Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Юштшатшт
А.Б a г д a н. Фрагмент дэкору посцілкі. 1977. Лён, воўна, ткацтва. Відзеўшчына Мала- дзечанскага раёна. М.Я р м о л. Ручнік. 1960-я га- ды. Лён, бавоўна, ткацтва, вя- занне кручком. Путнікі Мала- дзечанскага раёма. Фрагмент абруса. Пачатак 20 cm. Лён, ткацтва, мярэжка, Вязанне кручком. Лотва Мя- дзельскага раёна. МСБК. С. Тур. Фрагмент посцілкі. 1948. Бавоўна, воўна, ткацтва. Бакшты Валожынскага раёна. Н.Ш an лык а. Фрагмент дэ- кору посцілкі. 1970-я гады. Ба- воўна, воўна, ткацтва. Сарачы Любанскага раёна. Ю.Лапа. Фрагмент абруса. 1939. Лён, вязанне кручком. Старынкі Валожынскага раёна. Народнае мастацтва Беларусі галоўным чынам для задавальнення патрэ- баў гараджан56. Тканіны цэнтрапьнай Беларусі сінтэзуюць у сабе многія рысы вырабаў суседніх рэгіё- наў. У паўночнай зоне, як і на Панямонні ці Паазер'і, ужо ў канцы 19 ст. прыкметна выявіўся ўплыў гарадской культуры і пра- мысловых вырабаў, якія ў хуткім часе амапь выцеснілі традыцыйнае народнае адзенне. Досыць сціплыя ў дэкаратыўных адносінах тутэйшыя ручнікі і абрусы, якія выяўляюць характзрную дпя'паўночнага за- хаду Беларусі манахромнасць бела-шэрага Геаметрычнага малюнку. Дэкор па канцах ручнікоў сцігіпы, звычайна ў выглядзе Дзвюх-трох разбелена-чырвоных безузо- Рыстых палосак бранага ткацтва. У той жа час вельмі разнастайны тэ- кстыль паўднёвак зоны цэнтральнай Бела- русі, вядомай пад агульнай назвай Случ- чына, што ўключае Слуцкі і суседнія раёны Мінскай вобласці. Багатыя традыцыі тутэй- шага ткацтва яшчэ ў 18 ст. паслужылі асно- Вай дпя стварэння славутай Слуцкай ману- фактуры шаўковых паясоў, якая аказала ў сваю чаргу ўплыў на традыцыйнае мясцо- Вае ткацтва. У парэформеннныя часы бы- лыя прыгонныя ткачы атрымалі мізэрныя зямельныя ўчасткі і вымушаны былі застац- ца паўсялянамі-паўрамеснікамі. Таму тка- цтва як рамяство бытавала тут не толькі ў мястэчках (Капыль, Цімкавічы), але і ў мно- гіх вёсках Спуччыны57. Тут яшчэ ў 1920— 30-я гады бытаваў традыцыйны комплекс жаночага адзення — адзін з найбольш раз- настайных і па-мастацку распрацаваных. Побач з традыцыйнымі тэхнікамі ткацтва (бранае, закладное) ужо на пачатку 20 ст. актыўна выкарыстоўваліся новыя — шмат- нітовая і пераборная; старажытныя тэхнікі лікавага шыцця ромбагеаметрычнай арна- ментыкі спалучаліся з адвольнай гладдзю расліннага характару. Традыцыйныя дэкаратыўна-абрадавыя тканіны Случчыны вызначаюцца характэ- рным шашачным малюнкам «у кругі», «у ваконцы», вытканым шматнітовай тэхнікай, звычайна васьмінітовай аднаўточнай ці чатырохнітовай двухуточнай, Бела-шэрыя прамавугольнікі і квадраты розных памераў кампануюцца ў буйныя кругападобныя фі-
|