Yeri, Yemək (Buğda, Arpa) Müqabilində Kirayə Vermək

ح د ي ث ظ ُ ه َ ي ْ ر ِ ب ْ ن ِ ر َ ا ف ِ ع ٍ ، ق َ ا ل َ: ل َ ق َ د ْ ن َ ه َ ا ن َ ا ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ع َ ن ْ أ َ م ْ ر ٍ ك َ ا ن َ ب ِ ن َ ا ر َ ا ف ِ ق ً ا (ق َ ا ل َ ر َ ا ف ِ ع ُ ب ْ ن ُ خ َ د ِ ي ج ٍ ر َ ا و ِ ي ه ذ َ ا ا ل ْ ح َ د ِ ي ث ِ) ق ُ ل ْ ت ُ: م َ ا ق َ ا ل َ ر س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ ه ُ و َ ح َ ق ّ ٌ ق َ ا ل َ: د َ ع َ ا ن ِ ي ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: م َ ا ت َ ص ْ ن َ ع ُ و ن َ ب ِ م َ ح َ ا ق ِ ل ِ ك ُ م ْ ق ُ ل ْ ت ُ: ن ُ ؤ َ ا ج ِ ر ُ ه َ ا ع َ ل َ ى ا ل ر ّ ُ ب ُ ع ِ و َ ع َ ل َ ى ا ل أ َ و ْ س ُ ق ِ م ِ ن َ ا ل ت ّ َ م ْ ر ِ و َ ا ل ش ّ َ ع ِ ي ر ِ ق َ ا ل َ: ل ا َ ت َ ف ْ ع َ ل ُ و ا ، ا ز ْ ر َ ع ُ و ه َ ا أ َ و ْ أ َ ز ْ ر ِ ع ُ و ه َ ا َ أ َ و ْ أ َ م ْ س ِ ك ُ و ه َ ا ق َ ا ل َ ر َ ا ف ِ ع ٌ ، ق ُ ل ْ ت ُ: س َ م ْ ع ً ا و َ ط َ ا ع َ ة ً

997. Rafi İ bn Xə dic y ə misi Zuheyr İ bn Rafidə n y rə vayə t edib demiş dir: “Peyğ ə mbə r r bizim ü ç ü n asan olan bir ş eyi bizə qadağ an etmiş dir.” Mə n dedim: “Peyğ ə mbə r r nə demiş dirsə, hamı sı doğ rudur.”(Zuheyr davam edib) dedi: “(Bir də fə) Peyğ ə mbə r r mə ni ç ağ ı rı b soruş du: “Ə kin sahə lə rinizdə nə iş lə r gö rü rsü nü z? ” Dedim: “Biz o sahə lə ri, (oradan gö tü rü lə cə k mə hsulun) dö rddə biri, yaxud bir neç ə və sq xurma ya da arpa mü qabilində kirayə veririk.” O buyurdu: “Belə etmə yin! Ya ö zü nü z bu sahə lə rdə ə kin, ya onu (havayı olaraq) baş qaları na verin, ya da orada heç nə ə kmə yin! ”. (Rafi İ bn Xə dic) dedi: “Eş idirə m və itaə t edirə m! ” (Buxari 2339, Muslim 4031, 1548/114)

ا ل أ ر ض ت م ن ح

Mə nihə (Ə və zsiz Kirayə Vermə k) Olaraq Verilə n Yer

ق َ ا ل َ ع َ م ْ ر ٌ و ق ُ ل ْ ت ُ ل ِ ط َ ا و ُ س ٍ ل َ و ْ ت َ ر َ ك ْ ت َ ا ل ْ م ُ خ َ ا ب َ ر َ ة َ ف َ إ ِ ن ّ َ ه ُ م ْ ي َ ز ْ ع ُ م ُ و ن َ أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص ل ى ا ل ل ه ع ل ي ه و س ل م ن َ ه َ ى ع َ ن ْ ه ُ ق َ ا ل َ أ َ ي ْ ع َ م ْ ر ُ و إ ِ ن ّ ِ ي أ ُ ع ْ ط ِ ي ه ِ م ْ و َ أ ُ غ ْ ن ِ ي ه ِ م ْ و َ إ ِ ن ّ َ أ َ ع ْ ل َ م َ ه ُ م ْ ، أ َ خ ْ ب َ ر َ ن ِ ي ، ي َ ع ْ ن ِ ي ا ب ْ ن َ ع َ ب ّ َ ا س ٍ ، ر َ ض ِ ي َ ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ن ْ ه ُ م َ ا أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص ل ى ا ل ل ه ع ل ي ه و س ل م ل َ م ْ ي َ ن ْ ه َ ع َ ن ْ ه ُ و َ ل َ ك ِ ن ْ ق َ ا ل َ: أ َ ن ْ ي َ م ْ ن َ ح َ أ َ ح َ د ُ ك ُ م ْ أ َ خ َ ا ه ُ خ َ ي ْ ر ٌ ل َ ه ُ م ِ ن ْ أ َ ن ْ ي َ أ ْ خ ُ ذ َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ خ َ ر ْ ج ً ا م َ ع ْ ل ُ و م ً ا.

998. Amr demiş dir: “(Bir də fə) mə n Tavusa dedim: “Muxabə rə ni”[73] tə rk etsə n yaxş ı olar. Ç ü nki camaat Peyğ ə mbə rin r bunu qadağ an etdiyini sö ylə yir”. Tavus: “Ey Amr, mə n onlara (kirayə yə ə kin sahə si) verir və onları ehtiyacdan qurtarı ram. Onları n ə n ağ ı llı sı – İ bn Abbas – mə nə xə bə r vermiş dir ki, Peyğ ə mbə r r bunu qadağ an etmə miş dir. Fə qə t o buyurmuş dur: “Birinizin, (ə kin sahə sini) ö z qardaş ı na havayı vermə si, onun ü ç ü n (hə min torpağ ı mü ə yyə n muzd) mü qabilində kirayə vermə sində n daha xeyirlidir.” (Buxari 2330, 2342, Muslim 4040, 1550/121)

Hg

Dc

ك ت ا ب ا ل م س ا ق ا ة

Su İ lə Tə min Etmə k Kitabı

Ab

Ef

ا ل م س ا ق ا ة و ا ل م ع ا م ل ة ب ج ز ء م ن ا ل ث م ر و ا ل ز ر ع

Meyvə Və Ə kinin Bir Qismi Mü qabilində Ə l-Musaqat (Bağ -Bağ ç aya Onda Bitə n Mə hsulun Bir Qismi Mü qabilində Baxmaq) Və Torpaqla Meyvə Və Ə kin Mə hsulunun Bir Qismi Mü qabilində Mü amə lə Etmə k

ح د ي ث ا ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ، أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ع َ ا م َ ل َ خ َ ي ْ ب َ ر َ ب ِ ش َ ط ْ ر ِ م َ ا ي َ خ ْ ر ُ ج ُ م ِ ن ْ ه َ ا م ِ ن ْ ث َ م َ ر ٍ أ َ و ْ ز َ ر ْ ع ٍ ، ف َ ك َ ا ن َ ي ُ ع ْ ط ِ ي أ َ ز ْ و َ ا ج َ ه ُ م ِ ا ئ َ ة َ و َ س ْ ق ٍ: ث َ م َ ا ن ُ و ن َ و َ س ْ ق َ ت َ م ْ ر ٍ ، و َ ع ِ ش ْ ر ُ و ن َ و َ س ْ ق َ ش َ ع ِ ي ر ٍ ؛ ف َ ق َ س َ م َ ع ُ م َ ر ُ خ َ ي ْ ب َ ر َ ف َ خ َ ي ّ َ ر َ أ َ ز ْ و َ ا ج َ ا ل ن َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ أ َ ن ْ ي ُ ق ْ ط ِ ع َ ل َ ه ُ ن ّ َ م ِ ن َ ا ل ْ م َ ا ء ِ و َ ا ل أ َ ر ْ ض ِ أ َ و ْ ي ُ م ْ ض ِ ي َ ل َ ه ُ ن ّ َ ، ف َ م ِ ن ْ ه ُ ن ّ َ م َ ن ِ ا خ ْ ت َ ا ر َ ا ل أ َ ر ْ ض َ و َ م ِ ن ْ ه ُ ن ّ َ م َ ن ِ ا خ ْ ت َ ا ر َ ا ل ْ و َ س ْ ق َ ، و َ ك َ ا ن َ ت ْ ع َ ا ئ ِ ش َ ة ُ ا خ ْ ت َ ا ر َ ت ِ ا ل أ َ ر ْ ض َ

999. Abdullah İ bn Ö mə r y demiş dir: “Peyğ ə mbə r r Xeybə r (yə hudilə rinə) ə kin sahə lə rində n gö tü rdü klə ri mə hsulun yarı sı nı vermə k ş ə rtilə o torpaqları onlara icarə yə verdi. Peyğ ə mbə r r zö vcə lə rinə yü z və sq – sə ksə n və sq xurma və iyirmi və sq arpa verə rdi. Sonralar Ö mə r Xeybə ri (mü sə lmanlar arası nda) bö lü ş dü rdü və Peyğ ə mbə rin r zö vcə lə rinə seç im verdi ki, istə r (payları na) dü ş ə n suları və torpaq sahə lə rini gö tü rsü nlə r, istə rsə də (ə vvə lki kimi) onlara mə hsuldan pay ayrı lsı n. Bə zilə ri torpağ ı, bə zilə ri də mə hsulu seç dilə r, Aiş ə isə torpağ ı seç di.” (Buxari 2328, Muslim 4045, 1551/2)

ح د ي ث ا ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ، أ َ ن ّ َ ع ُ م َ ر َ ب ْ ن َ ا ل ْ خ َ ط ّ َ ا ب ِ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ج ْ ل َ ى ا ل ْ ي َ ه ُ و د َ و َ ا ل ن ّ َ ص َ ا ر َ ى م ِ ن ْ أ َ ر ْ ض ِ ا ل ْ ح ِ ج َ ا ز ِ و َ ك َ ا ن َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ل َ م ّ َ ا ظ َ ه َ ر َ ع َ ل َ ى خ َ ي ْ ب َ ر َ أ َ ر َ ا د َ إ ِ خ ْ ر َ ا ج َ ا ل ْ ي َ ه ُ و د ِ م ِ ن ْ ه َ ا ، و َ ك َ ا ن َ ت ِ ا ل أ َ ر ْ ض ُ ح ِ ي ن َ ظ َ ه َ ر َ ع َ ل َ ي ْ ه َ ا ل ل ه ِ و َ ل ِ ر َ س ُ و ل ِ ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ و َ ل ِ ل ْ م ُ س ْ ل ِ م ِ ي ن َ ، و َ أ َ ر َ ا د َ إ ِ خ ْ ر َ ا ج َ ا ل ْ ي َ ه ُ و د ِ م ِ ن ْ ه َ ا ، ف َ س َ أ َ ل َ ت ِ ا ل ْ ي َ ه ُ و د ُ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ل ِ ي ُ ق ِ ر ّ َ ه ُ م ْ ب ِ ه َ ا أ َ ن ْ ي َ ك ْ ف ُ و ا ع َ م َ ل َ ه َ ا و َ ل َ ه م ْ ن ِ ص ْ ف ُ ا ل ث ّ َ م َ ر ِ ، ف َ ق َ ا ل َ ل َ ه ُ م ْ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: ن ُ ق ِ ر ّ ُ ك ُ م ْ ب ِ ه َ ا ع َ ل َ ى ذ َ ل ِ ك َ م َ ا ش ِ ئ ْ ن َ ا ف َ ق َ ر ّ ُ و ا ب ِ ه َ ا ح َ ت ّ َ ى أ َ ج ْ ل ا َ ه ُ م ْ ع ُ م َ ر ُ إ ِ ل َ ى ت َ ي ْ م َ ا ء َ و َ أ َ ر ِ ي ح َ ا ء َ

1000. İ bn Ö mə r y demiş dir: “Ö mə r İ bn Xə ttab y yə hudi və xristianları Hicaz torpağ ı ndan qovub ç ı xarmı ş dı r. Peyğ ə mbə r r Xeybə r fə th edildiyi zaman yə hudilə ri oradan ç ı xarmaq istə miş di. Xeybə r fə th edildikdə n sonra o torpaqlar Allaha, Onun elç isinə r və mü sə lmanlara mə xsus olmuş du. Peyğ ə mbə r r yə hudilə ri oradan ç ı xarmaq istə dikdə onlar Peyğ ə mbə rdə n r xahiş etdilə r ki, onlara hə min torpaqlarda iş lə yib gö tü rdü klə ri mə hsulun yarı sı nı mü sə lmanlara vermə k ş ə rtilə orada qalmağ a izn versin. Onda Peyğ ə mbə r r onlara dedi: “(Bu ş ə rtlə rlə siz) bizim istə diyimiz qə də r orada qala bilə rsiniz.” Belə liklə, Ö mə r y onları Teymaya və Ə riyhaya[74] qovanadə k onlar orada qaldı lar.” (Buxari 2338, Muslim 4049, 1551/6)

ف ض ل ا ل غ ر س و ا ل ز ر ع