Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Ганчарства. таму зноў узрос попыт на ганчарныя вы-
таму зноў узрос попыт на ганчарныя вы- рабы. Гліны было дастаткова, з-за шматга- довых ваенных дзеянняў не было праблемы са свінцом для глазуры, хапала і папіва. Статыстычныя звесткі за 1926 г. сведчаць, што большасць ганчарных цэнтраў БССР, у першую чаргу сельскіх, не толькі ўзнавілі ранейшыя маштабы вытворчасці, але часам значна пераўзыходзілі іх. Напрыклад, у Літвінавічах, Благаўцы, Крычаве налічвалася адпаведна 115, 100 і 72 ганчары, Лядах (Ду- бровенскі раён) — 60, Барысаве — 4312. 3 арганізацыяй Саюза саматужніцка-пра- мысловай кааперацыі (1926) пачалося аб'яднанне ганчароў у арцелі. Адна з пер- шых ганчарных арцеляў была створана ў Барысаве на базе некалькіх прыватных май- стэрняў. Асабліва паскорыла гэты працэс Стварэнне Беларускага мастацка-прамы- словага саюза (1938), які аб'яднаў народ- ныя мастацкія промыслы ў адзіную сістэму. Ганчарныя арцелі былі арганізаваны ў Га- радку, Бабінавічах, Лядах (Віцебская вобл.), Чавусах (Магілёўская вобл.), Урэч- чы (Мінская вобл,), Юравічах (Гомельская Гаспадарчы посуд. Пачатак 20 cm. Гліна, Тачэнне, чорнае глянцаванне. Пагост-Зага- родскі Пінскага раёна. НМГК. вобл.) і інш. Аднак арганізацыйна-творчыя асаблівасці, характэрныя дпя арцеляў у 1930—50-я гады, вельмі абмяжоўвалі магчымасці майстроў. На іншай аснове развівалася ганчарства ў заходняй частцы Беларусі, што апынулася ў Складзе Польшчы. Прыкметны рост ганча- рнай вытворчасці адзначаецца і тут, але выклікана гэта было збядненнем асноўнай масы сялянства, дарагоўляй прамысловай прадукцыі. Часам ганчарства было адзіным сродкам існавання. Напрыклад, у густана- селенай, апе беднай ворнымі землямі Гара- дной (Столінскі раён) у 1920-я гады напічва- лася рэкордная колькасць ганчароў — каля 500. Разам з ростам вытворчасці расла канкурэнцыя паміж рамеснікамі, іх вырабы абясцэньваліся. Тут ганчары нярэдка выму- шаны былі абмяжоўвацца стварэннем толькі самай неабходнай прадукцыі, пера- Важна гаспадарчага посуду простых фор- маў. Палепшыць становішча ганчарства спра- бавалі Таварыствы дапамогі хатнім рамё- ствам і народным промыслам: Віленскае Ганчар А.Такарэўскі з Пружанаў. 1978. Гляк. 1930-я гады. Гліна, тачэнне, чорнае Глянцаванне. Пружаны. Гаршчок. 1930-я tabu. Гліна, тачэнне, ангобны роспіс. Гарад- ная Столінскага раёна. Народнае мастацтва Беларусі (створана ў 1912 г.)# Палескае (створана ў 1924 г. ў Брэсце), Варшаўскае (створана ў 1907 г.); у Навагрудку была арганізавана «Рамесніцкая хата». Таварыствы ставілі сваёй мэтай вырашэнне не толькі культу- рна-прапагандысцкіх, але і гаспадарчых мэ- таў: арганізацыя занятку ў зімовыя месяцы,
|