Zəkatı Tez Vermək Və Heç Verməmək

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: أ َ م َ ر َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ب ِ ا ل ص ّ َ د َ ق َ ة ِ ، ف َ ق ِ ي ل َ: م َ ن َ ع َ ا ب ْ ن ُ ج َ م ِ ي ل ٍ ، و َ خ َ ا ل ِ د ُ ب ْ ن ُ ا ل ْ و َ ل ِ ي د ِ ، و َ ع َ ب ّ َ ا س ُ ب ْ ن ع َ ب ْ د ِ ا ل ْ م ُ ط ّ َ ل ِ ب ِ ؛ ف َ ق َ ا ل َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ: م َ ا ي َ ن ْ ق ِ م ُ ا ب ْ ن ُ ج َ م ِ ي ل ٍ إ ِ ل ا ّ َ أ َ ن ّ َ ه ُ ك َ ا ن َ ف َ ق ِ ي ر ً ا ف َ أ َ غ ْ ن َ ا ه ُ ا ل ل ه ُ و َ ر َ س ُ و ل ُ ه ُ و َ أ َ م ّ َ ا خ َ ا ل ِ د ٌ ، ف َ إ ِ ن ّ َ ك ُ م ْ ت َ ظ ْ ل م ُ و ن َ خ َ ا ل ِ د ً ا ، ق َ د ِ ا ح ْ ت َ ب َ س َ أ َ د ْ ر َ ا ع َ ه ُ و َ أ َ ع ْ ت ُ د َ ه ُ ف ِ ي س َ ب ِ ي ل ِ ا ل ل ه ِ ؛ و َ أ َ م ّ َ ا ا ل ْ ع َ ب ّ َ ا س ُ ب ْ ن ُ ع َ ب ْ د ِ ا ل ْ م ُ ط ّ َ ل ِ ب ِ ، ف َ ع َ م ّ ُ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ ه ِ ي َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ص َ د َ ق َ ة ٌ و َ م ِ ث ْ ل َ ه َ ا م َ ع َ ه َ ا

569. Ə bu Hureyra y demiş dir: “Peyğ ə mbə r r zə kat vermə yi ə mr etmiş di. Sonra ona İ bn Cə milin, Xalid İ bn Və lidin y və Abbas İ bn AbdulMuttə libin y zə kat vermə kdə n boyun qaç ı rdı qları nı sö ylə dilə r. Onda Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Niyə ibn Cə mil zə kat vermə kdə n boyun qaç ı rı r?! Axı, Allah və Onun Rə sulu[45] onu zə ngin etmiş lə r. Xalidə gə lincə, siz ona qarş ı haqsı zlı q edirsiniz. O, ö z zirehlə rini, minik heyvanları nı və baş qa yaraq-ə slə hə sini Allah yolunda və qf etmiş dir[46]. O ki qaldı Abbas İ bn AbdulMuttə libə, o, Rə sulullahı n  ə misidir və o, ö z zə katı nı, ü stə lik bir o qə də rini də vermə lidir.” (Buxari 1468, Muslim 2324, 983/11)

ز ك ا ة ا ل ف ط ر ع ل ى ا ل م س ل م ي ن م ن ا ل ت م ر و ا ل ش ع ي ر

Mü sə lmanları n Xurma Və Arpadan Fitrə Zə kat Vermə lə rinin Vacib Olması

ح د ي ث ا ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ف َ ر َ ض َ ز َ ك َ ا ة َ ا ل ْ ف ِ ط ْ ر ِ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ت َ م ْ ر ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ش َ ع ِ ي ر ٍ ، ع َ ل َ ى ك ُ ل ّ ِ ح ُ ر ّ ٍ أ َ و ْ ع َ ب ْ د ٍ ، ذ َ ك َ ر ٍ أ َ و ْ أ ُ ن ْ ث ى ، م ِ ن َ ا ل ْ م ُ س ْ ل ِ م ِ ي ن َ

570. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r fitrə zə katı nı mü sə lmanlardan kiş i və qadı n, kö lə və azad olmaqla hə r birinə xurmadan bir saa[47], arpadan bir saa olmaqla fə rz etdi”. (Buxari 1504, Muslim 2325, 984/12)

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ؛ ق َ ا ل َ: أ َ م َ ر َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ب ِ ز َ ك َ ا ة ِ ا ل ْ ف ِ ط ْ ر ِ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ت َ م ْ ر ٍ أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ش َ ع ِ ي ر ٍ ق َ ا ل َ ع َ ب ْ د ُ ا ل ل ه ِ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه: ف َ ج َ ع َ ل َ ا ل ن ّ َ ا س ُ ع ِ د ْ ل َ ه ُ م ُ د َ ي ْ ن ِ م ِ ن ْ ح ِ ن ْ ط َ ة ٍ

571. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r fitrə zə katı nı xurmadan bir saa, arpadan bir saa olaraq verilmə sini ə mr etdi. Abdullah: “İ nsanlar iki muddu (yarı m saa) hə mə n ç ə kini etdilə r”. (Buxari 1507, Muslim 2328, 984/15)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي س َ ع ِ ي د ٍ ا ل ْ خ ُ د ْ ر ِ ي ّ ِ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: ك ُ ن ّ َ ا ن ُ خ ْ ر ِ ج ُ ز َ ك َ ا ة َ ا ل ْ ف ِ ط ْ ر ِ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ط َ ع َ ا م ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ش َ ع ِ ي ر ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ت َ م ْ ر ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ أ َ ق ِ ط ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ز َ ب ِ ي ب ٍ

572. Ə bu Sə id ə l-Xudri y rə vayə t edir ki, biz fitrə zə katı nı hə r cü r tə amlardan (yeyə cə k ş eylə rdə n) bir saa olaraq ç ı xarardı q. Yaxud arpadan bir saa, xurmadan bir saa, də nli bitkilə rdə n bir saa, quru ü zü mdə n (kiş miş) bir saa olaraq ç xardardı q”. (Buxari 1506, Muslim 2330, 985/17)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي س َ ع ِ ي د ٍ ا ل ْ خ ُ د ْ ر ِ ي ّ ِ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، ق َ ا ل َ: ك ُ ن ّ َ ا ن ُ ع ْ ط ِ ي َ ه َ ا ، ف ِ ي ز َ م َ ا ن ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ط َ ع َ ا م ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ت َ م ْ ر ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ش َ ع ِ ي ر ٍ ، أ َ و ْ ص َ ا ع ً ا م ِ ن ْ ز َ ب ِ ي ب ٍ ف َ ل َ م ّ َ ا ج َ ا ء َ م ُ ع َ ا و ِ ي َ ة ُ و َ ج َ ا ء َ ت ِ ا ل س ّ َ م ْ ر َ ا ء ُ ، ق َ ا ل َ: أ َ ر َ ى م ُ د ّ ً ا م ِ ن ْ ه ذ َ ا ي َ ع ْ د ِ ل ُ م ُ د ّ َ ي ْ ن ِ

573. Ə bu Sə id ə l-Xudri y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r vaxtı nda bizlə r fitrə zə katı nı hə r cü r tə amlardn (yeyə cə k ş eylə rdə n) bir saa verə rdik. Xurmdan bir saa, arpdan bir saa, quru ü zü mdə n (kiş miş) bir saa”. Muaviyə (ə mir seç ildikdə n) sonra: “Buğ dadan bir mudd, iki mudda bə rabə r olaraq verə rdik”. (Buxari 1508, Muslim 2331, 985/18)

إ ث م م ا ن ع ا ل ز ك ا ة

Zə katı Vermə yə nin Gü nahı

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ر ض ي ا ل ل ه ع ن ه ، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ق َ ا ل َ: ا ل ْ خ َ ي ْ ل ُ ل ِ ث َ ل ا َ ث َ ة ٍ: ل ِ ر َ ج ُ ل ٍ أ َ ج ْ ر ٌ ، و َ ل ِ ر َ ج ُ ل ٍ س ِ ت ْ ر ٌ ، و َ ع َ ل َ ى ر َ ج ُ ل ٍ و ِ ز ْ ر ٌ ف َ أ َ م ّ َ ا ا ل ّ َ ذ ِ ي ل َ ه ُ أ َ ج ْ ر ٌ ف َ ر َ ج ُ ل ٌ ر َ ب َ ط َ ه َ ا ف ِ ي س َ ب ِ ي ل ِ ا ل ل ه ِ ف َ أ َ ط َ ا ل َ ف ِ ي م َ ر ْ ج ٍ أ َ و ْ ر َ و ْ ض َ ة ٍ ، ف َ م َ ا أ َ ص َ ا ب َ ت ْ ف ِ ي ط ِ ي َ ل ِ ه َ ا ذ َ ل ِ ك َ م ِ ن َ ا ل ْ م َ ر ْ ج ِ أ َ و ِ ا ل ر ّ َ و ْ ض َ ة ِ ك َ ا ن َ ت ْ ل َ ه ُ ح َ س َ ن َ ا ت ٍ ، و َ ل َ و ْ أ َ ن ّ َ ه َ ا ق َ ط َ ع َ ت ْ ط ِ ي َ ل َ ه َ ا ف َ ا س ْ ت َ ن ّ َ ت ْ ش َ ر َ ف ً ا أ َ و ْ ش َ ر َ ف َ ي ْ ن ِ ك َ ا ن َ ت ْ أ َ ر ْ و َ ا ث ُ ه َ ا و َ آ ث َ ا ر ُ ه َ ا ح َ س َ ن َ ا ت ٍ ل َ ه ُ ، و َ ل َ و ْ أ َ ن ّ َ ه َ ا م َ ر ّ َ ت ْ ب ِ ن َ ه َ ر ٍ ف َ ش َ ر ِ ب َ ت ْ م ِ ن ْ ه ُ و َ ل َ م ْ ي ُ ر ِ د ْ أ َ ن ْ ي َ س ْ ق ِ ي َ ه َ ا ك َ ا ن َ ذ َ ل ِ ك َ ح َ س َ ن َ ا ت ٍ ل َ ه ُ ؛ و َ ر َ ج ُ ل ٌ ر َ ب َ ط َ ه َ ا ف َ خ ْ ر ً ا و َ ر ِ ئ َ ا ء ً و َ ن ِ و َ ا ء ً ل أ َ ه ْ ل ِ ا ل إ ِ س ْ ل ا َ م ِ ف َ ه ِ ي َ و ِ ز ْ ر ٌ ع َ ل َ ى ذ ل ِ ك َ و َ س ُ ئ ِ ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ع َ ن ِ ا ل ْ ح ُ م ُ ر ِ ، ف َ ق َ ا ل َ: م َ ا أ ُ ن ْ ز ِ ل َ ع َ ل َ ي ّ َ ف ِ ي ه َ ا إ ِ ل ا ّ َ ه ذ ِ ه ِ ا ل آ ي َ ة ُ ا ل ْ ج َ ا م ِ ع َ ة ُ ا ل ْ ف ا ذ ّ َ ة ُ (م َ ن ْ ي َ ع ْ م َ ل ْ م ِ ث ْ ق َ ا ل َ ذ َ ر ّ َ ة ٍ خ َ ي ْ ر ً ا ي َ ر َ ه ُ و َ م َ ن ْ ي َ ع ْ م َ ل ْ م ِ ث ْ ق َ ا ل َ ذ َ ر ّ َ ة ٍ ش َ ر ّ ً ا ي َ ر َ ه ُ)

574. Ə bu Hureyrə y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “At ü ç ş ey ü ç ü ndü r: Kiş i var ki, onun ü ç ü n savabdı r, Kiş i var ki, onun ü ç ü n ö rtü dü r (sipə rdir fə qirlik və ehtiyacı na), bə zisi ü ç ü n gü nahdı r. Atı savab olan kimsə yə gə ldikdə kiş i onu Allah yolunda (cihada) bağ layı b və atı nı bol geniş bir sahə də və ya baxç ada otlamaq ü ç ü n buraxmı ş dı r. Atı n otluqlarda və bağ ç a-bağ da yediyi ota və atı n nə cisi və sidiyi sayı nca, kiş iyə savab yazı lar.” At ipini qoparı b bir və ya iki dö vrə vurarsa, getdiyi iz və nə cisi qə də r sahibinə savab yazı lar. Sahibi onu ç ay kə narı na gə tirə r və ona su iç irmə k niyyə ti olmadan at ö zü o ç aydan su iç ə rsə, iç diyi hə r qurtum su miqdarı nda sahibinə savab gə tirə r. Amma kiş iyə gü nah gə tirə n ata gə lincə: “O kiş i ki, onu riyakarlı q, fə xr və İ slam ə hlinə dü ş mə nç ilik ü ç ü n bağ layar, bu ona gü nah gə tirə r”. (Kiş iyə sipə r olan ata gə lincə: “O kiş i ki, atı nı Allah yolunda bağ layar və onun belində və boynunda olduqda Allahı n haqqı nı unutmaz, bu at ona sipə r olar”). Peyğ ə mbə rdə n eş ş ə k (sahiblə ri) barə də soruş uldu. O: “Mə nə bu haqda yalnı z bu az və ü mumi bir ayə də n baş qa bir ş ey nazil olmamı ş dı r: “Zə rrə qə də r yaxş ı lı q edə n ə və zini alacaqdı r, Zə rrə qə də r pislik edə n də ə və zini alacaqdı r”. (ə z-Zə lzə lə 7, 8). (Buxari 2860, 3646, Muslim 2339, 987/26)

ت غ ل ي ظ ع ق و ب ة م ن ل ا ي ؤ د ي ا ل ز ك ا ة