360, 3428, 3429, 4776, 6918, 6937, Muslim 178, 342)

ت ج ا و ز ا ل ل ه ع ن ح د ي ث ا ل ن ف س و ا ل خ و ا ط ر ب ا ل ق ل ب إ ِ ذ ا ل م ت س ت ق ر

Allah Dilə Gə tirmə diyi Mü ddə tdə Nə fsin Danı ş ması nı, Xatirə Gə lə n Ş eylə ri Bağ ı ş lamı ş dı r

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ى ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ yق َ ا ل َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ r «إ ِ ن ّ َ ا ل ل ّ َ ه َ ع َ ز ّ َ و َ ج َ ل ّ َ ت َ ج َ ا و َ ز َ ل أ ُ م ّ َ ت ِ ى ع َ م ّ َ ا ح َ د ّ َ ث َ ت ْ ب ِ ه ِ أ َ ن ْ ف ُ س َ ه َ ا م َ ا ل َ م ْ ت َ ع ْ م َ ل ْ أ َ و ْ ت َ ك َ ل ّ َ م ْ ب ِ ه ِ».

79. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Allah U mə nim ü mmə timin qə lbində n keç ə n, lakin hə yata keç irmə diyi və ya dilinə gə tirmə diyi gü nahları nı bağ ı ş layı r”. (Buxari 5269, 6664, Muslim 181, 182, 346, 347)

إ ِ ذ ا ه م ا ل ع ب د ب ح س ن ة ك ت ب ت و إ ِ ذ ا ه م ب س ي ئ ة ل م ت ك ت ب

Qul Bir Yaxş ı lı q Niyyə t Etdiyi Zaman Onun Yazı lması, Bir Pisliyi Niyyə t Etdiyi Zaman İ sə Yazı lmaması

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y ق َ ا ل َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ إ ِ ذ َ ا أ َ ح ْ س َ ن َ أ َ ح َ د ُ ك ُ م ْ إ ِ س ْ ل َ ا م َ ه ُ ف َ ك ُ ل ّ ُ ح َ س َ ن َ ة ٍ ي َ ع ْ م َ ل ُ ه َ ا ت ُ ك ْ ت َ ب ُ ل َ ه ُ ب ِ ع َ ش ْ ر ِ أ َ م ْ ث َ ا ل ِ ه َ ا إ ِ ل َ ى س َ ب ْ ع ِ م ِ ا ئ َ ة ِ ض ِ ع ْ ف ٍ و َ ك ُ ل ّ ُ س َ ي ّ ِ ئ َ ة ٍ ي َ ع ْ م َ ل ُ ه َ ا ت ُ ك ْ ت َ ب ُ ل َ ه ُ ب ِ م ِ ث ْ ل ِ ه َ ا

80. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Allah Elç isi r buyurdu: “Sizdə n (hansı) biriniz layiqli mü sə lman olarsa, etdiyi hə r yaxş ı lı ğ a gö rə ona bunun on mislində n yeddi yü z qatı nadə k savab yazı lar. Etdiyi hə r bir pis ə mə linə gö rə isə ona cə mi bir gü nah yazı lar”. (Buxari 42, Muslim 185, 353)

ع َ ن ْ ا ب ْ ن ِ ع َ ب ّ َ ا س ٍ y ع َ ن ْ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ r ف ِ ي م َ ا ي َ ر ْ و ِ ي ع َ ن ْ ر َ ب ّ ِ ه ِ ع َ ز ّ َ و َ ج َ ل ّ َ ق َ ا ل َ: ق َ ا ل َ إ ِ ن ّ َ ا ل ل ّ َ ه َ ك َ ت َ ب َ ا ل ْ ح َ س َ ن َ ا ت ِ و َ ا ل س ّ َ ي ّ ِ ئ َ ا ت ِ ث ُ م ّ َ ب َ ي ّ َ ن َ ذ َ ل ِ ك َ ف َ م َ ن ْ ه َ م ّ َ ب ِ ح َ س َ ن َ ة ٍ ف َ ل َ م ْ ي َ ع ْ م َ ل ْ ه َ ا ك َ ت َ ب َ ه َ ا ا ل ل ّ َ ه ُ ل َ ه ُ ع ِ ن ْ د َ ه ُ ح َ س َ ن َ ة ً ك َ ا م ِ ل َ ة ً ف َ إ ِ ن ْ ه ُ و َ ه َ م ّ َ ب ِ ه َ ا ف َ ع َ م ِ ل َ ه َ ا ك َ ت َ ب َ ه َ ا ا ل ل ّ َ ه ُ ل َ ه ُ ع ِ ن ْ د َ ه ُ ع َ ش ْ ر َ ح َ س َ ن َ ا ت ٍ إ ِ ل َ ى س َ ب ْ ع ِ م ِ ا ئ َ ة ِ ض ِ ع ْ ف ٍ إ ِ ل َ ى أ َ ض ْ ع َ ا ف ٍ ك َ ث ِ ي ر َ ة ٍ و َ م َ ن ْ ه َ م ّ َ ب ِ س َ ي ّ ِ ئ َ ة ٍ ف َ ل َ م ْ ي َ ع ْ م َ ل ْ ه َ ا ك َ ت َ ب َ ه َ ا ا ل ل ّ َ ه ُ ل َ ه ُ ع ِ ن ْ د َ ه ُ ح َ س َ ن َ ة ً ك َ ا م ِ ل َ ة ً ف َ إ ِ ن ْ ه ُ و َ ه َ م ّ َ ب ِ ه َ ا ف َ ع َ م ِ ل َ ه َ ا ك َ ت َ ب َ ه َ ا ا ل ل ّ َ ه ُ ل َ ه ُ س َ ي ّ ِ ئ َ ة ً و َ ا ح ِ د َ ة ً.

81. İ bn Abbas y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r Rə bbində n belə rə vayə t etmiş dir: “Allah savab və gü nah iş lə ri yazmı ş, sonra da bunları bə yan etmiş dir. Kim bir savab iş gö rmə yə niyyə t etsə, sonra buna ə mə l etmə zsə, Allah onun ü ç ü n Ö z yanı nda tam bir savab yazar. Ə gə r o savab iş gö rmə yə niyyə t edə r və bunu yerinə yetirə rsə, Allah onun ü ç ü n Ö z yanı nda ondan yeddi yü zə də k, hə tta bundan qat-qat artı q savab yazar. Kim bir gü nah iş gö rmə yə niyyə t etsə, sonra buna ə mə l etmə zsə, Allah onun ü ç ü n Ö z yanı nda tam bir savab yazar. Ə gə r o gü nah iş gö rmə yə niyyə t edə r və bunu yerinə yetirə rsə, Allah ona cə mi bir gü nah yazar. (Buxari 6491, Muslim 187, 355)

ا ل و س و س ة ف ي ا ل إ ِ ي م ا ن و م ا ي ق و ل ه م ن و ج د ه ا