Onlar qızları Allaha aid edir­lər. O, pak və müqəddəs­dir. Özlərinə isə is­tədik­lərini məxsus edirlər”.

Onlardan birinə qı zı ol­ması ilə mü jdə verildikdə hik­kə sində n ü zü qap­qara qaralı r”.

(16.59) “Verilə n bə d xə bə r ucba­tı n­dan ca­maatdan gizlə nir. Bil­mir nə etsin, kö rpə ­ni rü svay­ç ı lı q iç ində saxlası nmı, yoxsa onu torpağ a gö msü n? Onları n verdik­lə ri qə rar necə də pisdir! ”

Mü ş riklə r Allahı n yaxı n qulları olan mə lə klə ri Allahı n qı zları adlandı rı rlar. Qı zları na hə dsiz nifrə t hissi bə slə yə rə k, ö zlə rinə oğ ulları nı saxlayı rlar. Onlardan kimə sə qı zı nı n doğ ulması haqqı nda xə bə r verildikdə, onun kə də rində n və bö yü k də rdində n ü zü qaralı r. Onu qı zı nı n doğ ulması haqqı nda xə bə r sevindirmir və o, adamlardan utanaraq onlardan gizlə nmə yə ç alı ş ı r. Onun ağ lı na, yeni doğ ulmuş qı zcı ğ azı n onun baş ı na gə tirdiyi bu qə də r xoş agə lmə z sö z-sö hbə tdə n sonra, onunla nə etmə k barə də pis fikirlə r gə lir: rü svayç ı lı ğ a və alç almaya gö z yumaraq uş ağ ı n hə yatı na qı ymamaq və ya onu diri-diri torpağ a basdı rmaq.

Mü ş riklə r mə hz belə edə rə k Allahı n qı nağ ı na layiq gö rü lmü ş dü lə r. Onları n mü hakimə lə ri və qə rarları necə pis idi! Onlar Allahı n ə zə mə tinə sı ğ mayan ş eyi Allaha aid edir və bununla Allahı n ö vladları olduğ una inanı rdı lar. Amma onlar bununla qane olmayaraq, Onun uş aqları nı qı zları adlandı rı rdı lar, halbuki onlara qadı n cinsinin kiş i cinsində n zə if olduğ u mə lum idi. Bundan baş qa, onlar ö zlə ri qı zları na qarş ı ikrah hissi və nifrə t bə slə yirdilə r. Onda bə s onlar belə bir ş eyi Fö vqə luca Allaha gö rə sə n necə ş amil edirdilə r?! Hə qiqə tə n, onları n tə fə kkü rü yaramaz və də hş ə tli idi!

ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ

Yaramaz sifə t Axirə tə inan­ma­yan­lara xasdı r. Ə n uca sifə t isə Allaha mə x­susdur. O, Fö vqə lqü drə t­lidir, Mü drikdir”.

Mü ş riklə r Allahı ç ox pis tə svir edirdilə r və buna gö rə də O, bə yan edir ki, ə slində yaramaz tə svirə layiq olanlar mə hz kafirlə rdir ki, Axirə t hə yatı nı qə bul etmə kdə n imtina edirlə r. Onları n sifə tlə ri qü sur və ç atı ş mazlı qlarla dolu olduğ u halda, Allah ə n kamil sifə tlə rə malikdir. Dü nyada mö vcud olan kamilliklə rin hamı sı na Allah ə n yü ksə k də rə cə də layiqdir. Qü surlara gə ldikdə isə, onları n Ona heç bir aidiyyə ti yoxdur. Bununla yanaş ı Allahı n gö zə l sifə tlə ri haqqı nda biliklə r Onun sevimli qulları nı n ü rə yində yaş ayı r, onlar Onu ucaldı r, ehtiram bə slə yir və sevir, Ona doğ ru can atı r və Onu də rk etmə yi arzulayı rlar.

Onun gö zə l sifə tlə ri arası nda Fö vqə lqü drə tli və Mü drik adı. Bü tü n yaradı lmı ş lar Onun fö vqə lqü drə tinə tabedirlə r və Onun mü drik­liyi sayə sində ö z yerlə rinə yerlə ş diriliblə r. Onun hö kmlə ri və ə mə llə ri Onun hə r cü r tə rifə layiq və kamillik tə cə ssü mü olduğ una də lalə t edir.

ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ

Gə r Allah insanları hə r et­diklə ri zü lmə gö rə o anda cə zalandı r­saydı, onda yer ü zü n­də heç bir can­lı qalma­malı ydı. Lakin onlara mü ə yyə n vaxta qə də r mö h­lə t ve­­rilı r. Onları n ə cə li ç atdı ğ ı an nə bir saat yubanar, nə də tezlə ş ə bilə r”.

Fö vqə luca Allah mü rtə dlə rin uydurduqları yalanları xatı rlat­dı qdan sonra, Ö zü nü n hü dudsuz sə brində n və dö zü mlü lü yü ndə n bə hs edir. Ə gə r O, insanları tö rə tdiklə ri zalı mlı ğ a gö rə o saat onları n gü nahları nı artı rmadan və azaltmadan cə zalandı rsaydı, onda yer ü zü ndə nə gü nahkarlar və nə də digə r canlı lar qalmazdı. Hə tta heyvanlar da mə hv edilə rdi, ç ü nki insanı n gü nahları hə m ə kinlə r, hə m də heyvanlar ü ç ü n ö ldü rü cü mahiyyə t daş ı yı r. Lakin Allah insanları cə zalandı rmağ a tə lə smir, onlardan qisas almağ ı tə yin olunmuş vaxta qə də r lə ngidir. Qiyamə t Gü nü qopanda heç kim intiqam alı nması nı uzaqlaş dı ra və ya yaxı nlaş dı ra bilmə z. Qoy gü nahkarlar, nə qə də r ki, onlara mö hlə t verilib, itaə tsizlik gö stə rmə kdə n ç ə kinsinlə r, ç ü nki ç ox tezliklə heç kimə artı q ondan sonra mö hlə t verilmə yə cə yi saat gə lə cə kdir.

ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ

Onlar ikrah etdiklə rini Allaha aid edir­lə r. Dil­lə ri də yalan­dan ə n gö ­zə l aqibə tin onları n olacağ ı nı sö y­lə yir. Ə slində, onlar ü ç ü n Cə hə nnə m ha­zı r­lanmı ş ­dı r və onlar tə rk oluna­caq­lar”.

Mü ş riklə r ö zlə rinin ikrah etdiklə ri qı zları Allaha ş amil edirlə r. Onlar Ona ş ə rik qoş urlar, halbuki ş ə riklə rin mö vcudluğ u­nun ö zü artı q nö qsanlı lı qdı r. Onlar, sadə cə Allahı n yaratdı qları n­dan olan mə xluqları n bə zilə rinə ibadə t edirlə r. Ə gə r onlar, ö zlə ri kimi mə xluqlar olan kö lə lə ri ilə dü nyə vi var-dö vlə t ü zə rində hakimiyyə tlə rini bö lü ş dü rmə yə razı deyillə rsə, onda niyə Allaha Onun Ö z qulları nı ş ə rik qoş urlar?!!

Bu də hş ə tli cinayə tə baxmayaraq, onlar yalandan bə yan edirlə r ki, onlara hə m yaş adı qları bu dü nyada və hə m də ö ldü kdə n sonra mü tlə q gö zə l aqibə t hazı rlanacaqdı r. Allah ayə də onları n bu iddiası nı rə dd edə rə k bildirir ki, onlar ü ç ü n oraya vasil edilə cə klə ri Cə hə nnə m odu hazı rlanmı ş dı r. Onlar oradan heç vaxt ç ı xmayacaq və orada ə bə di qalacaqlar.

ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ

Allaha and olsun ki, sə n­də n ə vvə l də ü mmə tlə rə elç ilə r gö n­də rmiş dik. Ş ey­tan isə onla­rı n ə mə l­lə rini ö zlə rinə gö zə l­ gö s­tə rmiş di. Ş eytan, bu gü n də onları n dos­tu­dur. Onlar ü ç ü n ü zü cü bir ə zab vardı r”.

Fö vqə luca Allah Peyğ ə mbə rinə (s.ə.s.) izah edir ki, o (s.ə.s.), insanları n qə bul etmə diklə ri elç ilə rin ilkincisi deyildir. Ç ox elç ilə r ö z qə bilə daş ları nı tə k Allaha ibadə t etmə yə ç ağ ı rmı ş dı lar, amma ş eytan cinayə tlə ri onlara bə rbə zə kli gö stə rmiş və onlar da tə k Ona ibadə ti rə dd etmiş dilə r. Eyni zamanda onlar haqqa ibadə t etdiklə ­rini dü ş ü nü r və onun onları istə nilə n xoş agə lmə z hadisə lə rdə n qurtaracağ ı nı, amma elç ilə rin tə liminin isə tamamilə yalan olduğ unu zə nn edirdilə r. Ş eytan onları aldadaraq dü nya hə yatı nda onları n himayə ç isinə ç evrilmiş dir. Onlar ona tabe olmuş lar, onun ardı yca getmiş və onu sevmiş lə r. Fö vqə luca buyurur: “... Doğ rudanmı onlar sizin dü ş mə niniz olduğ u halda, siz Mə ni qoyub onu və nə slini ö zü nü zə himayə ç i tutursunuz? By, zalı mlar ü ç ü n necə də pis də yiş -dü yü ş dü r! ” (Kə hf, 18/50). Gü nahkarları n bu dü nyada aqibə ti belə dir, Axirə tdə isə onları ə zab-ə ziyyə tli cə za gö zlə yir. Onlar Mə rhə mə tlinin Hamiliyində n boyun qaç ı rı b, ş ey­tanı n himayə si ilə qane oldular və ö zlə rini alç aldı cı mə hrumiy­yə tlə rə mə hkum etdilə r.

ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ

Biz Kitabı sə nə yalnı z ona gö rə nazil etdik ki, onlara ixti­lafda olduqları ş eylə ri izah edə ­sə n və bu, mö minlə rə doğ ru yol gö stə rə n tə limat və mə r­hə mə t olsun”.

Ey Muhə mmə d! Biz sə nə bu Quranı ona gö rə gö ndə rmiş ik ki, sə n insanları n barə sində zidd rə yə gə ldiklə ri haqqı onlara izah edə sə n. Bu hə qiqə t tö vhidə, ilahi qə də rinə, dini hö km və baxı ş lara, Axirə t hə yatı na aiddir. Bu – kamil bir Tə limat, Allaha və Onun nazil etdiyi Kitaba iman gə tirə nlə r ü ç ü n hə r ş eyi qapsayan mə rhə mə tdir.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ

Allah gö ydə n yağ mur yağ ­dı rı b onunla ö lmü ş yeri di­riltdi. Hə qiqə tə n, bunda eş idə n adamlar ü ç ü n də lillə r vardı r”.

Fö vqə luca bu ayə də, insanları n Onun nə sihə tlə ri və xə bə rdarlı qları ü zə rində dü ş ü nmə lə ri ü ç ü n Ö zü nü n ə n bö yü k lü tfkarlı qları ndan birini xatı rladı r. Bu, tə kcə Onun ibadə tə layiq Gerç ə k Allah olduğ unu onları n baş a dü ş mə sinə kö mə k gö stə rə ­cə kdir. O, qulları nı tə kbaş ı na yağ ı ş suyu ilə tə min edir və hə r nö v bitkilə r yetiş dirir. O fö vqə lqü drə tlidir və quraqlı ğ a ç evrilmiş torpağ ı hə yata qaytarmağ a qadirdir. Bu isə o demə kdir ki, O, ö lü lə ri diriltmə yə də qadirdir. O, ecazkar nemə tlə r nazil edir, hə dsiz mə rhə mə tə və xeyirxahlı ğ a malikdir.

ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ

Hə qiqə tə n, mal-qarada da sizin ü ç ü n bir ibrə t vardı r. Biz sizə, onları n qarı nları ndakı ifrazat və qan arası ndan ç ı xan, iç ə nlə rin boğ azı ndan rahat ke­ç ə n tə miz sü d iç irdirik”.

Ey insanlar! Allah ev heyvanları nı sizə tabeliyinizə verdi ki, sizə fayda versinlə r və Onun kamil qü drə ti və hə r ş eyi ə hatə edə n xeyirxahlı ğ ı haqqı nda sizə xatı rlatsı nlar. O, sizə heyvanları n qarnı nda qanla ifrazat arası nda ə mə lə gə lə n sü d iç irdir. Sudü n ə hatə sində olan ş eylə r ona qarı ş mı r və o, onu iç ə nlə rə lə zzə t bə xş edir. O, susuzluğ u sö ndü rü r və olduqca qidalı dı r və bu sadə cə tə biə t qanunu deyil, Rə bbin qü drə tinə də lalə t edir. Tə biə tdə yem yeyə n, habelə ş irin və ya ş or su iç ə n ev heyvanı nı n yeyib-iç diyini belə bir tə miz və xoş mə zə iç kiyə ç evirmə yə qadir olan daha kim vardı r?

ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ

Siz xurma ağ acı nı n mey­və lə ­rində n və ü zü mlə rdə n sə r­xoş ­edici iç ki və xe­yir­li ruzi hazı rla­yı rsı nı z. Hə qiqə tə n, bun­da anla­yan adamlar ü ç ü n də lillə r var­dı r”.

Fö vqə luca qulları na xurma ağ acları nı n və ü zü mlü klə rin meyvə sini bə xş etmiş dir ki, onlar da insanlara ç oxsaylı fayda verirlə r. İ nsanlar onlardan qida mə hsulları kimi istifadə edirlə r. Onları hə m tə zə də rib yemə k, hə m də qurudub uzun mü ddə t saxlamaq olur. Bundan baş qa, onlardan ş irə lə r və ş ə rab hazı rlamaq mü mkü n idi. Ş ə rab barə də qadağ a nazil olana qə də r ondan istifadə etmə yə icazə verilirdi. Bu baş verdikdə, Allah sə rxoş edici iç kilə rin istifadə sini lə ğ v etdi və onları zə rə r vurmayan faydalı ş irə lə r və digə r dadlı iç kilə rlə ə və z etdi. Mə hz buna gö rə, bə zi mü fə ssirlə r[144] belə hesab edirlə r ki, ə rə b sö zü olan “sakar” bu ayə də sə rxoş edici iç kini deyil, ə ksinə, hə r cü r zə rə rsiz dadlı və xoş mə zə yemə klə ri və iç kilə ri ifadə edir. Bu ş ə rh ə vvə lkində n daha ü stü ndü r.

Bü tü n bunlarda Allahı n kamil fö vqə lqü drə ti haqqı nda dü ş ü nə n insanlar ü ç ü n bir ibrə t vardı r. O, quru oduna oxş ayan ağ aclardan gö zə l və dadlı meyvə lə r yetiş dirir və Onun bü tü n qulları na aid hə r ş eyi ə hatə edə n mə rhə mə ti sayə sində sonuncular bu mü yvə lə rdə n yeyib lə zzə t alı rlar. Bü tü n bunlar hə m də ona də lalə t edir ki, Allah Vahid Rə bdir, ç ü nki tə kcə O, insanlara bu ç oxsaylı nemə tlə ri bə xş edir.

ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ

Rə bbin bal arı sı na belə tə l­qin et­di: “Dağ larda, ağ ac­larda və insanları n dü zə ltdik­lə ri ç ardaq­larda ö zü nə pə tə k­lə r hö r”.

Sonra bü tü n meyvə lə r­də n ye və Rə bbinin sə ndə n ö trü asan­laş dı r­dı ğ ı yol­larla get”. O arı ları n qarı nları ndan tə r­ki­bində insanlar ü ç ü n ş ə fa olan mü x­tə ­lif rə ngli bal ç ı xı r. Hə qi­qə tə n, bunda dü ş ü nə n adamlar ü ç ü n də lillə r vardı r”.

Arı lar - ə n kiç ik mə xluqlardı r ki, Allah onlara ə n mö cü zə li bir tə rzdə doğ ru yol gö stə rir. O, onlara ç iç ə k dolu ç ə mə nliklə rə uç ub gə lmə kdə və geriyə - Allahdan mə nimsə diklə ri bilik və doğ ru tə lim sayə sində abadlaş dı rdı qları pə tə klə rinə yolu tapmaq­da kö mə k edir. Arı ları n qarı ncı qları ndan mü xtə lif rə ngdə və ç alar­larda, torpaq və ç iç ə klə rdə n ası lı olan dadlı bal ç ı xı r. Bu iç ki insanlara bir ç ox xə stə liklə rdə n ş ə fa verir. Bü tü n bunlar Fö vqə luca Allahı n Ö z mə xluqları barə də gö stə rdiyi qü sursuz qayğ ı sı nı n və Onun qulları na bə slə diyi kamil xeyirxahlı ğ ı nı n də lillə ridir. Bu isə o demə kdir ki, qullar ö z mə hə bbə tini tamamilə tə kcə Ona hə sr etmə li və tə kcə Ona kö mə k ü ç ü n dua etmə lidirlə r.

ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ

Sizi Allah yaratmı ş dı r. Sonra O sizi ö ldü rə cə kdir. Siz­lə r­də n bə zilə ri vax­tilə bildiyi ş eylə ri unutsun deyə ö m­rü ­nü n ə n rə zil ç ağ ı na ç atdı rı lacaq. Hə ­qi­qə tə n, Allah Bilə ndir, Fö vqə lqü drə tlidir”.

Fö vqə luca bildirir ki, mə hz O, mə xluqları yaradı r və ardı cı l olaraq onları n xarici gö rü nü ş ü nü də yiş dirir. Onlar ü ç ü n ayrı lmı ş yaş ama vaxtı bitdikdə, Allah onları ö ldü rü r. Mə xluqlardan bə zilə rinə uzun ö mü r yaş amaq nə sib olur ki, o zaman onlar ə ldə n dü ş mü ş qocaya ç evrilirlə r. Onlar malik olduqları fiziki gü clə rində n və bacarı qları nda mə hrum olur, hə tta insanı n yaraş ı ğ ı olan ağ ı lı da zə iflə mə yə baş layı r. Nə hayə t, bir vaxtlar onlara mə lum olan hə r ş eyi unudurlar və onları n tə fə kkü rü azyaş lı uş aq ağ lı na bə nzə yir. Bü tü n bunları edə n – Bilə n və Fö vqə lqü drə tli Allahdı r. Onun biliyi bü tü n varlı ğ ı qapsayı r, Onun fö vqə lqü drə ti isə bü tü n mə xluqlara ş amildir. Bunun nü munə si – insan siması nı n ardı cı l olaraq də yiş mə sidir ki, bu barə də Fö vqə luca Allah belə buyurur: “Sizi gü csü z yaradan, gü csü zlü kdə n sonra sizə qü v­və t verə n, qü vvə tli olduqdan sonra zə iflik və qocalı q verə n Allahdı r. O, istə diyini yaradı r. O, Bilə ndir, Fö vqə lqü drə tlidir! ” (Rum, 30/54).

ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ

(16.71) “Allah ruzi baxı mı ndan biri­nizi di­gə rinizdə n ü stü n etmiş ­dir. Ü stü nlü k ve­ri­lə nlə r kö lə lə ­ri ilə bə rabə rlə ş mə sinlə r deyə ö z ruzilə rində n onlara ver­mirlə r. Belə olduğ u tə qdirdə onlar Al­lahı n nemə tini inkarmı edirlə r? ”

Bu ayə tö vhidin lehinə də lildir və mü ş rikliyin qü surlulu­ğ unu ifş a edir. Ey insanlar! Siz hamı nı z ö zü ü ç ü n ruzi ə ldə edə n xə lq olunmuş larsı nı z. Lakin Allah sizlə rdə n bə zilə rini, zə nginliyinə gö rə, digə rlə rində n ü stü n etmiş dir. O, aranı zda xü susi mü lkiyyə tə sahib olan azad insanlar və hə m də bu dü nyada mü lkiyyə ti olmayan kö lə lə r yaratmı ş dı r. Ə gə r Allahı n var-dö vlə t bə xş etdiyi ağ alar ondan ö z qulları na vermə k istə mirlə rsə və bunu mə qbul hesab etmirlə rsə, onda niyə siz bir toz miqdarı nda hakimiyyə tə malik olmayan qulları Allahla bə rabə r tutursunuz? Niyə siz mə xluqları Allaha ş ə rik qoş ursunuz? Mə gə r bu ə n bö yü k zalı mlı q və Allahı n nemə tini inkar etmə k deyilmi?!!! Ə gə r siz sizə gö stə rilə n mə rhə mə ti etiraf etsə ydiniz və ö z Xeyirxahı nı zı tanı saydı nı z, onda Ona ş ə riklə r qoş mazdı nı z.

ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ ﰑ ﰒ ﰓ ﰔ ﰕ ﰖ ﰗ

(16.72) “Allah sizdə n ö trü ö zü nü z­də n zö v­cə lə r xə lq etdi, zö vcə lə ­rinizdə n də ö vladlar və nə və lə r yaratdı və si­zə pak ruzilə r verdi. İ ndi onlar batilə ina­nı b Allahı n nemə tini niyə in­kar edir­lə r? ”

Fö vqə luca Allah ayə də qulları na bə slə diyi bö yü k mə rhə mə ti haqqı nda xə bə r verir. O, onlar ü ç ü n birlikdə rahatlı q tapdı qları zö vcə lə r yaratmı ş dı r. Onlardan uş aqlar doğ ulur ki, valideynlə rinə ə n bö yü k sevinc bə xş edir, onlara yardı m gö stə rir, ehtiyacları nı tə min edir və onlara hə r cü r xeyir verirlə r. Bununla yanaş ı Allah insanlara faydalı yemə klə r, iç kilə r və digə r hiss edilə n və hə tta qulları n saya bilmə yə cə yi nemə tlə r ə ta edir. Doğ rudanmı bunlardan sonra yenə də insanlar ə vvə llə r heç vaxt mö vcud olmamı ş və Allahı n yaratdı qları mə xluqlar olub “tanrı ” adlandı ­rı lanlara inanacaqlar? Doğ rudanmı onlar, ə vvə llə r heç nə olan, yaradı cı lı q qabiliyyə ti olmayan, ruzi nazil edə bilmə yə n, Kainatda qə tiyyə n hakimiyyə tə malik olmayan kə slə rə inanacaqlar? Bu, Allahla yanaş ı ibadə t edilə n bü tü n saxta “tanrı ç alara” aiddir. Mü ş riklə r onları Allaha necə bə rabə r tutu bilirlə r? Onlar ö z Rə bbinin mə rhə mə tini necə inkar edə və Onun nemə tlə rində n gü nah iş lə tmə k və kafirliyə etiqad etmə k ü ç ü n istifadə edə bilirlə r? Mə gə r bu ə n bö yü k zalı mlı q, hü dudsuz rü svayç ı lı q deyilmi və ə n də hş ə tli axmaqlı q deyilmi?

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ

Onlar Allahı qoyub on­lara gö y­lə rdə və yerdə olan ruzi­də n heç bir ş ey vermə yə n və buna gü clə ri ç atmayanlara ibadə t edirlə r”.

Fö vqə luca Onunla yanaş ı saxta “ilahlara” ibadə t edə n mü ş riklə rin cahilliyi və onları Onun ş ə riklə ri saymaları barə də xə bə r verir. Ə sil hə qiqə tdə, o ş ə riklə rin nə gö ylə rdə və nə də yerdə heç bir qismə ti yoxdur. Onları n yağ ı ş nazil etmə k, var-dö vlə t vermə k və ya mə hsul yetiş dirmə k qabiliyyə ti yoxdur. Onlar gö ylə rdə və yerdə hə tta bir qə trə hakimiyyə tə belə malik deyillə r və ə gə r onlar belə bir hakimiyyə t ə ldə etmə k istə sə ydilə r də, istə diklə rinə nail ola bilmə zdilə r. Ə gə r insan hakimiyyə tə malik deyilsə, bu hə lə onun ona yardı m ü ç ü n mü raciə t edə nlə rə xeyir vermə si ü ç ü n zə ruri gü cə malik olması nı istisna etmir. Lakin saxta “ilahlar” nə inki hə r hansı hakimiyyə tdə n mə hrumdurlar, onlar, hə tta hə r hansı fayda vermə k qabiliyyə tinə də malik deyillə r. Ə gə r bu “ilahlar” belə keyfiyyə tsizliyə malikdirlə rsə, niyə bə s insanlar onları Allahla bə rabə r tutur? Axı O, gö ylə rin və yerin Sahibidir, mü tlə q hakimiyyə tə və gü cə malikdir və hə r cü r tə rifə layiqdir!

ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ