Rəbbindən sənə vəhy olunana itaət et. Həqiqətən, Allah nə etdiklərinizi bilir”.

Ey Muhə mmə d! Bu – Fö vqə luca Allahı n nə sihə tlə ri və mə rhə mə tidir.

Bu nə sihə tlə rə itaə t et və Rə bbinin mə rhə mə tinə və mü kafatı na ü mid bə slə! Hə qiqə tə n də, sizin bü tü n yaxş ı və bə d ə mə llə riniz Ona mə lumdur və sizin hə r biriniz layiq olduğ u ə və z alacaqdı r.

ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ

(33. 3) “Allaha tə və kkü l et və Allahı n Və kil olması kifayə tdir! ”

Ə gə r sə n, ə ks tə qdirdə, onları n sə nə zə rə r toxunduracaqları ndan və dini tə bliğ etmə kdə sə nə mane olacaqları ndan ehtiyat edə rə k, onları n istə k­lə rinə gü zə ş tə getmə k istə sə n, bu yaramaz fikirlə ri rə dd et və imanı sə nin qə lbində və mö minlə rin qə lbində mö hkə mlə ndirə n silahdan istifadə et! Bu silah – Allaha tə və kkü l etmə kdir. Bü tü n iş lə rdə Rə bbin quluna layiq olduğ u kimi, Onun kö mə yinə tə və kkü l et! O (Pak və Mü qə ddə s Olan), insanları n ö zlə rində n də yaxş ı bilir ki, Onun qulları na fayda verə n nə dir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), onlara ö zlə rində n daha ç ox fayda vermə yə qadirdir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), qulları na, valideynlə rin ö vladları na gö stə rdi­yin­də n daha ç ox qayğ ı gö stə rir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), onlara, xü susilə, ə gə r onlar Onun seç ilmiş mö min qulları dı rlarsa, hamı dan daha ç ox mə hə b­bə t bə slə yir və xeyirxahlı q edir. Belə qulları nı O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Ö z mə rhə mə ti ilə ə hatə edir və onlara aş kar və gö zə gö rü nmə z nemə tlə r bə xş edir. Mə hz buna gö rə, Rə bb qulları nı n iş lə rini layiqincə sahmana sala­cağ ı na və də verə rə k, onlara buyurur ki, ö z talelə rini tə kcə Ona etibar etsinlə r.

Belə bir hamilik sayə sində mö minlə rin istə nilə n mü rə kkə b və ağ ı r tə ş ə bbü slə ri sadə və yü ngü l olur, hə r hansı bir bə la isə xı rdalaş ı r və ə hə ­miyyə tsizlə ş ir. Allah onları hü zndə n və qə mdə n xilas edir, onları n ehti­ya­c­ı nı və tə lə batları nı qane edir, onlara nemə t və xoş bə xtlik bağ ı ş layı r və onları dü ş mə nlə rin ə davə tində n və kafirlə rin ş ə rində n qoruyur. Bunun nə ti­­cə sində biz gö rü rü k ki, ö z taleyini Fö vqə lqü drə tli Rə bbinə etibar etmiş zə if və kö mə ksiz qul tə kbaş ı na elə iş lə r gö rü r ki, bə zə n bü tö v bir xalq onun ö htə sində n gə lə bilmir. Hə qiqə tə n, Allah Ö zü nü n seç ilmiş qulları na, hə tta ə n gü clü insanlar ü ç ü n belə yerinə yetirilmə si mü mkü n olmayan bir ç ox ş eylə ri yü ngü llə ş dirir.

ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ

Allah insana bir bə də ndə iki ü rə k ə ta etmə miş dir. O, ö zü ­nü zə haram etdiyiniz zö vcə lə rinizi sizin anaları nı z etmə miş dir və sizin ö gey oğ ulları nı zı sizin oğ ulları nı z etmə miş dir. Bu – ancaq sizin ağ zı nı z­dan ç ı xan sö zlə rdir. Allah haqqı sö ylə yir və doğ ru yola yö nə ldir”.

Fö vqə luca, hə qiqə tə uyğ un gə lmə yə n və Allahı n yaratmadı qları ş ey­lə ri danı ş an qulları nı qı nayı r. Belə cə edilə n bə yanatlar yalandı r, ə sassı zdı r və Fö vqə luca Allahı n ş ə riə ti ilə pislə nir. Bu dini qanunlar, ə slində mö vcud olmayanı var kimi gö stə rə nlə rin və ya hə qiqə tə uyğ un olmayanı tə sdiq edə nlə rin hamı sı na aiddir.

Allah insanları n buna bə nzə r ç ox bö yü k sayda uydurma iddiaları nı Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) dö vrü n­də, hə r ş eydə n daha ç ox sö ylə diklə rini və onları n ə sassı zlı ğ ı nı bilmə yə daha ç ox mö htac olduqları nı xü susilə vurğ ulayı r. Allah insanlara bir bə də ndə iki ü rə k ə ta etmə miş dir. İ nsanlarda belə qeyri-normal hal gö rü nmə miş dir və buna gö rə də heç vaxt demə yin ki, sizdə n kiminsə iki ü rə yi vardı r. Ş ü bhə siz ki, bunu bə yan edə nlə r yalan danı ş ı rlar.

Allah hə mç inin sizin ö z anaları nı za bə rabə r tutduğ unuz zö vcə lə rinizi sizin anaları nı z etmə miş dir. Sö hbə t zihardan – ə rlə rinin ö z zö vcə lə rini ö zlə ­rində n uzaqlaş dı rmaqla bağ lı olan bü tpə rə stlik adə tində n gedir. İ slama­qə də rki zamanlarda ə rə blə r ö z zö vcə lə rində n ə l ç ə kə rə k, onları anaları na bə rabə r tutar və onları “anaları nı n arxası ” adlandı rardı lar[211]. Ə lbə ttə ki, kiş inin zö vcə si onun anası ola bilmə z, ç ü nki yalnı z kiş ini doğ an qadı n onun anası olur. Ana kiş i ü ç ü n ə n hö rmə tli və ə n toxunulmaz qadı ndı r, amma zö vcə isə onun ü ç ü n hə r cə hə tdə n ə lveriş li və halal olan qadı ndı r. Necə ola bilə r ki, bu iki tamamilə bir-birinə bə nzə mə yə n insanı mü qayisə edə sə n? Hə qiqə tə n də bu – yolverilmə zdir və buna gö rə Fö vqə luca buyurur: “Zö v­cə ­lə rini ö zlə rinə haram edə nlə riniz qı nanı lan və yalan sö zlə r danı ş ı rlar. Onları n zö vcə lə ri – onları n anaları deyil, axı onları n anaları yalnı z onları doğ an qadı nlardı r...” (Mü cadilə, 58/2).

Allah hə mç inin ö gey oğ ulları da doğ ma oğ ullar etmə miş dir. İ slam­dan ə vvə lki cahillik dö vrü ndə və islamı n yarandı ğ ı ilk illə rdə ö gey ö vladlar onları ö vladlı ğ a gö tü rmü ş və doğ ma valideynlə r olmayan ş ə xs­lə rin tamhü ­quqlu ö vladları sayı lı rdı lar. Fö vqə luca Allah ö vladlı ğ a gö tü rü lmü ş uş aqları doğ ma uş aqlar adlandı rmağ ı qadağ an etdi və belə ə mə llə rin yalan və poz­ğ unluğ unu ifş a etdi. Bu – aş kar uydurmadı r, Allahı n ş ə riə tində isə yalana yer yoxdur və buna gö rə Allahı n qulları bu də rə cə də yaramaz ə mə llə rdə n uzaq olmalı dı rlar. Fö vqə luca ö vladlı ğ a gö tü rü lmü ş uş aqları onları ö vlad­lı ğ a gö tü rə nlə r tə rə fində n ö vlad adlandı rmağ ı və onlara ata adı kimi ö v­ladlı ğ a gö tü rə n kiş inin adı nı vermə yi qadağ an etdi, ç ü nki uş ağ ı n atası onu dü nyaya gə tirə n kiş idir. Ö gey ö vladlar yalnı z doğ ma valideynlə ri tə rə fin­də n ö z uş aqları adlandı rı la bilə r.

Siz ö vladlı ğ a gö tü rü lmü ş uş aqları ö gey valideynlə rin oğ ulları və ya qı zları adlandı rı rsı nı z, lakin bunlar, sadə cə, mə nası z və hə qiqə tdə n uzaq sö zlə rdir. Allah isə yalnı z ə sil hə qiqə ti deyir. Mə hz buna gö rə, O (Pak və Mü qə ddə s Olan) sizə haqqa itaə t etmə yi və Onun Kitabı na və ş ə riə tinə tabe olmağ ı buyurmuş dur. Onun Kitabı - ə sil Haqdı r və Onun ş ə riə ti də - ə sil Haqdı r, uydurma sö zlə rin və pozğ un ə mə llə rin onlara heç bir aidiyyə ti yoxdur, ç ü nki Allah Ö z qulları na yalnı z mö min olmağ ı ö yrə dir və onları yalnı z doğ ru yola yö nə ldir. Buna baxmayaraq, Kainatda baş verə n bü tü n yaxş ı və pis ə mə llə r Fö vqə luca Allahı n iradə sinə tabedir. Sonra O (Pak və Mü qə ddə s Olan), mö minlə rə bir daha ə mr edir ki, yalan danı ş ı qlardan və ə mə llə rdə n ə l ç ə ksinlə r və belə buyurur:

ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ

Onları ataları nı n adı ilə ç ağ ı rı n. Bu, Allah qarş ı sı nda daha ə dalə tlidir. Ə gə r onları n ataları nı tanı mı rsı nı zsa, onda onlar sizin din qar­daş ları nı z və yaxı nları nı zdı r. Lakin ü rə yinizdə niyyə t tutmadı ğ ı nı z halda yanı lsanı z, sizə gü nah olmaz. Allah – Bağ ı ş layandı r, Mə rhə mə tli­dir”.

Ö vladlı ğ a gö tü rdü yü nü z uş aqları doğ ma ataları nı n adı ilə adlandı ­rı n, ç ü nki bu haqqa daha yaxı ndı r. Ə gə r siz onları n ataları nı n adları nı bilmirsinizsə, onda onları haqq din ü zrə ö z qardaş ları nı z və yaxı n dostla­rı nı z sayı n, amma onları ö z ö vladları nı z adlandı rmayı n. Siz onları atala­rı nı n adı ilə ç ağ ı rmalı sı nı z. Ə gə r siz onları n ataları nı n adları nı bilmirsi­nizsə, onda siz onları ö z qardaş ları nı z və yaxı nları nı z kimi ç ağ ı rmalı sı nı z, ç ü nki sizin bilmə mə yiniz ö gey uş aqları ö z ö vladları nı z ç ağ ı rmağ a sizə ixtiyar vermir və mə sə lə nin mahiyyə tini də yiş mir.

Ə vvə llə r ö gey uş aqları ö gey valideynlə rinin adı ilə adlandı rmağ ı nı za gö rə sizdə n soruş ulmayacaq. Siz uş ağ ı, ə slində, atası olmayan birisinin adı ilə sə hvə n adlandı rsanı z da bu sizə gü nah yazı lmayacaq. Allah sizi yanı ldı ­ğ ı nı za gö rə mə suliyyə tə cə lb etmə yə cə k. Lakin siz qə sdlə gü nah iş lə tdikdə və ya yalan və qı nanı lan sö zlə r danı ş dı qda, Allah buna gö rə sizi sorğ u-suala ç ə kə cə kdir. Yadda saxlayı n ki, Allah – Bağ ı ş layandı r və Mə rhə mə tli­dir. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) sizə gü zə ş tə gedir və gü nahları nı zı bağ ı ş ­layı r. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) sizi, islamı qə bul edə nə də k, etdiyiniz gü nahlara gö rə və sə hvə n etdiyiniz gü nahlara gö rə cə zalandı rmı r. O (Pak və Mü qə ddə s Olan) sizə iltifat gö stə rir və qayğ ı nı za qalı r, hə m bu dü nyada, hə m də Axirə tdə xoş bə xtliyə nail olmanı z ü ç ü n Ö z dininin qanunları nı sizə izah edir və bü tü n bunlara gö rə Ona hə md olsun!

ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ

Peyğ ə mbə r mö minlə rə onları n ö zlə rində n yaxı ndı r, onun zö vcə lə ri isə onları n anaları dı r. Allahı n hö kmü nə mü vafiq olaraq, dostla­rı nı za yaxş ı lı q etmə yiniz istisna olmaqla, qan qohumları bir-birinə, mö ­minlə rdə n və mü hacirlə rdə n yaxı ndı rlar. Bu, Kitabda sə tir-sə tir yazı l­mı ş dı r”.

Fö vqə luca, mö minlə rə Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və sala­mı olsun!) gö zə l keyfiyyə tlə ri və mə ziyyə tlə ri haqqı nda xə bə r verir ki, onlar onu (s.ə.s.) sevsinlə r və ona (s.ə.s.) layiqincə yanaş sı nlar. İ nsan ü ç ü n ə n ə ziz olan onun ö z qə lbidir, lakin Peyğ ə mbə r (s.ə.s.) mö minlə r haqqı nda onları n ö zlə rində n daha ç ox qayğ ı ç ə kir. Baş qa cü r ola da bilmə z, axı Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ö zü nü bü tö vlü klə bə ş ə riyyə tin doğ ­ru yola gə tirilmə sinə hə sr etmiş dir. O (s.ə.s.), Allahı n ə n xeyirxah, ə n mə r­hə ­mə tli və ə n lü tfkar mə xluqu idi. Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) bü tü n bə ş ə riyyə t ü ç ü n etdiyini, heç bir insan ö z yaxnları ü ç ü n belə etmə miş di. İ nsan yalnı z Muhə mmə d Peyğ ə mrin (ona Allahı n sa­la­vatı və salamı olsun!) və onun Tə liminin sayə ­sində xeyir ə ldə edə və ş ə rdə n xilas ola bilə r. Buna gö rə bü tü n insanlar Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) istə yini, baş qa insanları n istə yində n və hə tta ö z istə yində n də ü stü n tutmalı dı rlar. Onlar onun (s.ə.s.) sö zlə rini di­gə r insanları n, kimliyində n ası lı olmayaraq, sö zlə ­rində n yü ksə k saymalı və onun (s.ə.s.) xatirinə ö z hə yatı nı, var-dö vlə tini və ö vladları nı qurban vermə lidirlə r. Onlar hə mç inin onu (s.ə.s.), Allahdan baş qa, kim olursa ol­sun, hamı dan daha ç ox sevmə li, Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) rə yini eş itmə də n ö ncə ö z rə yini bildirmə ­mə li və hə tta ə n kiç ik mə sə lə lə rdə də belə ondan qabağ a keç mə yə cə hd gö stə rmə mə lidirlə r.

Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) mö minlə rin atası adlandı rı lmağ a tam haqqı vardı r və bir sı ra sə habə lə r bu barə də ö z fikirlə rini bildirmiş dilə r. O (s.ə.s.) onları, ata ö vladları nı tə rbiyə etdiyi kimi, tə rbiyə edirdi. Bundan baş qa, onun (s.ə.s.) zö vcə lə ri də - mö minlə rin anaları idilə r. Mü sə lmanlar Allahı n Elç isinin (ona Allahı n sala­vatı və salamı olsun!) və fatı ndan sonra onun (s.ə.s.) zö vcə lə ri ilə evlə n­mə k haqqı na malik deyildilə r, onlara hö rmə t etmə li və ehtiram gö stə r­mə liydilə r. Lakin bu o demə k deyildir ki, sə habə lə r onlarla, anaları kimi, tə klikdə qalmaq haqqı na malik idilə r. Bu ayə sanki aş ağ ı da bə hs edilə cə k Zeyd b. Xarisə nin hekayə ti ü ç ü n bir giriş idi. Bir ç ox illə r ə rzində Zeydi Muhə mmə din (s.ə.s.) oğ lu ç ağ ı rı rdı lar, lakin Fö vqə luca Allah buyurdu: “Muhə mmə d sizin kiş ilə rinizdə n kiminsə atası deyildir...” (Ə hzab, 33/40). Bununla da Rə bb Peyğ ə mbə rin (s.ə.s.) nə sil ş ə cə rə sinə yekun vura­raq, onun (s.ə.s.) Zeydlə qohumluğ unu rə dd etdi.

Bu ayə də isə Fö vqə luca bildirir ki, bü tü n mö minlə r Elç inin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) uş aqları dı r və bu mə nada onlar bir-biri­lə rinin qarş ı sı nda heç bir ü stü nlü yə sahib deyillə r. Ə gə r Peyğ ə mbə rin (s.ə.s.) oğ ulluğ a gö tü rdü yü ş ə xs onun (s.ə.s.) oğ lu adlanmaq hü ququndan mə hrum olsa da, o, kə də rlə nmə mə li və ü midsizlə ş mə mə lidir, ç ü nki onları n hamı sı nı bir-birinə bağ layan mö minlə rin qohumluğ udur. Bu qohumluq mü sə lmanları Peyğ ə mbə rin (s.ə.s.) zö vcə lə ri ilə də ö zə lliklə bağ layı r[212]. Onlar mö min­lə rin anaları dı r. Mü sə lmanlar Allahı n Elç isi (ona Allahı n sa­lavatı və salamı olsun!) və fat etdikdə n sonra, onun (s.ə.s.) zö vcə lə ri ilə evlə nmə k haqqı na malik deyildilə r və bu barə də Fö vqə luca belə buyurur: “Sizə nə Allahı n Elç isini incitmə k, nə də ondan sonra onun zö vcə lə ri ilə evlə nmə k yaraş maz. Hə qiqə tə n, bu, Allah qarş ı sı nda bö yü k gü nahdı r” (Ə hzab, 33/53).

Sonra Allah irsi yaxı n və uzaq qohumlar arası nda bö lü ş dü rmə yi buyurur və qohumlara bir-birinə yaxş ı lı q və yardı m etmə yi tapş ı rı r. İ slama­qə də rki cahiliyyə zamanlarda doğ ma ö vladlar ö z valideynlə rinin irsində n mə hrum edilə rdi, ç ü nki onu ö vladlı ğ a gö tü rü lə nlə rə və siyyə t edə rdilə r. Fö vqə luca irsibuqaydada bö lmə yi qadağ an etdi, Ö z xeyirxahlı ğ ı və mü d­rik­liyinə ə saslanaraq mirası qohumlar arası nda bö lmə k hö kmü nü verdi. Ə gə r bü tpə rə stlik dö vrü nü n adə ti bu gü nə də k yayı lsaydı, onda yer ü zü ndə ə xlaqsı zlı q və yaramazlı q hö km sü rə rdi, yaxı n qohumlar isə mirası n onlara hissə sində n mə hrum olardı lar.

Sonra Fö vqə luca qeyd edir ki, qan qohumları nı n mirasa, qalan mö ­min­lə rdə n (onları n mü hacir olması ndan ası lı olmayaraq) daha ç ox haqqı var. Bu ayə, nikah bağ lanan zaman gə lin ü zə rində qə yyumluğ a, ə mlaka varisliyə və yaxı n qohumlara digə r hü quqları n verilmə sinə İ slam ş ə riə tinin ə sas yaratdı ğ ı na parlaq sü butdur. Sizin dostları nı z mü lkü nü zü n varisi olmaq haqqı na malik deyillə r, lakin siz var-dö vlə tinizin bir hissə sini ö z arzunuzla onlara və siyyə t edə bilə rsiniz. Bu hö kmü Allah vermiş dir, Onun Kitabı nda yazı lmı ş dı r və mü tlə q yerinə yetirilmə lidir.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ

(33. 7) “Bir vaxt Biz peyğ ə mbə rlə rdə n - sə ndə n, Nuhdan, İ brahim­də n, Musadan və Mə ryə m oğ lu İ sadan ə hd almı ş dı q. Biz onlardan ç ox mü rə kkə b bir ə hd almı ş dı q”

Ki, O, doğ ru danı ş anlardan onları n doğ ruluğ unu soruş a bilsin və kafirlə r ü ç ü n mə ş ə qqə tli ə zab-ə ziyyə t hazı rlası n”.

Fö vqə luca bildirir ki, O, bü tö vlü kdə bü tü n peyğ ə mbə rlə rdə n, o cü m­lə də n, ə n ə zə mə tli elç ilə rdə n mü hü m bir ə hd almı ş və bununla da onlara Allahı n dininin hö kmlə rinə riayə t etmə yi və Rə bbin yolunda mü barizə aparmağ ı bir və zifə olaraq tapş ı r­mı ş dı r. Bu yolla Allahı n ə vvə lki peyğ ə m­bə r­lə ri də getmiş dilə r və bu yolla bü tü n elç ilə rin ağ ası və peyğ ə mbə rlə rin sonuncusu – Muhə mmə d Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı ol­sun!) də getmiş dir. Fö vqə lucanı n hə r bir qulu onları n izi ilə getmə li, onlardan nü munə gö tü rmə li və yadda saxlamalı dı r ki, Qiyamə t gü nü Allah bu sə rt ə hd haqqı nda hə m peyğ ə mbə rlə ri və hə m də onları n ardı cı lları nı sorğ u-suala tutacaqdı r. Ə gə r onlar bu ə hdə sadiqdirlə rsə, Allah onları Cə nnə t bağ ları ilə mü kafatlandı racaq, yox, ə gə r onlar ə hddə n geri ç ə kilmiş ­lə rsə və ona iman gə tirmə miş lə rsə, onda Allah onları sarsı dı cı ə zablara dü ç ar edə cə kdir. Fö vqə luca buyurur: “Mö minlə r arası nda elə kiş ilə r var ki, onlar Allaha verdiklə ri ə hdə sadiq qalmı ş lar...” (Ə hzab, 33/23).

ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ

Ey iman gə tirə nlə r! Dö yü ş ç ü lə r ə leyhinizə ç ı xan zaman Allahı n sizə gö stə rdiyi mə rhə mə tini xatı rlayı n. Biz onları n ü stü nə kü lə k və sizin gö rmə diyiniz dö yü ş ç ü lə r gö ndə rdik. Allah sizin nə etdiklə rinizi gö rü r”.

Onlar yuxarı dan və aş ağ ı dan ü stü nü zə gə ldiklə ri zaman baxı ş lar dondu, ü rə klə riniz ağ zı nı za gə ldi və siz Allah haqqı nda zə nnə qapı ldı nı z”.

Fö vqə luca Ö z mö min qulları na onlara bə slə diyi bö yü k mə rhə mə tini xatı rladı r və bununla onları ö z Rə bbinə ş ü kü r etmə yə ç ağ ı rı r. Sö hbə t Xə n­də k kə narı ndakı dö yü ş də n gedir. O zaman mü ş riklə r bir-birilə ri ilə bir­lə ­ş ə rə k Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) və onun ardı cı lları nı n kö kü nü kə smə k istə yirdilə r. Mə kkə və ona yaxı n yerlə ş ə n ya­ş ayı ş mə ntə qə lə ri sakinlə rinin qoş unları bir tə rə fdə də n və Nə cd qoş unları isə digə r tə rə fdə n mü sə lmanları n ü stü nə hü cum edirdilə r. Onlara Mə dinə yaxı nlı ğ ı nda yerlə ş ə n yə hudi qə bilə lə ri də qoş ulmuş du və hamı sı birlikdə ç ox bö yü k bir ordu halı nda idilə r.

Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) Mə dinə nin ə tra­fı nda də rin xə ndə k qazdı rdı və ç oxsaylı mü ttə fiq də stə lə r ş ə hə ri mü ha­sirə etdilə r. Mü sə lmanları n və ziyyə ti saatbasaat ağ ı rlaş ı rdı. Onları n gö zlə ri narahatç ı lı qdan o yan-bu-yana qaç ı rdı, ü rə klə ri isə qorxudan ağ ı zları na gə ­lirdi. Fə lakə t o də rə cə də bö yü k və ş ə rait o də rə cə də bö hranlı idi ki, mü sə lmanları n ağ lı na ə n pis fikirlə r gə lirdi. Ş ə hə rin mü hasirə si uzun mü d­də t davam etdi və sə habə lə r Allahı n yardı mı na və dinin qə lə bə sinə ü midi itirmə yə baş lamı ş dı lar.

ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ