Ñòóäîïåäèÿ

Ãëàâíàÿ ñòðàíèöà Ñëó÷àéíàÿ ñòðàíèöà

ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ:

ÀâòîìîáèëèÀñòðîíîìèÿÁèîëîãèÿÃåîãðàôèÿÄîì è ñàäÄðóãèå ÿçûêèÄðóãîåÈíôîðìàòèêàÈñòîðèÿÊóëüòóðàËèòåðàòóðàËîãèêàÌàòåìàòèêàÌåäèöèíàÌåòàëëóðãèÿÌåõàíèêàÎáðàçîâàíèåÎõðàíà òðóäàÏåäàãîãèêàÏîëèòèêàÏðàâîÏñèõîëîãèÿÐåëèãèÿÐèòîðèêàÑîöèîëîãèÿÑïîðòÑòðîèòåëüñòâîÒåõíîëîãèÿÒóðèçìÔèçèêàÔèëîñîôèÿÔèíàíñûÕèìèÿ×åð÷åíèåÝêîëîãèÿÝêîíîìèêàÝëåêòðîíèêà






Onların ardınca yer üzünün varisləri sizi təyin etdik ki, görək özünüzü necə aparacaqsınız”. 6 ñòðàíèöà






 

Gə r onlar (mü nafiqlə r cihada) ç ı xmaq istə sə ydilə r, ona hazı rlı q gö rə rdilə r. Lakin onları n davranı ş ı Allaha xoş gə lmə di, buna gö rə də (cihada ç ı xmaqları na) mane oldu. Onlara: “(Evdə) oturanlara (qocalar, zə iflə r, qadı nlar və uş aqlarla bə rabə r) siz də oturun! ” – deyildi”.

Fö vqə luca Allah izah edir ki, hə rbi yü rü ş də iş tirak etmə kdə n imtina edə n mü nafiqlə rin davranı ş ı onları n sə fə rə ç ı xmaq niyyə tində olmadı qları nı tə sdiq edir. Onları n ö zlə rinə qazandı r­maq istə diklə ri bə raə t saxta və ə sassı z idi. İ nsanı n saleh ə mə l iş lə tmə sinə ü zü rlü sə bə b o vaxt mane ola bilə r ki, o, hə min ə mə lin icrası ü ç ü n ə lində n gə lə ni etmiş olsun. Ə gə r mü nafiqlə r yü rü ş ə ç ı xmaq ü ç ü n sə y gö stə rsə ydilə r və bunu ü zü rlü sə bə bə gö rə edə bilmə sə ydilə r, onda onları n bə raə ti ə saslandı rı lmı ş olardı. Lakin mü nafiqlə r yü rü ş də iş tirak etmə k istə mirdilə r və yü rü ş ü ç ü n heç bir hazı rlı q aparmı rdı lar. Onlar ə rzaq və lə vazimat tə darü kü etmirdilə r və bu, onları n vuruş mamaq istə yini birmə nalı ş ə kildə tə sdiq edirdi.

Allah Ö zü də onları n mö minlə rlə birlikdə yü rü ş ə ç ı xması nı istə mirdi. O, belə etdi ki, onlara ə vvə lcə dö yü ş də iş tirak etmə yə ə mr vermə sinə, onları haqq iş ə ruhlandı rması na və buna gö rə onlara zə ruri hə r ş eyi ə ta etmə sinə baxmayaraq, onlar lə ngisinlə r və yubanı b geciksinlə r. İ lahi hikmə t tə lə b edirdi ki, Allah onlara ağ ı r yü rü ş ə hazı rlaş mağ a kö mə k etmə sin və onları bundan ç ə kindirsin. Sonra isə onlara, qadı nlar və ü zü rlü sə bə blə rə gö rə mə cbur olub qalanlarla birlikdə qalmaları buyuruldu. Bu barə də xatı rlatdı qdan sonra Fö vqə luca Allah bu qə də rin hikmə ti haqqı nda xə bə r verə rə k, belə buyurur:

 

ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ

(9.47) “Ə gə r (mü nafiqlə r) sizinlə birlikdə (cihada) ç ı xsaydı lar, yalnı z iç inizdə pozuntunu (fə sadı) artı rar və sizi fitnə yə uğ ratmaq ü ç ü n aranı za soxulardı lar. İ ç inizdə onlara qulaq asanlar da vardı r. Allah zalı mları tanı yı r! ”

Ey mü sə lmanlar! Ə gə r mü nafiqlə r sizinlə birgə sə fə rə ç ı xsaydı lar, onları n aranı zda olması qoş unları nı za zə rə r vurardı. Onlar aranı zda dü ş mə nç ilik və ixtilaf salmaq ü midi ilə fitnə -fə sad və kin-kü durə tlə dolu dedi-qodu yayardı lar. Aranı zda elə adamlar da vardı r ki, onlar sağ lam dü ş ü nmə k bacarı ğ ı na malik deyillə r və onlar tə lə skə nliklə o fitnə karları n sö zlə rinə qulaq asaraq aldanardı lar. Tə sə vvü r edin ki, ə gə r mü nafiqlə r sizinlə birgə yü rü ş ə ç ı xsaydı lar sizə nə qə də r ziyan vurardı lar. Onlar yorulmadan sizə mə qsə dinizə ç atmaqda maneə yaradaraq, sı raları nı zı zə iflə də r, sizi dü ş mə nlə mü barizə də n ç ə kindirə r və sizlə rdə n bə zilə riniz də onları n yalanç ı iddiaları ilə razı laş ar və onları n mə slə hə tlə rinə qulaq asardı nı z. Hə qiqə tə n, bu, sizin ciddi qü surunuz olardı.

Fö vqə luca Allah ilahi mü drikliyinə ə asalanaraq mü nafiqlə ri yü rü ş ə qatı lmaqdan yayı ndı rdı və onlara mö minlə rlə birlikdə yola ç ı xmağ a imkan vermə di. Bununla O, mü sə lmanlara mə rhə mə tini gö stə rdi və onları zə rə rdə n baş qa bir ş ey gə tirmə yə cə k kə slə rdə n qoruyub saxladı. Allah ə dalə tsiz zalı mları gö zə l tanı yı r və qulları na onlardan mü hafizə olunmağ ı ö yrə dir. O, iman gə tirə nlə rə izah edir ki, gü nahkarlarla yaxı n olmaq onlar ü ç ü n necə tə hlü kə li nə ticə lə r verə bilə r. Sonra Fö vqə luca Allah mü nafiqlə rin ə vvə llə r də bə dxah niyyə tdə olduqları nı xə bə r verə rə k, buyurur:

 

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ

Onlar ə vvə l də (Ü hü d dö yü ş ü ndə) fitnə tö rə tmə k istə miş və sə nin ü ç ü n bir sı ra iş lə ri alt-ü st etmiş dilə r. Nə hayə t, onlar istə mə diklə ri halda, haqq gə ldi və Allahı n ə mri zahir oldu”.

Siz Mə dinə yə hicrə t etdiyiniz zaman onlar cə hd edirdilə r ki, planları nı zı pozsunlar. Onlar fikirlə rinizi qarı ş dı rı r və fitnə -fə sad qururdular ki, tə bliğ etdiklə rinizin yalan olduğ unu ifş a etsinlə r və dininizə zə rə r vursunlar. Onlar, haqq gə lə nə və Allahı n hö kmü zahirə ç ı xana qə də r bu cü r davranmaqdan ə l ç ə kmə miş dilə r. Mü nafiqlə rin fitnə -fə sadları nə ticə vermə di və yalanları izsiz-tozsuz yox oldu. Hə qiqə tə n də, Allah Ö z mö min bə ndə lə rini belə insanlardan qoruyur və onları n iman sahiblə ri ilə birlikdə cihada getmə mə sində n sonuncular kə də rlə nmə mə lidirlə r.

 

ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ

 

(9.49) “Onlardan (mü nafiqlə rdə n): “Mə nə (dö yü ş ə getmə ­mə yə) izin ver, mə ni fitnə yə salma! ”– deyə nlə r də var. Bilin ki, onlar ö zlə ri fitnə yə dü ş mü ş lə r. Ş ü bhə siz ki, Cə hə nnə m kafirlə ri bü rü yə cə kdir! ”

Mü nafiqlə r arası nda elə bir adam tapı ldı ki, o, ö zü nü doğ rultmaq ü ç ü n tamamilə qə ribə bir də lil gə tirdi. O dedi: “Mə nə evdə qalmağ a icazə ver və mə ni fitnə yə salma! Ə gə r mə n yü rü ş ə ç ı xı b Ə sfə r nə slində n olanları n qadı nları nı gö rsə m, onlaı n qarş ı sı nda dayana bilmə rə m”. Bu adam ə l-Cudd b. Keys idi. Allah onu rü svay etsin! O, ö z mü na­fiqliyini[21] gizlə tmə yə cə hd gö stə rə rə k, ö zü nü n tə miz və gö zə l niyyə tli olduğ unu bü ruzə vermə k istə yirdi. O, bə yan edir ki, ə gə r yü rü ş də iş tirak etsə, fitnə yə dü ş ə cə k və gü nah iş lə də cə k, ə gə r evdə qalsa, gü nahdan ç ə kinə bilə r və nə fsini pis ə mə llə rdə n saxlayar.

Allah onun yalanı nı ifş a edə rə k, xə bə r verir ki, o, artı q fitnə yə dü ş mü ş dü r. Ə gə r o, doğ rudan da ş ə rdə n qaç maq niyyə tində ydisə, onda bilmə liydi ki, yü rü ş də iş tirakdan imtina onun ü ç ü n daha boyü k bir azğ ı nlı q idi və ona daha bö yü k ziyan vurmuş dur, axı o, Allaha və Onun Elç isinə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) itaə tsizlik gö stə rmiş, kobud gü nah iş lə tmiş və ö z ç iyinlə rinə ağ ı r yü k gö tü rmü ş dü. Hə rbi yü rü ş zamanı qurş ana bilə cə yində n ehtiyat etdiyi gü nah, onun yol verdiyi cinayə tdə n daha yü ngü l idi. Bundan ə lavə, onun qorxusu sü ni idi, ç ü nki o, ə slində, ə lində n gə lə ni etmiş di ki, yü rü ş də iş tirakdan yayı nsı n. Bax elə buna gö rə, sonra Allah mü nafiqlə ri hə r tə rə fdə n bü rü yə cə k Cə hə nnə mə atacağ ı ilə tə hdid edir. Onlar oradan qaç a bilmə yə cə klə r və Cə hə nnə m ə zabı ndan xilas olmayacaqlar.

 

ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ

Sə nə bir yaxş ı lı q (zə fə r, qə nimə t) nə sib olsa, onları n halı pis olar. Sə nə bir mü sibə t ü z versə: “Biz tə dbirimizi qabaqcadan gö rmü ş ü k! ” deyə r və sevincə k halda dö nü b gedə rlə r”.

Mü nafiqlə r – İ slamı n ə sil dü ş mə nlə ridir və bu dinə nifrə t edirlə r. Mü sə lmanlar ö z dü ş mə nlə ri ü zə rində qə lə bə ç alanda, bu onları mə yus edir, dü ş mə nlə r mü sə lmanlara ü stü n gə lə ndə isə onlar sevinirlə r ki, mə ğ lubiyyə t zamanı onları n yanı nda olmayı blar. Onlar deyirlə r: “Biz ö ncə də n ehtiyat tə dbirlə ri gö r­mü ş dü k və buna gö rə belə xoş agə lmə z hallardan necə qaç ı n­maq lazı m gə ldiyini bilirdik”. Onlar canları nı qurtarmağ a nail olduqları bə dbə xtliyin mü sə lmanlara ü z vermə sində n mə mnun idilə r.

 

 

ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ

(9.51) “De: “Allahı n bizim ü ç ü n yazdı ğ ı ndan baş qa bizə heç bir ş ey ü z vermə z. O bizim Hamimizdir. Buna gö rə də mö minlə r yalnı z Allaha tə və kkü l etsinlə r! ” [22]

 

Fö vqə luca Allah mü nafiqlə rin yanı ldı qları nı ifş a edə rə k, Peyğ ə mbə rinə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) buyurur ki, desin: “Bizə Allahı n Lö vhi-mə fhuzda yazdı ğ ı ndan baş qa heç nə ü z vermə z. Allah bizi himayə edir və bizim dü nyə vi və dini iş lə rimizi sahmana salı r. Biz taleyimizdə n razı yı q və onu ö z istə diyimiz kimi də yiş ə bilmə rik. Qoy ö zlə rinə xeyirxahlı q edilmə sini və bə dbə xtliklə rdə n qaç ı nmaq istə yə n mö minlə r yalnı z Allaha tə və kkü l etsinlə r və Onun kö mə yinə gü və nsinlə r. Ona tə və kkü l edə n və gü və nə nlə rin ü midi heç vaxt boş a ç ı xmayacaqdı r. Baş qa himayə darlara tə və kkü l edə n gü nahkarları isə Allah Ö z yardı mı n­dan mə hrum edə cə k və onlar arzuları na nail ola bilmə yə cə klə r.

 

ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ

 

(9.52) “De: “Biz Allahı n Ö zü tə rə fində n və ya bizim ə limizlə sizi ə zaba dü ç ar etmə sini gö zlə diyimiz halda, siz bizlə rə ancaq iki yaxş ı iş də n (zə fə r ç almaqdan və ş ə hid olmaqdan) birinin gə lmə sinimi gö zlə yirsiniz? Doğ rusu, biz də sizinlə birlikdə gö zlə mə kdə yik! ”

 

Ey Muhə mmə d! Sizin nö vbə ti bə laya dü ç ar olacağ ı nı za ü mid bə slə yə n mü na­fiq­lə rə de ki: “Siz nə yi gö zlə yirsiniz? Bizə nə ola bilə r? Bizə iki nemə tdə n biri nə sib ola bilə r ki, onları n hə r biri bizə hö kmə n bö yü k fayda verə bilə r. Biz dü ş mə nlə rimizə ü stü n gə lə rə k qə lə bə ç alsaq, hə m bu dü nyada və hə m də ö lü mdə n sonra savab aları q. Ə gə r ş ə hid olsaq, Allah də rgahı nda ə n yü ksə k pillə yə ucalmağ a nail oları q. Lakin, ey mü nafiqlə r, bilə siniz ki, biz də sizin baş ı nı za gə lə nlə ri gö rmə yə ü midvarı q. Biz, Allahı n sizi Cə hə nnə mdə ş iddə tli cə zaya mə ruz qoyacağ ı nı və ya sizi ö z ə llə rimizlə cə zalandı racağ ı nə gö zlə yirik. Bu baş verdikdə, sizə ü stü n gə lə cə yik və siz bizim ə llə rimizlə hə lak edilə cə ksiniz. Siz bizə nə sib olacaq nemə ti gö zlə yin, biz də sizə ü z verə cə k ə zab-ə ziyyə ti gö zlə yirik”.

 

ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ

Mü nafiqlə rə) de: “İ stə r kö nü l xoş luğ u ilə, istə r zorla (malları nı zı) xə rclə yin. Onsuz da (Allah də rgahı nda) sizdə n qə bul olunmayacaq. Ç ü nki siz fasiq bir tayfası nı z.

 

Fö vqə luca Allah xə bə r verir ki, mü nafiqlə rin verdiklı ri qurbanlar ə bə s və faydası zdı r. Bunun sə bə bini izah etmə k ü ç ü n Allah Ö z Peyğ ə mbə rinə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) buyurur ki, desin: “Ey mü nafiqlə r! Sizin sə də qə lə rinizi, kö nü llü və ya mə cburiyyə t qarş ı sı nda, vermə yinizdə n ası lı olmayaraq, onlar və eyni zamanda digə r ə mə llə riniz onsuz da qə bul edilmə yə cə k, ç ü nki siz Allaha itaə t etmirsiniz”.

ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ

Onları n xə rclə diklə rinin qə bul olunması na mane olan yalnı z Allahı və Onun Peyğ ə mbə rini inkar etmə lə ri, namaza tə nbə l-tə nbə l gə lmə lə ri və istə mə yə -istə mə yə xə rclə mə ­lə ridir”.

Mü nafiqlə rin itaə tsizliyi ondan ibarə tdir ki, onlar Allah və Onun Elç isinə (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) iman gə tirmə kdə n imtina etmiş lə r. Haqq din – istə nilə n xeyirxah ə mə lin qə bul olunması nı n vacib ş ə rtidir. Lakin mü nafiqlə r ondan mə hrumdurlar və buna gö rə onları n ə mə llə ri xeyirxah adlandı rı la bilmə z. Onlar namaz qı lmağ a tə nbə lliklə qalxarlar. Namaz onlar o də rə cə də ağ ı r gə lir ki, onu, ü mumiyyə tlə, qı lmamağ a hazı rdı rlar[23]. Onlar sə də qə verə ndə, bunu tə miz ü rə klə etmirlə r.

Bunları izah etdikdə n sonra, Allah mü nafiqlə r kimi davranan hə r bir kə si qı nayı r və bə yan edir ki, mö minlə r belə ­lə rində n fə rqlə nmə li, Allaha bü tü n varlı ğ ı ilə ibadə t edə rə k, namazı hə və slə və ruh yü ksə kliyi ilə qı lmalı və yalnı z Ondan savab alacağ ı na ü mid bə slə yə rə k, sə də qə ni ü rə kdə n payla­malı dı r.

 

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ

Ya Peyğ ə mbə rim! Mü nafiqlə rin) nə malları, nə də oğ ul-uş ağ ı sə ni tə ə ccü blə ndirmə sin. Allah onlarla ancaq mü nafiqlə rə dü nyada ə zab vermə k, kafir olduqları halda, canları nı almaq istə r”.

Qoy mü nafiqlə rin var-dö vlə ti və ö vladları sə ni heyrə tə salması n – sə rvə t və uş aqlar onlara heç bir sevinc gə tirmə yə cə k. Onlardan heç bir fayda olmayacaq, ç ü nki mü nafiqlə r ö z Rə bbinin lü tfkarlı ğ ı nı qazanmaqdan daha ç ox, onlara can atı rlar, onlara gö rə Ona itaə tsizlik gö stə rirlə r. Buna gö rə də, uş aqları və sə rvə tlə ri bu dü nyada mü nafiqlə rin cə zalandı rı lmasna sə bə b olur. Onlar bu maddi nemə tlə rə bö yü k ə ziyyə tlə r bahası na nail olur və buna, daima narahatç ı lı q keç irmə klə və ağ ı r zə hmə tlə ö zlə rini ə ldə n salaraq, ç ox bö yü k qü vvə sə rf edirlə r. Ə gə r onları n maddi hə yatdan aldı qları zö vqü, sə rf etdiklə ri hə ddə n ziyadə cə hdlə rlə mü qayisə etsə k, onda bu zö vqü n ç ox cü zi bir ş ey olduğ u mə lum olacaq. Maddi nemə tlə r onları Allahı zikr etmə kdə n yayı ndı rı r və dü nya hə yatı nda onları n cə zalandı rı lması nı n sə bə binə ç evrilirlə r. Bunun ə n ağ ı r və tə hlü kə li nə ticə lə rində n biri onları qə lblə rinin dü nya malı na bağ lanması olur. Nə ticə də onlar artı q hə r hansı bir ş ey haqqı nda dü ş ü nmə yi yadı rğ ayı r və dü nya zö vqü onları n arzuları nı n hü duduna ç evrilir. Onları n ü rə klə rində Axirə t ü ç ü n yer qalmı r və onlar bu dü nyadan kafir kimi ayrı lı rlar. İ nsanı ə bə di bə dbə xtliyə və sonsuz matə mə mə hkum edə n cə zadan da daha də hş ə tli cə za nə ola bilə r?!

 

ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ

 

Mü nafiqlə r) sizdə n olmaya-olmaya mü tlə q sizdə n olduqları barə də Allaha and iç ə rlə r. Lakin onlar (ə slində sizin onları ö ldü rmə nizdə n ehtiyat edə n, buna gö rə də zahirə n ö zlə rini mü sə lman kimi gö stə rə n) qorxaq bir zü mrə dir”.

Gə r onlar bir sı ğ ı nacaq və ya (gizlə nmə k ü ç ü n) mağ ara, yaxud girmə yə bir deş ik (yer) tapsaydı lar, tə lə sik ora ü z tutardı lar”.

 

Mü nafiqlə r Allaha and iç irlə r ki, onlar da sizlə rdə n biridirlə r, lakin taleyin dö nü klü yü nə gö rə belə davranı rlar. Ö z ə sil etiqadları nı etiraf etmə yə cə sarə tlə ri ç atmı r. Onlar qorxurlar ki, ə gə r onları n hə qiqi ə qidə lə ri və ə mə llə ri sizə mə lum olarsa, siz onlardan ü z dö ndə rə rsiniz və onda insanlar hə r tə rə fdə n onları n ü stü nə hü cum ç ə kmə yə baş layarlar.

Ruhə n mö hkə m olan ağ ı llı insanlar belə hə rə kə t etmirlə r. Onlar, ə mə llə ­rinin saleh olub-olması ndan ası lı olmayaraq, hə miş ə aç ı q hə rə kə t edirlə r. Lakin mü nafiqlə r – qorxaq və yalanç ı camaatdı r. Onlar o də rə cə də qorxaqdı rlar ki, ə gə r taleyin dö nü klü yü ndə n xilas ola bilə cə klə ri bir sı ğ ı nacaq tapmağ a nail olsaydı lar və gizlə nmə k ü ç ü n bir mağ ara və ya ə lç atmaz bir daldalanacaq tapsaydı lar, onda onlar hö kmə n oraya girmə yə tə lə sə rdilə r. Hə qiqə tə n, onlar mə tanə tlilik və qə tiyyə t gö stə rmə yə kö mə k edə n keyfiyyə tlə rdə n mə hrumdurlar.

 

ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ

 

Onlardan (mü nafiqlə rdə n) sə də qə lə r (onları n bö ­lü n­mə si) barə sində sə nə eyib tutanlar da var. Ə gə r (sə də qə də n) onlara bir ş ey verilsə, razı qalar, verilmə sə, də rhal qə zə blə ­nə rlə r”.

 

Ey Muhə mmə d! Mü nafiqlə r arası nda elə lə ri var ki, sə ni sə də qə lə ri bö lmə yinə gö rə qı nayı rlar. Lakin onlar sə ni ağ ı llı də lillə rə ə saslanan tə miz niyyə tlə gü nahlandı rmı rlar. Onlar yalnı z sə nin onlara daha ç ox dü nya nemə tlə ri bə xş etmə yini istə yirlə r. Ə gə r sə n onlara bolluca pay versə n, sə ndə n razı qalarlar, amma onlara bir ş ey ç atmasa, qə zə blə nə cə k və inciyə cə klə r. Axı qullara sı rf maddi mü lahizə lə rə və mə nfə ə t mə qsə di gü dmə yə ə saslanaraq sevinmə k və hiddə tlə nmə k yaraş mı r. Ə ksinə, insan hə miş ə ö z Rə bbinin lü tfkarlı ğ ı nı qazanmağ a doğ ru hə rə kə t etmə lidir. Mə hz buna gö rə, Muhə mmə d Peyğ ə mbə r (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) demiş dir: “Sizin hə r birinizin arzusu mə nim gə tirdiklə rimə uyğ un gə lmə yə nə qı dı r, o, iman gə tirmiş sayı lmaz”.

ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ

(9.59) “Kaş mü nafiqlə r Allahı n və Peyğ ə mbə rinin onlara verdiklə rində n razı qalı b: “Allah bizə kifayə tdir. Allah bizə Ö z nemə tində n bə xş edə cə k, Peyğ ə mbə ri də (sə də qə də n). Biz, hə qiqə tə n, Allaha ü rə kdə n bağ lananları q! ” – deyə ydilə r! ”

 

Onlar, Allahı n və Onun Elç isinin (ona Allahı n salavatı və salamı olsun!) onlara bə xş etdiklə ri hə r hansı nemə tin miqdarı ndan ası lı olmayaraq razı qalmalı ydı lar. Onlar sadə cə demə liydilə r: “Allah bizə bə sdir! Biz bizə bağ ı ş lanı landan mə mnunuq və Onun mə rhə mə tinə və xeyirxahlı ğ ı na ü mid bə slə yirik. Bizə xeyir nazil etmə si və bizi ş ə rdə n qoruması ü ç ü n Ona dua edirik”.

 

ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ

(9.60) “Sə də qə lə r (zə katlar) Allah tə rə fində n mü ə yyə n edilmiş bir fə rz (vacib ə mə l) olaraq ancaq yoxsullara, (ehtiyacı olan, lakin utandı ğ ı ndan ə l aç ı b dilə nmə yə n) minskinlə rə, zə katı yı ğ ı b paylayanlara, ü rə klə ri (mü sə lmanlı ğ a) isiniş ib bağ lan­maqda olanlara (iman gə tirib hə lə kamil mö min olmayanlara), azad edilə cə k kö lə lə rə (və ya boynuna kə ffarə dü ş ü b verə bilmə yə nlə rə), hə mç ı nin (borcu ö də mə yə imkanı olmayan) borclulara, Allah yolunda cihad edə nlə rə və yolç ulara (pulu qurtardı ğ ı ü ç ü n yolda qalan, və tə ninə qayı da bilmə yə n mü safirlə rə) mə xsusdur. Allah (hə r ş eyi) bilə ndir, hikmə t sahibidir! ”

 

Fö vqə luca Allah mü sə lmanlardan yı ğ ı lan vacib sə də qə lə rin necə bö lü nmə sini bildirir. Sö hbə t tə kcə zə katı n bö lü nmə si haqqı nda gedir, ç ü nki kö nü llü ianə lə ri istə nilə n insanlara heç bir mə hdudiyyə t qoyulmadan paylamaq olar. Vacib ianə lə rə gə ldikdə isə, onları sə kkiz də rə cə yə bö lmə k olar.


Ïîäåëèòüñÿ ñ äðóçüÿìè:

mylektsii.su - Ìîè Ëåêöèè - 2015-2024 ãîä. (0.015 ñåê.)Âñå ìàòåðèàëû ïðåäñòàâëåííûå íà ñàéòå èñêëþ÷èòåëüíî ñ öåëüþ îçíàêîìëåíèÿ ÷èòàòåëÿìè è íå ïðåñëåäóþò êîììåð÷åñêèõ öåëåé èëè íàðóøåíèå àâòîðñêèõ ïðàâ Ïîæàëîâàòüñÿ íà ìàòåðèàë