Ñòóäîïåäèÿ

Ãëàâíàÿ ñòðàíèöà Ñëó÷àéíàÿ ñòðàíèöà

ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ:

ÀâòîìîáèëèÀñòðîíîìèÿÁèîëîãèÿÃåîãðàôèÿÄîì è ñàäÄðóãèå ÿçûêèÄðóãîåÈíôîðìàòèêàÈñòîðèÿÊóëüòóðàËèòåðàòóðàËîãèêàÌàòåìàòèêàÌåäèöèíàÌåòàëëóðãèÿÌåõàíèêàÎáðàçîâàíèåÎõðàíà òðóäàÏåäàãîãèêàÏîëèòèêàÏðàâîÏñèõîëîãèÿÐåëèãèÿÐèòîðèêàÑîöèîëîãèÿÑïîðòÑòðîèòåëüñòâîÒåõíîëîãèÿÒóðèçìÔèçèêàÔèëîñîôèÿÔèíàíñûÕèìèÿ×åð÷åíèåÝêîëîãèÿÝêîíîìèêàÝëåêòðîíèêà






Mumfİs






Bu ş ə hə r o zaman fir’onları n paytaxtı idi. Fir’on öz böyük sarayı nı bu ş ə hə rin kə narı nda, onun ş imal hissə sində, Nil çayı nı n sahilində tikdirmiş di. Fir’onun sarayı Nil çayı nı n sol sahilində yerlə ş irdi və fir’onlar Mumfis ş ə hə rinin qə rbində, çöllük və biyabanlı qda özlə rinə mə qbə rə olaraq ehramlar tikdirmiş dilə r. Hə min ehramlar bu günə qə də r də Cizə mə ntə qə sində yerlə ş ir.

Musa öz südə mə rlik dövrünü anası nı n qucağ ı nda keçirdi və sonra yaş amaq üçün fir’onun ş ə hə rdə n çöldə, ş imal hissə də olan sarayı na köçürüldü.

Musa böyüdü və cavanlı q yaş ı na çatdı. O, qibtlilə rin böyüklə rinin paltarı na oxş ar paltar geyinirdi və hamı nı n diqqə t mə rkə zində idi. Elə bilirdilə r ki, o, fir’onun oğ ludur. Amma, hə qiqə t belə deyildi. O, fitrə tə n pak bir cavan idi. Zə iflə ri sevir, onlara mehribanlı q göstə rirdi. Sə mimi qə lbdə n yazı q və yoxsul insanlara görə ə ziyyə t çə kir və fir’onun iş lə rini qə bul etmirdi.

O böyüdü, ağ lı kamillə ş di, güclü və ə zə lə li qolları olan bir cavan oldu. Hamı ondan qorxurdu. Amma, Musa heç vaxt öz qüdrə ti ilə öyünmürdü. O, hə miş ə tə vazökar idi və fir’onun iddiası na diqqə t edirdi. Bilirdi ki, o, hə qiqə tin ə ksinə olaraq, özünü insanları n Allahı adlandı rı r. Çünki, insan Allah ola bilmə z, o ki, qala fir’on kimi mə ğ rur və ağ ı lsı z bir insan.

On sə kkiz ilə qə də r uzanan hə min uzun zaman fasilə sində Musa çox ş eylə r gördü və çox hə qiqə tlə r onun üçün aş kar oldu. Aydı n oldu ki, o, fir’onun oğ lu deyil və heç qibti də deyildir. O, İ mranı n oğ lu və Bə ni İ sraildə ndir.

Musa bilirdi ki, Yə ’qubun övladları Fə lə stində n gə lmiş lə r. Yə ’qubun oğ lu Yusif Misrin böyük hakimi olduqdan sonra onlar bu torpaqlara gə lmiş dilə r. Hə min Yusif ki, yüz illə r bundan öncə Misri aclı q tə hlükə sində n xilas etmiş di. Amma, indi isə Bə ni İ srail və Yə ’qubun övladları fir’onun ə sirinə çevrilmiş dilə r. Onlar hə miş ə iş gə ncə altı nda idilə r. Uş aqları nı n baş ları nı kə sib, kiş ilə rini qul kimi iş lə dir və hamı sı nı fir’ona ibadə t etmə yə mə cbur edirdilə r.

Musa neçə gündə n bir ş ə hə rə get-gə l edir və günlə rlə fir’onun sarayı nda olmurdu. O, öz kə tan və incə paltarı na nifrə t edirdi və yundan hazı rlanmı ş qalı n və möhkə m paltar geyinirdi. Musa Yə ’qubun övladları nı n taleyini düş ünürdü. Çünki, onlar böyük bir millə tə çevrilmiş dilə r. Amma, qorxaq, xar və zə lil idilə r. Yə ’qubun övladları fir’ondan qorxurdular. Onlar xilaskar bir insanı gözlə yirdilə r. Yalnı z gözlə yirdilə r.

Zülmlə mübarİ zə

Musa sakit qalmadı. O, mə zlumlar üçün bir iş görmə yə çalı ş ı rdı. Ona görə də sakitcə saraydan çı xı b ş ə hə rə gedir və fasidlə rin qarş ı sı nda müqavimə t göstə rirdi. Hə r də fə ş ə hə rə gedə ndə ə lində qamçı tutmuş qibtlilə rdə n birinin hə r hansı bir bə hanə ilə və ya sə bə bsiz olaraq Bə ni İ sraildə n hansı sa mə zlum bir kiş inin canı na düş düyünü müş ahidə edirdi. Ona görə də mə zlumun kömə yinə tə lə sir və öz möhkə m zə rbə lə rini zalı ma endirirdi. Onlar Musanı n möhkə m zə rbə lə rinə tab gə tirmə yib, qaçmağ a mə cbur olurdular.

Bir gün Musa saraydan çı xdı. Saray Mumfis ş ə hə rinin ş imalı nda yerlə ş irdi. O, günorta vaxtı ş ə hə rə daxil oldu. Camaat evlə rinə qayı tmı ş dı lar və ş ə hə r sakit və ziyyə tdə idi. Küçə lə rdə demə k olar ki, get-gə l yox idi. Musa gördü ki, biri qibti və biri isə Bə ni İ sraildə n olan iki kiş i biri-birilə ri ilə dalaş ı rlar. Qibti kiş i ə lində qamçı ilə Bə ni İ srailli kiş inin canı na düş üb. Bə ni İ srailli isə kömə k istə yir. Musa mə zlumun kömə yinə tə lə sdi. O, çox güclü bir cavan idi. Allah-tə ala ona yüksə k cismi güc ə ta etmiş di. Musa qibti kiş iyə e’tiraz edib, onu ayı rdı. Amma, qibti kiş i hə lə də onu döymə k istə yirdi. Musa ona möhkə m bir zə rbə vurmağ a mə cbur oldu. Zə rbə də n sonra kiş i yerə yı xı lı b, dünyadan getdi.

Musa anladı ki, böyük sə hvə yol verib. Çünki, onun etdiyi iş düzgün deyildi.

Musanı n ilahi fikirlə rinə görə fir’onun ona acı ğ ı tutmuş du. Ona görə də onun hə rə kə tlə rinə nə zarə t etmə k üçün casuslar ayı rmı ş dı. Qibti kiş inin öldürülmə si fir’onun Bə ni İ sraildə n intiqam alması üçün yaxş ı bə hanə idi. Çünki, fir’on qibtlilə rin kin və düş mə nçiliklə rini də rk edir, onları Bə ni İ srailə qarş ı qaldı rı rdı.

Orada nə baş verdiyini heç kim bilmirdi. Ona görə də Musa insanları n gözündə n gizlə ndi. Fir’onun mə ’murları isə qatili axtarı rdı lar.

Musa saraya qayı tdı. O, fir’onun qə zə bində n qorxurdu. Ona görə də hə min gecə ni ş ə hə rdə keçirdi və heç fikirlə ş mə diyi bir hadisə baş verdi. Musa gördü ki, hə min Bə ni İ srailli kiş i baş qa bir qibti kiş i ilə dalaş ı r. Bə ni İ srailli kiş i yenidə n Musadan kömə k istə di. Musa qabaqkı gün baş verə n hadisə də n nigaran idi. Bütün bunlarla belə o mə zlumun kömə yinə tə lə sdi. Onları n yanı na gə ldi və Bə ni İ srailliyə üzünü tutub dedi:

-Hə qiqə tə n də sə n macə ra axtaran, qalmaqallı və yolunu azmı ş bir insansan. Sə n hə r gün biri ilə dalaş ı rsan. Bu iş düzgün deyil.

Bə ni İ srailli kiş i elə bildi ki, Musa ona hücum etmə k istə yir. Ona görə də qı ş qı rdı:

-Ey Musa! Dünə n birini öldürdüyün kimi indi mə ni də öldürmə k istə yirsə n? Sə n yalnı z zalı m bir insan olmaq istə yirsə n. Sə nin xeyir niyyə tin yoxdur.

Camaat bu sözü eş idə ndə bildilə r ki, qatil Musa olmuş dur və casuslar qaça-qaça özlə rini fir’ona çatdı rı b, onu mə sə lə də n xə bə rdar etdilə r.

Hİ ylə

Fir’on öz sarayı nda dövlə t üzvlə ri ilə plan qururdu. O fikirlə ş irdi ki, Musa hə min və ’d olunmuş insandı r. Ona görə də öz tə hlükə li fikir və düş üncə lə rini yaymaqdan ə l çə kmir.

Hə lə casuslar ona xə bə r vermə miş də n qabaq fir’on bilirdi ki, qibti kiş ini Musa öldürmüş dür. Ona görə də nə yin bahası na olursa olsun Musanı öldürmə k qə rarı na gə ldi. Saraylardan birı ndə fitrə tə n pak olan qibti bir kiş i var idi. O, yaxş ı sifə tlə rinə, ə xlaqi keyfiyyə tlə rinə, zə iflə rə qarş ı xeyirxahlı ğ ı na və igidliyinə görə Musanı çox sevirdi. O kiş i tez Musanı axtarmağ a baş ladı. Ş ə hə rə girdi və Musanı n barə sində sorğ u-sual etdi. Nə hayə t onu tapdı. Onu mə sə lə də n xə bə rdar edə rə k dedi:

-Ey Musa! Bunlar sə ni öldürmə k üçün mə ş və rə t edirlə r. Tez ş ə hə rdə n çı x. Mə n sə nin xeyrini istə yirə m. Bura fikirlə ş mə k və yubanmaq yeri deyildir.

Zalı m fir’on Musanı öldürmə kdə n qorxmurdu. Ona görə də cə ld qə rara gə ldi ki, nə qə də r ki, gec deyil, tez Misirdə n mühacirə t etsin. Musa Nil çayı nı keçmə k və sağ sahilə çatmaq üçün qayı ğ a mindi. Oradan ş ə rqə tə rə f yollandı və Süveyş körfə zinə getdi.

Musa Mə dyə n torpaqları na getmə k istə yirdi. O, göyə bir nə zə r saldı və hörmə tlə dedi: «Ümidvaram ki, Allahı m mə ni doğ ru yola hidayə t edə cə kdir».

Fir’onun mə ’murları hə r yerdə Musanı axtarı rdı lar. Musa Qı rmı zı də nizin kə narı ndakı və Nil deltası ndakı sə hralardan və dağ ları n cı ğ ı rları ilə gedirdi.


Ïîäåëèòüñÿ ñ äðóçüÿìè:

mylektsii.su - Ìîè Ëåêöèè - 2015-2024 ãîä. (0.01 ñåê.)Âñå ìàòåðèàëû ïðåäñòàâëåííûå íà ñàéòå èñêëþ÷èòåëüíî ñ öåëüþ îçíàêîìëåíèÿ ÷èòàòåëÿìè è íå ïðåñëåäóþò êîììåð÷åñêèõ öåëåé èëè íàðóøåíèå àâòîðñêèõ ïðàâ Ïîæàëîâàòüñÿ íà ìàòåðèàë