Manətdar və qьvvətlİ İnsan

Ş ьeyb qonağ ı nı sevdi. Musa hə r bir iş də hə miş ə Allahı yad edirdi. Ş ьeyb Allahı зox sevirdi. Ona gцrə də Allaha iman gə tirə nlə ri də sevirdi. O, Musanı n Yə ’qubun цvladları ndan, İ brahim (ə) Xə lilin nə və lə rində n olduğ unu bildikdə ona mə hə bbə ti daha da artdı. O, Musanı ə manə tdarlı ğ ı na gцrə sevirdi və ailə sində belə bir sцhbə t ortalı ğ a зı xanda bu mə tlə b onun ьзьn aydı n oldu. Qı zı dedi:

-Atacan! Onu iş ə gцtьr. Зьnki, iş ə gцtьrə cə yin ə n yaxş ı insan odur ki, qьvvə tli və ə manə tdar olsun.

Ş ьeyb ondan soruş du:

-Biz onun qьvvə sinə bə lə dik. Amma, ə manə tdarlı ğ ı nı haradan bildin?

Qı zı dedi:

-Mə n onu evimizə də ’və t edə ndə baş ı nı aş ağ ı salmı ş dı və mə nə baxmı rdı. Mə nə dedi: «Mə nim arxamca gə l və mə nə yol gцstə r».

Musa oturub, sцhbə t edə n vaxt Ş ьeyb qı zı nı n yanı nda ona dedi:

-Ey Musa! Mə n qı zları mı n birinin sə ninlə ailə qurması nı istə yirə m.

Musa utandı ğ ı ndan dinmə di. Зьnki, o, зox kası b idi və heз bir ş eyi yox idi. Ş ьeyb ona dedi:

-Bu ş ə rtlə ki, sə kkiz il bizim qoyunları mı zı otarasan və ə gə r onu on il qə də r artı rsan, mə nə mə hə bbə t etmisə n. Mə n sə nə ə ziyyə t vermə k istə mirə m. Amma, gцrə cə ksə n ki, sə nin haqqı nı цdə yə rə m.

Musa ə də blə dedi:

-Eybi yoxdur. Bu mьqavilə bizim aramı zda qalsı n. Bu iki mьddə tin hansı nı yerinə yetirsə m, mə nə bir zьlm gə lmə yə cə k və Allah bizim dediklə rimizə ş ahiddir.

Və tə nə qayı dı ş

Musa Mə dyə n torpaqları nda evlə ndi və orada yaş adı. Amma, Misri və oranı n mə zlum insanları nı unutmurdu. Hə r halda o, sə ’y və ixlasla цz iş inə mə ş ğ ul idi. Qoyunları otlamaq ьзьn yaş ı llı qlara, tə pə lə rə və də rə lə rə aparı r, axş am isə geri qaytarı rdı. Musa heз vaxt baş qa зobanlara ə ziyyə t vermirdi. O, qoyunları nı otarmaq ьзьn yaxş ı otlaqlar seзir və sonra fikrə qə rq olurdu. Fikirlə ş irdi. O, зox ş eylə r цyrə ndi. Bildi ki, necə ağ aclardan qoyunlar ьзьn yarpaq tцkmə k və onları otlaqlara aparmaq olar. O, qoyunları nı canavarları n tə hlьkə sində n qoruyurdu. Qoyunlar nə etmə k lazı m olduğ unu bilmirdi. Onlar yalnı z зobanı n зomağ ı na tabe idilə r. Onlar ə saya baxdı qda tə hlьkə sizlik hiss edir və sakitcə otlamaqla mə ş ğ ul olurdular.

Otlaqlarda və зə mə nliklə rdə yaş amaq nə qə də r gцzə ldir! Musanı n vьcudu Sьbhan Allahı n ə zə mə t və cə lalı ilə dolmuş du. Hə r gьn gьnə ş doğ urdu. O, sə madan keзə rə k ьfьqdə gцzə l rə nglə r зə kir və sonra qə rbə doğ ru gedirdi. Musanı n qə lbi Allah mə hə bbə ti ilə dolmuş du. Ona gцrə də fir’onu kiзik və də yə rsiz sayı rdı. Цz-цzьnə deyirdi: «Zə if bir insan necə Allahlı q iddiası edə bilə r?!»

Zə if camaat Misirdə fir’onun qьdrə tində n qorxurdular və ona gцrə də ona ibadə t edirdilə r.

Belə liklə, illə r keзdi. Musa on il Mə dyə ndə yaş adı. O, qı rx yaş ı na зatdı. Hə yat tə crьbə si artmı ş dı. Heз kə s bilmirdi ki, Musa bu illə r ə rzində Mə kkə yə, yoxsa baş qa bir yerə getmiş dir.

Ş ьeyb peyğ ə mbə r onu qoyunları nı otarmaq ьзьn qə bul etdikdə demiş di: «Bu ş ə rtlə ki, sə kkiz hə cc mə nim ьзьn iş lə yə sə n». Bu sцzьn mə ’nası odur ki, o zaman hə cc mə ş hur olmuş dur və Ş ьeyb Allah evinin ziyarə tini yerinə yetirirmiş. Musa qı rx yaş ı na зatdı qda Ş ьeybə verdiyi və ’dinə ə mə l etdi və ikinci mьddə ti də sona зatdı rdı. Yə ’ni qoyunları on il otardı. Musa Misrə qayı tmaq istə yirdi. O, hiss edirdi ki, yerinə yetirmə si vacib olan bir və zifə si vardı r.

Bir qı ş gecə sində Mə dyə n ş ə hə rinin ə halisi qı zı ş maq ьзьn цz ocaqları nı n ə trafı nda oturduqları zaman Musa Ş ьeybə dedi:

-Bizim aramı zdakı mьqavilə nin mьddə ti sona зatmı ş dı r. Mə n gə rə k Misrə qayı dam.

-Allahdan istə yirə m ki, sə ni fir’onun tə hlьkə sində n qorusun. Allah sə nə kцmə k edə cə kdir. Зьnki, sə n haqq yoldasan və nə qə də r ki, haqq yoldasan haqq sə nə yardı mзı olacaqdı r.

Hava iş ı qlananda Musa Mə dyə n torpaqları nı tə rk edib, Misrə getmə k ьзьn qoyunları nı bayı ra зı xardı.

Bьtьn bu illə rdə Musa Misri və onun mə zlum insanları nı yaddan зı xarmamı ş dı. O, onları n zьlm, cə halə t və nadanlı qdan xilas olmaları barə də fikirlə ş irdi. Зьnki, onlar İ brahimin (ə), Yə ’qubun və Yusifin dinini unutmuş dular. Onlar yaddan зı xarmı ş lar ki, alə mlə rin Rə bbi yalnı z Allahdı r və fir’on zə if insandan baş qa bir ş ey deyildir. İ nsan Allahı unutduqda hə r ş eydə n qorxur. Amma, Allaha iman gə tirdikdə ondan baş qa heз kə sdə n qorxmur. Bu vaxt ş ьcaə tli, igid və azad bir insana зevrilir və zalı mlar ondan qorxurlar.

Sə ma nİ dası

Sə hra və зцllьklə r gцz iş lə dikcə uzanı rdı. Ş ə rafə tli цmrьndə n qı rx il keзə n İ mran oğ lu Musa Mə dyə ni tə rk edib, Misrə yola dьş ьrdь. O, tə nha və qorxulu və ziyyə tdə Misirdə n qaзmı ş və on il Mə dyə n torpaqları nda yaş amı ş dı. O, orada evlə nmiş, цzь ьзьn ailə qurmuş, qoyun sьrьlə rinə sahib olmuş du; indi isə qoyun sьrьlə rini və tə n torpaqları na sarı sьrə rə k geri dцnьrdь.

Musa sə hraları qə t edir və uzaqdan зox da hьndьr olmayan dağ ları mьş ahidə edirdi. Soyuqdan insanı n ьzьnь yandı ran qı ş kьlə klə ri ə sirdi. Musa цz ə sası ilə qoyunları ьзьn ağ acları n artı q qalmı ş yarpaqları nı tцkьr və цz yoluna davam edirdi. Onun ə ynində yun paltar var idi. Зьnki, o, zatə n tə vazцkar olub, sadə hə yat tə rzini sevirdi. Ona gцrə də fir’onla dьş mə n idi. Minfitah ə yninə nazik kə tandan paltar geyirdi. Hə min paltar qı zı l və cə vahiratla bə zə dilirdi.

Musa yolun ortası nda Sinay yarı madası nda Tur dağ ı nı n yaxı nlı ğ ı nda dayandı. Soyuq qı ş kьlə klə ri ə sirdi. Hə r yeri qaranlı q bьrьmьş dь. Musa heyran və sə rgə rdan durmuş, yolu itirmiş di. Yoldaş ı soyuqdan titrə yirdi. Musa hə r yana baxı r, getmə li olduğ u yolu axtarı rdı.

Qə flə tə n Tur dağ ı tə rə fdə n bir nur parladı. Musa uzaqdan ş ц’lə lə nmiş alov gцrdь. Ona gцrə də yoldaş ı na dedi:

-Mə n bir alov gцrьrə m; sə bir edin, bir az ondan gə tirim. Onun vasitə silə qı zı ş aq və yolu tapaq.

Musa bu sцzlə ri dedi və qaranlı qları n arası nda ş ц’lə lə nə n alova tə rə f getdi. Get-gedə ora yaxı nlaş ı rdı. Amma, o, ağ acı n yaxı nlı ğ ı nda heз kə si gцrmə di. Orada ondan alov ş ц’lə lə nə n bir ağ ac var idi. Amma, yolu soruş maq ьзьn heз kə si gцrmə di.

Maraqlı bir hadisə idi. Musa hiss etdi ki, bu yer olduqca sakit və aramdı r. Kьlə kdə n və soyuqdan heз bir xə bə r yoxdur. O hə tta yerə də yə n ə sası nı n sə sini də eş idirdi.

Birdə n onu sə slə yə n bir nida eş itdi:

-Ayaqqabı ları nı зı xart! Зьnki, sə n Mьqə ddə s Tuva torpaqları ndasan.

Musa qorxdu. Ayaqqabı ları nı зı xartdı. O, sə s sahibini axtarı rdı. Qə flə tə n eş itdi:

-Ey Musa! Hə qiqə tə n mə n Allaham, alə mlə rin Rə bbiyə m!

Bu sə s Musanı n ьrə yini ovsunladı. Musa Allaha sə cdə ьзьn цzьnь yerə atdı. O sцzlə r saf suları n də rinliklə rinə gedə n nur və iş ı q kimi Musanı n ьrə yinə oturdu.

-Ey Musa! Ə sanı at!

Musa sцzə baxdı və ə sası nı yerə atdı. O an qorxulu bir hadisə baş verdi. Birdə n ə sa sьr’ə tlə hə rə kə t edə n bir ə jdahaya зevrildi. Musa onun qorxusundan arxaya зə kildi. Qorxulu, də hş ə tli bir ə jdaha idi. Musa mьqə ddə s torpağ ı n sağ tə rə fində n bir sə s eş itdi. O sə s deyirdi:

-Ey Musa! Qabağ a gə l və qorxma! Зьnki, sə n qorunursan. Ey Musa! Ə sla цzьndə qorxuya yol vermə! Зьnki, peyğ ə mbə rlə r heз nə də n qorxmazlar.

Musanı n ьrə yi qə ribə bir nura boyandı. Tə hlьkə sizlik və rahatlı q hiss etdi. O, Allahı n elзisi idi.

-Ey Musa! Ə lini cibinə sal. Зı xardanda gцrə cə ksə n ki, ağ və parlaqdı r.

Musa ə lini цz cibinə qoydu. Sonra зı xartdı. Birdə n iş ı qlı bir rə nglə parladı. Musa цz ə lini yoxladı. Gцrdь ki, onda heз bir eyib və зatı ş mazlı q yoxdur. O sağ lamdı r.

Yenə də Allaha sə cdə etdi. Зьnki, Allah hə r ş eyə qadirdir. Onun qьdrə ti tьkə nmə zdir. Yeganə Allahı n qьdrə tinə iman gə tirmə lə ri ьзьn camaata bu ə lamə tlə r kifayə t idi. Musa зalı ş ı rdı ki, цz qorxusunu azaltsı n. Amma, yenə də hə min sə si eş itdi:

-Ə llə rini sinə nə qoy!

Musa bu iş i də yerinə yetirdi və ə llə rini sinə sinə qoydu. Hiss etdi ki, ьrə yi tamamilə rahatlaş mı ş dı r.

Allah Musaya peyğ ə mbə rlik verdiyi halda buyurdu:

-Fir’onun yanı na get! O, tьğ yan edib, yolunu azmı ş dı r.

Musa zьlm və sitə mlə mьbarizə aparmalı və fir’ona nə sihə t etmə li idi ki, dьş mə nзilikdə n və qьrurdan ə l зə kib, цzьnь alə mlə rin Rə bbinə tə slim etsin. Musa bu ə mri yerinə yetirmə kdə цzьnə hə mkar və yoldaş istə yə rə k dedi:

-İ lahi! Mə n onlardan bir nə fə rini цldьrmьş ə m. Onlar mə ni qə tlə yetirə rlə r. Musa xatı rlatdı ki, fir’on on il bundan qabaq baş verə n hadisə ni heз vaxt unutmayacaq. O, Musaya kin bə slə yir və onu цldьrmə k ьзьn fьrsə t gцzlə yir.

-İ lahi! Qardaş ı m Harunun danı ş ı q qabiliyyə ti mə ndə n daha yaxş ı dı r. Onu bu iş də mə nə kцmə kзi və ş ə rik et! Ə gə r oraya tə kcə getsə m, mə ni yalanзı adlandı rarlar. Mə nim yanı mda olacaq, mə ni himayə edə cə k və mə nim peyğ ə mbə rliyimin dьzgьnlьyьnə ş ahid duracaq bir kцmə kзi istə yirə m.

Sьbhan Allah onun duası nı qə bul edə rə k buyurdu:

-Tezliklə sə nin qolları nı qardaş ı n vasitə silə mцhkə m edib qьvvə tlə ndirə rik, sizin ьзьn qьdrə t və ьstьnlьk verə rik. Mц’cьzə və niş anə lə rə gцrə dьş mə nlə r sizə toxuna bilmə zlə r. Siz və davamзı ları nı z qalibsiniz. Ey Musa! Ə sla heз nə də n qorxma! Mə n hə r yerdə sizinlə yə m, eş idirə m və gцrьrə m. Fir’ona tə rə f gedin. Зьnki, o, tьğ yan etmiş dir. Onunla yavaş danı ş ı n. Ьmid var ki, nə sihə t alı b qorxa. Yenə də sьkut mьqə ddə s torpağ ı bьrьdь və alov itdi. Musa onu gцzlə yə n ailə sinin yanı na qayı tdı. O, bu də fə qayı tdı qda artı q bцyьk ilahi və zifə nin mə s’uliyyə ti də onun цhdə sində idi. Musa yolu tapdı. Ona gцrə də sьr’ə tlə addı mlayı r və ə sası nı sə hranı n qumları na batı rı rdı.