Ñòóäîïåäèÿ

Ãëàâíàÿ ñòðàíèöà Ñëó÷àéíàÿ ñòðàíèöà

ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ:

ÀâòîìîáèëèÀñòðîíîìèÿÁèîëîãèÿÃåîãðàôèÿÄîì è ñàäÄðóãèå ÿçûêèÄðóãîåÈíôîðìàòèêàÈñòîðèÿÊóëüòóðàËèòåðàòóðàËîãèêàÌàòåìàòèêàÌåäèöèíàÌåòàëëóðãèÿÌåõàíèêàÎáðàçîâàíèåÎõðàíà òðóäàÏåäàãîãèêàÏîëèòèêàÏðàâîÏñèõîëîãèÿÐåëèãèÿÐèòîðèêàÑîöèîëîãèÿÑïîðòÑòðîèòåëüñòâîÒåõíîëîãèÿÒóðèçìÔèçèêàÔèëîñîôèÿÔèíàíñûÕèìèÿ×åð÷åíèåÝêîëîãèÿÝêîíîìèêàÝëåêòðîíèêà






Fələstİndən bİr karvan






Bir gün Fə lə stin torpaqları ndan bir karvan gə ldi. Bu, on qardaş ı n karvanı idi. Onlar da buğ da almaq üçün ora gə lmiş dilə r və bir qə də r gümüş sikkə sində n baş qa bir ş eylə ri yox idi. Qardaş lar ş ə hə rə girib, Misrin Ə zizinin yanı na getdilə r. Bu qardaş lar Misrin Ə zizinin qarş ı sı nda durub, onun ə zə mə t və cə lalı önündə tə ’zim etdilə r. Yusif ayağ a qalxdı və onlara baxdı. Onları n hörmə tinə cavab olaraq daha üstün salam verdi. Yusif onları n hamı sı nı tanı dı. Onlar onun qardaş ları idilə r: ona hə sə d aparan qardaş ları; onu öldürmə k istə yə n qardaş ları. Hə min qardaş lar ki, Yusifi quru, su və otsuz çöllə rdə karvan yolunun üstündə quyunun dibinə atmı ş dı lar.

Bə li, onlar Ş ə m’un, Rubil, Lavi və digə r qardaş ları idilə r. Yusif iyirmi ildə n sonra onları tanı dı.

Sizin fikrinizcə o anda Yusif nə etdi?

Onlar Yusifi tanı madı lar. O illə rdə n sonra Yusifin üzü də yiş ilmiş di və indi ömründə n otuz il keçirdi. O günlə rdə onlar onun köynə yini götürüb, özünü isə quyuya atmı ş dı lar. Amma, Allah-tə ala özünün ixlaslı bə ndə lə rini unutmur. O indi Misrin Ə zizidir. Padş ahlı q libası geyinmiş, qoruyucular və ə sgə rlə r ə trafı nı ə hatə etmiş lə r. Ə lində buğ da anbarları nı n açarları vardı r. Güman edirsinizmi, Yusif onlarla nə edə cə kdir? Onları qovacaq, onlardan intiqam alacaqdı rmı?

Yox! Niyə belə etmə di? Halbuki, onlar Yusifi öldürmə k istə yirdilə r. Çünki, Yusifin ürə yi imanla dolu idi. Qə lbində eş q, mə hə bbə t və xeyirxahlı qdan baş qa heç bir ş ey yox idi. Yusif insanları n peyğ ə mbə r və müə llimi, onları Allaha doğ ru hidayə t edə ndir. O, qardaş ları na «Xoş gə ldin» deyib, onları istirahə t yerlə rinə göndə rdi. Onlar da az malları nı çoxlu buğ daya də yiş ə n, heç kə si rə dd etmə yə n bu pak fitrə tli Ə zizə bağ landı lar.

Onları n bütün qabları nı buğ da ilə doldurdu. Mehribanlı q göstə rdi. Onları n diyarı nı n və ziyyə ti və sayları barə sində suallar etdi. Onlar hə r ş eyi ona dedilə r və ə lavə etdilə r ki, Yə ’qub İ brahimin (ə) övladları ndandı r. Hə mçinin dedilə r:

-Biz on iki qardaş ı q. Bizim Yusif adlı bir qardaş ı mı z dünyadan köçüb. Onu canavar parçalayı b, yedi.

Yusif onlardan soruş du:

-Bə s o biri qardaş ı nı z hardadı r?

Dedilə r:

-Atamı z onu bizimlə göndə rmə di.

-Niyə?

-Çünki, qardaş ı mı z Yusifi bizimlə göndə rdi və canavar onu yedi. Ona görə Benyamini bizimlə göndə rmə di. O, onun canı üçün qorxur. Ə vvə llə r Yusifə qarş ı da belə idi.

Yusif qardaş ları na «Xoş gə ldin» dedi. Amma, özünü tanı tdı rmadı və onlara özünə aid bir ş ey demə di. Öz ataları və diyarları ndan soruş du. Onlar da ataları Yə ’qubun qə m və kə də rlə rində n ona danı ş dı lar. Onun tutulan sə sində n, korluğ undan və gözlə rinin ağ arması ndan dedilə r. Ataları nı n iyirmi il bundan ə vvə l canavar yemiş Yusifə olan eş q və mə hə bə tində n danı ş dı lar. Yusif öz xidmə tçilə rinə tapş ı rdı ki, onları n qabları nı buğ da ilə doldursunlar. Özü isə ağ acları n arası nda bir yerə gedib, ağ lamağ a baş ladı. O, ata və anası ndan və Benyamində n ayrı lı ğ ı üçün ağ layı rdı. Onları görmə k hə və si onun bə də nini lə rzə yə gə tirmiş di.

QAYIDIŞ

Yusif karvanı n hazı rlı ğ ı na nə zarə t etmə k üçün ora getdi və buğ daları n pulunu alan mə ’mura tapş ı rdı ki, qardaş ları ndan aldı ğ ı gümüş sikkə lə ri onlar bilmə də n qabları na qoysun.

Yusif onları n yaş ayı ş və ziyyə tlə rinin yaxş ı olmadı ğ ı nı anladı. Ona görə də malları nı qaytardı və onları hadisə də n xə bə rdar etmə di. Sağ ollaş maq üçün onları n yanı na gə ldi və dedi:

-Ölçülə rdə n razı sı nı zmı?

-Hə, ey Ə ziz! Sə n bizə lütf və ehsan etdin.

-Gə lə n də fə Misrə gə lə ndə qardaş ı nı zı da özünüzlə gə tirin. Ə gə r belə etsə niz, sizin qabları nı za bir pay da artı racağ am. Yox ə gə r etmə sə niz onda bir də bu torpağ a gə lmə yin.

Onları n biri dedi:

-Bu barə də gə rə k atamı zla söhbə t edə k. Bu sözü ona deyə rik. O qə də r tə krar edə rik ki, onu bizimlə göndə rmə yə razı lı q versin.

Belə liklə, karvan İ brahim (ə) torpaqları na qayı tdı. Qardaş ları ataları ilə baş verə nlə rə aid söhbə t etdilə r. Dedilə r:

-Misirin Ə zizi tapş ı rı b ki, Benyaminsiz hə tta bir qab buğ da da bizə vermə sinlə r.

Yə ’qub dedi:

-Qardaş ı Yusifdə sizə e’timad etdiyim kimi indi onda da sizə e’timad edim. Amma, hə r halda Allah ə n yaxş ı qoruyan və mehribanları n mehribanı dı r.

Yə ’qub ağ ladı. Yusifi xatı rladı; iyirmi il bundan öncə itmiş Yusifini.

Onlar öz malları nı açmaq istə yə ndə, onunla buğ da aldı qları gümüş sikkə lə rini gördülə r. Çox sevindilə r. Ataları nı n yanı na qayı dı b, ona muş tuluq verdilə r:

-Ey ata! Bundan artı ğ ı nı mı gözlə yə k?! Bizim malları mı zı buğ dalarla birgə bizə qaytarmı ş dı r. Ona görə də qardaş ı mı zı bizimlə göndə r. Öz ailə miz üçün yeyinti mə hsulları gə tirə k. Qardaş ı mı zı qoruyacağ ayı q və bir də və artı q mə hsul alacağ ı q.

Yə ’qub dedi:

-Heç vaxt onu sizinlə göndə rmə yə cə yə m. Gə rə k ə hd edib, söz verə siniz ki, var qüvvə nizi ə ldə n verə nə də k onu qoruyub, geri qaytaracaqsı nı z.

Qardaş lar ə hd-peyman bağ ladı lar ki, Benyamini bütün ziyanlardan qoruyacaqlar.

Yə ’qubun nİ garanlı ğ ı

Karvan hazı r olanda Yə ’qubun oğ lanları xudahafizlə ş mə k üçün ataları nı n yanı na gə ldilə r. Ataları onlara dedi:

-Oğ lanları m! Misir torpaqları na girdikdə hamı nı z bir qapı dan daxil olmayı n, müxtə lif qapı lardan girin. Qorxuram ki, sizə paxı llı q edə lə r. Amma, bu sözün mə ’nası o deyil ki, mə n Allah-tə alanı n istə yi qarş ı sı nda hansı sa hadisə ni sizdə n uzaqlaş dı ra bilə m.

Yə ’qub qorxurdu ki, oğ lanları na paxı llı q edə rlə r. O, hiss edirdi ki, onlar üçün bir hadisə baş verə cə k və araları nda ayrı lı q düş ə cə kdir. Ona görə də onları paxı llı q ziyanları ndan uzaqlaş dı rmaq istə di.

Amma, Allahı n iradə etdiyi bu idi. Ona görə də Yə ’qub dedi:

-Qüdrə t Alllaha mə xsusdur. Mə n ona tə və kkül edirə m və bütün tə və kkül edə nlə r ona e’timad və tə və kkül etmə lidirlə r.

Belə liklə karvan hə rə kə tə gə ldi. Onlar Misrə doğ ru uzanan sə hraları qə t edirdilə r.

Günlə r ötdü və on iki gündə n sonra karvan Misrin yaxı nlı ğ ı na çatdı. Orada qardaş lar iki-iki ayrı laraq Misrə daxil oldular. Onlar on bir nə fə r idilə r. Bə s onları n yalqı z qalanı kim idi?

Benyamin hə miş ə yalqı z idi və Misrə tə k daxil oldu. Elə ona görə də çox qə mgin və kə də rli idi. Buğ da almaq üçün Misrin Ə zizinin yanı na getdikdə də iki-iki getdilə r və nə hayə t Benyamin Ə zizizin yanı na çatdı. Hə yə canlı anlar idi. İ yirmi ildə n sonra Yusifin gözü qardaş ı Benyaminə sataş dı. O, qardaş ı ndan ayrı lan zaman Benyamin kiçik bir uş aq idi. İ ndi isə cavanlı q yaş ı na çatmı ş dı r.

Yusif fikirlə ş irdi ki, görə sə n qardaş ı nə yə görə kə də rlidir? Odur ki, Benyaminə dedi:

-Üzündə görünə n bu qə m-qüssə nə də ndir? Mə gə r bir hadisə mi baş vermiş dir?

Benyamin dedi:

-Xeyr, ey Ə ziz! Mə n qardaş ı m Yusifi xatı rladı m. Ə gə r o sağ olsaydı mə n də onunla gə lə rdim və tə nha qalmazdı m.

Yusif soruş du:

-Yusifin baş ı na nə gə lmiş dir?

-O qardaş ları mla birgə sə hraya getdi və daha qayı tmadı. Bu hadisə iyirmi il bundan qabaq baş vermiş dir. Onlar dedilə r ki, Yusifi canavar parçalayı b. O gündə n sonra mə n onun qana bulaş mı ş paltarı ndan baş qa heç bir ş ey görmə miş ə m. Atam onları n sözünə inanmadı. O, buna görə hə lə də Yusif üçün ağ layı r. Eh, ey Yusif! Nə qə də r pak və sə falı idin!

Yusif dedi:

-Benyamin, nigaran olma! Mə n də sə nin qardaş ı nam. Gə l birgə nahar edə k.

Yusif padş ahlı q taxtı nda oturdu. Benyamini də yanı nda ə ylə ş dirdi və onun qə m-qüssə lə rini ürə yində n çı xarmaq üçün söhbə tə baş ladı.


Ïîäåëèòüñÿ ñ äðóçüÿìè:

mylektsii.su - Ìîè Ëåêöèè - 2015-2024 ãîä. (0.008 ñåê.)Âñå ìàòåðèàëû ïðåäñòàâëåííûå íà ñàéòå èñêëþ÷èòåëüíî ñ öåëüþ îçíàêîìëåíèÿ ÷èòàòåëÿìè è íå ïðåñëåäóþò êîììåð÷åñêèõ öåëåé èëè íàðóøåíèå àâòîðñêèõ ïðàâ Ïîæàëîâàòüñÿ íà ìàòåðèàë