Peyğəmbərə r Tabeçiliyin Vacibliyi

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ا ل ز ّ ُ ب َ ي ْ ر ِ ، أ َ ن ّ َ ر َ ج ُ ل ا ً م ِ ن َ ا ل أ ن ْ ص َ ا ر ِ خ َ ا ص َ م َ ا ل ز ّ ُ ب َ ي ْ ر َ ع ِ ن ْ د َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف ِ ي ش ِ ر َ ا ج ِ ا ل ْ ح َ ر ّ َ ة ِ ا ل ّ َ ت ِ ي ي َ س ْ ق ُ و ن َ ب ه َ ا ا ل ن ّ َ خ ْ ل َ ف َ ق َ ا ل َ ا ل أ َ ن ْ ص َ ا ر ِ ي ّ ُ: س َ ر ّ ِ ح ِ ا ل ْ م َ ا ء َ ي َ م ُ ر ّ ُ ف َ أ َ ب ى ع َ ل َ ي ْ ه ِ ف َ ا خ ْ ت َ ص َ م َ ا ع ِ ن ْ د َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ل ِ ل ز ّ ُ ب َ ي ْ ر ِ: ا س ْ ق ِ ي َ ا ز ُ ب َ ي ْ ر ُ ث ُ م ّ َ أ َ ر ْ س ِ ل ِ ا ل ْ م َ ا ء َ إ ِ ل َ ى ج َ ا ر ِ ك َ ف َ غ َ ض ِ ب َ ا ل أ َ ن ْ ص َ ا ر ِ ي ّ ُ ، ف َ ق َ ا ل َ: أ َ ن ْ ك َ ا ن َ ا ب ْ ن َ ع َ م ّ َ ت ِ ك َ ف َ ت َ ل َ و ّ َ ن َ و َ ج ْ ه ُ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ث ُ م ّ َ ق َ ا ل َ: ا س ْ ق ِ ي َ ا ز ُ ب َ ي ْ ر ُ ث ُ م ّ َ ا ح ْ ب ِ س ِ ا ل ْ م َ ا ء َ ح َ ت ّ َ ى ي َ ر ْ ج ِ ع َ إ ِ ل َ ى ا ل ْ ج َ د ْ ر ِ ف َ ق َ ا ل َ ا ل ز ّ ُ ب َ ي ْ ر ُ: و َ ا ل ل ه ِ إ ِ ن ّ ِ ي ل أ َ ح ْ س ِ ب ُ ه ذ ِ ه ِ ا ل آ ي َ ة َ ن َ ز َ ل َ ت ْ ف ِ ي ذ ل ِ ك َ (ف َ ل ا َ و َ ر َ ب ّ ِ ك َ ل ا َ ي ُ ؤ ْ م ِ ن ُ و ن َ ح َ ت ّ َ ى ي ُ ح َ ك ّ ِ م ُ و ك َ ف ِ ي م َ ا ش َ ج َ ر َ ب َ ي ْ ن َ ه ُ م ْ)

1520. Abdullah İ bn Zubeyr y rə vayə t edir ki, Ə nsarlardan bir kiş i Peyğ ə mbə rin r yanı nda, Hə rra adlanan yerdə xurmalı qları suladı qları su arxı barə sində Zubeyrdə n y ş ikayə tç i oldu. O: “Suyu arxa burax getsin! ” dedi. Zubeyr y onlara etiraz etdikdə, Peyğ ə mbə rə r ş ikayə t etdilə r. Peyğ ə mbə r r Zubeyrə y buyurdu: “Ey Zubeyr, xurmalı ğ ı sula, sonra isə suyu qonş un ü ç ü n burax! ”. Ə nsardan olan kiş i qə zə blə ndi və: “Ey Allahı n Elç isi, sə nin ə min oğ lu olduğ u ü ç ü n belə edirsə n! ”. Peyğ ə mbə rin r ü zü nü n rə ngi də yiş di və: “Ey Zubeyr, xurmalı ğ ı sula, sonra suyu divara qayı dana kimi bağ la”. Zubeyr: “Allah and olsun ki, mə n bu ayə nin: “Xeyr! Sə nin Rə bbinə and olsun ki, onlar ö z araları nda baş verə n ç ə kiş mə lə rdə sə ni hakim hesab etmə yincə, sonra da verdiyin hö kmlə rə gö rə ö zlə rində bir sı xı ntı duymadan tam tə slim olmayı nca iman gə tirmiş olmazlar”. (ə n-Nisa 65) bu haqda nazil olduğ unu hesab edirə m”. (Buxari 2360, 4585, Muslim 6258, 2357/129)

ت و ق ي ر ه ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ و ت ر ك إ ِ ك ث ا ر س ؤ ا ل ه ع م ا ل ا ض ر و ر ة إ ِ ل ي ه أ و ل ا ي ت ع ل ق ب ه ت ك ل ي ف ، و م ا ل ا ي ق ع ، و ن ح و ذ ل ك

Peyğ ə mbə rin r Tə zim Olunması, Zə rurə t Olmayan, Mü kə llə f Və Hə lə də Baş Vermə yə n Və S. Buna Bə nzə r İ ş lə r Haqda Ç ox Sual Vermə yin Tə rk Olunması

ح د ي ث س َ ع ْ د ِ ب ْ ن ِ أ َ ب ِ ي و َ ق ّ َ ا ص ٍ ، أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ق َ ا ل َ: إ ِ ن ّ َ أ َ ع ْ ظ َ م َ ا ل ْ م ُ س ْ ل ِ م ِ ي ن َ ج ُ ر ْ م ً ا م َ ن ْ س َ أ َ ل َ ع َ ن ْ ش َ ي ْ ء ٍ ل َ م ْ ي ُ ح َ ر ّ َ م ْ ف َ ح ُ ر ّ ِ م َ م ِ ن ْ أ َ ج ْ ل ِ م َ س ْ ئ َ ل َ ت ِ ه ِ

1521. Sad İ bn Ə bu Vaqqas y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Ş ü bhə siz ki, mü sə lmanları n mü sə lmanlar haqqı nda ə n bö yü k gü nahkarı, mü sə lmanlara haram qı lı nmayan bir ş eyi soruş an, kə sdir. Sı rf onun bu sorğ usuna gö rə onlara haram qı lı nar”. (Buxari 7289, Muslim 6265, 2358/132)

ح د ي ث أ َ ن َ س ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: خ َ ط َ ب َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، خ ُ ط ْ ب َ ة ً ، م َ ا س َ م ِ ع ْ ت م ِ ث ْ ل َ ه َ ا ق َ ط ّ ُ ق َ ا ل َ: ل َ و ْ ت َ ع ْ ل َ م ُ و ن َ م َ ا أ َ ع ْ ل َ م ُ ل َ ض َ ح ِ ك ْ ت ُ م ْ ق َ ل ِ ي ل ا ً و َ ل َ ب َ ك َ ي ْ ت ُ م ْ ك َ ث ِ ي ر ً ا ق َ ا ل َ: ف َ غ َ ط ّ َ ى أ َ ص ْ ح َ ا ب ُ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، و ُ ج ُ و ه َ ه ُ م ْ ، ل َ ه ُ م ْ خ َ ن ِ ي ن ٌ ف َ ق َ ا ل َ ر َ ج ُ ل ٌ: م َ ن ْ أ َ ب ِ ي ق َ ا ل َ: ف ُ ل ا َ ن ٌ ف َ ن َ ز َ ل َ ت ْ ه ذ ِ ه ِ ا ل آ ي َ ة ُ (ل ا َ ت َ س ْ أ َ ل ُ و ا ع َ ن ْ أ َ ش ْ ي َ ا ء َ إ ِ ن ْ ت ُ ب ْ د َ ل َ ك ُ م ْ ت َ س ُ ؤ ْ ك ُ م ْ)

1522. Ə nə s İ bn Malik y demiş dir: (Bir də fə) Peyğ ə mbə r r elə bir xü tbə verdi ki, bu vaxta qə də r belə sini eş itmə miş dim. O buyurdu: “Ə gə r mə n bildiyimi siz bilsə ydiniz, az gü lü b ç ox ağ layardı nı z! ” Bu vaxt ə shabə lə r ü zlə rini tutub inilti ilə ağ lamağ a baş ladı lar. Bu vaxt bir nə fə r Peyğ ə mbə rdə n r soruş du: “Mə nim atam kimdir? ”. Peyğ ə mbə r: “Filankə sdir” dedi və bu ayə nazil oldu: “Ey iman gə tirə nlə r! Sizə agah olunca, xoş unuza gə lmə yə cə k ş eylə r barə sində soruş mayı n...” (Buxari 4621, Muslim 6268, 2359/134)

ح د ي ث أ َ ن َ س ٍ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: س َ أ َ ل ُ و ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ح َ ت ّ َ ى أ َ ح ْ ف َ و ْ ه ُ ا ل ْ م َ س ْ ئ َ ل َ ة َ ، ف َ غ َ ض ِ ب َ ، ف َ ص َ ع ِ د َ ا ل ْ م ِ ن ْ ب َ ر َ ، ف َ ق َ ا ل َ: ل ا َ ت َ س ْ أ َ ل ُ و ن ِ ي ا ل ْ ي َ و ْ م َ ع َ ن ْ ش َ ي ْ ء ٍ إ ِ ل ا ّ َ ب َ ي ّ َ ن ْ ت ُ ه ُ ل َ ك ُ م ْ ف َ ج َ ع َ ل ت ُ أ َ ن ْ ظ ُ ر ُ ي َ م ِ ي ن ً ا و َ ش ِ م َ ا ل ا ً ف َ إ ِ ذ َ ا ك ُ ل ّ ُ ر َ ج ُ ل ٍ ل ا َ ف ّ ٌ ر َ أ ْ س َ ه ُ ف ِ ي ث َ و ْ ب ِ ه ِ ي َ ب ْ ك ِ ي ف َ إ ِ ذ َ ا ر َ ج ُ ل ٌ ك َ ا ن َ إ ِ ذ َ ا ل ا َ ح َ ى ا ل ر ّ ِ ج َ ا ل َ ي ُ د ْ ع َ ى ل ِ غ َ ي ْ ر ِ أ َ ب ِ ي ه ِ ف َ ق َ ا ل َ: ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ م َ ن ْ أ َ ب ِ ي ق َ ا ل َ: ح ُ ذ َ ا ف َ ة ُ ث ُ م ّ َ أ َ ن ْ ش َ أ َ ع ُ م َ ر ُ ، ف َ ق َ ا ل َ: ر َ ض ِ ي ن َ ا ب ِ ا ل ل ه ِ ر َ ب ّ ً ا ، و َ ب ِ ا ل إ ِ س ْ ل ا َ م ِ د ِ ي ن ً ا ، و َ ب ِ م ُ ح َ م ّ َ د ٍ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ر َ س ُ و ل ا ً ، ن َ ع ُ و ذ ُ ب ِ ا ل ل ه ِ م ِ ن َ ا ل ْ ف ِ ت َ ن ِ ف َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: م َ ا ر َ أ َ ي ْ ت ُ ف ِ ي ا ل ْ خ َ ي ْ ر ِ و َ ا ل ش ّ َ ر ّ ِ ك َ ا ل ْ ي َ و ْ م ِ ق َ ط ّ ُ ، إ ِ ن ّ َ ه ُ ص ُ و ّ ِ ر َ ت ْ ل ِ ي ا ل ْ ج َ ن ّ َ ة ُ و َ ا ل ن ّ َ ا ر ُ ح َ ت ّ َ ى ر َ أ َ ي ْ ت ُ ه ُ م َ ا و َ ر َ ا ء َ ا ل ْ ح َ ا ئ ِ ط ِ و َ ك َ ا ن َ ق َ ت َ ا د َ ة ُ ي َ ذ ْ ك ُ ر ُ ع ِ ن ْ د َ ا ل ْ ح َ د ِ ي ث ِ ه َ ذ ِ ه ِ ا ل آ ي َ ة َ {ي َ ا أ َ ي ّ ُ ه َ ا ا ل ّ َ ذ ِ ي ن َ آ م َ ن ُ و ا ل ا َ ت َ س ْ أ َ ل ُ و ا ع َ ن ْ أ َ ش ْ ي َ ا ء َ إ ِ ن ْ ت ُ ب ْ د َ ل َ ك ُ م ْ ت َ س ُ ؤ ْ ك ُ م ْ }.

1523. Ə nə s İ bn Malik y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə rə r suallar artdı ğ ı zaman və bunda israr etdiklə ri ü ç ü n qə zə blə ndi və minbə rə ç ı xdı: “Bu gü n mə ndə n nə barə də soruş sanı z onu sizə bə yan edə cə m” deyə buyurdu. Ə nə s deyir ki, mə n sağ a sola baxı rdı m. Hə r kə s baş ı nı libası nı n iç inə salmı ş və ağ layı rdı. Bir də insanları n istehza etdiyi və atası ndan baş qası nı n adı ilə ç ağ ı rı lan bir nə fə r: “Ya Rə sulullah! Mə nim atam kimdir? ” deyə soruş du. Peyğ ə mbə r: “Atan Huzafə dir” deyə buyurdu. Ö mə r y qalxaraq: “Allahdan Rə bb, İ slamdan din, Muhə mmə də n Peyğ ə mbə r kimi razı yı q. Fitnə lə rdə n Allaha sı ğ ı nı rı q” dedi. Peyğ ə mbə r: “Mə n xeyir və ş ə rr baxı mı ndan bu gü nü n bə nzə rini gö rmə dim. Cə nnə t və Cə hə nnə m mə nə gö stə rildi. Bu divar arxası ndan onları gö zlə rimlə gö rdü m” deyə buyurdu. Qatadə y bu hə dis ə snası nda bu ayə ni oxudu: “Ey iman gə tirə nlə r! Sizə agah olunca xoş unuza gə lmə yə cə k ş eylə r barə sində soruş mayı n. Ə gə r Quran nazil edildiyi zaman onlar haqqı nda soruş sanı z, sizə aydı n olar. Allah bunları (indiyə qə də r verdiyiniz bu cü r sualları) ə fv etdi. Allah Bağ ı ş layandı r, Rə hmlidir”. (ə l-Maidə 101). (Buxari 6362, Muslim 6268, 2359/134)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي م ُ و س ى ، ق َ ا ل َ: س ُ ئ ِ ل َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ع َ ن ْ أ َ ش ْ ي َ ا ء َ ك َ ر ِ ه َ ه َ ا ، ف َ ل َ م ّ َ ا أ ُ ك ْ ث ِ ر َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ غ َ ض ِ ب َ ث ُ م ّ َ ق َ ا ل َ ل ِ ل ن ّ َ ا س ِ: س َ ل ُ و ن ِ ي ع َ م ّ َ ا ش ِ ئ ْ ت ُ م ْ ق َ ا ل َ ر َ ج ُ ل ٌ: م َ ن ْ أ َ ب ِ ي ق َ ا ل َ: أ َ ب ُ و ك َ ح ُ ذ َ ا ف َ ة ُ ف َ ق َ ا م َ آ خ َ ر ُ ف َ ق َ ا ل َ: م َ ن ْ أ َ ب ِ ي ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ف َ ق َ ا ل َ: أ َ ب ُ و ك َ س َ ا ل ِ م ٌ م َ و ْ ل َ ى ش َ ي ْ ب َ ة َ ف َ ل َ م ّ َ ا ر َ أ َ ى ع ُ م َ ر ُ م َ ا ف ِ ي و َ ج ْ ه ِ ه ِ ، ق َ ا ل َ: ي َ ا ر َ س ُ و ل ا ل ل ه ِ إ ِ ن ّ َ ا ن َ ت ُ و ب ُ إ ِ ل َ ى ا ل ل ه ِ ع َ ز ّ َ و َ ج َ ل ّ َ

1524. Ə bu Musa y rə vayə t edir ki, (insanlar) Peyğ ə mbə rdə n r onun xoş una gə lmə diyi bə zi ş eylə r barə sində soruş dular. (Peyğ ə mbə rə r) verilə n suallar ç oxaldı qda o qə zə blə ndi və camaata: “Nə haqda (soruş maq) istə yirsinizsə, soruş un? ” dedi. Birisi: “Mə nim atam kimdir? ” deyə soruş du. (Peyğ ə mbə r): “Atan Hü zafə dir” dedi. Baş qa birisi ayağ a qalxı b: “Mə nim atam kimdir? ” deyə soruş du. (Peyğ ə mbə r): “Atan Ş eybə nin (kö lə likdə n) azad etdiyi Salimdir” dedi. Ö mə r (Peyğ ə mbə rin r) ü zü ndə ki qə zə bi gö rdü kdə dedi: “Ya Rə sulullah! Hə qiqə tə n, biz qü drə tli və ə zə mə tli Allaha tö vbə edirik.” (Buxari 92, 7291, Muslim 6274, 2360/138)

ف ض ل ا ل ن ظ ر إ ل ي ه ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، و ت م ن ي ه