Су анасы.

Без монда! Сине ә рлә ргә

калдык ә ле тукталып.

Тө н буе җ ү лә р шикелле

акырдың бит кот алып.

Беренче Шү рә ле.

Без сине ап-аяз кө нне

яшен бә ргә ндер, дидек.

Я бераз тилереп китеп

җ ү лә рлә нгә ндер, дидек.

Я, ә йбә тлә п сө йлә, сиң а кем тиде?

Шү рә ле.

Аһ, ү лә м! Кысты, харап итте

явыз Былтыр мине.

Су анасы.

И, ахмак, бер ел элеккә

котларны алып акыр,

Никадә р яшә п иректә

кермә де сиң а акыл!

Икенче Шү рә ле.

Тө н йокламый безнең баш

таш булып каткан менә,

Ә синдә й ахмакны халык

беренче тапкыр кү рә.

Һ ә ммә се бергә.

Җ итте ахмак, кычкырма син,

Тиз яхшылык берлә н тыел!

И юлә р! Кысканга былтыр,

кычкыралармы быел?! (Чыгалар.)

Апуш Йорт иясе һ ә м Абзар иясе белә н бергә.

Абзар иясе.

Ошадымы ә кият, нә рсә дисең?

Апуш.

Бик зур рә хмә т матур ә кият ө чен.

Йорт иясе.

Бү ген тө н узмады юкка.

Кояш аллана офыкта.

Уян, Апуш, булмас ятып,

Сиң а уянырга вакыт.

Апуш.

Бу тө шмени? Мин ө немдә, дидем!

Йорт иясе.

Бу тө шең бә хетең ә синең!

Апуш.

Сез китә сез нигә?

Абзар иясе.

Кө тә мал-туарлар...

Һ ә ммә сен ә нә кү рә м

Авазын сала кә ккү к:

“Сак-сок,

Сак-сок...”

Йорт иясе.

Безнең аерылуга бу, балам...

Апуш.

Китмә, кә ккү к, китмә, и анам!

Йорт иясе.

Син курыкма. Килер кө ннә ргә

Синең белә н мин барам. (Абзар Һ ә м Йорт иялә ре чыгып китә лә р, Сә гъди абзый керә. Кә ккү к кычкыра.)

Сә гъди абзый.

Гү зә ллеген кара ә ле, Апуш,

Могҗ изасын кара иртә нең.

Шундый матур йоклап киткә н идең,

Кү з яшьлә ре белә н ник ә ле

Елап уяндың син? Ә нә кара:

Бар тереклек сиң а ашыга,

Болын ү лә ннә ре уйнар ө чен

Йө герә лә р синең каршың а.

Апуш.

Нигә кә ккү к иртә н кычкырганны

Аерылуга дилә р кешелә р?

Сә гъди абзый.

Наным, наным! Тотын минем кулга,

Кемдә кемнең нинди эше бар.

Кү рә сең ме ә нә яктылыкны,

Безнең алда олы эш тора.

Юк, кү келә р аерылуны тү гел,

Мә ң гелекне санап кычкыра.

Һ ә ммә без дә тар дө ньядан китә,

Оча биек, оча киң леккә...

Кү ке саный... алты...

тугыз...

сигез...

Бу адымнар ү лемсезлеккә.

Ә нә кара!

Бу бит Туган илең,

Шундый кодрә т сиң а бирелгә н –

Аера алмас безне бернинди кө ч

Апуш иле, Тукай иленнә н.

Нче укучы.

Даны барның җ ирдә җ ыры булыр

Бә йрә мнә ре булыр мә ң гегә.

Без – бә хетле, без шагыйрьле халык

Без Тукайлы халык мә ң гегә.

Нче укучы.

Бө ек Тукай, синең исмең белә н

Телем ачтым сабый чагымда.

Шигырьлә рең укып лә ззә тлә неп,

Кабатладым һ ә рбер таң ымда.

Нче укучы.

Кара кә лә пү шле матур рә семең

Һ аман торды минем каршымда.

Килә чә ктә алга җ итә клә де,

Аң латты ул миң а барысын да.

Ө ебезне нурландырып торган

Бу рә семгә һ аман баш иям.

Син бит халкыбызның горурлыгы

Бө ек шагыйребез син! - диям.

Нче укучы.

Сине кү рмә гә н яң а буын килде

Котлап бү ген туган кө нең не.

Килә чә ккә барган улларың нан

Ишетә сең “Туган тел”ең не.

Кичә дә катнашучылар сә хнә гә чыгалар, бергә лә шеп “Туган тел”җ ырын җ ырлыйлар..