Ãëàâíàÿ ñòðàíèöà Ñëó÷àéíàÿ ñòðàíèöà ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ: ÀâòîìîáèëèÀñòðîíîìèÿÁèîëîãèÿÃåîãðàôèÿÄîì è ñàäÄðóãèå ÿçûêèÄðóãîåÈíôîðìàòèêàÈñòîðèÿÊóëüòóðàËèòåðàòóðàËîãèêàÌàòåìàòèêàÌåäèöèíàÌåòàëëóðãèÿÌåõàíèêàÎáðàçîâàíèåÎõðàíà òðóäàÏåäàãîãèêàÏîëèòèêàÏðàâîÏñèõîëîãèÿÐåëèãèÿÐèòîðèêàÑîöèîëîãèÿÑïîðòÑòðîèòåëüñòâîÒåõíîëîãèÿÒóðèçìÔèçèêàÔèëîñîôèÿÔèíàíñûÕèìèÿ×åð÷åíèåÝêîëîãèÿÝêîíîìèêàÝëåêòðîíèêà |
MÜQƏDDƏS TORPAQ
Allah-tə ala öz ne`mə tlə rini Bə ni-İ srail üçün tamamlamaq istə di. Ona görə də Musa onlara dedi: -Ey camaat! Allahı n sizin üçün seçdiyi müqə ddə s torpağ a daxil olun. Bə ni-İ srail bu sözlə ri eş itdikdə o torpaqlarda yaş ayan hakimlə rdə n qorxduqları nı bildirdilə r. Allah-tə ala istə yirdi ki, Bə ni-İ srail tayfası müqə ddə s torpağ ı azad etsin və yegana Allaha ibadə t hə r yerdə yayı lsı n. Amma Bə ni-İ srail rifah və rahatlı q arzusunda idilə r. Onlar hə r ş eyin mö`cüzə vasitə si ilə ə ldə olunması na alı ş mı ş dı lar. Ona görə də qorxu ilə dedilə r: -Ey Musa! O torpaqlarda zalı m insanlar yaş ayı rlar. Onlar hə min torpaqlardan çı xmayı nca biz ora daxil olmarı q. Zalı mları oradan qov, biz ş ə hə rə daxil olaq. Ə gə r çı xmasalar biz ora getmə yə cə yik. Minlə rlə insanı n arası ndan yalnı z iki nə fə r ayağ a qalxı b dedi: -Ə gə r siz ş ə hə ri mühasirə etsə niz və onun qapı ları ndan daxil olsanı z, Allaha imanı nı za görə mütlə q qalib gə lə cə ksiniz. Ona görə də Allaha tə və kkül edin. Amma Bə ni-İ sraili qorxu bürümüş dü. Ona görə də dedilə r: -Ey Musa! Nə qə də r ki, onlar hə min torpaqdadı rlar biz ora getmə yə cə yik. Yenidə n ona dedilə r: -Sə n Allahı nla get vuruş. Biz burada oturmuş uq. Yenidə n Bə ni-İ srail Allahı n elçisinin qarş ı sı nda dayandı lar və ona dedilə r. -Ə gə r sə n döyüş mə k istə yirsə nsə rə bbinlə get, döyüş. Musa qə mgin oldu. Baş ı nı göyə qaldı rı b dedi: “İ lahi, mə n tə kcə özümün və qardaş ı mı n ixtiyar sahibiyə m. Bizimlə bu günahkar insanlar arası nda ayrı lı q sal! ” Allah-tə ala Musaya ə zab-ə ziyyə t etdiklə rinə və inadkarlı q göstə rə rə k ə mrlə rdə n boyun qaçı rdı qları na görə Bə ni-İ srailə qə zə blə ndi. SƏ RGƏ RDANLIQ Allah-tə ala Bə ni-İ sraili 40 il Sinay yarı madası nda sə rgə rdan qalmağ a mə hkum etdi. Onlar hə miş ə sə hranı n qumluqları nda gə zir və arabir bu adanı n hansı sa bir nöqtə sində yaş ayı rdı lar. NƏ K O zaman bə `zi hadisə lə r baş verdi. O cümlə də n bu hadisə: Gecə vaxtı bir qə tl hadisə si baş verdi. Qatil öldürdüyü insanı götürüb, saleh insanları n birinin get-gə l etdiyi yola atdı. Qatil, zalı m və fasiq bir insan idi. Öldürülə n isə onun ə misi oğ lu idi. Ondan ş übhə lə nmə sinlə r deyə öldürdüyü ş ə xsin intiqamı nı almaq mə qsə di ilə Musanı n yanı na gə ldi. Günlə r ötürdü və qatil tanı nmı rdı. Az qalmı ş dı Bə ni-İ srailin arası nda qarş ı durma yaransı n. Müxtə lif ş ayiə lə r yayı lı r və bir-birlə rini bu iş də ittiham edirdilə r. Onlar bu qarı ş ı q mə sə lə ni hə ll etmə k üçün Musanı n yanı na gə ldilə r. Allah-tə ala Musaya və hy etdi ki, onlar bir inə k kə smə lidirlə r. Musa onlara dedi: -Allah ə mr edir ki, bir inə k kə sə siniz. Onlar tə ə ccüblə dedilə r: -Ey Musa! Bizi ə lə salı rsan? Musa dedi: -Mə n nadan deyilə m ki, sizi ə lə salam. Allah sizə fə rman verir ki, bir inə k kə sin. Bu zaman öldürülə n insan dirilib, qatilin adı nı deyə cə kdir. Onlar öz adə tlə ri üzrə yenə də özbaş ı nalı q edib, Allahı n ə mrini cə ld yerinə yetirmə dilə r. Onlar Musaya dedilə r: -Allahı na de ki, o inə yin xüsusiyyə tlə rini bizə bildirsin. Allah-tə ala onları n bu inadkarlı qları nı görüb, iş i onlar üçün çə tinlə ş dirdi. Musa onlara dedi: -Allah buyurur ki, o inə k nə qoca və nə də körpə olması n. Gə rə k orta yaş lı olsun. Gedin və Allahı n fə rmanı nı yerinə yetirin. Bə ni-İ srail Allahı n ə mrini yerinə yetirmə di. Onlar yenidə n qayı dı b dedilə r: -Allahı ndan istə ki, onun rə ngini bizim üçün bə yan etsin. Allah-tə ala yene də iş i onlar üçün çə tinlə ş dirdi. Musa onlara dedi: -Allah buyurur ki, onun rə ngi açı q sarı olmalı dı r. Elə olsun ki, onu görə nlə r ş ad olsunlar. Onlar gedib yenidə n qayı tdı lar və Musaya dedilə r: -Allahı ndan istə ki, onun hansı növ inə k olması nı desin. Biz inə klə ri tə `yin etmə kdə çə tinlik çə kirik. Musa dedi: -Allah buyurur ki, o inə k yer ş umlamaq və onu suvarmaqda iş lə dilmə miş olmalı dı r. Bu zaman onlar dedilə r: -İ ndi mə sə lə aydı n oldu. Onlar hə min inə yi axtarmağ a baş ladı lar və onu bir yetim uş ağ da tapı b, çox baha qiymə tə aldı lar. Bə ni-İ srail tayfası toplanı b inə yin baş ı nı kə sdi və sonra onun bə də n üzvə rində n bə `zisini öldürülə n insanı n cə sə dinə vurdular. Belə liklə insanlar Musanı n mö`cüzə lə rində n daha birinə ş ahid oldular. Öldürülmüş insan dirildi və qatilin – yə `ni ə misi oğ lunun adı nı n onlara dedi. Qatil ə misi oğ lunun mal-dövlə tinə sahib olmaq üçün onu öldürmüş dü. İ ndi isə Allah onu camaatı n qarş ı sı nda rüsvay etdi. Bə ni-İ srail tayfası yenə də Allahı n qüdrə tini müş ahidə etdi. Onlar Musanı n peyğ ə mbə rliyinin doğ ruluğ unu, onun Allahı n yanı nda uca mə qamı nı öz gözlə ri ilə gördülə r. Hə mçinin gördülə r ki, Allah necə yetim uş ağ a lütf və mə rhə mə t göstə rmiş, o inə k vasitə si ilə ona bol ruzi ə ta etmiş dir. O yetim uş aq atası na yaxş ı lı q edirdi. Bir gün çox ə hə miyyə tli bir iş üçün atası nı n yanı na gə ldi. Amma atası nı yatmı ş görüb, onu yuxudan oyatmadı və geri qayı tdı. Atası yuxudan oyandı qda mə sə lə də n xə bə rdar oldu. Bu zaman hə min inə yi ona hə diyyə etdi. Allah atası nı n yaxş ı lı ğ ı qarş ı sı nda ona lütf və mə rhə mə t göstə rmə k istə di. Belə liklə o mö`cüzə baş verdi və inə k, Allahı n öldürülə n insanı diriltmə k üçün Bə ni-İ sraildə n istə diyi yeganə inə k idi. XIZR O zaman baş qa bir hadisə də baş verdi. Allah Musaya bir fə rman verdi: O, də nizin sahilinə getmə li və Allahı n saleh bə ndə lə rinin birində n elm və hikmə ti öyrə nmə li idi. Musa öz-özünə dedi: “O saleh bə ndə ni hardan tapı b, ondan elm və hikmə t öyrə nə cə yə m? ” Allah ona və hy etdi ki, tezliklə iki də ryanı n qovuş duğ u yerdə onu tapacaqdı r. Musa yeniyetmə Yuş ə ` ibn Nunu da özü ilə apardı. Onları n ə lamə t və niş anə lə ri öz yolları nı n yemə yi üçün tutduqları balı ğ ı n itmə si idi. Musa yola düş dü. O cavan da onun ardı nca hə rə kə t etdi. Musa cavan Yuş ə `ə dedi: -Balı q itdiyi zaman mə nə xə bə r ver. Musa yolunu davam etdirdi. Nə hayə t iki də ryanı n qovuş duğ u yerə çatdı lar. Musa ə sası nı atı b yatdı. O çox yorulmuş du. Göydə bulud göründü. Yağ ı ş yağ dı. Yağ ı ş ı n suyu onları n ə ş yaları na çatdı qda balı q yenidə n dirildi və yağ ı ş ı n yaratdı ğ ı su arxları nı n vasitə si ilə də nizə tə rə f üzüb getdi. Musa yuxudan ayı ldı. Yolu davam etdirmə k üçün Yuş ə ` ibn Nunu sə slə di. Ş eytan balı ğ ı n macə rası nı Yuş ə `in yadı ndan çı xartdı. O, Musanı mə sə lə də n xə bə rdar etmə di. Onlar uzun mə safə qə t etdilə r. Nə hayə t yenə də yorulub, acdı lar. Musa yol yoldaş ı olan dostuna dedi: -Yemə yimizi çı xart yeyə k. Yolun uzunluğ undan yorulduq. Bu zaman Yuş ə ` balı ğ ı n mə sə lə sini xatı rladı və Musaya dedi: -Mə nim yadı mdadı r. İ stirahə t etdiyimiz yerdə balı q özünə gə lib, də nizə doğ ru getmiş dir. Ş eytan bu mə sə lə ni sə nə xə bə r vermə yi mə nim yadı mdan çı xartdı Üzündə tə bə ssüm görünə n Musa dedi: -Bu, bizim axtardı ğ ı mı z ş eydir. İ ndi tə lə s ki, üzə rində oturduğ umuz daş parçası na tə rə f gedə k. Onlar yolları nı davam etdirib, bir mə nzil öncə istirahə t etdiklə ri yerə çatdı lar. Musa orada hə min saleh kiş ini gördü. O kiş i daş parçası nı n üstündə oturub, də niz dalğ aları na diqqə tlə tamaş a edirdi. Musa hə min kiş iyə hörmə t göstə rdi. Saleh kiş i gülümsündü və onlara ehtiyatla buyurdu: -Sə n kimsə n? -Mə n İ mran oğ lu Musayam. -Bə ni-İ srailin peyğ ə mbə ri Musa? Musa tə ə ccüblə dedi: -Bə li. Bunu sə nə kim xə bə r verdi? -Sə ni mə nim tə rə fimə göndə rə n ş ə xs. Musa anladı ki, axtardı ğ ı insanı tapmı ş dı r. O dedi: -Mə n sə ninlə yoldaş lı q etmə k istə yirə m. İ stə yirə m Allahı n sə nə öyrə tdiklə rini mə nə də öyrə də sə n. Saleh kiş i dedi: -Sə n mə nimlə yoldaş lı q edə bilmə zsə n. Amma, buna haqqı n vardı r, çünki, mə nim etdiyim iş lə rin hikmə tini bilmirsə n. Musa dedi: -Dözmə yə çalı ş acağ am. Sə nə söz verirə m ki, mə nə nə ə mr etsə n itaə t edə cə yə m. -Ə gə r bu sə fə rdə mə nə yoldaş olmaq istə yirsə nsə bir ş ə rtim var. Musa dedi: -Nə ş ə rti? -Mə nim etdiyim iş lə r barə sində heç nə soruş ma. Çünki, sonra özüm onları n barə sində sə ninlə söhbə t edə cə yə m. Musa onunla razı laş dı. Onlar birgə yola düş dülə r. Bə s bu saleh kiş i kim idi? Deyirlə r ki, o, Allahı n peyğ ə mbə rlə rində n biri olan Xı zr (ə) idi. Bə s onları n görüş ü harada baş vermiş dir? Rə vayə tlə rə görə, iki də ryanı n qovuş duğ u yerdə - Aralı q də nizi ilə Sakit okeanı n Cə bə llüt-tariq boğ azı nda qovuş duqları yerdə. Yuş ə ` ibn Nunun Musa ilə yolu davam etdirmə sini və ya hə min yerdə n Sinayda yerlə ş ə n Bə ni-İ srailə tə rə f qayı tması nı isə heç kə s bilmir. Allah-tə ala Musa və Xı zrı n sə rgüzə ş tini bizə bə yan etmiş dir: Musanı n elm və biliyə böyük marağ ı var idi. Ona görə də Allah-tə ala belə bir saleh və alim kiş inin olması nı Musaya və hy etdikdə, elm öyrə nmə k üçün onun yanı na getdi. Musa və o saleh kiş i sahillə yola düş üb, bir limana çatdı lar və orada bir gə mi ilə rastlaş dı lar. Musa və o saleh kiş i digə r sə rniş inlə rlə birgə gə miyə mindilə r. Gə mi suları n arası ilə irə lilə yirdi. Gə mi limanları n birinə çatmazdan ə vvə l saleh kiş i o gə midə n bir taxta parçası nı qopardı. Bu iş i görə n Musa mə zə mmə tlə dedi: -Sə n sə rniş inlə ri suda qə rq etmə k üçün bu gə mini deş irsə n? Bu iş düzgün deyildir. Saleh kiş i ə vvə lki razı laş manı Musaya xatı rlatdı: -Mə n sə nə demə dimmi ki, etdiyim iş lə rə dözə bilmə yə cə ksə n?! Musa da bu razı laş manı xatı rlayı b dedi: -Sizdə n üzr istə yirə m, unutmuş dum. Xahiş edirə m mə ni bağ ı ş layı n. Onlar növbə ti limanda gə midə n düş üb, bir ş ə hə rə doğ ru getdilə r. Yorulub, acmı ş dı lar. Özlə rinə yemə k almaq üçün pulları yox idi. Onlar ş ə hə rə çatdı lar. İ nsanları n dağ ı lmaqda olan bir divara baxdı qları nı gördülə r. Onları n arası nda heç kim divarı tə `mir etmə k istə mirdi. Saleh kiş i divara tə rə f irə lilə di. Onun nə zə rinə bir fikir gə ldi. O, möhkə m və güclü sütunlar düzə ltmə klə divarı yenidə n bə rkitdi. İ ş i sona çatdı qda Musa Xı zra dedi: -İ ş in çox maraqlı idi, amma, niyə ondan ötrü muzd almadı n? Musa bu sözü ilə o saleh kiş inin yadı na salmaq istə yirdi ki, ə gə r muzd alsaydı onunla özlə rinə yemə k hazı rlaya bilə rdilə r. Xı zr qabaqkı razı laş manı yada salaraq dedi: -Sə ninlə mə nim ayrı lı q zamanı mı z çatdı. Mə n sə nə dedim ki, mə nim iş lə rimə sə bir edib, dözə bilmə yə cə ksə n. İ ndi isə etdiyim iş lə rin hikmə ti barə sində sə nə mə `lumat verirə m: Gə mini də lmə yim bundan ötrü idi ki, o gə minin sahiblə ri kası b və yoxsul insanlar idilə r. Orada isə zalı m bir padş ah vardı. Gə milə ri zorla öz sahiblə rində n alı b, mə nimsə yirdi. Mə n bu iş imlə gə midə eyib yaratmaq istə dim ki, padş ah gə mini onlardan alması n. Onlar sonra gə mini tə `mir edə rlə r. Bu divar isə ş ə hə rdə yaş ayan iki yetim uş ağ ı ndı r. Onları n ataları bu divarı n altı nda onlar üçün bir xə zinə gizlə tmiş dir. Allah iradə edib ki, onlar böyüyüb, öz xə zinə lə rini çı xartsı nlar və heç kim onlardan xə bə r tutması n. Ey Musa! Mə nim etdiyim bütün iş lə r Allahı n iradə və istə yini yerinə yetirmə kdə n savayı bir ş ey deyildi. Musa o saleh kiş i ilə sağ ollaş dı. O, çox ə hə miyyə tli bir ş ey anladı: Bə `zi iş lə rin arxası nda onları n mə `nası nı Allahdan savayı heç kə sin bilmə diyi hikmə tlə r vardı r. Orada xoş agə lmə z görünə n bə `zi iş lə r olurdu. Amma, baş qa bir tə rə fdə n onlarda hikmə t vardı r. Ona görə də insan bir iş barə sində fikir yürütmə zdə n qabaq diqqə tlə fikirlə ş mə lidir. TÖVRAT Musa öz qövmünün yanı na qayı tdı. Onlara nə sihə t və möv`izə edir, onları nur və hidayə tə yönə ldir, Tövratı öyrə dirdi. Qurani-Kə rim Tövrat barə sində buyurur: “Tövrat hidayə t kitabı və nur idi. Amma, yə hudulə r Musanı n və fatı ndan sonra Tövratı tə hrif etdilə r. Yə `ni, onlar Tövratı n nə sihə t və ilahi hökmlə rini silib, ürə klə ri istə yə nlə ri, onları n ş ə xsi mə nafelə ri və adə t-ə n`ə nə lə ri ilə uyğ un gə lə nlə rini saxladı lar. Onlar bununla da kifayə tlə nmə dilə r. Tövratı ə fsanə və yalanlarla doldurdular. Misal üçün Tövratda belə bir mə sə lə gə lmiş dir: “Adə m və Hə vva cə nnə tdə olduqları zaman o ağ acdan yedilə r. Ağ acları n arası ilə yol gedə n Allahı n sə sini eş itdilə r. Adə m və Hə vva özlə rini ağ acları n arası nda gizlə tdilə r. Allah Adə mi sə slə yib dedi: “Adə m, hardasan? ” Adə m dedi: “Sə sini eş itdim, amma, bə də nim çı lpaq olduğ undan özümü gizlə tmiş ə m”. Allah dedi: “Sə nə yemə sini qadağ an etdiyim ağ acdanmı yedin? ” Sonra Allah buyurdu: “Bu insan da bizim kimi oldu. Xeyir və ş ə ri ayı rı r. Mümkündür ki, o, ə bə di hə yat ağ acı nı da tapı b yesin. O zaman bizim kimi hə miş ə lik qalacaqdı r”. Ona görə də Allah onu cə nnə tdə n çı xartdı. Bu günkü Tövrat Musaya nazil olan Tövrat deyildir. Musa yə hudilə rin ona aid etdikə ri yalanlardan uzaqdı r. Allah-tə ala Musadan sonra onlara çoxlu peyğ ə mbə rlə r göndə rdi. Amma, onlar peyğ ə mbə rlə ri ya öldürür, ya da incidirdilə r. Yə hudilə r daş ürə kli insanları çevrilmiş dilə r. Qeyri-insani adə t-ə n`ə nə lə ri vardı. Telmud adlı baş qa bir kitaba ehtiram göstə rirdilə r. Telmud onlara iyrə nc iş lə r öyrə dirdi. O kitabda belə deyilir: 1-Yə hudilə r Allahı n seçilmiş millə tidirlə r. Baş qa millə tlə rsə heyvandı rlar. 2- Yə hudilə rin dünya hakimiyyə tinə sahib olmaları üçün onlar hə miş ə digə r insanları zə if saxlamağ a çalı ş malı dı rlar. 3-Yə hudi insan qeyri yə hudinin malları nı oğ urlaya bilə r. 4-Yə hudi insan qeyri yə hudini aldada, ondan çoxlu riba (sə lə m) ala bilə r. Onu, bütün var-yoxunu yə hudilə rə vermə yə mə cbur edə bilə r. Ə zizlə r! Allahı n Bə ni-İ srailə göndə rdiyi peyğ ə mbə rlə rin bə `zilə ri barə sində də söhbə t açacağ ı q. Biz, ilahi peyğ ə mbə rlə rin Bə ni-İ srail tə rə fində n necə ə zab-ə ziyyə tlə r, müsibə t və iş gə ncə lə r gördüyünü bilmə liyik.
Qə lə bə daş ı
|