Mədyənə doğru

Sinay dьzə nliyində gцz iş lə dikcə qumluqlar uzanı rdı. Musa Qı rmı zı də nizin kə narı ndakı dağ ları n cı ğ ı rı nda yalqı z qalmı ş dı.

Otuz gьn keзdi. Musa elə cə Sinay sə hrası nda quru ot, susuz və də hş ə tli yolları keзirdi. Onlarla kilometr piyada yol getdiyi ьзьn ayaqları ş iş miş di. Bu yol boyunda onun yemə yi yalnı z yolun ьsьndə bitə n зцl otları idi.

Musa Mə dyə n torpaqları na зatdı qda gьnьn batması na az qalı rdı. Mə dyə n torpaqları fir’onları n nьfuzundan kə nar idi. Ora Ş ə rq tə rə fdə n yolun ortası nda, Hicaz və Misrin arası nda, Ə qə bə (Akaba) kцrfə zi sahillə rinin yaxı nlı ğ ı nda yerlə ş irdi.

Musa geniş torpaqlara зatdı. Kiзik bir tikanlı ağ acı n kцlgə saldı ğ ı daş parзası nı n yanı nda oturdu. O, ağ ı r sə fə rdə n sonra зox yorulmuş du.

Gьnə ş in batması na az qalı rdı. Musa зobanları n suya tə rə f sьrdьklə ri qoyun sьrьlə rini gцrdь. Bə nцvş ə yi və narı ncı rə ngli dalğ alar qə rb ьfьqlə rini rə ngə boyamı ş dı. Musa ə srarə ngiz tə biə t haqqı nda dьş ьnьr və ьrə yində qə ribə bir tə ’zim halı nı n yarandı ğ ı nı hiss edirdi. Bьtьn ə zab-ə ziyyə tlə rini unutmuş du. Ruhu sonsuz varlı ğ ı n bьtьn zə rrə lə ri ilə birgə ə riyirdi. Bir aylı q sə fə r onu baş qa bir insana зevirmiş di. Ьrə yi bцyьk hə qiqə tlə r ьзьn зiзə klə nirdi.

Musa oranı n yeganə su зalası na tə rə f enə n qoyunları n sə sinə qulaq ası rdı. Su gцtьrmə k ьзьn bir-birlə rini geriyə itə lə yə n зobanları n sə si fə zada yayı lı rdı. Musa orada mə zlumları n yeni bir mə nzə rə sini mьş ahidə etdi. O gцrdь ki, hə min sə hnə də, suyu ə linə birinci gцtьrə n qьdrə tli ş ə xsdir. Zə if isə gə rə k gцzlə sin, gцzlə mə yin зə tinliyinə və sə bir etmə yin acı lı ğ ı na tab gə tirsin.

Зobanlar gə lib, цz qoyunları ьзьn su ilə dolu hovuzlar dьzə ltdilə r. Bu zaman qoyunları nı gцzlə yə n iki qı z da peyda oldu. Onlar зobanları n цz qoyunları ьзьn su verib, qurtarmaları nı gцzlə yirdilə r.

Musa adə ti ьzrə o iki nə fə rin kцmə yinə tə lə sdi. Цz ş iş miş ayaqları nı n ağ rı sı nı unutdu. Musa o iki qı za tə rə f getdi və hцrmə tlə onlara dedi:

-Niyə qoyunları nı za su vermirsiniz?

Onlar dedilə r:

-Зobanlar oradan зı xmayı nca biz qoyunları mı za su vermə rik. Bizim bir qoca atamı z var. O, bu iş lə ri gцrmə yi bacarmı r.

Bьtьn yorğ unluğ u, ə zab-ə ziyyə tlə ri və gьclь aclı ğ ı ilə belə, qeyrə t və igidliyi Musanı n ьrə yində bцyьk qьdrə t yaratdı. Vedrə ni ə linə gцtьrdь. Onu quyunun də rinliklə rinə atdı. Зobanlar durub ona tamaş a edirdilə r. Onlar gьclь qolları olan bu qə rib kiş iyə baxı rdı lar. Musa hovuzu su ilə doldurdu. O iki qı z цz qoyun sьrьlə rini hovuza yaxı nlaş dı rdı lar. Musa ona su tцkьr, qoyunlarsa iзirdilə r. Qı zlar sevindilə r və o gьn evə tez qayı tdı lar.

Onları n qoca və yaş laş mı ş ataları Ş ьeyb peyğ ə mbə r idi. Ş ьeyb peyğ ə mbə r gьndə lik adə tlə rinin ə ksinə olaraq onları n evə tez gə ldiklə rini gцrdьkdə tə ə ccьblə soruş du:

-Nə hadisə baş verib?

Qı zları nı n biri ona dedi:

-Зox pak və qə rib bir cavan bizim yanı mı za gə ldi. Onun bizə yazı ğ ı gə ldi və зaladan bizim ьзьn su зə kdi.

O birisi dedi:

-Atacan! O, yorğ un və ac gцrьnьrdь.

Atası dedi:

-Qı zı m, ona deyin ki, bura gə lsin. Mə n onun muzd və mьkafatı nı verə rə m.