Нче укучы.

Тукай исемен ә йтү ем була,

кү з алдына килә маҗ ара.

Шү рә лелә р килә, Су анасы,

Хә йран калам шуң а, бичара.

Апуш та бит кече чакта шулай

Шү рә ле кү к йө ргә н кайларда.

Хә тта аны сатмак булганнар бит

Печә н базарында Казанда.

Тукайның бар шигырьлә ре,

Кайгылы-шатлыклысы.

Зурлар ө чен дә яхшысы,

Балага тансыклысы. (Л.Хә йруллина)

Татар халык биюе.

Бию вакытында арттан ә крен генә декорация чыгарыла. Ә кият башлана.

Кыралайда Сә гъди абзый ө е. Тә рә зә дә н тө шкә н кичке ай яктысында ә кияти тынлык. Сә гъди абзый нә ни Апушны йокларга сала.

Сә гъди абзый.

Йокла, Апуш... Тө ннең гө жлә ве дә

Тынлыгы да куркытмасын сине...

Йоклаганда бары яң а җ ирдә

Татлы тө шлә р генә керсә иде.

Йокла, бә бкә м, ерак иллә р ү теп,

Яң а җ иргә оя корган сыман...

Ү з кардә шлә рең без. (Авыр сулый)

Апуш.

Ә йолдызлар

Бал кортлары кебек...

Сә гъди абзый.

Китче моннан,

Ничек бал кортлары? Ах, син аны,

Синең исә п йокламаска гына...

Апуш.

Ә йолдызлар – барыбер бал кортлары.

Ишетә сезме, ничек гө жлә п тора?

Шулар белә н бергә булсаң иде,

Кү тә релсә ң иде айга кадә р!

Ә йлә нгә ндә й чә чә к тирә сендә,

Ай янында ә йлә нә лә р.Айда бал буламы?

Сә гъди абзый.

Ә бу хакта

Иртә н инде. Бү ген арылган нык.

Эш бит, Апуш, һ аман җ иргә тарта.

Йолдызларга карап алу да юк.

Таң нан торып кырга чыгасың да

Кич кайтасың. Кө тә мал-туарың...

Ә син йокла кайгың юк чагында,

Йоклап китә р бергә йолдызларың.

Апуш.

Ә кият тың лар идем...

Сә гъди абзый.

Нинди ә кият?!

Тө н уртасы узып бара ә нә.

Ишетә сең ме? Тыныч йокы телә п

Таң ә тә че канат кага ә нә.

Йокла, улым, азмы эш бар иртә н,

Мин дә ятам... бетте тү зә р чама.

Апуш.

Сә гъди абзый, сиң а тә мле тө шлә р.

Сә гъди абзый.

Йорт иясе.

Йокла, мичтә ге кү мер,

Бу мин сулыйм, җ ил тү гел.

Йоклагыз, идә н, тү шә м,

Стена, мич һ ә м ө стә л.

Йоклагыз, урындыклар.

Сезгә татлы тө шлә р,

Кыектагы чыпчыклар.

Ө лкә ннә рне эш кө тә,

Тыныч ял итсен алар.

Куркыныч тө шлә р кү реп

Уянмасын балалар.

Тө негез тыныч булса,

Ү тә лер сезнең телә к.

Мин шуң а да йокламыйм –

Сезгә тынычлык кирә к.

Пш-ш-ш, п-ш-ш... Пш-ш-ш, п-ш-ш...

Мичтә кү мер,

Пш-ш-ш, п-ш-ш... Бу- мин, җ ил тү гел!

Йорт иясе сү згә мавыгып Апушның уянганын сизми кала.

Апуш.

Ә би, ә би, ни эзлисең?

Тө н уртасында биисең,

Кө ндез мин сине кү рмә дем.

Йорт иясе.

Ү зең син монда кем ә ле?!

Моң а кадә р кайда булдың,

Ничек бү ген пә йда булдың?

Мин һ ә ркемне белә м ө йдә.

Ә гә р килсә бик белә сең,

Мин – бу ө йдә Йорт иясе.

Нигә ә ле йокламыйсың,

Кем буласың син бу ө йдә?

Апуш.

Апуш, ә би!

Йорт иясе.

Апуш, Апуш... син бит бә би!

Апуш.

Җ ибә рермен мендә р белә н.

Йорт иясе.

Сугышма ә билә р белә н.

Синең кү клә р

Ә ле кү плә р,

Тә ртипсезлеклә рең бетсен.

Олыларны олы ит син,

Кечелә рне кече ит син!

Апуш

Акыл бирү че табылган!

Йорт иясе.

Хә зер борам колагың нан!

Киң ә шемне тың ла менә:

Чиста җ ирне чү плә п йө рмә,

Кеше ә йберсенә тимә,

Ә йтерлә р: ул-угры, карак!

Бу сү злә рем булсын сабак!

Хә зер йокла тыныч кына!

Апуш.

Ә кият сө йлә че миң а.

Юкса һ ә ммә се ө йрә тә.

Вакыт калмый ә кияткә.