Onların ardınca yer üzünün varisləri sizi təyin etdik ki, görək özünüzü necə aparacaqsınız”. 15 страница

Allah, siz ö ldü kdə n sonra hamı nı zı və d edilmiş bə lli bir gü ndə Mə hş ə r ayağ ı nda toplayacaq. Budur Rə bbin mü tlə q baş verə cə yini bildirdiyi haqq və di! Axı O, mə xluqları nə inki ilk də fə yarda bilir, onları hə m də tə krar yaratmağ a da qadirdir. Ə gə r insan Allahı n heç də n adamı yaratdı ğ ı nı qə bul edirsə, onda Onun onu ö ldü kdə n sonra tə krar yarada bilmə si imkanı nı inkar edirsə, onda o, sağ lam tə fə kkü rdə n mə hrumdur, ç ü nki bu halda insan bir hadisə nin mö vcudluğ unu etiraf edirsə, ona bə nzə r digə r bir hadisə ni inkar etmiş olur.

Allah dirildilmə nin gerç ə kliyinin lehinə olaraq bu inandı rı cı mə ntiqi də lili gə tirdikdə n sonra, Axirə t hə yatı nı n varlı ğ ı nı naslardan gö tü rü lə n sü butlarla tə sdiq edir. O, Allahı n iman gə tirilmə sini ə mr etdiklə rinə bü tü n varlı ğ ı ilə iman gə tirə n, vacib və kö nü llü saleh iş lə ri yerinə yetirə n mö minlə ri gö zlə yə n savablardan xə bə r verir. Bu savablar onları n ö z imanı və ə mə llə ri ilə layiq olduqları ə dalə tli savab olacaqdı r. Bu, Fö vqə luca Allahı n barə sində buyurduğ u savab olacaqdı r: “Etdiklə ri ə mə llə rin savabı olaraq (Allah də rgahı nda) onlar (mö minlə r) ü ç ü n gö z oxş ayan (onları sevindirə cə k) nə cü r nemə tlə r gizlə nib saxlandı ğ ı nı heç kə s bilmə z! ” (Sə cdə, 32/17).

Ö z Rə bbinə iman gə tirmə kdə n boyun qaç ı ran və Onun elç ilə rini inkar edə n allahsı zlara gə ldikdə isə, onlar ü ç ü n kafirliyə etiqad etmə klə və zalı mlı q tö rə tmə klə layiq olduqları – ü zlə ri yandı ran və bağ ı rsaqları parç a-parç a edə n qaynar su və digə r dö zü lmə z ə zabverici cə zalar hazı r­lanmı ş dı r. Allah onlarla ə dalə tsizcə sinə davranmı r – onlar ö zlə ri ö zlə rinə qarş ı zalı m olmuş dular.

ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ

(10.5) “Gü nə ş i iş ı qlı (parlaq), ayı nurlu edə n, illə rin sayı nı və hesabı bilə siniz deyə, ay ü ç ü n mə nzillə r mü ə yyə n edə n mə hz Odur. Allah bunları ancaq haqq olaraq yaratdı. O, ayə lə rini anlayı b bilə n bir tayfa ü ç ü n belə mü fə ssə l izah edə r! ”

Gecə ilə gü ndü zü n bir-birinin ardı nca gə lmə sində, Allahı n gö ylə rdə və yerdə yaratdı qları nda Allahdan qorxan bir tayfa ü ç ü n (Onun birliyini və qü drə tini sü but edə n) də lillə r vardı r”.

Fö vqə luca Allah Ö zü nü n hö kmranlı ğ a və sitayiş edilmə sinə olan haqqı nı bə yan etdikdə n sonra, Onun hü quqları nı və Onun kamil adları nı, nö qsansı z sifə tlə rini tə sdiq edə n mə ntiqi də lillə ri və bü tü n dü nyaya yayı lmı ş mö cü zə lə rini sadalayı r. Gü nə ş və ay, gö ylə r və yer, habelə onları n arası nda yerlə ş ə n mü xtə lif varlı qlar bilik sahiblə ri və tə qvalı lar ü ç ü n aydı n də lillə rdir. Bilik insana imkan verir ki, bu mö cü zə lə rin nə yə ş ə hadə t etdiyini baş a dü ş sü nlə r və onları asanlı qla araş dı ra bilsinlə r, tə qvalı lı q isə insanı n qə lbində yaxş ı lı ğ a meyl və ş ə r qarş ı sı nda qorxu oyadı r və bunlar – biliyin və mö hkə m ə qidə nin inandı rı cı də lillə rinin mə hsuludur.

Bü tü n deyilə nlə rdə n aydı n olur ki, Kainatı n ö zü nü n bu tə rzdə yaradı lması ona də lalə t edir ki, Fö vqə luca Allah hü dudsuz qü drə tə malikdir və Hə rş eyibilə n və canlı Hö kmdardı r. Kainatı n kamilliyi, tarazlı ğ ı və gö zə lliyi Onun Mü tlə q İ drakı nı, Hə r ­ş eyi ə hatə edə n Elmini və Mahir Yaratma İ stedadı nı tə sdiq edir. Kainatda hə yatı n onlarsı z mü mkü n olmadı ğ ı gü nə ş parlaqlı ğ ı, ay iş ı ğ ı və digə r faydalı tə zahü rlə r Fö vqə luca Allahı n mə rhə mə tini, xeyirxahlı ğ ı nı və habelə Onun Ö z mə xluqları na bə slə diyi qayğ ı ­keş liyini sü buta yetirir. Yaradı lmı ş ları n bə zilə rinin digə rlə rində n fə rqlə nmə sinin ö zə lliklə ri də Allahı n danı ş ı qsı z icra olunan istə k və iradə yə malik olması nı tə sdiq edir. Bü tü n bu sadalananlar birlikdə Allahı n ibadə tə, mə hə bbə tə, hə mdə layiq və ə zə mə tə, ş an-ş ö hrə tə və digə r ali sifə tlə rə malik Tə k Rə bb olması nı n də lilidir. Yalnı z O, sevilmə yə, Ondan qorxmağ a, insanları n, ö zlə rinin Allahdan ası lı olan və hə r bir tə ş ə bbü slə rində Ona ehtiyacı olan mə xluqları na deyil, mə hz Ona sə mimiyyə tlə dua etmə sinə layiq Olandı r.

Bu Quran ayə lə ri insanları Allahı n yaratdı ğ ı varlı qlar ü zə rində dü ş ü n­mə yə, ə trafda baş verə nlə ri diqqə tlə mü ş ahidə etmə yə və bunlardan faydalı nə ticə lə r ç ı xarmağ a də və t edir. Bunun sayə sində insan ö z dü nyagö rü ş ü nü geniş lə ndirə, imanı nı mö hkə mlə də, tə fə kkü rü nü gü clə ndirə və ö z bacarı qları nı artı ra bilə r. Ə gə r insan ə trafı nda gedə n proseslə rə biganə yanaş arsa, onda o, Allahı n hö kmlə rinə laqeyd qalar və ö z imanı nı sabitlə ş dirmə kdə n və ağ lı nı artı rmaqdan mə hrum olar.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ

(10.7) “Bizimlə qarş ı laş acaqları na (Qiyamə t gü nü dirilib hü zu­rumuzda dura­caqları na, cə zamı za yetiş ə cə klə rinə) ü mid etmə yə n­lə rin, (Axirə tdə n vaz keç ə ­rə k) dü n­yanı bə yə nib ona bel bağ layanları n və ayə lə rimizdə n qafil olanları n –“

(10.8) “Mə hz onları n qazandı qları gü nahlara gö rə dü ş ə cə klə ri yer Cə hə nnə m­dir! ”

Fö vqə luca Allah ayə də bildirir ki, elə insanlar da var ki, onlar Allahla gö rü ş ­mə ­lə ­rini arzu etmirlə r, mə xluqları n ə n mü qə ddə s qayə si və ə n bö yü k istə yi mə hz bu olmalı dı r. Lakin belə insanlar bu qayə də n boyun qaç ı rı r və hə tta onu yalan sayı rlar. Onlar ö lü mdə n sonra olan hə yatı inkar edir, bu dü nya yaş ayı ş ı ilə qane olaraq, ona bö yü k ü midlə r bə slə yirlə r. Onları n ə mə llə ri və dü ş ü ncə lə ri yalnı z maddi lə zzə tlə r bağ lı dı r ki, onları n ə ldə edilmə si xatirinə iş lə yir və sə y gö stə rirlə r. Onlar ö z alç aq istə klə rini istə nilə n ü sullarla tə min etmə yə cə hd gö stə rir və bundan ö trü mü mkü n olan hə r ş eyi edirlə r. Onları n arzuları, niyyə tlə ri, fikirlə ri və ə mə llə ri tə kcə bu dü nya yö nə lmiş dir və sanki onlar yer ü zü ndə ə bə di yaş amaq ü ç ü n yaradı lmı ş lar, sanki bu alə m, mö minlə rin də sə adə ­tinə və zö vqü nə yetiş mə yə can atdı qları, ə bə di dü nyaya sə yahə t etmə k ü ç ü n yolç ulara azuqə toplamaq imkanı verə n və yaradı lmı ş ları n birinci və sonrakı nə sillə rinin dü ş ə cə yi mü və qqə ti sı ğ ı nacaq deyilmiş. Bununla yanaş ı onlar Quran ayə lə rində n faydalı nə ticə lə r ç ı xarmı r və Allahı n, bü tü n dü nyaya yayı lmı ş və onları n ö zlə rində olan mö cü zə lə rinə etinası zlı q gö stə rir və onlara qarş ı belə biganə lik ayə lə rin nazil edildiklə ri mə qsə dlə rə qarş ı saymamazlı qdı r. Elə buna gö rə də bu sifə tlə rə malik olan insanları n sı ğ ı nacağ ı yer gü nahkarları n son mə skə ni – odlu Cə hə nnə m olacaqdı r. Onlar bu mə skə ni bir daha heç vaxt tə rk etmə yə cə klə r, ç ü nki onları n qazandı qları ancaq kü fr, mü ş riklik və hə r cü r gü nahlar olmuş du.

ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ

Hə qiqə tə n, iman gə tirib yaxş ı iş lə r gö rə nlə ri Rə bbi, iman gə tirdik­lə rinə gö rə, hidayə tə qovuş durar. Nə im bağ ları nda onları n (ayaqları) altı ndan ç aylar axar”[53].

Gü nahkarları cə zalandı rmaq barə də xatı rlatdı qdan sonra, Fö vqə luca Allah itaə tkar mö minlə ri gö zlə yə n savablardan xə bə r verir. Onlar nə inki haqq dinə tə rə f dö ndü lə r, hə m də haqq dində n irə li gə lə n yaxş ı ə mə llə r etmiş dilə r. Onlar qə lbə n və ə zaları ilə xeyirxahlı qlar etmiş, onları Allah xatirinə sə mimiyyə tlə yerinə yetirmiş və Allahı n elç ilə rinin ö rnə yini ö zlə rinə nü munə gö tü rmü ş dü lə r. Mə hz iman, onlara Allah tə rə fində n ə n bö yü k savabı n – doğ ru yol bə lə dç i­sinin ə ta edilmə sinə sə bə b olmuş du. Allah onlara xeyir gə tirə bilə n vasitə lə ri ö yrə tmiş di və onları yaxş ı iş lə r gö rmə yə ruhlandı rmı ş dı ki, bunlar haqq yol Tə liminin mə hsulları idi və onları ayə lə r ü zə rində dü ş ü nmə yə alı ş dı rmı ş dı. Dü nya hə yatı nda Allah onları dü z yolla aparmı ş, Axirə tdə isə onları bitmə z-tü kə nmə z ç aylar axan Cə nnə tin Sə adə t bağ ları na aparan yola yö nə ldə cə kdir.

Fö vqə luca Allah Cə nnə t bağ ları nı “Sə adə t bağ ları ” adlan­dı rı r, ç ü nki onlarda ə n kamil və insanı n zö vqü nü oxş ayan lə zzə t verə n ş eylə r toplanmı ş dı r. Bu mə mnunluq vasitə lə ri, mö min insan Rə hmli Allahı n ü zü nə baxmaq, Onun valehedici nitqini dinlə mə k, Onun xeyirxahlı ğ ı na ş adlanmaq, Onun yaxı nlı ğ ı nda olmaqdan mə mnun qalmaq, sevimli insanlarla, ə ziz qardaş larla gö rü ş mə k, onlarla ü nsiyyə tdə n zö vq almaq, ş ə n sə slə r və hə zin mahnı eş itmə k, heyranedici mə nzə rə lə r gö rmə k imkanı ə ldə etdikdə, qə lbə hə dsiz sevinc verir və onu fə rə hlə ndirir. Bununla yanaş ı, mö minlə r lə zzə tli yemə klə rdə n, gö zə l dadlı və fü sunkar qoxulu iç kilə rdə n, lə tafə tli zö vcə lə rdə n və bir ç ox digə r fə rə hlə ndirici ş eylə rdə n cismani hə zz alı rlar ki, bunlar yer ü zü ndə yaş ayan insanlara mə lum deyil, onları n hə tta xə yalı ndan belə keç mə miş dir və onları heç tə svir etmə yə belə qabil deyillə r.

ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ

Onları n oradakı (mö minlə rin Cə nnə tdə ki) duası: “Allahı m! Sə n pak və mü qə ddə ssə n! ” və orada salamlaş ması: “Salam! ” və duası nı n sonu: “Hə md olsun alə mlə rin Rə bbi Allaha! ” sö zlə ridir”[54].

Ə mə lisaleh insanlar Cə nnə tdə yalnı z Tə k Allaha ibadə t edə cə klə r. Onları n duası Allahı n nö qsansı z sifə tlə rinin tə riflə nmə si ilə baş layacaq və Allaha hə md etmə klə sona yetə cə kdir. Cə nnə t sakinlə ri və zifə lə rlə yü klə nmə sə lə r də, Allahı zikr edə cə k və bundan ə n bö yü k zö vq alacaqlar ki, bunu yemə klə rdə n alı nan lə zzə tlə mü qayisə etmə k olmaz. Allahı n xatı rlanması ə mə lisaleh insanlara rahatlı q və sevinc gə tirə cə k. Allahı xatı rlama onlar ü ç ü n ağ ı r və ç ə tin olmaya­caqdı r, ç ü nki Allahı zikr etmə k onlar ü ç ü n Cə nnə t havası ilə nə fə s almaq kimi asan olacaqdı r. Cə nnə t sakinlə ri bir-biri ilə gö rü ş dü kdə və ya bir-birilə rini yoluxmağ a gə ldikdə, onlar bir birilə rini “Salam” sö ylə mə klə qarş ı layacaqlar. Bu o demə kdir ki, onları n danı ş ı ğ ı nda boş, faydası z və gü naha yö nə lmiş sö zlə r-sö hbə tlə rə yer qalmayacaq.

Bu və hyin tə fsirində bildirilir ki, Cə nnə t sakinlə rinin meylində n Cə nnə t yemə klə rində n dadmaq keç dikdə, onlar sadə cə olaraq: “Sü bhə nallah! ” deyə n kimi, o saat onlara ü rə klə rində n keç irdiklə ri yemə k verilə cə kdir və onlar yedikdə n sonra: “Alə mlə rin Rə bbi Allaha hə md olsun! ” – deyə cə klə r.

ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ

(10.11) “Ə gə r Allah insanlara, xeyri tezliklə istə diklə ri kimi, ş ə ri də o teliklə versə ydi, ş ü bhə siz ki, ə cə llə ri ç oxdan tamam olmuş du. (Allah insanları n yaxş ı duaları nı tez qə bul etdiyi kimi, qə zə bli halda etdiklə ri bə d duaları da də rhal qə bul buyursaydı, onlar ç oxdan mə hv olub gedə rdilə r. Allah bə ndə lə rinə ə zab vermə kdə tə lə smə z, ö zlə rini islah edib pis ə mə llə rdə n ç ə kinmə k ü ç ü n mö hlə t verə r). Bizimlə qarş ı laş ­caqları na ü mid etmə yə nlə ri ö z azğ ı nlı qları iç ə risində ş aş qı n bir və ziyyə tdə qoyarı q! ”

Bu və hy Allahı n qulları na qarş ı bə slə diyi mə rhə mə ti və rə hmini tə sdiq edir, ç ü nki ə gə r O, insanlardan sə rt intiqam alsaydı və ö z ə mə llə ri ilə layiq olduqları halda, onlar yaxş ı ə mə llə rinə gö rə tezliklə mü kafatlandı rı ldı qları kimi, tezcə də cə zaya dü ç ar edilsə ydilə r, onda insanlar artı q ç oxdan mə hv edilmiş ­dilə r. Lakin Allah belə davranmı r. O, insanları n gü nahları nı unutmur, amma onlara mö hlə t verir və Onun qarş ı sı nda ö z və zifə lə rini yerinə yetirə rkə n yol verdiklə ri bir ç ox nö qsanları nı bağ ı ş layı r. Ə gə r O, insanları n ə dalə tsiz hə rə kə t­lə rinə gö rə onları o saat cə zalandı rsaydı, onda yer ü zü ndə bir nə fə r belə canlı mə xluq qalmazdı.

Bu və hy Allahı n qulunun qə zə blə nə n zaman ö z ö vladları nı, ö z zö vcə lə rini və ya ö z malı nı lə nə ylə mə si halları na da aid edilir. Ə gə r belə bir insanı n lə nə ti qə bul olunsaydı, onda onun ö vladları mə hv olardı lar və bu insana ç ox bö yü k zə rbə olardı, lakin bu baş vermir, ç ü nki Fö vqə luca Allah sə birli və mü drikdir. O, yalnı z Axirə t hə yatı na iman gə tirmə yə nlə rdə n, Onunla gö rü ş ə hazı rlaş mayanlardan, insanı Onun cə zalandı rması ndan xilas edə n ə mə llə r iş lə mə yə nlə rdə n Ö z kö mə yini ə sirgə yir. Belə adamlar halalı n sə rhə dini aş ı r və ö z yalanı nı n zü lmə tində veyillə nirlə r. Onlar ç aş qı nlı q iç ində olurlar, ç ü nki dü z yolu tapmağ ı və inandı rı cı də lillə rə istinad etmə yi bacarmı rlar. Ö zbaş ı nalı q etdiklə rinə və Allahı n ayə lə rinə iman gə tirmə diklə rinə gö rə cə za belə dir!

ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ

Nsana bir sı xı ntı (xə stə lik, yoxsulluq, bə la) ü z verə n zaman uzananda da, oturanda da, ayaq ü stə duranda da Bizə dua edə r. Lakin onu sı xı ntı dan qurtardı qda ondan ö trü (ə vvə lcə) Bizə heç dua etmə miş kimi ç ı xı b gedə r. (Allaha ş ü kü r etmə yi də unudub yaramaz iş lə rində davam edə r). Hə ddi aş anlara etdiklə ri ə mə llə r belə cə yaxş ı gö stə rildi”.

Fö vqə luca Allah, xə stə liyə dü ç ar olan və ya baş qa bir də rdə mü btə la olan və Ona ciddi-cə hdlə dua etmə yə baş layan bir insanı n tə biə tində n xə bə r verir. Hə min adam belə hallarda hə r hansı və ziyyə tində n ası lı olmayaraq: ayaq ü stə, oturmuş və ya uzandı ğ ı halda olsa da, Ona dua ilə mü raciə t edir. O, inadcı llı qla nail olmaq istə yir ki, Allah onu bu xoş agə lmə z və ziyyə tdə n xilas etsin. Lakin O, onu bə ladan qurtaran kimi, o, tam etinası zlı qla ç evrilib gedir, sanki bə dbə xtlik ona ü z vermə miş di, sanki Allah onu acı nacaqlı və ziyyə tdə n ç ı xarmamı ş dı. Mə gə r bundan bö yü k zalı mlı q olarmı?!! İ nsan Allahdan onun xahiş ini tə min etmə yə yalvarı r, istə diyinə nail olduqda isə, Onun qarş ı sı nda ö z və zifə lə rinə diqqə t yetirmir, Allahı n qarş ı sı nda heç bir ö hdə liyi yoxdur. Bu – ş eytanı n azdı rması n­dan baş qa bir ş ey deyildir, ç ü nki o, insanları n qarş ı sı nda onları n, ağ ı l və tə h­tə lş ü urunun qı nadı ğ ı yaramaz ə mə llə rini bə zə kli gö stə rir. Amma o (ş eytan), yalnı z halalı n hə dlə rini aş anları yoldan ç ı xarmağ a nail ola bilir.

ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ

Sizdə n ə vvə lki nə sillə ri də zü lm etdiklə rinə və elç ilə ri onlara aç ı q-aş kar də lillə r gə tir­diklə ri hal­da onlara inan­ma­­dı qları na gö rə mə hv etdik. Biz gü ­nahkar adam­ları belə cə za­landı rı rı q”.

Fö vqə luca Allah bu ayə də bildirir ki, Onun elç ilə ri onlara aç ı q-aş kar də lillə rlə gə ldikdə n sonra, zalı mlı ğ a və kü frə batmı ş qə dim xalqları iman gə tirmə diklə ­rinə gö rə, O mə hv etmiş dir. Ç ü nki onlar haqqı də rk etsə lə r də, ona itaə t etmə kdə n və haqq dinə gə lmə kdə n boyun qaç ı rdı lar. Belə olduqda, Allah onları cə zalandı rdı və Onun qoyduğ u hə dlə ri pozmağ a cə sarə t etmiş cinayə tkarları bu cə zadan qurtarmaq mü mkü n deyildi. Bü tü n ü mmə tlə rə və xalqlara O, belə yanaş ı r.

ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ

Onları n ardı nca yer ü zü nü n varislə ri sizi tə yin etdik ki, gö rə k ö zü nü zü necə aparacaqsı nı z”.

Ey insanla! Biz sizi qə dim insanları n varislə ri etdik ki, baxı b ö zü nü zü necə aparacağ ı nı zı, atacağ ı nı z addı mları və tö rə də cə yiniz ə mə llə rinizi gö rə k. Ə gə r siz sizdə n ə vvə lkilə r haqqı nda hekayə tlə rdə n faydalı nə ticə lə r ç ı xara bilsə niz, Allahı n ayə lə ri ardı yca getsə niz və Onun elç ilə rinə iman gə tirsə niz, onda hə m bu dü nyada yaş adı ğ ı nı z zaman və hə m də ö ldü kdə n sonra xilasa nail olarsı nı z. Lakin ə gə r siz sizə qə də r yaş amı ş zalı mları n davrandı ğ ı kimi rə ftar etsə niz, onda sizə də sizdə n ə vvə lkilə rin baş ı na gə lə nlə r dü ç ar olacaqdı r. Ə gə r sizi cə zalandı rı la bilə cə yiniz barə də xə bə rdar edilə rsinizsə, onda ö zü nü zdə n baş qa heç kim cinayə tlə rinizə gö rə mə suliyyə t daş ı mayacaqdı r.

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ

Aç ı q-aydı n ayə lə rimiz on­lara oxun­duğ u zaman Bizimlə qar­ş ı laş acaqları na ü mid etmə ­yə nlə r deyə rlə r: “Bizə bun­dan baş qa bir Quran gə tir və ya onu də ­yiş dir! ” De: “Mə n onu ö z istə yimlə də ­yiş ­dirə bilmə ­rə m. Mə n yalnı z mə nə və hy olu­nana tabe oluram. Ə gə r Rə bbimə asi olsam, bö yü k gü ­nü n ə zabı ndan qorxa­ram”.

Fö vqə luca Allah Muhə mmə d Peyğ ə mbə rə (s.ə.s.) iman gə tirmə kdə n boyun qaç ı ran allahsı zları n inadkarlı ğ ı ndan xə bə r verir. Onlara aydı n izah edilə n Quran ayə lə ri oxunduqda onlar ayə lə rdə n ü z ç evirə rə k kobud və zalı m bə yə natlar verirlə r. Onlar belə deyirlə r: “Ey Muhə mmə d! Bizə baş qa bir Quran gə tir və ya Quran ayə lə rini baş qaları ilə ə və z et”. Allah onları rü svay etsin! Onlardan baş qa kim Ona qarş ı belə kobudcası na ç ı xmağ a cə sarə t gö stə rmiş və Onun və hylə rini bu tə rzdə inkar etmə klə misilsiz zalı mlı q tö rə tmiş dir?!!

Onlar buna cü rə t etdilə r və belə olduqda, Allah da Ö z Bö yü k Elç isinə (s.ə.s.) ə mr edir ki, desin: “Mə nə Quran və hylə rini ö z xoş umla də yiş dirmə k yaramaz. Mə n adi bir elç iyə m və heç bir hakimiyyə tə malik deyilə m. Mə n ancaq və hylə rlə mə nə nazil edilə ni yerinə yetirirə m və bundan baş qa heç nə arzulamı ram. Mə n – mə nə buyurulmuş ə mrlə ri yalnı z icra edə n bir qulam. Mə n Rə bbimin sö zü ndə n ç ı xmağ a qorxuram, ç ü nki ə ks halda mə ni ə zabverici cə za gö zlə yə r”.