Аталар батасы арқылы дүниеге келген сәби – Алпамыс

19 – Мә рям сү ресі, 35 аят.

Алланың баласы болуы мү мкін емес. Алла (Т.) одан мү лде пә к. Ол, бір істің болуын қ аласа, тек қ ана оғ ан «бол» дейді. Сонда ол, бола қ алады.

Қ Ұ РАН КӘ РИМ, қ азақ ша мағ ына жә не тү сінігі. 307 бет..

Байбө рі байдың бә йбіше –

Жарының аты Аналық,

Жылай берді зарланып:

«Кө рмедік, – деп, – самалық,

Жасымыз болса кеп қ алды,

Енді қ андай қ ылалық?

Мақ ұ л десең, алғ аным,

Алаша тө сек салғ аным,

Ә зіреті сұ лтанғ а

Екеуміз де баралық.

Ә улие қ ылса керемет,

Болар ма екен жаң алық?

Бермесе Қ ұ дай, шара не,

Далада ө ліп қ алалық!»

Сол уақ ыттар болғ анда,

Кө к есегі астында,

Ақ сә лдесі басында,

Сырлы асасы қ олында,

Ө зі ақ тың жолында,

Бір диуана келді де,

Асамен тү ртіп оятты.

Кө кірегін оятып,

Бетіне бетін қ аратып,

Есектен тү спей тіл қ атты:

«Ей, бишара мү гедек,

Жаның ызғ а не керек?

Дейсің ғ ой: «Мағ ан ұ л керек!»

Ә улиені қ ыдырдың,

Жердің жү зін сыдырдың,

Маң дайың а тө белеп.

Ә рқ айсысының ә ртү рлі

Мә ртебесі бір бө лек.

Сен ү шін бә рі қ иналды,

Бір жерге тегіс жиналды.

«Бір ұ л бер, – деп, – осығ ан»

Бір жаратқ ан Қ ұ дайдың

Дә регейіне жылады.

Мен де тұ рдым ішінде,

Ә улиенің кү ші де.

Жаратушы жалғ ыз-ақ,

Дә регейіне ұ нады.

Ұ нағ анын сонан біл:

Бір қ ыз қ осып силады,

Сексен сегіз серулер,

Тоқ сан тоғ ыз мың машайық –

Бә рінің кө ң ілін қ имады.

Менің атым Шашты Ә зіз,

Қ ыламын десең ық ылас,

Жарылқ ады Жаратқ ан,

Ей, бишара, кө зің ді аш!

Ұ лың ның аты Алпамыс,

Қ ызың ның аты Қ арлығ аш,

Атса, мылтық ө тпейді,

Шапса қ ылыш кеспейді,

Қ алмақ тармен болар қ ас.

Тү регел де қ олың жай,

Болады ө зі ө мір жас!»

Батырлар жыры. Алпамыс батыр хикаясынан ү зінді ХIYғ.

Сә уле Ризақ ызы Мұ қ ашбекованың жар дегендегі жалғ ыз қ ызы – Ә сел 2005жылы, Серік Темірханұ лы Табанов деген азаматпен тұ рмыс қ ұ рады, бірақ балалары болмайды. Тіпті болмағ аннан соң екеуі дә рігерге барады. Ә селге дә рігерлер ө мірі бала кө термейсің деген сараптама қ ортындысын қ олына ұ статады. Серік пен Ә сел іштей кү йзелсе де, ү міттерін ү збейді.

Бұ л жайт аналары Сә уленің жү регін ауыртып, жанын жай таптырмай, кү н демей-тү н демей, іштей бір Жаратушығ а жалбарынып, тығ ырық тан шығ атын жол іздей бастайды.

Кімде жетіспеушілік пайда болса, оны адамдардан тілесе онда ол ешқ ашан мұ қ таждық тан арылмайды. Ал егер Алла тағ аладан сұ раса онда Алла тағ ала оны мұ қ таждық тан қ ұ тқ арады, не ақ ырет берумен, не тез дү ние берумен. Пайғ амбарымыз Мұ хаммед (с.ғ.с.)

Бір Алланың жә рдемімен жә не киелі аталардың ә руақ тарының жетелеуімен, Сә уле Мұ қ ашбекова 2006 жылдан бастап емші Нұ ржиян Тілегенқ ызы Ә йтекешовағ а келіп, батамен жолы ашылып, ү й сатып алады.

Сә уле Ризақ ызы, балаларына ү немі адам айтса сенгісіз оқ иғ аларды айтып келетін, бірақ та Серік пен Ә сел бұ ғ ан онша мә н бермей: «Осы біздің шешеміз қ айдағ ы жоқ аң ыз ертегіні айта береді екен-ау!», – деп, кө п пенденің бірі сияқ ты жү рдім-бардым тың дайтын.

Сә уле бір кү ні балаларына: «Сендер емші Нұ ржиянғ а барың дар. Алланың қ ұ діретімен, киелі аталардың ә руақ тарының демеуімен балалы боласың дар», – дейді. Алғ ашында Ә сел мен Серік тү сінбейді, таң ырқ ап қ арайды. Іштей: «О заманда, бұ заманда ә руақ бала беруші ме еді? Дә рігерлердің қ олынан келмегенді, бейнесіз, денесіз ә руақ қ алай береді? Біздің шешеміз уайымнан, ойдан алжыйын деп жү рген шығ ар», – деп ө зара кү бірлесіп, кү рсініп, шешелеріне жандары ашып, кө здерінің жасын сығ ымдап алып мұ ң дасатын. Біраз уақ ыт ө ткеннен кейін, тығ ырық тан шығ атын басқ а жол жоқ болғ андық тан «тә уекел тү бі жел қ айық, ө тесің де кетесің» деп, Ә селдің ө зі Нұ ржиянғ а телефон шалып, қ абылдауын ө тінеді. Сол кү ні кешке емші Нұ ржиянның қ абылдауында болады.

Нұ ржиян оларғ а: «Екеуің е қ оятын бір шартым бар. Алдымен сендер бес атаның басына барып, іле-шала Тү ркістанғ а баратын болсаң дар ғ ана дем саламын». Бұ лар осы шартпен келіседі. Нұ ржиян Тілегенқ ызы – Серік пен Ә селді 7 ай емдеп, дем салады. Осы аралық та Ә сел кү йеуі екеуі бес атағ а барады. Іле-шала Тү ркістанғ а сапар шегеді. Барып келгеннен кейін Нұ ржиянның ордасынан бата алады, батада: «Райымбек атаң ның басына барып ақ тығ ың ды жауып ө терсің», – дейді. Нұ ржиян тү сіндіріп айтады: «Райымбек атаның басына барып, ақ тық жауып қ айтың дар, сонан кейін ұ рпақ келеді». Бұ лар – аналары Сә уле Ризақ ызы ү шеуі Райымбек атаның басына барып ақ тық жабады. Райымбек ата ә руағ ы батасында Ә селге: «Балам қ орық па, жатырың а тұ яқ болып тү сер, сонда тұ яғ ың ның атын, нә ресте қ озғ алғ анда ө зім қ ойып беремін», – дейді.

Бірер ай ө ткеннен кейін Сә уле артынып-тартынып Нұ ржиянның ү йіне келеді. Нұ ржиян ойлайды: «Ү йіне алғ ан дү ниесін біздің ү йге тү сіріп жатқ аны несі? Менің ү йім онсыз да тар, осынша азық -тү лікті қ айда сақ таймын?».

– Нұ ржиян сү йінші! Не болғ анын атадан сұ рашы.

Нұ ржиян ө зі ашылғ ан Тү ктібай атадан сұ райды: «Ә й, қ арағ ым, ұ рпақ келер жә йі бар балам, сол ұ рпақ тың қ уанышы ғ ой», – дейді Тү ктібай ата. Содан мә з болғ ан Сә уле, ағ ыл-тегіл дастархан жайып, жарық дү ниеге келе жатқ ан Алпамыстың бірінші қ азанын кө тереді.

Тө рт ай ө тіп бала қ озғ алғ аннан кейін, Райымбек ата батасында Серікке: «Баланың атын Алпамыс деп қ оярсың дар», – дейді. Осы арада Сә уле: «Мағ ан Алпамыс деген байырғ ы ескі ат ұ намайды», – деп пендешілік танытады. Сонда Нұ ржиян: «Ә й, Сә уле! Қ айғ ыдан қ ан жұ тып, «ішкенің ірің, жегенің желім» болып, кеше ғ ана осы кү нге де зар болдың емес пе?! Пендешілігің ді қ ой. Сен ө йтіп кү піршілік қ ылма. Алпамысқ а жеткен де бар, жетпегенде бар. Алпамыс батырдай ел қ орғ айтын бала туса Ә сел, онда биікке жетесің!». Ө зінің қ ателігін тү сініп, зә ресі зә р тү біне кеткен Сә уле кө зінің жасын кө л қ ылып: Алладан, киелі аталардың ә руақ тарынан кешірім сұ рап, тә убә сіне тү седі.

2008 жылы 1 сә уірде, кешкі 7-де Жаратушының қ ұ діретімен, аталардың демеуінің жә не батасының арқ асында Алпамыс атты қ олақ пандай ұ л дү ниеге келді. Тә п сол кү ні Қ азақ жеріне – Қ ытайда Бежін қ аласында болатын олимпиаданың алау оты Алматығ а келді.

Алпамыс қ ырқ ынан шық қ ан кезде, жылай береді, жылай береді. Дә рігерге апарса шү мешегі ауырады екен. Дә рігерлер сү ндетке отырғ ызу керек деп, сү ндетке отырғ ызады. Бұ л да аталардың ісі. Сү ндетке де аталардың ө зі отырғ ызды. Осындай тылсым дү ниені, ғ ажайыпты ө з кө зің мен кө ріп, қ олың мен ұ стағ аннан кейін, қ алайша ә руақ тарғ а, халық аралық «Ақ жол» қ озғ алысына қ алайша кү мә н келтіре аласың!