Лезги Салигь

(XVIII лагьай асирдин 1-пай)

ВУН Я

Вун алемрин иеси я, пачагьрин Кир я,

Инсанарни чинерар халкь авурди вун я.

Вири шейэр малум я чаз, амма вун сир я.

Чара авур йифни югъ нур чIугурди вун я.

Ви гуьзелвал вичихъ вири къаних са экв я,

На халкь авур махлукьатрин вун пак дирек я,

Гьар сана вун муьгьуьббатдин бине ва эрк я,

Виридалай винизвилив дуьз кьурди вун я.

Пайгъамбарриз Жабраилан на чин къалана,

Чи хатурдай Мусадивни Таврат вугана,

Микаилни Исрафил чи патав ракъана,

Къияматдин юкъуз дуван тухурди вун я.

Исрафилан кфилдин сес элкъвейла чилел,

Кьейибурал чан хкведа, къарагъда кIвачел.

Эй виридан эвел, даим дири яз кьилел,

Малум тушир вири сирер кьатIурди вун я.

Я Ребби, заз вун хьтин пак падишагь ава

Шадвилени пашманвиле заз панагь ава,

Салигь я зун, вишни шумуд захъ гунагь ава,

Гунагьрилай гьар садан – гъил къахчурди вун я.

Я НЕБИ[17]!

Ви гафар кьун хьанач завай, за вуч ийин, я неби?!

Мягьшердин югъ[18] атайла, зи гьал я четин, я неби!

Ви умметар[19] ваз савкьатар гваз къведайла вилик ви,

ГьикI къведа зун ичIи гъил гваз, чIулав яз чин, я неби?!

Зун къаних я акунихъ ви гуьзел къамат, суй, сифет,

Вун ахварай кьванни акун зенд я рикIин, я неби!

Вун я гьардан сагьиб-нажат, [20] гьардан къайгъу чIугварди,

На техвейтIа, зи чка я жегьнем дерин, я неби!

Вун дуьньяда шафакъатдин шагь я вири алемриз,

На са вил заз ягънайтIа, рикI жедай секин, я неби[21]!

КУЬЗ ЯТIА?

Вуч гуьзелдиз эцигнавай шегьерар

Дарбадагъун, чукIур авун куьз ятIа?

Са чIавуз сагъ чанар, рикIер, жигерар

Ламу чилик акат хъувун куьз ятIа?

Къияматда гьалт хъийида сад садал,

Сада садан хатурар хун куьз ятIа?

Ирин гуда жегьнемда фан чкадал,

Цин чкадал иви хъваз тун куьз ятIа?

Ибадат гвай кас Халикьдиз хуш жеда,

Бязибуру дуьа тавун куьз ятIа?

Дуьнья чапхун ийиз, гъиле кьуш жедай

Вич кицI тирдаз инсандин дун куьз ятIа? [22]

* * *

Салигьанди – къара шив.

Цуьквералла пара жив.

Ви чин – са рагъ акьада,

Шагь дагъда жив цIрада.

* * *

Салигьан шив я семен,

Зи рекье хьуй ясемен[23].

Рекьидайди душман хьуй,

Зун а ясдин мугьман хьуй.

* * *

Бахтсуз кас я, нихъ эгер са яр авачтIа,

Садахъ галаз ашкъидин икьрар авачтIа.

Гзаф дустар жагъида суфрадихъ къалин,

Халис дустар жедач, пак къастар авачтIа.

Тек инсанди ашкъидив язавай аваз –

Макьам туш ам, зил кьадай устIар авачтIа.

Тахьуй гару тухур гаф – кьетIи жен, герек,

Гайи гафар ичIи я, крар авачтIа.

Зун ашкъидин кузва цIа, – вуч жеда завай,

Ярдилай я «эхь», я «ваъ» гафар аватIа.

Зи азабрин тарари вегьизва пешер,

Ви багъдани билбил жеч, гатфар авачтIа[24]