Mьqəddəs sцzlər

Allahı n mə lə yi peyğ ə mbə r və mц`minlə rə mьqə ddə s sцzlə r цyrə tmə k ьзьn yerə endi. O, sцzlə rini kiзik bir taxtaya yazdı. Hə min sцzlə r bir dua olaraq gə mini tufanda qə rq olmaqdan qorumaq ьзьn idi. O zaman camaat цz yazı ları nı qə dim Sami dili ilə yazı rdı lar. Nuh (ə) bu mьqə ddə s sцzlə ri taxtaya yazdı:

«Ey Allah! Ey mə nim Rə bbim! Цz rə hmə t və kə rə minlə və bu mьqə ddə s ş ə xslə rin Mə hə mmə d (s), İ lya (ə), Ş ə bə r (ə), Ş ьbeyr (ə) və Fatimə nin (ə) ə zə mə tinə and verirə m, mə nə kцmə k et!

Onları n hamı sı ə zə mə tli və hцrmə tli mə qama malikdirlə r. Dьnya onları n hesabı na yaş ayı r. Onları n adı nı n hцrmə tinə and verirə m, mə nə kцmə k et! Mə ni yalnı z sə n doğ ru yola hidayə t edə bilə rsə n».

Nuh (ə) taxtanı gə minin qabaq hissə sində n asdı. Mц`minlə r o mьqə ddə s adlar və hə lə dьnyaya gə lmə yə n bu insanlar haqqı nda fikirlə ş irdilə r. Onlar Nuhun (ə) цvladları ndan və onun nə slində n idilə r.

Gə mi hə rə kə tdə idi və tə latьmlь də niz dalğ aları ьzə rində ş imal istiqamə tinə doğ ru irə lilə yirdi. Yağ ı ş hə lə də mцhkə m yağ ı rdı. Mц`minlə r Allahı n də rgahı na ağ layaraq raz-niyaz edirdilə r. Allahdan onları bu bцyьk tufandan xilas etmə sini istə yirdilə r.

Qı rx gьndə n sonra yağ ı ş dayandı. Buludlar get-gedə dağ ı ldı lar. Gьnə ş nurunu saзmağ a baş ladı. Ьfьqdə gцzə l bir gцy qurş ağ ı gцrьndь. Gцy qurş ağ ı цzьnьn yaş ı l, mavi, qı rmı zı, narı ncı, bə nцvş ə yi və digə r gцzə l rə nglə ri ilə hə yata ьmid rə smini зə kirdi.

Nuh (ə) bir qarğ anı buraxdı. Qarğ a gцyə uзdu. O, gцydə fı rlanaraq geri qayı tdı. Зьnki, qonmağ a quru bir yer tapmamı ş dı.

Hə zrə t sonra ağ gцyə rзini buraxdı. Gцyə rзin suları n ьzə rində n uзuş a baş layı b, gцzlə rdə n itdi. Bir mьddə tdə n sonra gцyə rзin qayı tdı. O цz qı rmı zı dimdiyində zeytun budağ ı gə tirmiş di. Nuh (ə) və mц`minlə r sevindilə r. Hə qiqə tə n tufan sona зatmı ş dı və Allah fasidlə ri yuyub, atmaq ьзьn yeri su ilə qə rq etdikdə n sonra insanları mə hv olma tə hlьkə sində n xilas etmiş di.

Ьзьncь də fə Nuh (ə) yenə hə min gцyə rзini gцyə buraxdı. Gцyə rзin gцydə qanad зaldı və qayı tmadı. Nuh (ə) anladı ki, gцyə rзin цzьnə yuva qurmaq və yeni hə yata baş lamaq ьзьn quru bir yer tapmı ş dı r.

Gə mi ş imal tə rə fə hə rə kə tdə idi. Nə hayə t Cudi dağ ı nı n zirvə sinə yan aldı. Allah-tə ala gцy və yerə belə və hy etdi:

«Ey yer, цz suları nı ud! Ey gцy, yağ ı ş ı dayandı r!»

Su зə kildi. Yağ ı ş dayandı və yer suları udmağ a baş ladı. Gьnbə gьn suyun də rinliyi azalı r, dağ lar gцrьnьr, tə pə və ucalı qlar mьş ahidə olunurdular. Bə `zi də rə lə rdə hə lə də yağ ı ş suyu qalmı ş dı. Allah Nuha (ə) və hy etdi ki, ey Nuh, sə n və sə ninlə olanlar bizim tə rə fimizdə n salamatlı q və bə rə kə tlə en!

Yer tə rtə miz idi. Mц`minlə r цz hə yatları na qayı tdı lar. Onları n kiзik bir cə miyyə tlə ri var idi: Kiзik, lakin, Allaha və onun rə suluna iman gə tirmiş pak bir cə miyyə t. Yerdə yeni insan hə yatı baş landı və mц`min cə miyyə t hə yatı n sьlh və sə fası nı daddı. Orada nə zalı m vardı və nə də zьlmə mə `ruz qalan insan. Onları n arası nda oğ urluq edə cə k və fə sad tцrə də cə k bir kə s yox idi. Belə liklə Nuh (ə) və mц`minlə r ə min-amanlı q iзində yaş amağ a baş ladı lar.

Nuh (ə) uzun mьddə t yaş adı. Onun цmrь зox uzun idi. Зьnki, qə bilə sini doqquz yьz ə lli il Allaha ibadə t etmə yə зağ ı rmı ş dı. Amma, Allah-tə ala tə rə fində n peyğ ə mbə r kimi цz qцvmьnə gцndə rilə ndə neзə yaş ı olduğ u isə bilinmir. O hə zrə tin tufandan sonra neзə il yaş aması da bilinmir. Amma, burası mə `lumdur ki, bu hə zrə t зox uzun mьddə t yaş amı ş dı r. Цlьm mə lə yi Nuhun (ə) yanı na gə lə ndə o hə zrə t gьnə ş in ş ьası altı nda oturmuş du. Mə lə k ondan soruş du:

-Цz hə yatı n barə də fikrin nə dir? Halbuki, sə n зox uzun bir цmьr sьrmьsə n.

Nuh (ə) ayağ a qalxdı və kцlgə tə rə fdə oturdu. O buyurdu:

-Hə yatı belə baş a dьş dьm: elə bil gьnə ş də oturmuş dum və sonra yerimi kцlgə ylə də yiş dim.

Nuh (ə) gцzlə rini yumdu. O цz risalə tini icra etmiş və bə ş ə riyyə ti hə lak olmaqdan xilas etmə k və zifə sini yerinə yetirmiş di. Ona gцrə də Allah-tə ala ə bə di salamı ona mə xsus edə rə k buyurdu:

«Sə lamun ə la Nuhin fil`alə min».