Ñòóäîïåäèÿ

Ãëàâíàÿ ñòðàíèöà Ñëó÷àéíàÿ ñòðàíèöà

ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ:

ÀâòîìîáèëèÀñòðîíîìèÿÁèîëîãèÿÃåîãðàôèÿÄîì è ñàäÄðóãèå ÿçûêèÄðóãîåÈíôîðìàòèêàÈñòîðèÿÊóëüòóðàËèòåðàòóðàËîãèêàÌàòåìàòèêàÌåäèöèíàÌåòàëëóðãèÿÌåõàíèêàÎáðàçîâàíèåÎõðàíà òðóäàÏåäàãîãèêàÏîëèòèêàÏðàâîÏñèõîëîãèÿÐåëèãèÿÐèòîðèêàÑîöèîëîãèÿÑïîðòÑòðîèòåëüñòâîÒåõíîëîãèÿÒóðèçìÔèçèêàÔèëîñîôèÿÔèíàíñûÕèìèÿ×åð÷åíèåÝêîëîãèÿÝêîíîìèêàÝëåêòðîíèêà






Çətİn İmtahan






O indi cavanlı q çağ ı nda idi. Böyük və ə zə mə tli sarayda yaş ayı rdı. Amma, bu bə r-bə zə klə r onun pak və incə ruhunu bulaş dı rmamı ş dı. Onun daxili hə miş ə ki kimi ağ rə ngli göyə rçin qanadları tə k ağ və ş ə ffaf idi.

O böyük sarayda Yusifin də rd və bə lalı günlə ri baş landı. Yusifi tanı yanları n hamı sı onu sevirdilə r. Lakin, onu sevə nlə rin bə ’zilə rinin mə hə bbə tlə ri, ona də rd və bə ladan baş qa bir ş ey vermirdi.

Yusif ə zə mə tli sarayda yaş ayı rdı. Sarayı n xanı mı gözə l bir qadı n idi. Hamı ona hörmə t göstə rirdi. Adı Züleyxa idi. Züleyxa Yusifi sevirdi, ona vurulmuş du. Amma, onun pak ruhunun aş iqi deyildi. Onun gözə lliyinə vurulmuş du. Ona görə də Yusifdə n müsbə t cavab istə di.

Yusif onun hə yatdakı ümid və arzusuna çevrilmiş di. Ondan baş qa heç kimi sevmirdi. Ona eş q və mə hə bbə tlə baxı rdı. Onunla çox tə vazökarcası na danı ş ı rdı və bütün bunlarla özünü ona yaxı nlaş dı rı rdı. Amma, Yusif ondan qaçı rdı. Çünki, o, öz pak ruhunu murdar vadilə rə endirmə k istə mirdi. O, ş eh damlası kimi pak qalmaq istə yirdi. İ stə yirdi ki, onun zə rif və ş ə ffaf ruhu ağ göyə rçinlə rin qanadları tə k tə miz qalsı n.

Belə liklə, Yusifin də rd və müsibə tlə ri baş landı. Züleyxa ondan xə yanə t etmə sini istə yirdi: ağ ası ilə bağ ladı ğ ı ə hd peymana xə yanə t; pak ruhuna xə yanə t. Amma, Yusif ondan və fa, paklı q və iffə t istə yirdi. Ona görə də ondan qaçı rdı. O, günahdan qaçı rdı. Amma, Züleyxa ona daha çox vurulur və Yusifi aldatmaq üçün yeni yollar arayı rdı.

Bir gün saray boş aldı. Züleyxa və Yusifdə n baş qa orada heç kə s yox idi. Züleyxa belə bir fürsə t gözlə yirdi.

Yusif öz iş i ilə mə ş ğ ul idi. Birdə n gördü ki, Züleyxa sarayı n qapı ları nı möhkə m bağ layı r. Sonra o, astadan Yusifin qulağ ı na dedi:

-Gə l, sə nin üçün bir ş ey hazı rlamı ş am.

Yusif onun mə qsə dini anladı. Ona e’tinası zlı qla qı ş qı rdı:

-Allaha pə nah aparı ram. Misrin Ə zizi mə nim ne’mə timin sahibidir. O, mə nə qiymə t və hörmə t vermiş dir.

Amma, Züleyxanı n içində eş q və mə hə bbə t atə ş i ş ö’lə lə nirdi. O, zorla onu bu iş ə vadar etmə yə çalı ş ı rdı. Amma, Yusif daha çox qorunmağ a çalı ş ı rdı. O, Züleyxanı n ş ə rində n qurtarmaq üçün sarayı n eyvanı nda o tə rə f-bu tə rə fə qaçı rdı. Get-gedə Yusif sakitlə ş di. Bu müsibə tdə n necə xilas olacağ ı nı bilmirdi. Amma, Züleyxa güman etdi ki, Yusif onun istə yinə tə slim olmuş dur.

Züleyxanı n gözü saraydakı bütə sataş dı. Xə calə t hissi keçirdi. Buna görə də bütün üstünə bir örtük atdı. Yusif onun bu hə rə kə tini görüb, dedi:

-Nə edirsə n?

Züleyxa dedi:

-Mə n allahı mdan utanı ram.O mə ni bu və ziyyə tdə görə bilə r.

Bu zaman Yusif cə ld uca sə slə dedi:

-Sə n bir ş ey anlamayan daş parçası ndan xə calə t çə kirsə n. Amma, mə n, mə ni yaradı b, ə zizlə yə n Rə bbimdə n, Allahı mdan və ne’mə t sahibimdə n utanmayı m?!

Yusif bu sözü deyib, qapı ya tə rə f qaçdı. Züleyxa sür’ə tlə onun ardı nca hə rə kə t etdi və köynə yinə ə l atdı. Onun köynə yi cı rı ldı. Yusif qapı nı n də stə yini tutub, onu açdı. Bu anda Misrin Ə zizinin saraya daxil olmaq istə diyini gördülə r.

Züleyxa çox hə yə canlanmı ş dı. Özünə bə raə t qazandı rmaq və Yusifdə n intiqam almaq istə yirdi. Ona görə də ə rinə dedi:

-Sə nin ailə nə xə yanə t etmə k istə yə nin cə zası nə ola bilə r? Onu ya hə bs etmə li, ya da ağ ı r ə zaba düçar etmə lisə n.

Yusifin qarş ı sı nda özünü müdafiə etmə kdə n baş qa bir yol qalmamı ş dı. Ona görə də dedi:

-O mə ni zorla bu iş ə də ’və t edir.

Ə ziz nə edə cə yini bilmə di. Haqqı n kiminlə olduğ u barə də fikirlə ş irdi. Ə zizlə gə lmiş Züleyxanı n ə misi oğ lu dedi:

-Yusifin köynə yinə bax. Ə gə r qabaq tə rə fdə n cı rı lı bsa, demə li, Züleyxa düz deyir və ə gə r arxadan cı rı lı bsa, demə li, Yusif haqdı r.

Ə ziz Yusifin köynə yinə baxdı. Gördü ki, arxadan cı rı lmı ş dı r. Ona görə də hə qiqə ti anladı. Üzünü hə yat yoldaş ı na çevirib dedi:

-Bu iş siz qadı nları n mə kr və hiylə lə rində ndir. Hə qiqə tə n sizin mə kr və hiylə niz olduqca çoxdur.

Ə ziz Yusifə dedi:

Bu iş i unut və bu barə də heç kə sə bir söz demə!

Ə ziz öz yoldaş ı ndan tövbə etmə sini istə di. Ona dedi ki, günahları ndan tövbə et.

Hə r ş ey bitdi. Hə yat yenidə n öz yoluna qayı tdı. Amma, Züleyxa Yusifi sı xı ş dı rmağ ı nda davam edirdi. Ə gə r istə yinə cavab vermə sə onu hə bs və iş gə ncə etmə klə hə də lə yirdi.

Züleyxanı n hə yatı nı n bütün fikir-zikri Yusif idi. O hadisə də n sonra o, heç kə slə görüş mə di və hə tta ş ə hə rdə ki dost və rə fiqə lə ri də onu görmə dilə r. Bu hadisə qadı nlar arası nda yayı ldı. Onları n bə ’zisi Züleyxanı n bu iş inə tə ə ccüblə ndilə r: O, ölkə sinin xanı mı olduğ u halda, öz nökə rinə eş q e’lan edib, onu özünə tə rə f də və t etmiş dir.


Ïîäåëèòüñÿ ñ äðóçüÿìè:

mylektsii.su - Ìîè Ëåêöèè - 2015-2024 ãîä. (0.006 ñåê.)Âñå ìàòåðèàëû ïðåäñòàâëåííûå íà ñàéòå èñêëþ÷èòåëüíî ñ öåëüþ îçíàêîìëåíèÿ ÷èòàòåëÿìè è íå ïðåñëåäóþò êîììåð÷åñêèõ öåëåé èëè íàðóøåíèå àâòîðñêèõ ïðàâ Ïîæàëîâàòüñÿ íà ìàòåðèàë