Dəvəni Satıb Tərkinə Minməyi İstisna Etmək

ح د ي ث ج َ ا ب ِ ر ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ه ُ ك َ ا ن َ ي َ س ِ ي ر ُ ع َ ل َ ى ج َ م َ ل ٍ ل َ ه ُ ق َ د ْ أ َ ع ْ ي َ ا ، ف َ م َ ر ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ ض َ ر َ ب َ ه ُ ، ف َ د َ ع َ ا ل َ ه ُ ، ف َ س َ ا ر َ ب ِ س َ ي ْ ر ٍ ل َ ي ْ س َ ي َ س ِ ي ر ُ م ِ ث ْ ل َ ه ُ ، ث ُ م ّ َ ق َ ا ل َ: ب ِ ع ْ ن ِ ي ه ِ ب ِ و َ ق ِ ي ّ َ ة ٍ ق ُ ل ْ ت ُ: ل ا َ ث ُ م ّ َ ق َ ا ل َ: ب ِ ع ْ ن ِ ي ه ِ ب ِ و َ ق ِ ي ّ َ ة ٍ ف َ ب ِ ع ْ ت ُ ه ُ ، ف َ ا س ْ ت َ ث ْ ن َ ي ْ ت ُ ح ُ م ْ ل ا َ ن َ ه ُ إ ِ ل َ ى أ َ ه ْ ل ِ ي ، ف َ ل َ م ّ َ ا ق َ د ِ م ْ ن َ ا أ َ ت َ ي ْ ت ُ ه ُ ب ِ ا ل ْ ج َ م َ ل ِ ، و َ ن َ ق َ د َ ن ِ ي ث َ م َ ن َ ه ُ ، ث ُ م ّ َ ا ن ْ ص َ ر َ ف ْ ت ُ ، ف َ أ َ ر ْ س َ ل َ ع َ ل َ ى إ ِ ث ْ ر ِ ى ، ق َ ا ل َ: م َ ا ك ُ ن ْ ت ُ ل آ خ ُ ذ َ ج َ م َ ل َ ك َ ، ف َ خ ُ ذ ْ ج َ م َ ل َ ك َ ذ ل ِ ك َ ف َ ه ُ و َ م َ ا ل ُ ك َ

1029. Cabir y rə vayə t edir ki, ö zü nə aid bir də və ü zə rində sə fə r edirdim. Də və m yorulmuş du. Peyğ ə mbə r r yanı ma gə lib də və yə ə li ilə vurdu və dua etdi. Bundan sonra yorğ un də və heç yorulmamı ş daha sü rə tlə yerimə yə baş ladı. Peyğ ə mbə r: “Bu də və ni mə nə bir Vaqiyyə mü qabilində (qı rx dirhə m gü mü ş ə) sat” deyə buyurdu. Cabir: “Xeyr, satmaram” dedi. Peyğ ə mbə r: “Bu də və ni mə nə bir Vaqiyyə mü qabilində sat” deyə buyurdu. Bu də fə mə n də və ni ona satdı m. Lakin mə ni ailə min yanı na minikdə aparması nı istə dim. Mə dinə yə gə ldikdə də və ni Peyğ ə mbə rə r gə tirdim. Peyğ ə mbə r r mə nə (filankə sin ə liylə) də və min pulunu verdi. Dö nü b gedə rkə n arxamdan xə bə rç i gö ndə rib mə ni ç ağ ı rdı və buyurdu: “Mə n sə nin də və ni almaram, bu də və ni gö tü r, o sə nin malı ndı r”. (Buxari 2718, Muslim 4182, 715/109)

ح د ي ث ج َ ا ب ِ ر ِ ب ْ ن ِ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ، ق َ ا ل َ: غ َ ز َ و ْ ت ُ م َ ع َ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: ف َ ت َ ل ا َ ح َ ق َ ب ِ ي َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ و َ أ َ ن َ ا ع َ ل َ ى ن َ ا ض ِ ح ِ ل َ ن َ ا ق َ د ْ أ َ ع ْ ي َ ا ف َ ل ا َ ي َ ك َ ا د ُ ي َ س ِ ي ر ُ ، ف َ ق َ ا ل َ ل ِ ي: م َ ا ل ِ ب َ ع ِ ي ر ِ ك َ ق َ ا ل َ: ق ُ ل ْ ت ُ: ع َ ي ِ ي َ ق َ ا ل َ: ف َ ت َ خ َ ل ّ َ ف َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ ز َ ج َ ر َ ه ُ و َ د َ ع َ ا ل َ ه ُ ، ف َ م َ ا ز َ ا ل َ ب َ ي ْ ن َ ي َ د َ ي ِ ا ل إ ِ ب ِ ل ِ ق ُ د ّ َ ا م َ ه َ ا ي َ س ِ ي ر ، ف َ ق َ ا ل َ ل ِ ي: ك َ ي ْ ف َ ت َ ر َ ى ب َ ع ِ ي ر َ ك َ ق َ ا ل َ ق ُ ل ْ ت ُ: ب ِ خ َ ي ْ ر ٍ ، ق َ د ْ أ َ ص َ ا ب َ ت ْ ه ُ ب َ ر َ ك َ ت ُ ك َ ق َ ا ل َ: أ َ ف َ ت َ ب ِ ي ع ُ ن ِ ي ه ِ ق َ ا ل َ: ف َ ا س ْ ت َ ح ْ ي َ ي ْ ت ُ ، و َ ل َ م ْ ي َ ك ُ ن ْ ل َ ن َ ا ن َ ا ض ِ ح ٌ غ َ ي ْ ر ُ ه ُ ، ق َ ا ل َ ف َ ق ُ ل ْ ت ُ: ن َ ع َ م ْ ق َ ا ل َ: ف َ ب ِ ع ْ ن ِ ي ه ِ ف َ ب ِ ع ْ ت ُ ه ُ إ ِ ي ّ َ ا ه ُ ع َ ل َ ى أ َ ن ّ َ ل ِ ي ف َ ق َ ا ر َ ظ َ ه ْ ر ِ ه ِ ح َ ت ّ َ ى أ َ ب ْ ل ُ غ َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ ، ق َ ا ل َ ، ف َ ق ُ ل ْ ت ُ: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ إ ِ ن ّ ِ ي ع َ ر ُ و س ٌ ف َ ا س ْ ت َ أ ْ ذ َ ن ْ ت ُ ه ُ ف َ أ َ ذ ِ ن َ ل ِ ي ف َ ت َ ق َ د ّ َ م ْ ت ُ ا ل ن ّ َ ا س َ إ ِ ل َ ى ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة ِ ، ح َ ت ّ َ ى أ َ ت َ ي ْ ت ُ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ ، ف َ ل َ ق ِ ي َ ن ِ ي خ َ ا ل ِ ي ف َ س َ أ َ ل َ ن ِ ي ع َ ن ِ ا ل ْ ب َ ع ِ ي ر ِ ، ف َ أ َ خ ْ ب َ ر ْ ت ُ ه ُ ب ِ م َ ا ص َ ن َ ع ْ ت ُ ف ِ ي ه ِ ف َ ل ا َ م َ ن ِ ي ق َ ا ل َ: و َ ق َ د ْ ك َ ا ن َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ ل ِ ي ح ِ ي ن َ ا س ْ ت َ أ ْ ذ َ ن ْ ت ُ ه ُ: ه َ ل ْ ت َ ز َ و ّ َ ج ْ ت َ ب ِ ك ْ ر ً ا أ َ م ْ ث َ ي ّ ِ ب ً ا ف َ ق ُ ل ْ ت ُ: ت َ ز َ و ّ َ ج ْ ت ُ ث َ ي ّ ِ ب ً ا ف َ ق َ ا ل َ: ه َ ل ا ّ َ ت َ ز َ و ّ َ ج ْ ت َ ب ِ ك ْ ر ً ا ت ُ ل ا َ ع ِ ب ُ ه َ ا و َ ت ُ ل ا َ ع ِ ب ُ ك َ ق ل ْ ت ُ ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ت ُ و ُ ف ّ ِ ي َ و َ ا ل ِ د ِ ي ، أ َ و ِ ا س ْ ت ُ ش ْ ه ِ د َ و َ ل ِ ي أ َ خ َ و َ ا ت ٌ ص ِ غ َ ا ر ٌ ، ف َ ك َ ر ِ ه ْ ت ُ أ َ ن ْ أ َ ت َ ز َ و ّ َ ج َ م ِ ث ْ ل َ ه ُ ن ّ َ ف َ ل ا َ ت ُ ؤ َ د ّ ِ ب ُ ه ُ ن ّ َ و َ ل ا َ ت َ ق ُ و م ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ن ّ َ ، ف َ ت َ ز َ و ّ َ ج ْ ت ُ ث َ ي ّ ِ ب ً ا ل ِ ت َ ق ُ و م َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ن ّ َ و َ ت ُ ؤ َ د ّ ِ ب ُ ه ُ ن ّ َ ق َ ا ل َ: ف َ ل َ م ّ َ ا ق َ د ِ م َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ ، غ َ د َ و ْ ت ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ب ِ ا ل ْ ب َ ع ِ ي ر ِ ، ف َ أ َ ع ْ ط َ ا ن ِ ي ث َ م َ ن َ ه ُ و َ ر َ د ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ّ َ

1030. Cabir İ bn Abdullah y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə rlə r bə rabə r dö yü ş lə rin birində idik. Yolda Peyğ ə mbə r r mə nə ç atdı. Mə n bizə aid olan su daş ı yan bir də və nin ü zə rində idim. Də və yorulmuş du, heç yerimirdi. Peyğ ə mbə r: “Sə nin də və nə nə olub” deyə buyurdu. Mə n: “Yorulub” dedim. Peyğ ə mbə r r də və nin arxa tə rə finə keç ib də və ni danladı və dua etdi. Bundan sonra mə nim də və m digə r də və lə rin ö nü ndə gedirdi. Peyğ ə mbə r: “Də və n necə dir? ” deyə buyurdu. Mə n: “Də və xeyirlə bə rabə rdir, ona sə nin bə rə kə tin də ymiş dir” dedim. Peyğ ə mbə r: “Onu mə nə satarsan? ” deyə buyurdu. Cabir: “Mə n, Peyğ ə mbə rdə n r utandı m. Halbuki bizim ondan baş qa su daş ı ma də və miz yox idi. Bə li, sataram” dedim. Peyğ ə mbə r: “Elə isə onu mə nə filan qiymə tə ver” deyə buyurdu. Mə n də də və ni Mə dinə yə evə ç atana qə də r belində getmə k ş ə rtilə satdı m. Cabir: “Ya Rə sulullah! Mə n evliyə m! ” dedim və ondan ö ndə getmə k ü ç ü n izn istə dim. O, da mə nə izn verdi. Mə n də Mə dinə yə ç atmaq ü ç ü n insanları ö nü nə keç dim. Mə ni evdə dayı m qarş ı adı və də və barə sində soruş du. Ona də və ilə olan hadisə ni danı ş dı m. O, da baş qa də və miz olmadı ğ ı ü ç ü n satdı ğ ı ma gö rə mə ni danladı. Cabir: “Mə n Peyğ ə mbə rdə n r izn istə diyim vaxt mə nə: “Qı zla, yoxsa dul ilə evlə ndin” deyə buyurdu. Mə n: “Dul ilə ” dedim. Peyğ ə mbə r: “Sə n onunla, onun da sə ninlə oynayacaq bir qı zla evlə nsə ydin? ” deyə buyurdu. Mə n: “Ya Rə sulullah! Atam ş ə hid oldu. Mə nim kiç i yaş da bacı ları m var. Onlara baxmayacaq, iş lə rini gö rmə yə cə k bir qı zla evlə nmə yi istə mə dim. Onları bü tü n iş lə rini gö rsü n deyə dul ilə evlə ndim. Mə dinə yə gə ldikdə də və ni Peyğ ə mbə rə r gə tirdim. O, da mə nə də və nin pulunu verdi, hə m də də və ni mə nə geri qaytardı ”. (Buxari 2967, Muslim 4184, 715/110)

ح د ي ث ج َ ا ب ِ ر ِ ب ْ ن ِ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ، ق َ ا ل َ: ا ش ْ ت َ ر َ ى م ِ ن ّ ِ ي ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ب َ ع ِ ي ر ً ا ب ِ و َ ق ِ ي ّ َ ت َ ي ْ ن ِ و َ د ِ ر ْ ه َ م ٍ أ َ و ْ د ِ ر ْ ه َ م َ ي ْ ن ِ ، ف َ ل َ م ّ َ ا ق َ د ِ م َ ص ِ ر َ ا ر ً ا أ َ م َ ر َ ب ِ ب َ ق َ ر َ ة ٍ ف َ ذ ُ ب ِ ح َ ت ْ ، ف َ أ َ ك َ ل ُ و ا م ِ ن ْ ه َ ا ، ف َ ل َ م ّ َ ا ق َ د ِ م َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ أ َ م َ ر َ ن ِ ي أ َ ن ْ آ ت ِ ي َ ا ل ْ م َ س ْ ج ِ د َ ف َ أ ُ ص َ ل ّ ِ ي َ ر َ ك ْ ع َ ت َ ي ْ ن ِ ، و َ و َ ز َ ن َ ل ِ ي ث َ م َ ن َ ا ل ْ ب َ ع ِ ي ر ِ

1031. Cabir İ bn Abdullah y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r mə ndə n iki Vaqiyyə yə, bir dirhə m və ya iki dirhə m mü qabilində bir də və aldı. Sı rar adlanan yerə ç atdı qda ə mr etdi bir inə k kə sildi və cə maat ondan yedilə r. Mə dinə yə gə ldiyimiz zamn isə ç ə nə mə scidə gə lib iki rü kə t namaz qı lmağ ı mı ə mr etdi və də və yə dü ş ə cə k pulu ç ə kib verdi mə nə ”. (Buxari 3089, Muslim 4189, 715/115)

م ن ا س ت س ل ف ش ي ئ ً ا ف ق ض ى خ ي ر ً ا م ن ه و خ ي ر ك م أ ح س ن ك م ق ض ا ء

Bir Kimsə nin Borc Alı b Ondan Daha Xeyirlisini Vermə klə Borcunu Ö də mə si Və: “Sizin Ə n Xeyirliniz Borcunu Ə n Yaxş ı Ö də yə ninizdir”

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر َ ج ُ ل ا ً أ َ ت َ ى ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ي َ ت َ ق َ ا ض َ ا ه ُ ف َ أ َ غ ْ ل َ ظ َ ، ف َ ه َ م ّ َ ب ِ ه ِ أ َ ص ْ ح َ ا ب ُ ه ُ ، ف َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: د َ ع ُ و ه ُ ، ف َ إ ِ ن ّ َ ل ِ ص َ ا ح ِ ب ِ ا ل ْ ح َ ق ّ ِ م َ ق َ ا ل ا ً ث م ّ َ ق َ ا ل َ: أ َ ع ْ ط ُ و ه ُ س ِ ن ّ ً ا م ِ ث ْ ل َ س ِ ن ّ ِ ه ِ ق َ ا ل ُ و ا: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ إ ِ ل ا ّ َ أ َ م ْ ث َ ل َ م ِ ن ْ س ِ ن ّ ِ ه ِ ف َ ق َ ا ل َ: أ َ ع ْ ط ُ و ه ُ ، ف َ إ ِ ن ّ َ م ِ ن ْ خ َ ي ْ ر ِ ك ُ م ْ أ َ ح ْ س َ ن َ ك ُ م ْ ق َ ض َ ا ء ً

1032. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, (bir də fə) bir nə fə r Peyğ ə mbə rin r yanı na gə lib ondan borcunu tə lə b etmə yə baş ladı və onunla kobud danı ş dı. Peyğ ə mbə rin r ə shabə lə ri ona qulaqburması vermə k istə dikdə Peyğ ə mbə r r bu­yurdu: “Ona də ymə yin! Hə qiqə tə n, borc yiyə sinin danı ş mağ a haqqı var.” Sonra ə lavə edib dedi: “Ona də və si yaş ı nda olan bir də və verin! ”. Sə habə lə r: “Ya Rə sulullah, bizdə olan də və onun də və sində n yaş lı dı r”. Pey­ğ ə mbə r: “(Bunu) ona verin! Hə qiqə tə n, sizin ə n xeyirliniz, (borcunu) ə n gö zə l ş ə kildə ö də yə ninizdir.” (Buxari 2306, Muslim 4194, 1601/120)

ا ل ر ه ن و ج و ا ز ه ف ي ا ل ح ض ر ك ا ل س ف ر

Girov, Sə fə rdə Və Daim Yaş adı ğ ı Yerdə Girov Qoymağ ı n İ cazə li Olması

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ ، أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ا ش ْ ت َ ر َ ى ط َ ع َ ا م ً ا م ِ ن ْ ي َ ه ُ و د ِ ي ّ ٍ إ ِ ل َ ى أ َ ج َ ل ٍ ، و َ ر َ ه َ ن َ ه ُ د ِ ر ْ ع ً ا م ِ ن ْ ح َ د ِ ي د ٍ

1033. Aiş ə O Peygə mbə r r bir Yə hudidə n bir neç ə mü ddə tə ö də mə k ş ə rtilə buğ da alı r. Və ona də mirdə n zirehini girov qoyur”. (Buxari 2068, 2386, Muslim 4199, 1603/125)

ا ل س ل م

Sə lə m (Bir Neç ə İ llik Satı ş Etmə k) Babı

ح د ي ث ا ب ْ ن ُ ع َ ب ّ َ ا س ٍ ، ق َ ا ل َ: ق َ د ِ م َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ و َ ه ُ م ْ ي ُ س ْ ل ِ ف ُ و ن َ ب ِ ا ل ت ّ َ م ْ ر ِ ا ل س ّ َ ن َ ت َ ي ْ ن ِ و َ ا ل ث ّ َ ل ا َ ث َ ، ف َ ق َ ا ل َ: م َ ن ْ أ َ س ْ ل َ ف َ ف ِ ي ش َ ي ْ ء ٍ ف َ ف ِ ي ك َ ي ْ ل ٍ م َ ع ْ ل ُ و م ٍ و َ و َ ز ْ ن ٍ م َ ع ْ ل ُ و م ٍ إ ِ ل َ ى أ َ ج َ ل ٍ م َ ع ْ ل ُ و م ٍ

1034. İ bn Abbas y demiş dir: “Peyğ ə mbə r r Mə dinə yə gə ldiyi zaman (Mə dinə) sakinlə ri bir il və ya iki ildə n sonra alacaqları xurmanı n pulunu qabaqcadan ö də yə rdilə r. Onda Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Hə r kim (alacağ ı xurmanı n) pulunu qabaqcadan ö də mə k istə yirsə, qoy mü ə yyə n edilmiş ç ə kisinə və miqdarı na gö rə (pul) ö də sin, tə yin edilmiş vaxtda (verilə cə yinə) gö rə ” (Buxari 2240, Muslim 4202, 1604/127)

ا ل ن ه ي ع ن ا ل ح ل ف ف ي ا ل ب ي ع