Гипертониялық синдром

ГС байқ алуы мү мкін:

- бү йректің барлық паренхиматозды аурулары кезінде (жедел и созылмалы нефрит, созылмалы пиелонефрит, бү йрек поликистозы, бү йрек гипоплазиясы, ГУС, бү йректік трансплантант);

- бү йрек қ антамырларының зақ ымдануы (бү йрек артерияларының стенозы, бү йрек артерияларының тромбозы) бү йрек қ антамырларының атеросклерозы, фибромускулярлы гиперплазия)

- альдостерон мен катехоламиндердің артық ө ндірілуі (біріншілік гиперальдостеронизм, феохромоцитома).

Созылмалы нефриттің гипертониялық тү рі шамамен созылмалы нефритпен ауыратын науқ астардың 1/5 кездеседі, ә лсіз зә рлік синдроммен (протеинурия 1 г/тә ул. аспайды, гематурия жә не цилиндрурия минимальді). Зә рдегі ө згерістер негізінен АҚ жоғ арлағ анын анық тағ анғ а дейін білінеді. Тұ рақ ты гипертония, жиі қ ауіпті, тү йінді периартерииттер, жү йелі склеродермия, ЖҚ Ж, ВГ, подагралық жә не диабетикалық нефропатиялар ү шін тә н.

АГ емдеудің негізгі алгоритмі:

· Артериальды қ ысым 160/95 мм с.б.б. дейін болса, натрия хлоридін тә улігіне 5 г дейін шектеу;

· 160/95 мм с.б.б. жоғ ары тұ рақ ты артериялық қ ысым кезінде - белсенді гипотензивті терапия АПФ тежегіштері жә не АII рецепторларының блокаторларынан басқ а.

Жеделнефритикалық синдром триада симптомдарымен сипатталады: ісіну, артериальды гипертония жә не гематурия. Жеделнефритикалық синдромның дамуы кө біне жедел нефрит ү шін тә н. Кенеттен ЖНС кө ріністерінің пайда болуы, ол туралы анамнездік мә ліметтердің болмауы (зә р анализіндегі ө згерістер, АҚ жоғ арлауы, ісіну), жедел нефрит туралы ойлауғ а мү мкіндік береді, егерде жоғ арыда аталғ ан ө згерістер жә не зә рдің салыстырмалы тығ ыздығ ының жә не ШФ тө мендеуі, онда бұ л созылмалы нефрит. Бұ л синдромның пайда болуы аурудың белсенділігін растайды.

Емінің негізгі алгоритмі:

· Науқ асты шұ ғ ыл госпитализациялау;

· Гемодинамиканы тұ рақ ты тіркеп отыру;

· Гипертоничялық энцефалопатияның, бү йрек эклампсиясының, жедел бү йрек жә не жү рек жетіспеушілігінің алдын алу немесе емдеп жою.

2 жыл бойы ауыр физикалық ең бек жә не жоғ ары немесе тө менгі температура жағ дайында жұ мыс істеу, зиянды химиялық заттармен контакта болу қ арсы кө рсеткіш болып табылады, инфекионды аурулар кезінде 2-4 аптағ а базисті терапияны 1 дә режеге кү шейту.

Ө зекшелік дисфункция (тубулопатия) нефропатия тобын қ ұ райды, ШФ қ алыпты немесе аздап тө мендеген кезде ө зекшелік функцияның ерте жекеленген немесе жайылмалы зақ ымдануы тә н. ө зекшелік жетіспеушілік синдромы жиі тұ қ ымқ уалайды жә не балаларда жиі кездеседі. Ү лкендерде генетикалық ауруды кеш анық тау немесе ә ртү рлі бү йрек ауруларынан (пиелонефрит, интерстициальды нефрит, гломерулонефрит тубулоинтерстициальды компотентпен бірге жә не т.б.) немесе бү йректен тыс ауруларларынан (ісіктер, аутоиммунды аурулар жә не т.б.) жү ре пайда болғ ан. Бү йректің тубулярлы ауруы байланысты:

- ө зекшеде фильтрленген органикалық немесе органикалық емес заттардың реабсорбциясының бұ зылуы;

- қ ан қ ұ рамындағ ы немесе ө зекше жасушаларында тү зілетін ө зекше қ уысындағ ы заттардың секрециясымен;

- зә рдің концентрациялануымен.

ЖБЖ – кенеттен азотемияның дамуымен су-электролиттік баланстың ө згеруімен жә не қ ышқ ылды-негіздік жағ дайдың ө згеруімен, бү йрек қ ызметінің негізгі, ә сіресе экскреторлы қ ызметінің жылдам дамуымен сипатталатын синдром. Бұ л ө згерістер бү йрек қ анайналымының, ШФ жә не ө зекшелік реабсорбцияның ауыр жедел зақ ымдануы нә тижесінде дамиды

ЖБЖ дамуына ә ртү рлі себептер алып келуі мү мкін, бірінші орында экзогенді жағ дайлар (токсикалық ә серлер, инфекциялар), сонымен қ атар бү йрек обструкциясы, зә р жолдарының бітелуі, интерстициальды тіндердің зақ ымдалуы т.б.