Двухбаковым швом чырвонага колеру, па

характары, кампазіцыі і асобных дэталях

часам да дробязяў супадаюць з узорамі

пскоўска-наўгародскіх вырабаў, а таксама

рускай Поўначы. Так, на ручніках канца 19

ст. з заходніх раёнаў Віцебшчыны аснову

дэкору складала ярка выяўленае дрэва

жыцця з высокім магутным ствалом і раз-

ложыстай кронаю з кветкамі, 4-канцовымі

Ткачыха М.Каўтунова з Неглюбкі Веткаў-

скага раёна. 1983•

разетамі, дзіўнымі пладамі. Уверсе мог

быць радок архаічна вырашаных качак, схе-

матычных жаночых фігурак, геаметрычных

матываў і інш.

Гэтыя характэрныя вышыўкі, зробленыя

Двухбаковым швом, звязваюцца з выра-

бамі рускіх стараабрадцаў, што пера-

сяліліся ў межы Рэчы Паспапітай (пазней —

Віцебскай губерні) у канцы 17 ст.40. Яшчэ ў

15 ст. тут жа асталіся перасяпенцы з пскоў-

ска-наўгародскіх зямель41. Адсюль такая

дзівосная ідэнтычнасць узораў у тэхніцы

двухбаковага шва, раздзеленых тысячамі

кіламетраў, зусім зразумелая. Несумнен-

на, гэтая стылістыка паўплывала і на харак-

тар дэкору тыпова мясцовых ручнікоў з іх

узорамі ў выбарнай тэхніцы, якая на Па-

азер'і пераважае.

Утылітарна-дэкаратыўныя тканіны Паазер'я

вылучаюцца сваёй стрыманай каларысты-

кай і выразнай геаметрычнай кампазіцыяй.

Нягледзячы на тое, што ў гэтым рэгіёне

ўжо ў канцы 19 ст. ў народным побыце

Стала пашырацца больш дасканалае ткац-

Кае абсталяванне, засвойвацца новыя тэх-

Е.Б арсукова. Ручнік. 1978. Бавоўна,

ткацтва. Неглюбка Веткаўскага раёна.

_ mil * шШШШ

￡

R Е 0 j 1ф g p s ￡

J Ж v

т

5- Ж^, Р» Й і

шУаС. тЬ^; a • тЦ^; «- ••.

Г—_

^адяшгідмвмтяшамммміівімм'м'яя^ глоос;

-

Ткацтва і вышыўка

налогіі ткацтва (шматнітовае, розныя віды

перабору), на каларыстыку і кампазіцыю

вырабаў гэта, відаць, паўплывала нязначна.

Адносна дробны, пераважна геаметрычны

арнамент раўнамерна размяшчаецца па

ўсім полі посцілак і дываноў, утвараючы

сятчастую кампазіцыю. Каларыстыка звы-

чайна небагатая, двухкаляровая: чорны,

белы, шэры з дадаткам іншых колераў,

найбольш папулярныя спалучэнні — чорны

з белым, чорны з малінавым, чорны з

Аранжавым.

Асабліва характэрныя для Паазер'я ажу-

рныя тканіны (рэдчыкі), якія ў канцы 19 —

пачатку 20 стагоддзя бытавалі таксама на

Падняпроўі і сумежных тэрыторыях Расіі —

на Смаленшчыне, Пскоўшчыне, Наўгарод-

чыне42. Аднак менавіта на Паазер'і яны

складалі найбольш кампактны арэал, заха-

ваўшыся аж да сярэдзіны 20 ст. Ажурнай

тэхнікай ткалі фіранкі на вокны, полагі для

ложкаў, пазней — ручнікі, абрусы, по-

сціпкі.

Ручнік. 1920-я гады. Лён, бавоўна, ткац-

тва, вязанне кручком. Крычаўскі раён.

МСБК.

Характэрная асаблівасць ажурных тка-

нін — сятчастая структура, утвораная пра-

светамі, якія атрымліваюцца пры разрэ-

джанай праборцы ў бёрды нітак асновы і

пропускам незатканых нітак утку з насту-

пнай перавіўкай адных і другіх.

Падоўжны ажурны малюнак атрымліва-

ўся пры запраўцы нітак асновы ў бёрды,

калі рабілі спецыяльныя пропускі, пакіда-

ючы некалькі вольных шчылін праз роўныя

прамежкі. Гэтыя ўчасткі запаўняліся толькі

ніткамі ўтку, якія потым перавівалі іголкай.

На гладкім фоне палатнянага перапляцення

ўтварапіся падоўжныя ажурныя дарожкі,

што надавалі вырабу характэрную выра-

знасць, хоць ажурныя тканіны звычайна ад-