Bearradh Gruaige

B hí fear ann a raibh mac sé bliana dé ag d’aois aige, agus ba mhian leis an mac seo an carr a thiomá int.

Deir an mac: " A athair, tá mé sé bliana dé ag d’aois anois. An ligfidh tú dom tiomá int?

Deir an t-athair: “B'fhé idir dá mbeifeá sá sta do sheomra a choinneá il glan.”

“Ach a athair”, arsa an buachaill. “Fé ach mo sheomra. Tá sé gan smá l.”

... agus bhí.

Deir an t-athair: “Bhuel... b’fhé idir, dá mbeadh do chuid marcanna ar scoil ní os fearr.”

“Cad é seo!! ” arsa an mac. “Fé ach ar mo thuairisc scoile dheireanach.”

...agus bhí ‘A’ aige i ngach á bhar.

Deir an t-athair: “Hmmph! Bhuel, b'fhé idir dá mbearrfá do chuid gruaige.”

“Bearr mo chuid gruaige! ” arsa an mac. “Cad faoi Í osa! agus Maois! agus Naomh Pá draig! Bhí a gcuid gruaige fada!!! ”

Deir an t-athair: “Sea... agus shiú laidí s chuile á it!! ”

Тексты представляют собой современные ирландские анекдоты, взятые из Интернета.

Idirlí on m1 – Интернет

Té acs 33

DÓ NALL Ó G

A Dhó naill Ó ig, má thé ir thar farraige

Beir mé fé in leat ’s ná deá n dom dearmad

Beidh agat fé irí n lá aonaigh ’gus margaidh

Agus ní on Rí Gré ige mar ché ile leapa ’gat.

Gheall tú domsa ní nach dearn tú

Fá inne ó ir a chur ar ’ach mé ar domh

Seisreach ó ir fá na hanlaí airgid

Agus muileann siú chra ar ’ach sruth in É irinn.

B’fhurast dom aithne nach tú bhí i ndá n dom

Chuir tú amach mé oí che na bá istí

Bhain truisle dom-sa ag giall na bearnadh

Char dhú irt tú Dia liom ’s char chraith tú lá mh liom.

Bhain tú soir ’gus bhain tú siar dom

Bhain tú romham is bhain tú mo dhiaidh dom

Bhain tú ’n ghealach is bhain tú an ghrian dom

’S is ró -mhó r m’eagla gur bhain tú Dia dom.

Текст приводится по изданию: Folksongs of Britain and Ireland edited by Peter Kennedy. London, 1975.

Народная баллада.

té ir – ты отправишься (диалектная форма глагола té igh)

’s = is (agus)

’gus = agus

ní on = iní on

’gat = agat

dearn = dearna

’ach = gach

siú chra = siú cra

’n = an

truisle = tuisle

Té acs 34

Cathal Ó Searcaigh

NÍ L AON NÍ

Ní l aon ní, aon ní, a stó r,

ní os suaimhní ná clapsholas smó laigh

i gCaiseal na gCorr,

ná radharc ní os aoibhne

ná buicé ad stá in na spé ire ag sileadh

solais ar Inis Bó Finne.

Is dá dtiocfá liom, a ghrá,

bheadh briathra ag blá thú ar ghas mo ghutha

mar shiolastrach Ghleann an Á tha,

is chluinfeá geantraí sí

i gclingireacht na gcloigí ní gorma

i gcoillidh Fhá na Bhuí.

Ach b’fhearr leatsa i bhfad

brú chtbhaile balscó ideach i mBaile Á tha Cliath

lena ghleo trá chta gan stad,

seachas ciú inchó naí slé ibhe

mar a gciú naí onn an ceo le teacht na hoí che

anuas ó Mhí n na Craoibhe.

Текст приводится по изданию: Cathal Ó Searcaigh. Homecoming / An Bealach ’na Bhaile: Selected Poems / Rogha Dá nta. Cló Iar-Chonnachta, Indreabhá n, Conamara, 1997.

Кахал О’Шарки – одно из самых значительных имен в современной ирландской поэзии. О’Шарки происходит родом из местечка Гортахорк (Gort a’ Choirce) в графстве Донегол, где и живет в настоящее время на небольшой ферме, принадлежавшей его родителям, и пишет на северном диалекте; является автором поэтических сборников “Дорога домой” (“An Bealach ’na Bhaile”, 1993), “Тоскуя по свету” (“Ag Tnú th leis an tSolas”, 2000) и др. Помимо стихов, пишет также пьесы.

Té acs 35

Má irtí n Ó Direá in

CUIREADH DO MHUIRE

An eol duit, a Mhuire,

Cá rachair i mbliana

Ag iarraidh foscaidh

Do do Leanbh Naofa,

Trá th a bhfuil gach doras

Dú nta Ina é adan

Ag fuath is uabhar

An chine dhaonna?

Deonaigh glacadh

Le cuireadh uaimse

Go hoileá n mara

San Iarthar cianda:

Beidh coinnle geala

I ngach fuinneog lasta

Is tine mhó na

Ar theallach adhainte.

Nollaig 1942

Текст приводится по изданию: Má irtí n Ó Direá in. Dá nta 1939-1979. BÁ C, 1996.

Té acs 36

FORÓ GRA NA POBLACHTA 1916

A fheara agus a mhná na hÉ ireann, in ainm Dé agus in ainm na nglú n a chuaigh romhainn agus ó na bhfuair sí seanoideas na ná isiú ntachta, tá É ire, trí nne, ag gairm a clainne faoina bratach agus ag bualadh buille ar son a saoirse...

Dearbhaí mid gur ceart ceannasach dochloí te, ceart mhuintir na hÉ ireann chun seilbh na hÉ ireann, agus chun dá la na hÉ ireann a stiú radh gan cheataí...

Ag seasamh dú inn ar an gceart bunaidh sin agus á dhearbhú aris faoi airm os comhair an tsaoil, fó graí mid leis seo Poblacht na hÉ ireann ina Stá t Ceannasach Neamhspleá ch, agus cuirimid á r n-anam fé in agus anam á r gcomrá daithe comhraic i ngeall lena saoirse agus lena leas agus lena mó radh i measc na ná isiú n...

Cuirimid cú is Phoblacht na hÉ ireann faoi choimirce Dhia Mó r na nUilechumhacht agus impí mid a bheannacht ar á r n-airm; iarraimid gan aon duine a bheas ag fó namh sa chú is sin, a tharraingt easonó ra uirthi le mí laochas, le mí dhaonnacht ná le slad. San uain oirbheartach seo is é dualgas ná isiú n na hÉ ireann a chruthú lena misneach agus lena dea-iompar agus le toil a clainne á dtoirbhirt fé in ar son na maitheasa poiblí, go dtuilleann sí an ré im ró -uasal is dá n di.

Arna shí niú thar ceann an Rialtais Shealadaigh:

Tomá s Ó Clé irigh

Seá n Mac Diarmada

Tomá s Mac Donnchadha

Pá draig Mac Piarais

É amann Ceant

Sé amus Ó Conghaile

Seosamh M. Pluincé id

Текст приводится в сокращенном виде по изданию: Gló r na hÉ ireann. Nualé itheoir Gaeilge le haghaidh Meá nscoileanna agus Gairmscoileanna. BÁ C, 1962.

Текст представляет собой основной программный документ Дублинского восстания 1916 года – Республиканскую декларацию, составленную П. Пирсом и Дж. Коннолли и подписанную главными руководителями восстания. Орфография частично модернизирована.

a chuaigh romhainn (букв.: “ушедших перед нами”) – прошлых

ceataí = ciotaí

bheas – относительная форма будущего времени глагола bí

Традиционные английские и русские соответствия имен руководителей восстания, подписавших декларацию:

Tomá s Ó Clé irigh Thomas Clarke Томас Кларк

Seá n Mac Diarmada Sean Mac Diarmada Шон Мак-Дермот

Tomá s Mac Donnchadha Thomas Mac Donagh Томас Мак-Донах

Pá draig Mac Piarais Patrig Pearse Патрик Пирс

É amann Ceant Eamonn Ceannt Имон Кент

Sé amus Ó Conghaile James Connoly Джеймс Коннолли

Seosamh Pluincé id Joseph Plunkett Джозеф Планкетт

Té acs 37

AN GABHAR BÁ N

S a seanghleann thiar a bhí sí bhí

Go dtí gurbh fhá s na hadharc’ uirthi

Bliain is cé ad is corradh lae

Go dtá inig an aois go tré an uirthi.

Bhí sí i gcró bheag ins an cheo

Go dtá inig fé il’ Eoin is gur é alaigh sí

Thart an ró d san bealach mó r

Gur lean a tó ir go gé ar uirthi.

Chomh cruinn le ró n gur thó g sí feoil

Gan pis gan mó rá n dé ibhirce

Ach d’ith sí cí b agus barr an fhraoich

Slá nlus mí n is craobhó ga

Draoin is dreas is cuileann glas

Gach ní ar dhath na h-á inleoga

Cuthará n slé ibhe, duilliú r fé ile,

Caora sré ana agus blainsneó ga.

Chuaigh sí dhí ol cios le Caiftí n Spits

Is chraethnaigh a croí go dtré igfí í

Chaith sí an oí che ar bheagá n bidh

Mar ndú il is go geasfaí fé ar uirthi.

D’fhan sí a’ oí che i dtó in Ros Coill

Is chaith sí é go plé isiú ra

Go dtá inig an slua ar maidin go luath

Is thug siad amach as É irinn í.

Народная песня, несомненно, содержащая в себе некое иносказание.

na hadharc’ = na hadharca

laethe = laethanta

fé il’ = fé ile

draoin: draighean

á inleog – зд.: сорное растение, разновидность крапивы

a’ oí che = an oí che

bidh = bia

go plé isú ra = go plé isiú rtha

Té acs 38

COLM CILLE AGUS “AN BÍ OBLA”

B hí sé i nDoire agus bhí sagart paró iste san á it a raibh sé, i nDoire. Agus bhí bí obla ag an tsagart paró iste agus ba mhaith le Colm Cille an bí obla a bheith publish á ilte. Agus ní raibh – ní – ní p h ublish á ilfeadh sagart na paró iste ar dhó igh ar bith an bí obla a bhí aige.

Agus shuigh Colm Cille go maidin i dteach an phobail, cá bith mé id oí cheannaí a bhí a dhí th air, leis an bhí obla a c h opy á il. Agus c h opy á il sé amach as an leabhar é. Bhí an leabhar i dteach an phobail.

Agus fuair sagart na paró iste amach ansin go raibh an bí obla aige agus thog sé cogadh air fá dtaobh den bhí obla – go gcaithfeadh sé a thabhairt suas. Agus ní thabharfadh Colm suas an bí obla a bhí aige. Agus d’é irigh eadar an bheirt. Agus d’é irigh an-chogadh eadar an bheirt agus marbhadh mó rá n daoine ins an rud a bhí ann agus ní thabharfadh Colm suas an bí obla.

Bhal, fá gadh ag socrú go deireanach é agus rinne siad amach ag an tsocrú gur leis an chapall a searrach agus gur leis an leabhar a bí obla agus go gcaithfeadh sé an bí obla a thabhairt suas. Agus baineadh an bí obla de.

Agus tugadh sentence air, á chur anonn – sí lim gur go h Iona a cuireadh é. Agus ní raibh cead aige amharc ina dhiaidh nuair a bheadh sé ag imeacht ag Doire ach imeacht leis. Agus chuaigh sé anonn ansin agus chaith sé a shaol ansin ag tiontó ainchrí ostaí onnaí thall ansin.

Текст приводится по изданию: Uair an Chloig Cois Teallaigh. An Hour by the Hearth. Stories told by Padraig Eoghain Phá draig Mac an Luain, Crooveenananta, Co. Donegal. BÁ C, 1985.

Текст взят из записей ирландского фольклора, сделанных профессором Шемасом О’Кахонем (Sé amas Ó Cathá in) в местности Крувинананта (Cruach Mhí n an Fheannta), графство Донегол, в 1972 – 1973 гг. Имя рассказчика – Патрик Мак Ан Луань, сын Эогана, сына Патрика (1885 – 1979). В тексте содержится множество характерных примет донегольского диалекта. Курсивом выделены спонтанные английские заимствования в ирландскую речь.

Сама история представляет собой одну из местных легенд о святом Кольме Килле (521 – 597), особенно почитающемся на севере Ирландии, и является своеобразным переосмыслением истории конфликта святого Кольма Килле со святым Финнианом. Некогда святой Кольм Килле сделал копию с Псалтыри – манускрипта, принадлежавшего святому Финниану. Св. Финниан обвинил Кольма Килле в воровстве. Король Диармайд, который должен был рассудить их, впервые столкнувшись с подобным случаем и испытывая сложности с выбором подходящего прецедента, решил дело в пользу св. Финниана, сказав: “Как теленок принадлежит тому, чья корова, так и копия с книги принадлежит тому, чья книга”.

Té acs 39

UISCE A’ TEACHT AR BHUNADH NA gCROC

B hí sean-bhean anseo fad ó shoin, agus lá deas Samhraidh amhá in bhí sí ’na suidhe amuigh agus i gcionn a sná thaide. Bhí an-deifre uirthí leis an phí osa a rabh sí a’ gabhail dó. Bhí casá n do leathtaoibh na h-á ite a rabh sí ’na suidhe, agus ní orbh fhada uilig a bhí sí ’na suidhe ann go bhfacaidh sí fear a’ tarraint uirthí anoir. Labhair sé lé ithe, agus bheannuigh sí dó go caoidheamhá il. Sheas sé aicí ar feadh tamaill a’ cainnt agus a’ comhrá dh, ach bhí oiread deifre uirthí -se agus nach rabh sí a’ tabhairt mó rá n é isteachta dó. Bhí sé a’ cainnt go mó r fá chloich mhó ir a bhí do leathtaoibh an chasá in.

“An gcaitheann sibh-se uisce salach ar an chloich sin? ” arsa seisean.

“Maise, creidim go gcaitheann, ” arsa sise, “agus caidé an dochar a bheadh ansin? ”

“Bhail, a chladhaire, ” arsa seisean, “ná caithigí a’n ndeó r uisce ar an chloich sin ní os mó! Ní l deó r amhá in dá gcaitheann sibh uirthí nach dtig anuas i lá r an urlá ir sa mhullach orainne! ”

D’imthigh sé leis ansin agus ní fhacaidh sí a’n amharc air ó shoin. Tá an chloch mhó r ansin le fheiceá il ag ’ach uile duine ó n lá sin go dtí an lá aniú, ach má tá, ní or caitheadh a’n deó r uisce uirthí ó shoin.

Текст приводится по изданию: Sí scé alta ó Thí r Chonaill. Fairy legends from Donegal. Seá n Ó hEochaidh a bhailigh. BÁ C, 1977.

Этот и следующий тексты представляют собой былички (sí -scé alta), записанные в Донеголе, в которых отражены особенности северных диалектов. В текстах сохранена дореформенная орфография.

a’ teacht = ag teacht

bunadh na gcroc = bunadh na gcnoc – Народ Холмов (сиды, эльфы)

fad ó shoin = fad ó shin

’na shuidhe = ina suí

an-deifre = an-deifir

gabhail = gabhá il

a rabh = a raibh

casá n = cosá n

go bhfacaidh = go bhfaca, ní fhacaidh = ní fhaca

tarraint = tarraingt

bheannuigh = bheannaigh

go caoidheamhá il = go caoithiú il

uirthí, aicí, lé ithe = uirthi, aici, lé i

bhail = bhuel

caidé = cad é

a’n deó r = aon deor

nach dtig = nach dté ann

orainne = orainn

d’imthigh = d’imigh

’ach = gach

aniú = inniu

Té acs 40

SÉ IDEÁ N SÍ DHE

N í l dadaí ar an tsaol atá comh h-iontach leis an tsé ideá n sí dhe. Tiocfaidh sé ideá n acú seo an lá is deise agus is ciú ine i lá r an tSamhraidh agus scuabfaidh sé roimhe ’ach uile chineá l ’á mbé idh ina bhealach. Chualaidh mise an sean-bhunadh dá rá dh go minic gurbh é an rud a bhí sa tsé ideá n seo, anamnacha daoiní a gheibheadh bá s i bhfad ó bhaile agus a bhí odh a’ tarraint ar an bhaile.

Bhí fear ar an á it seo fad ó shoin ag sá bhá il fé ir thoir i Srá th na Brató ige. Thá inic sé ideá n sí dhe acú seo air, agus chruinnigh sé iomlá n a chuid fé ir in a’n chá rná n amhá in. Thug seisean iarraidh ar an fhé ar nuair a chonnaic sé ag imtheacht é, agus sá ith sé an forc ann. Le sin hé in thosuigh an caoineadh truaghcá nta thart fá dtaobh de. Bhí sé a’ deá namh nach dtiocfadh leó fa-san a ghabhail ní bfhuide siocair eisean an t-iarann coisreaca a shá itheadh ins an fhé ar agus gurbh é sin á bhar an chaointe.

Текст приводится по изданию: Sí scé alta ó Thí r Chonaill. Fairy legends from Donegal. Seá n Ó hEochaidh a bhailigh. BÁ C, 1977.

sí dhe = sí

dadaí = dada

acú = acu

comh = chomh

bé idh = beidh

chualaidh = chuala

rá dh = rá

anamnacha daoiní = anamacha daoine

gheibheadh: var. cond. от gabh

thá inic = thá inig

cá rná n = carná n

imteacht = imeacht

sá ith = sá igh

hé in = fé in

thosuigh = thosaigh

chonnaic = chonaic

truaghcá nta = truacá nta

deá namh = dé anamh

leó fa = leó

fuide: var. comp. от fada

coisreaca: coisreacan

Té acs 41

AN TOBAR DRUÍ OCHTA

C loisim na daoine á rá go raibh tobar i mullach na Loga Slé ’, ar barra chnuic Cí llrialaig, sa teó rainn lé Duichealla, agus ní fé idir lé hé inne é aimsiú. B’fhé ’ go n-aimseó dh duin’ é ná beadh ao’ chuinn’ aige leis, ach dá bhfí llfeadh sae air ní bhfaghadh sae i n-ao’ chor é.

Bhí aithine agam ar bhean a ch’nuic é, agus í a’ lorag chaorach. Bhí cumó g i n-aice leis a’ tobar. Nuair a chais sí ar a sá il, ní raibh rian de le fiscint.

Текст приводится по изданию: Leabhar Sheá in Í Chonaill. Sgé alta agus Seanchas ó Í bh Rá thach. BÁ C, 1977.

Текст представляет собой быличку, записанную в Ив Ратах, на юго-западе графства Керри, и отражает особенности южных диалектов.

druí ochta = draí ochta

ar barra chnuic = ar bharr cnoic

teó rainn = teorainn

lé = le

b’fhé ’ = b’fhé idir

duin’ = duine

ao’ chuinn’ = aon choinne

dá bhfí llfeadh sae = dá bhfillfeadh sé

aithine = aithne

ch’nuic = chonaic

a’ lorag = ag lorg

cumó g (диал.) – ракушки, створки раковин

leis a’ dtobar = leis an dtobar

chais = chas

fiscint = feiceá il

Té acs 42

AN SLÁ NACHÓ IR, AN TÍ NCÉ IR AGUS AN GABHA

N uair a bhí An Slá nachó ir agus a mhá thair a’ siú l ar a’ dtalamh seo fadó, do bhí sé fé in agus í fé in a’ gó il a’ bó thar, agus bhí sé ar a bacalainn aici. Do chaill sí an biorá n as a gú na, agus do bhí an brat dá fhuadach di agus ní rai’ sí mar ba cheart di sá sta.

Well, do bhí sí ag imeacht lé ithi, agus do casag tí ncé ir lé ithi. D’fhiafra sí dhe a’ ndé anfadh sé biorá n di a chuirfeadh sí i n-a brat. Thug sé sin ais-fhreagra uirthi, agus ní dhé anfadh sae é.

Do chua sí go dí teh an ghabha, agus, má chuaig choí chint, do sheasa sí tao’ ’muh do dhoras na ceartá n, agus d’fhiafra sí a’ ndé anfadh sé biorá n di a chuirfeadh sí i n-a brat. Dú irt [a’ gabha] go ndé anfadh agus fá ilte. Nuair a chuaig sé isteach do dhin sé biorá n di a chuir sé i n-a brat, agus bhí sí ana-bhaoch de.

D’imí odar leó thu ansin.

“A mhic, cé an luach saothair a thabhairfi tu don fhear a dhin a’ biorá n dom? ”

“Tabhairfead, ” adú irt sé. “Fá gfa mé an mé id seo mar bhua aige go brá ch – aghaig gah é inne a bheith ar theh an ghabha, agus aghaig a’ tí ncé ara ar gach uile theh! ”

Текст приводится по изданию: Leabhar Stiofá in Uí Ealaoire. Sé amus Ó Duilearga a bhailigh agus a chuir in eagar. BÁ C, 1981.

Текст представляет собой сказку, рассказанную на одном из диалектов графства Клэр; в данном говоре представлены многие черты, характерные для южных диалектов.

Slá nachó ir = Slá naitheoir

a’ gó il = ag dul

ar a bacalainn (фонетическая запись): ar a baclain – на руках; (диал.) bacla (gs. ~n, baicle, ds. baclain, pl –aí) руки, пространство между рук

do chaill = chaill

do bhí = bhí

ní rai’ sí = ní raibh sí

sae = sé

do chua = chuaig = chuaigh

teh = teach

do sheasa = sheas

tao’ ’muh = taobh amuigh

do dhin = rinne

ana-bhaoch = an-bhuí och

leó thu = leó

aghaig = aghaidh

gah – gach

Té acs 43

Seá n Ó Riordá in

RIAN NA gCOS

A nois ba mhaith liom bualadh leis

Nuair nach fé idir é,

Ó dheas a ghabh sé an mhaidin sin,

Aneas ní thiocfaidh sé.

Maidin ghré ine i gCiarraí,

Ba chlos trithí sruthá n

Mar ghló r cailí n fé cheilt sa chlaí

Is mé ag dul thar brá id.

Do shiú il sé liom an mhaidin sin,

Á r mbeirt ar aon chosá n,

Ag siú l ar ais sea tuigeadh dom,

Chonac rian a chos sa lá ib.

Ní raibh sé ann gur imigh sé,

Ní hann go has go brá ch,

An duine sin ’tá imithe

Atá sé siú d iomlá n.

Mo dhuine bocht ’bhí i bhfara liom,

Go raibh a anam slá n,

Is anam gach a leanfaidh é

Dem dhaoinese go brá ch.

Is liomsa anois na cosa sin

Ar siú il sé leo sa lá ib,

Ach ní mé a bhí i bhfara leis

Ag é isteacht le sruthá n.

Ní or saolaí odh mé gur cailleadh é,

Is mé mé i mise amhá in,

Cailltear le gach focal mé,

Ach é irí onn le gach aná il,

An mé nua sin a leanann mé

Go gcomhlí ontar mise amhá in;

Scata a scrí ’ na ranna seo,

Duine as gach aná il.

Sceo ar sceo do scumhadh iad,

Na daoine seo dem chroí,

Ní hionadh gurbh ionmhain liom rian

A gcos sa lá ib im shlí.

Té acs 44

MÁ IRE NÍ MHAOILEOIN

‘A n dtiocfaidh tú a bhuaint aitinn liom

a Mhá ire Ní Mhaoileoin? ’

‘do thiocfainn is á cheangal leat,

a chuid den tsaol is a stó ir! ’

‘rachainn fé in chun aifrinn leat,

is ní le grá do m’anam é,

ach le fonn bheith ag amharc ort,

a ó gá naigh ó ig.’

‘An dtiocfair don ghairdí n liom

a phlú r na mban ó g? ’

‘cré ad do bheimis ag dé anamh ann,

a chuid den tsaol is a stó ir? ’

‘ag buaint ú lla de bharr gé agá in,

mar mbí bric ar loch ag lé imnigh,

is cailí n deas le bré agnadh,

mar Mhá ire Ní Mhaoileoin.’

‘An dtiocfaidh tú don teampall liom,

a Mhá ire Ní Mhaoileoin? ’

‘cré ad do bheimis ag iarraidh ann,

a chuid den tsaol is a stó ir? ’

‘ag é isteacht le cantaireacht

na ministrí bá n galltacha,

is go gcrí ochnó imis an cleamhnas ann,

a phlú r na mban ó g! ’

Do thug mé chun an teampaill í,

mo chuid den tsaol is mo stó r;

do thug mé chun an teampaill í,

mo chreach is mo mhí le bró n!

do tharraing mé mo scian

do thug mé sá faoin gcí och di

is do lé ig mé fuil a croí lé i

go hiallacha a bró g!

‘Cré ad é seo tá tú a dhé anamh,

a chuid den tsaol is a stó ir?

och! cré ad é seo tá tú a dhé anamh,

a ó gá naigh ó ig? ’

lé ig m’anam liom den scrí b seo,

is ní é ileoidh mé choí che arí s tú,

och! siú lfad na seacht rí ochta

le do leanbh beag ó g.’

‘Thug mise don Mhumhain í,

mo phlú r na mban ó g,

thug mise don Mhumhain í,

mo chreach, is mo mhí le bró n;

do bhuain mé dí om mo chó ta,

mo stocaí is mo bhró ga,

is d’é alaigh mé san gceo

ó Mhá ire Ní Mhaoileoin.

Текст приводится по изданию: An Duanaire. 1600-1900. Poems of the Dispossesed. Ed. by S.O Tuama. D., 1981.

Народная баллада.

Té acs 45