Qadınlar Haqqında Vəsiyyət 2 страница

940. Aiş ə O demiş dir: “Peyğ ə mbə r r bal və (digə r) ş irniyyatları xoş layardı. O (hə r gü n) ə srdə n sonra zö vcə lə rinə baş ç ə kə r (və onlardan hə r birinin yanı nda) bir qə də r oturardı. (Bir gü n) o, Hə fsə Bint Ö mə rin O yanı na gə ldi və hə miş ə kində n fə rqli olaraq bir az yubandı. Mə n onu qı sqandı m və onun yubanmağ ı nı n sə bə bini soruş dum. Mə nə dedilə r ki: “Hə mqə bilə lə rində n olan bir qadı n (Hə fsə yə) bal bağ ı ş lamı ş, o da bu baldan Peyğ ə mbə rə r iç irtmiş dir.” Mə n dedim: “Vallahi, ona kə lə k qurmaq lazı mdı r.” Sonra Sə udə Bint Zə maya O mü raciə t edib dedim: “(Bir azdan) o sə nin yanı na gə lə cə k. O sə nə yaxı nlaş an kimi soruş arsan ki: “Kitrə [67] yemisə n? ” O sə nə: “Xeyr! ” deyə cavab verə cə k. Sə n ona deyə rsə n: “Bə s bu nə iydir mə nim burnuma gə lir? ” O sə nə deyə cə k: “Hə fsə O mə nə bal iç irdib.” Onda sə n ona deyə rsə n: “Yə qin ki, arı lar bu balı Urfut ağ acı ndan ç ə kdiyi ş irə də n hasil etmiş lə r.” (Aiş ə) dedi: “Mə n də (ona) belə deyə cə yə m, sə n də belə deyə rsə n, ey Sə fiyyə.” Sə udə dedi: “Vallahi, Peyğ ə mbə r r qapı nı n ağ zı na gə lib ç atdı qda mə n onun qabağ ı na ç ı xı b sə nin buyuruğ unu hö kmə n yerinə yetirə cə yə m”. Aiş ə: “Peyğ ə mbə r r ona yaxı nlaş dı qda o, Peyğ ə mbə rə r dedi: “Ya Rə sulullah, kitrə yemisə n? ” O: “Xeyr! ”– deyə cavab verdi. Sə udə soruş du: “Bə s bu nə iydir mə nim burnuma gə lir? ”. Peyğ ə mbə r: “Hə fsə mə nə bal iç irdib.” Sə udə dedi: “Yə qin ki, arı lar bu balı Urfut ağ acı ndan ç ə kdiyi ş irə də n hasil etmiş lə r.” Son­ra o mə nim yanı ma gə ldi və mə n də ona hə min sö zlə ri dedim. Daha sonra o, Sə fiyyə nin yanı na getdi və o da ona hə min sö zlə ri dedi. Nə hayə t, o, Hə fsə nin yanı na gə ldikdə Hə fsə dedi: “Ya Rə sulullah, sə nə bal verimmi? ” O dedi: “Mə nim buna ehtiyacı m yoxdur.” (Bu vaxt) Sə udə: “Vallahi ki, biz onu baldan mə hrum edə bildik” dedi, mə n də ona: “Sus! ” dedim.” (Buxari 5268, Muslim 3752, 1474/11)

ب ي ا ن أ ن ت خ ي ي ر ا م ر أ ت ه ل ا ي ك و ن ط ل ا ق ا إ ِ ل ا ب ا ل ن ي ة

Qadı na Seç im Vermə yin Talaq Sayı lmaması, Bunun Yalnı z Niyyə tlə Talaq Sayı lması nı n Bə yanı

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ز َ و ْ ج ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ ت ْ: ل َ م ّ َ ا أ ُ م ِ ر َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ب ِ ت َ خ ْ ي ِ ي ر ِ أ َ ز ْ و َ ا ج ِ ه ِ ، ب َ د َ أ َ ب ِ ي ؛ ف َ ق َ ا ل َ: إ ِ ن ّ ِ ي ذ َ ا ك ِ ر ٌ ل َ ك ِ أ َ م ْ ر ً ا ف َ ل ا َ ع َ ل َ ي ْ ك ِ أ َ ن ْ ل ا َ ت َ ع ْ ج َ ل ِ ي ح َ ت ّ َ ى ت َ س ْ ت َ أ ْ م ِ ر ِ ى أ َ ب َ و َ ي ْ ك ِ ، ق َ ا ل َ ت ْ: و َ ق َ د ْ ع َ ل ِ م َ أ َ ن ّ َ أ َ ب َ و َ ي ّ َ ل َ م ْ ي َ ك ُ و ن َ ا ي َ أ َ م ُ ر َ ا ن ِ ي ب ِ ف ِ ر َ ا ق ِ ه ِ ق َ ا ل َ ت ْ ، ث ُ م ّ َ ق َ ا ل َ: إ ِ ن ّ َ ا ل ل ه ج َ ل ّ َ ث َ ن َ ا ؤ ُ ه ُ ق َ ا ل َ (ي أ َ ي ّ ُ ه َ ا ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ق ُ ل ْ َ ل أ ز ْ و َ ا ج ِ ك َ إ ِ ن ْ ك ُ ن ْ ت ُ ن ّ َ ت ُ ر ِ د ْ ن َ ا ل ْ ح َ ي َ ا ة َ ا ل د ّ ُ ن ْ ي َ ا و َ ز ِ ي ن َ ت َ ه َ ا) إ ِ ل َ ى (أ َ ج ْ ر ً ا ع َ ظ ِ ي م ً ا) ق َ ا ل َ ت ْ: ف َ ق ُ ل ْ ت ُ ف َ ف ِ ي أ َ ي ّ ِ ه ذ َ ا أ َ س ْ ت َ أ ْ م ِ ر ُ أ َ ب َ و َ ي ّ َ ، ف َ إ ِ ن ّ ِ ي أ ُ ر ِ ي د ُ ا ل ل ه و َ ر َ س ُ و ل َ ه ُ و َ ا ل د ّ َ ا ر َ ا ل آ خ ِ ر َ ة َ ؛ ق َ ا ل َ ت ْ: ث ُ م ّ َ ف َ ع َ ل َ أ َ ز ْ و َ ا ج ُ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ م ِ ث ْ ل َ م َ ا ف َ ع َ ل ْ ت ُ

941. (Baş qa rə vayə tdə: Cabir İ bn Abdullah y rə vayə t edir ki, Ə bu Bə kr y gə lib Peyğ ə mbə rin r yanı na daxil olmaq ü ç ü n izn istə dikdə, onun r qapı sı nı n yanı nda bir də stə adamı n oturduğ unu gö rdü. Onlardan heç bir kimsə yə iç ə ri daxil olmağ a izn verilmə miş di. Ə bu Bə krə y isə izn verildi və o iç ə ri daxil oldu. Sonra Ö mə r y gə lib izn istə di və ona da izn verildi. O, fikirli və susmuş Peyğ ə mbə ri r zö vcə lə rinin ə trafı nda oturmuş olduğ unu gö rü b dedi: «Mə n bir sö z deyə cə yə m və Peyğ ə mbə ri r gü ldü rə cə yə m». Sonra o dedi: «Ey Allahı n Elç isi, Xaricə nin qı zı nı gö rsə ydin, mə ndə n ona nə fə qə (mal-mü lk sə rf etmə mi) vermə yimi istə yir. Mə n də onun boğ azı ndan tutdum” dedim. Peyğ ə mbə r r gü lü msü nə rə k: “Bu ə trafı mdakı lar da mə ndə n nə fə qə vermə yimi istə yir” deyə buyurdu. Ə bu Bə kr y qalxaraq Aiş ə ni O, Ö mə r y də qalxaraq Hə fsə ni O cə zalandı rmaq ü ç ü n boğ azı ndan yapı ş ı b sı xaraq ikisi də belə dedilə r: “Peyğ ə mbə rdə n r onda olmayan bir ş eyi istə yirsiniz”. Onlar: “Allaha and olsun ki, biz Peyğ ə mbə rdə n r onda olmayan bir ş eyi istə mə rik”. dedilə r və Peyğ ə mbə r r onlardan bir ay və ya iyirmi doqquz gü n ayrı qaldı. Sonra isə bu ayə nazil oldu: «Ey Peyğ ə mbə r! Zö vcə lə rinə de: " Ə gə r siz dü nya hə yatı nı və onun bə rbə zə yini istə yirsinizsə, gə lin sizi dü nya malı yla mə mnun edib gö zə l tə rzdə sə rbə st buraxı m, Yox, ə gə r Allahı, Onun Elç isini və Axirə t yurdunu istə yirsinizsə, bilin ki, Allah aranı zdan yaxş ı iş lə r gö rə nlə r ü ç ü n bö yü k bir mü kafat hazı rlamı ş dı r”. (ə l-Ə hzab 28, 29). Peyğ ə mbə rin r zö vcə si Aiş ə O rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r zö vcə lə rini ə mr olunduqda ilk ö ncə mə ndə n baş ladı). O, ilk ə vvə l Aiş ə nin O yanı na gə lib dedi: «Ey Aiş ə! Doğ rusu, mə n sə nə bir tə klif etmə k istə yirə m. Və istə yirə m ki, sə n bu tə klifi qə bul etmə yə tə lə smə yə sə n və ata-ananla mə slə hə tlə ş ə sə n». Aiş ə: «Peyğ ə mbə r r ailə min mə nə ondan ayrı lmağ ı ə mr etmə yə cə klə rini heç ş ü bhsiz ki, bilirdi”. (Baş qa rə vayə tdə: “O nə dir ey Allahı n Elç isi? ”)» dedi. Peyğ ə mbə r r Uca Allahı n (ona nazil etdiyi ayə lə ri oxudu): «Ey Peyğ ə mbə r! Zö vcə lə rinə de: " Ə gə r siz dü nya hə yatı nı və onun bə rbə zə yini istə yirsinizsə, gə lin sizi dü nya malı yla mə mnun edib gö zə l tə rzdə sə rbə st buraxı m, Yox, ə gə r Allahı, Onun Elç isini və Axirə t yurdunu istə yirsinizsə, bilin ki, Allah aranı zdan yaxş ı iş lə r gö rə nlə r ü ç ü n bö yü k bir mü kafat hazı rlamı ş dı r”. (ə l-Ə hzab 28, 29). Aiş ə: «Ya Rə sulullah! Mə n buna gö rə mi (sə ninlə birgə olmaqdan ö trü mü) valideynlə rimlə mə slə hə tlə ş mə liyə m?! Mə n ə lbə ttə Allahı, onun Elç isini və axirə t yurdunu seç irə m! (Baş qa rə vayə tdə: “Sə ndə n də xahiş edirə m ki, hə yat yoldaş ları ndan heç birinə bu barə də xə bə r vermə yə sə n!» dedi. Peyğ ə mbə r: «O qadı nlardan hansı birisi mə ndə n (bu mə sə lə barə sində) soruş sa mə n ona xə bə r verə cə yə m. Allah mə ni nə (insanlara aldadan) zorla mə cbur edə n, nə də hə r ş eyə irad tutan bir kimsə olaraq gö ndə rmə yib, lakin O mə ni (onlara bilmə diklə rini) ö yrə də n, asanlaş dı ran bir kimsə olaraq gö ndə rmiş di”). Aiş ə: “Sonra Peyğ ə mbə rin r digə r zö vcə lə ri də mə nim etdiyim kimi etdilə r” dedi. (Buxari 4786, Muslim 3754, 3763, 1475/22)

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ع َ ن ْ م ُ ع َ ا ذ َ ة َ ، ع َ ن ْ ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ك َ ا ن َ ي َ س ْ ت َ أ ْ ذ ِ ن ُ ف ِ ي ي َ و ْ م ِ ا ل ْ م َ ر ْ أ َ ة ِ م ِ ن ّ َ ا ب َ ع ْ د َ أ َ ن ْ أ ُ ن ْ ز ِ ل َ ت ْ ه ذ ِ ه ِ ا ل آ ي َ ة ُ (ت ُ ر ْ ج ِ ي م َ ن ْ ت َ ش َ ا ء ُ م ِ ن ْ ه ُ ن ّ َ و َ ت ُ ؤ ْ و ِ ي إ ِ ل َ ي ْ ك َ م َ ن ْ ت َ ش َ ا ء ُ و َ م َ ن ِ ا ب ْ ت َ غ َ ي ْ ت َ م ِ م ّ َ ن ْ ع َ ز َ ل ْ ت َ ف َ ل ا َ ج ُ ن َ ا ح َ ع َ ل َ ي ْ ك َ) ف َ ق ُ ل ْ ت ُ ل َ ه َ ا م َ ا ك ُ ن ْ ت ِ ت َ ق ُ و ل ِ ي ن َ ق َ ا ل َ ت ْ: ك ُ ن ْ ت ُ أ َ ق ُ و ل ُ ل َ ه ُ: إ ِ ن ْ ك َ ا ن َ ذ َ ا ك َ إ ِ ل َ ي ّ َ ف َ إ ِ ن ّ ِ ي ل ا َ أ ُ ر ِ ي د ُ ، ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ أ َ ن ْ أ ُ و ث ِ ر َ ع َ ل َ ي ْ ك َ أ َ ح َ د ً ا

942. Aiş ə O demiş dir: “(Allahı n) “Onlardan dilə diyinin sə ninlə gecə lə mə k nö vbə sini tə xirə sala bilə rsə n, dilə diyini də ö z yanı na ala bilə rsə n. Ö zü ndə n ayı rdı qları ndan hansı birini yenidə n ö z yanı na almaq istə sə n, sə nə heç bir gü nah olmaz...” ayə si nazil olduqdan sonra Peyğ ə mbə r r zö vcə lə rində n birinin nö vbə si olduğ u zaman digə rinin yanı na getmə k ü ç ü n bizdə n izn istə yə rdi”. (Muaza): “Mə n Aiş ə də n soruş dum: “(O sə ndə n izn istə dikdə) nə deyirdin? ” Aiş ə: “Mə n ona deyirdim: “Ya Rə sulullah, ə gə r bu (mə sə lə) mə nim ö hdə mə bura­xı lsaydı, yanı na getmə k istə diyin heç bir qadı nı ö zü mdə n ü stü n tutmazdı m (və sə nə onun yanı na getmə yə izn vermə zdim).” (Buxari, 4789, Muslim 3755, 1476/23)

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ، ق َ ا ل َ ت ْ: خ َ ي ّ َ ر َ ن َ ا ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ ا خ ْ ت َ ر ْ ن َ ا ا ل ل ه و َ ر َ س ُ و ل َ ه ُ ، ف َ ل َ م ْ ي َ ع ُ د ّ َ ذ َ ل ِ ك َ ع َ ل َ ي ْ ن َ ا ش َ ي ْ ئ ً ا

943. Aiş ə O rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r bizlə rə seç im verdi. Biz də Allah və Rə sulunu seç dik. Bu bizim ü ç ü n (talaq) heç bir ş ey sayı lmadı ”. (Buxari 5262, Muslim 3761, 1476/24)

ف ي ا ل إ ي ل ا ء و ا ع ت ز ا ل ا ل ن س ا ء و ت خ ي ي ر ه ن و ق و ل ه ت ع ا ل ى (و إ ِ ن ت ظ ا ه ر ا ع ل ي ه)

İ lə (Qadı nla Yaxı nlı q Etmə mə yi And İ ç mə k), Qadı nlardan Uzaqlaş maq, Onları Seç im Qarş ı nı nda Buraxmaq Və Allahı n: “Ə gə r Ona Qarş ı Bir-Birinizə Kö mə k Etsə niz”