Сярэднявечча і яго асноўныя рысы ў Еўропе.

Калі пачатак еўрапейскай цывілізацыі ў цэлым можна браць з гісторыі старажытнай Грэцыі і Рыму, то вытокі сучаснай зах. еўрапейскай цывілізацыі бачаць у сярэднявеччы, якое пачынаецца пасля падзення і распаду зах. часткі Рымскай імперыі ў 5 ст.

Перыяд сярэднявечча дзеляць:

•ранняе сярэднявечча (5-9 стст.);

•высокае сярэднявечча (9-13 стст.);

•позняесярэднявечча(14-15 стст.).

Фарміраванне асноў зах. еўрапейскай цывілізацыі адбываецца ў межах ранняга сярэднявечча. Перыяд ранняга сярэднявечча характарызаваўся:

•паступовым пераходам да дзяржаўнасці германскіх племянных саюзаў. Асіміляцыя апошнімі мясцовага насельніцтва.

•пашыраецца тэрыторыя зах. еўрапейскай цывілізацыі. Гэта ўжо не толькі Рым і Грэцыя, а, практычна, уся суч. зах. Еўропа.

•усталяванне такой формы кіравання ў дзяржавах як манархія. •складванне асноўных феадальных саслоўяў, а менавіта: феадалаў — уласнікаў зямлі;

•знітаванасць дзяржавы і грамадства з царквой.

•сваеасаблівы менталітэт заходнееўрапейца таго часу

Тагачасны менталітэт характарызаваўся:

оерархічным успрыняццем свету;

операкананнем сваёй падуладнасці лёсу і абставінам.

Асаблівае значэнне мела фарміраванне тэалагічнага ўспрымання тых ці іншых падзей. Такім чынам, зах. еўрапейская цывілізацыя, яе вытокі былі сфармаваны ў раннім сярэднявеччы, зыходзячы з спалучэння спадчыны Рымскай імперыі, каталіцка-хрысціянскіх традыцый і германскага этнічнага элементу.

Стварэнне Вялікага княства Літоўскага, Рускага і Жамойскага. Роля заходнерускіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва ВКЛ.

Побач з Навагрудскім княствам пражывала племя Літва. Князь Міндоўг быў запрошаны князем у Навагрудак да 63г. Ен прыняў праваслаўе каб стаць князем у Нав. У 1251г. ен прыняў каталіцтва. У 1253г. ен каранаваўся ў Нав-ку. Першы і апошні кароль на Бел. Міндоўг далучыў да Навагр. княства землі Літвы. Гэта тэрыторыя называлася Чорная Русь. Спачатку называлася “ВКЛ”. У гістарычнай літаратуры Бел. называюць Беларуска-Літоўскай дзяржавай. Пазней атрымала назву “ВКЛ і Рускае і Жымойскае”. У час княжання Гедзіміна ў складзе ВКЛ былі аб”яднаны ўсе Бел. землі. Полацкае і Віцебскае княства ўвайшлі ў склад ВКЛ на дабраахвотнай аснове. Альгерд да 45г. княжыў у Полацку, а з 45 стаў вялікім Князем. Пры Альгердзе тэр-я пашырылась. Спачатку ВКЛ апіралася на традыцыі Полацка і ў асноўным князі былі праваслаўныя і выкарыстоўвалі бел. мову як дзяржаўную. Дзяржава пры Вітаўце знаходзілася (у пач. 15 ст.)ад Балтыйскага да Чорнага мора. Вялікай падзеяй у час княжання Вітаўта была Грундвальская бітва – бітва аб”яднаных сіл супраць крыжакоў, якія былі разбіты. У 30-я г. 15 ст. у ВКЛ была феядальная вайна. 4 гады існавалі асобна ВКЛ і ВКР.