Möminlər orada sınağa və güclü sarsıntıya məruz qal­dılar”. 2 страница

Bu mö minlə r ö z və dlə rini layiqincə icra etmiş lə r, var qü vvə lə ri ilə ö z Rə bbinin mə rhə mə tini qazanmağ a can atmı ş lar və Onun ilahi iradə sinə itaə t edə rə k, ö z canları nı da qurban vermiş lə r. Onları n arası nda elə lə ri var ki, ə hdinə sadiq qalmı ş və arzuladı qları mə qsə də nail olmuş lar. Onlardan bə zilə ri Allah uğ runda dö yü ş lə rdə hə lak olmuş, digə rlə ri isə ö z ə cə li ilə və fat etmiş lə r, lakin son nə fə slə rinə də k ö z və zifə lə rini yerinə yetirmə yi davam etdirmiş lə r və ə hdə xə yanə t etmə miş, onu tə hrifə uğ ratmamı ş lar. Lakin onları n arası nda elə lə ri də var ki, hə lə ö z nö vbə sini gö zlə yir, yə ni, ö z və zifə lə rini qü sursuz yerinə yetirmə kdə davam edir və qə lbində mö hkə m iman olduğ u halda ö lmə yə ü mid bə slə yirlə r. Onlar ö z və zifə lə rini heç vaxt, mü nafiqlə rin və kə metiqadları n etdiyi kimi, pozmurlar, yə ni ö z ö hdə lik­lə rində n qaç mı r və unutqanlı qlara yol vermirlə r. Onlar ə sil kiş ilə rdir. Bü tü n qalanlara gə ldikdə isə, onlar kiş i siması na malik ola bilə rlə r, lakin ö z fə rdi keyfiyyə tlə rinə gö rə ə sil kiş i adlandı rı lmağ a layiq deyillə r.

ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ

Allah sə daqə tlilə ri sadiq olduqları na gö rə mü kafatlandı ­rı r, mü nafiqlə ri isə, istə dikdə, cə zalandı rı r və ya tö vbə lə rini qə bul edir. Hə qiqə tə n, Allah – Bağ ı ş layandı r, Rə himlidir”.

Allah Qiyamə t gü nü ö z ə hdinə sadiq qalanları onları n sö zlə rində ki doğ ruç uluğ a, iş lə rində ki xeyirxahlı ğ a və Allahla qarş ı lı qlı mü nasibə tlə ­rin­də sə mimiyyə tə və hə mç inin niyyə tlə rinin və ə mə llə rinin paklı ğ ı na gö rə mü kafatlandı racaqdı r. Fö vqə luca buyurur: “...Bu, elə bir gü ndü r ki, sə da­qə t­li insanlara onları n sadiqliyi fayda verə cə kdir. Onlar ü ç ü n altı ndan ç aylar axan Cə nnə t bağ ları hazı rlanmı ş dı r. Onlar orada ə bə di qala­caqlar...” (Maidə, 5/119).

Allah qulları na ç oxsaylı ç ə tinliklə rdə n, sı naqlardan və sarsı ntı lardan keç mə lə rini mü ə yyə n etmiş dir ki, sadiq qulları ilə yalanç ı ları n arası ndakı fə rq aş kar olsun. Rə bb Ö z sadiq qulları ü ç ü n bö yü k mü kafat və ö z dinini, mö minliyini qoruya bilmə yə n, Allaha verdiklə ri ə hdi pozan mü nafiqlə r ü ç ü n isə, sarsı dı cı cə za hazı rlamı ş dı r.

Allah onları n ü rə yində xeyirxahlı ğ a yer olmadı ğ ı nı gö rdü kdə, onları cə zalandı rı r. Belə hallarda O (Pak və Mü qə ddə s Olan), onları Ö z ilahi hidayə tində n və Ö z yardı mı ndan mə hrum edir. Ə gə r O (Pak və Mü qə ddə s Olan), onlara mə rhə mə t gö stə rə rsə, onları tö vbə etmə sinə və haqq dinin ağ uş una qayı tması na kö mə k gö stə rə r. Ç ox vaxt elə mə hz belə də olur, ç ü nki Allah Sə xavə tli və Geniş qə lb Hö kmdardı r. Buna gö rə O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Rə bbin mə rhə mə tinə, xeyirxahlı ğ ı na və sonsuz bağ ı ş la­yı cı olması na də lalə t edə n Ö zü nü n gö zə l adları nı qulları na bir daha xatı rladı r. Bağ ı ş layan və Mə rhə mə tli adları – Allahı n gö zə l adları sı rası n­dadı r. Bu isə o demə kdir ki, O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Ö zü nü n tö vbə edə n qulları nı, onlar hə tta ö zlə rinin ziyanı na ç oxsaylı yaramaz gü nahlar iş lə tmiş olsalar da, bağ ı ş layı r.

ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ

Allah qeyzli kafirlə ri geri dö ndə rdi və onlar xeyrə nail olmadı lar. Allah mö minlə ri dö yü ş də n azad etdi. Allah – Fö vqə lgü clü dü r, Ə n qü drə tlidir”.

Mü ttə fiqlə r qə zə bli və qə tiyyə tli idilə r. Onlar mü sə lmanları mə hv etmə yə hazı rlaş mı ş dı lar və bundan ö trü kifayə t qə də r qü vvə toplamı ş dı lar. Bundan baş qa, onlar ö z ç oxsaylı lı qları na və birlə ş diklə rinə ü mid bə slə ­mə klə aldanmı ş və uğ ur qazanacaqları na ə min olmuş dular. Onlar ç ox bö yü k sayda olan ö z nə hə ng qoş un birliklə rini və dö yü ş lə vazimatları nı gö rü b ş adyanalı q edirdilə r. Lakin Fö vqə luca Allah onları geriyə qaç mağ a mə cbur etdi və onları n mə krli planları nı alt-ü st etdi. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), onları n ü stü nə qası rğ alı bir kü lə k gö ndə rə rə k onları n ordugahı nı dağ ı tdı, dü ş ə rgə lə rində ki ç adı rları nı uç urtdu, qoş un ü ç ü n yemə k hazı rla­nan qazanları nı ç evirdi və onları n ü rə klə rinə hə yə can və qorxu saldı. Mü ttə fiqlə r geriyə qaç mağ a baş ladı lar, lakin onlar ö z qeyzlə rini boğ a və mə yusluqları ilə razı laş a bilmirdilə r. Xə ndə k dö yü ş ü Allahı n Ö z sadiq qulları na necə kö mə k etmə sinin parlaq nü munə si oldu.

Allah mü sə lmanlara dü ş mə n mü hasirə sinin ö hdə sində n dö zü mlə gə lmə yə yardı m gö stə rdi, sonra isə yağ ı ları n ü stü nə qası rğ alı kü lə k və dö yü ş kə n mə lə klə rini gö ndə rdi, axı Onun gö zə l adları arası nda – Fö vqə lgü clü, Ə n qü drə tli adları da vardı r. Allahı n iradə sinə mü qavimə t gö stə rə n hə r kə s mü tlə q mə ğ lub edilə cə k və sə daqə tli olanlardan kimsə Ona yardı m ü ç ü n mü raciə t etsə, qə lə bə ç alacaq. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), istə diyini xə lq edir və Onun ü ç ü n mü mkü n olmayan bir ş ey yoxdur. O (Pak və Mü qə ddə s Olan), qulları na kö mə k etmə k istə mə dikcə, gü c və qü vvə Onun qulları na heç bir fayda verə bilmə z.

ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ

O, onlara kö mə k edə n Kitab ə hlini ö z qalaları ndan ç ı ­xartdı və ü rə klə rinə qorxu saldı. Siz onlardan bir hissə sini ö ldü rdü nü z, digə rlə rini ə sir gö tü rdü nü z”.

Sö hbə t Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) və onun sə habə lə ri ilə mü barizə də mü ş riklə rə kö mə k edə n yə hudilə rdə n gedir. Allah onları ö z qalaları ndan ç ı xarı b qovaraq, mü sə lmanlara tə slim etdi. Onlar mü sə lmanlara hə tta mü qavimə t də gö stə rmə dilə r, ç ü nki Rə bb onları n ü rə yinə qorxu salmı ş dı. Yə hudilə r mü ti və alç aldı lmı ş halda Allahı n Elç isinə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) itaə t etdilə r, lakin onları n mə krli olması na və xə yanə tkarlı ğ ı na gö rə mü sə lmanlar onları n kiş ilə rini edam etdilə r və ancaq qadı nları və uş aqları ə sir gö tü rdü lə r.

ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ

O, sizi onları n torpaqları na, evlə rinə, mü lkiyyə tinə və onları n, hə tta, ayağ ı nı zı basmadı ğ ı nı z torpaqları na varis etdi. Allah hə r ş eyə qadirdir”.

Bü tü n bunlar mü sə lmanlara hə rbi qə nimə t kimi qaldı, onları n itaə ­ti­nə keç miş və ə vvə llə r ayaqları də ymə diyi torpaqlar isə, yə hudilə rin fə xr etdiyi ö z torpaqları idi və heç kimi ora ayaq basmağ a qoymurdular. Fö vqə luca yə hudilə rin mü lklə rini və var-dö vlə tini mö minlə rə ə ta etdi və mü sə lmanlara onları n bir qismini edam etmə k və digə r qisminə isə mə rhə ­mə t gö stə rmə k imkanı verdi. Allah bü tü n varlı q ü zə rində hö kmrandı r. Onun fö vqə lqü drə tinin hə ddi yoxdur və bunun sayə sində O (Pak və Mü qə ddə s Olan), qulları nı n taleyini istə diyi kimi hə ll edir.

Bu surə də Fö vqə luca Allah yə hudilə rin, Mə dinə nin yaxı nlı ğ ı ndakı mə skə ndə yaş ayan Kureyza adlı qə bilə sinin taleyi haqqı nda xə bə r verir. Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) Mə kkə də n Mə dinə yə hicrə t etdikdə, o (s.ə.s.), yə hudilə rə onunla (s.ə.s.) sü lh mü qavilə si bağ la­mağ ı tə klif etdi. Yə hudilə r İ slamı qə bul etmə kdə n boyun qaç ı rdı lar, lakin Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ilə sü lh mü qavilə si bağ ladı lar və bunun ə sası nda onlar iudaizmə etiqadı davam etdirdilə r, lakin mü sə lmanlara qarş ı dö yü ş mə yə cə klə rini ö hdə lə rinə gö tü rdü lə r.

Xə ndə k dö yü ş ü qı zı ş anda, yə hudilə r qə rara aldı lar ki, mü ttə fiqlə rin nə hə ng qü vvə lə ri Allahı n Elç isini (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) və mü sə lmanları mü tlə q mə hv edə cə klə r. Onları n gü manları bir sı ra qə bilə ­lə rin ağ saqqaları tə rə fində n yalan tə minatlar verilmə si ilə tə sdiq edilirdi. Nə ticə də onlar Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ilə sü lh mü qavilə sini pozmağ ı qə rara aldı lar və mü ş riklə rin tə rə finə keç dilə r.

Biz artı q qeyd etdiyimiz kimi, Allah mü ş riklə ri Ö zü nü n yardı mı ndan mə hrum etdi və onları qaç mağ a mə cbur qoydu. Onda Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) qə rara aldı ki, Kureyza qə bilə sində n olan yə hudilə rlə dö yü ş sü n. Mü sə lmanlar onları n qalaları nı mü hasirə yə aldı lar, yə hudilə r tə slim olub, ə sir dü ş dü kdə, Peyğ ə mbə rin (s.ə.s.) ş ə rə fli sə habə si Sə ə d b. Muaz (Allah ondan razı olsun!) mü ş riklə rin tə rə fində dö yü ş ə n bü tü n kiş ilə ri edam etmə yi, bü tü n qadı n və uş aqları ə sir gö tü rmə yi tə klif etdi. Mü sə lmanlar belə də etdilə r.

Bu, Allahı n mö minlə rə gö stə rdiyi ə n bö yü k mə rhə mə tində n biri idi. Onlar ö z gö zlə ri ilə gö rü b ə min oldular ki, Onun qulları nı ç ə tin anda tə rk edə n xainlə rdə n Allah necə intiqam alı r. Onlar ə sirlə rin bir hissə sini edam edə rə k, digə r hissə sinə mə rhə mə t gö stə rdilə r və Fö vqə luca Allah bir anlı ğ a belə olsa da Ö z himayə sini və yardı mı nı onlardan kə nar ç ə kmə di.

ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ

Ey Peyğ ə mbə r! Ö z zö vcə lə rinə de: “Ə gə r siz dü nya hə yatı ­nı və zinə tlə rini istə yirsinizsə, gə lin sizə talaq haqqı nı zı ö də yim və sizi yaxş ı lı qla boş ayı m”.

Bu ayə Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə rinin bir yerə yı ğ ı ş araq, onlara qiymə tli hə diyyə lə r vermə sini ondan (s.ə.s.) xahiş etmə lə ri ilə bağ lı ydı. Onun (s.ə.s.) isə buna və saiti yox idi. Onlar bir ağ ı zdan inadla ö z xahiş lə rini yerinə yetirmə yi tə kid edirdilə r və Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) onları n hə rə kə tinə ç ox hə ssas yanaş dı. O (s.ə.s.) hə tta and iç di ki, bir ay ə rzində ö z zö vcə lə ri ilə yaxı nlı q etmə sin. Belə olduqda, Fö vqə luca Ö z Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) taleyini yü ngü llə ş dirmə yi, onun (s.ə.s.) saleh zö vcə lə rini ucaltmağ ı və onları n mü kafatları nı hə r vasitə ilə azalda bilə n ş eylə rdə n onları xilas etmə yi qə rara aldı. Bundan ö trü Allah ona (s.ə.s.) ə mr etdi ki, ö z zö vcə lə rinə dü nya nemə tlə ri və Axirə t hə yatı arası nda seç im etmə yi tə klif etsin və onlara desin: “Ə gə r siz tə kcə bu dü nyanı n firavan­lı ğ ı nı və maddi nemə tlə ri gö rə ndə sevinmə k və onlar olmadı qda isə qə zə b­lə nmə k istə yə cə ksinizsə, onda mə nə belə zö vcə lə r lazı m deyil. Gə lin, mə n sizə nə yim varsa verim və sizi yaxş ı lı qla azad edim. Biz xoş luqla ayrı ları q, bizə layiq olmayan hə rə kə tlə rə yol vermə mə k ü ç ü n nə qə zə blə nə r, nə də mü bahisə edə rik”.

ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ

ö (33. 29) “Lakin ə gə r siz Allahı, Onun Elç isini və Axirə t hə yatı nı istə yirsinizsə, onda, bilin ki, Allah sizdə n xeyirxahlı q edə nlə rə ə n bö yü k mü kafat hazı rlamı ş dı r”.

Ə gə r siz Allahı n və Onun Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) mə rhə mə tini qazanmaq və Cə nnə t bağ ları na dü ş mə k istə yirsinizsə, var-dö vlə tə və ehtiyaca, sevincə və mü sibə tə ə hə miyyə t vermə mə yə hazı r­sı nı zsa, Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) sizə hə ­diyyə edə cə klə ri ilə razı qalacaqsanı zsa və onun (s.ə.s.) hə yatı nı intə hası z xahiş lə rinizlə yü klə mə yə cə ksinizsə, onda bilin ki, Allah sizlə rdə n mö min olanlara Bö yü k ə və z hazı rlamı ş dı r.

Fö vqə luca qeyd edir ki, onlar Bö yü k mü kafatı Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə ri olduqları ü ç ü n deyil, ancaq ö z xeyirxah ə mə llə ri sayə sində alacaqlar. Ə gə r insan xeyirli iş lə r gö rmü rsə, onda onun Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) ilə qohumluğ u Fö vqə lucanı n mü kafatı na layiq olmağ a kifayə t etmir. Bundan baş qa, bu qohumluq belə insana heç bir fayda vermə z. Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) Rə bbin hö kmü nü zö vcə lə rinə xə bə r verir və onlara seç mə yi tə klif edir. Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) bü tü n zö vcə lə ri (Allah onlardan razı olsun!) Allaha, Onun Elç isinə və Axirə t hə yatı na ü stü nlü k verdilə r və onlardan heç biri bu seç imin dü zgü nlü yü nə ş ü bhə etmə di.

Fani dü nya nemə tlə ri və ə bə di Cə nnə t Sə adə ti arası nda seç im etmə k tə klifi də rin mə na kə sb edirdi. Birincisi, Allah Ö z Elç isinə (ona Allahı n sala­vatı və salamı olsun!) qayğ ı gö stə rmiş və onu (s.ə.s.) zö vcə lə rinin ç oxsaylı xahiş lə rində n xilas etmiş di.

İ kincisi, Allahı n Elç isi (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə ­lə rində n ası lı olmaqdan qurtulmuş və onlara ö z istə diyi vaxtda hə diyyə vermə k imkanı ə ldə etmiş di. Fö vqə luca buyurur: “Allahı n Peyğ ə mbə ri ü ç ü n zə ruri qı ldı ğ ı bir iş də, ona gü nah olmaz...” (Ə hzab, 33/38).

Ü ç ü ncü sü, Allah Ö z Elç isini (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!), dü nyanı n zinə tlə ri Allahdan, Onun Elç isində n (ona Allahı n salavatı və sa­lamı olsun!) və Axirə tdə sə adə tdə n daha də yə rli olan qadı nlardan qorudu.

Dö rdü ncü sü, Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) pak zö vcə lə rinin seç imi onları n gö zə l ə xlaqlı, mö min və Allahı n və Onun Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) qə zə bi qarş ı sı nda qorxu hissinə malik olmaları na də lalə t edir. Bundan baş qa, Fö vqə luca bununla Peyğ ə mbə rin (s.ə.s.) zö vcə lə rinə ö z ə rinə qarş ı heç vaxt acı q etmə mə yi, onu (s.ə.s.) incit­mə mə yi və heç vaxt onun (s.ə.s.) Rə bbini ö zlə rinə qarş ı qə zə b­lə n­dirmə mə yi və ağ rı lı cə zaya dü ç ar edilmə mə yi hə valə etdi.

Beş incisi, Allah Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə rinin ü stü nlü yü nü və onları n Allah qarş ı sı nda yü ksə k mə qamı nı və hə mç inin onları n fikir və niyyə tlə rinin paklı ğ ı nı xü susilə vurğ uladı. Hə qiqə tə n, onlar Allahı n və Onun Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) mə rhə mə tini qazanmağ a can atı rdı lar və Cə nnə tə dü ş mə k arzusu ilə yanı rdı lar, dü nya hə yatı və onun fani nemə tlə ri onlar ü ç ü n heç bir ə hə miy­yə tə malik deyildi.

Altı ncı sı, Allah Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) dü zgü n seç im etmiş bü tü n zö vcə lə rinə ə mr etmiş di ki, Cə nnə tin ə n yaxş ı mə skə nlə rində sakinlə ş mə yə və Axirə tdə də Peyğ ə mbə rin zö vcə si olmağ a hazı rlaş sı nlar.

Yeddincisi, Allah istə miş di ki, Muhə mmə d Peyğ ə mbə rlə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə ri arası nda ə n gö zə l və ə n kamil ü nsiyyə t olsun. O (s.ə.s.), Adə m (ə) nə sillə rinin ə n kamili idi və onun (s.ə.s.) zö vcə lə ri də ə n yaxş ı və ə n kamil olmalı idilə r. Buna gö rə Fö vqə luca buyurur: “Yaramaz qadı nlar – yaramaz kiş ilə r ü ç ü n, yaramaz kiş ilə r isə, yaramaz qadı nlar ü ç ü ndü r və yaxş ı qadı nlar – yaxş ı kiş ilə r ü ç ü n, yaxş ı kiş ilə r – yaxş ı qadı nlar ü ç ü ndü r...” (Nur, 24/26).

Sə kkizincisi, Allah, Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə rini azla qane olmağ a də və t edir. Bu mə ziyyə tin sayə sində insanı n qə lbi rahatlı q və sakitlik tapı r, acgö zlü kdə n, narahatç ı lı qdan, qə mdə n və kə də rdə n xilas olur.

Doqquzuncusu, Rə bb Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə rinin mü kafatı nı artı rmaq və onları ə vvə llə r heç bir qadı nı n yü ksə lmə diyi də rə cə lə rə ucaltmağ ı istə miş dir. Mə hz buna gö rə, O (Pak və Mü qə ddə s Olan) iki aş ağ ı dakı ayə ni nazil etmiş dir.

ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ

Ey Peyğ ə mbə rin zö vcə lə ri! Ə gə r sizlə rdə n kimsə aç ı q-ay­dı n ə xlaqsı zlı q edə rsə, onda onun ə zabı ikiqat artı rı lacaqdı r. Bu, Allah ü ç ü n asandı r”.

Fö vqə luca xə bə r verir ki, ə gə r onlar Allaha itaə tsizlik etsə lə r və aç ı q-aydı n yaramazlı q etsə lə r, onda onları n cə zası ikiqat artı rı lacaq. Bununla O (Pak və Mü qə ddə s Olan), Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə rinə gü nah iş lə tmə mə k barə də xə bə rdarlı q edir və onları Fö vqə luca Rə bbə minnə tdarlı q etmə yə ruhlandı rı r.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ

Sizdə n Allaha və Onun Elç isinə itaə t edə n xeyirxah bir iş gö rə rsə, Biz onu ikiqat mü kafatla tə ltif edə rik və Biz onun ü ç ü n bol ruzi hazı rlamı ş ı q”.

Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə rində n hə r biri son nə fə sinə kimi Allaha və Onun Elç isinə (s.ə.s.) itaə t etdi, Allahı n bə yə ndiyi iş lə r gö rdü ki, bunları n sayə sində də Axirə tdə onları gö zlə yə n mü kafat heç kə sdə ş ü bhə doğ urmur.

ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ

(33. 32) “Ey Peyğ ə mbə rin qadı nları! Siz baş qa qadı nlar kimi de­yil­siniz. Ə gə r tə qvalı sı nı zsa, nazla danı ş mayı n ki, ü rə yində mə rə z olan­lar tamaha dü ş mə sin, ciddi və lə yaqə tlə danı ş ı n! ”

Bu, Allahı n Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) bü tü n zö vcə lə rinə yö nə ldilmiş mü raciə tdir. Fö vqə luca onlara xə bə r verir ki, ə gə r onlar ə mə lisaleh olsalar və Allahdan qorxsalar, onda qalan bü tü n qadı nları ö tü b keç ə rlə r. Muhə mmə d Peyğ ə mbə rin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) zö vcə lə ri Rə bbin hö kmü nə itaə t edə rə k, bü tü n imkanlardan istifadə edirdilə r ki, mö minlikdə və tə qvalı lı qda kamilliyə nail olsunlar.