Onların ardınca yer üzünün varisləri sizi təyin etdik ki, görək özünüzü necə aparacaqsınız”. 17 страница

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ

(10.26) “Yaxş ı iş lə r gö rə nlə ri Cə nnə t və daha artı q savab (Allahı n ü zü nü gö rmə k) gö zlə yir. Onları n ü zü nə nə bir toz (lə kə), nə də bir zillə t qonar. Onlar cə nnə tlikdirlə r və orada ə bə di qalacaqlar! ”

Bu mö minlə r ö z imkanları daxilində Yaradana sə mimi qə lblə ibadə t edə rə k, ö zlə rinin Fö vqə luca Allahı n mü ş ahidə si altı nda olduqları nı hiss edirlə r. Bununla yanaş ı onlar hə m sö zlə ri və hə m də ə mə llə ri ilə Allahı n qulları na gü clə ri ç atan maddi və fiziki yardı m gö stə rə rə k, onları xeyirxah iş lə r gö rmə yə ç ağ ı raraq və qı nanı lan hə rə kə tlə rə yol vermə kdə n ç ə kindirə rə k, nadan insanları ö yrə də rə k, haqdan ü z dö ndə rə nlə rə sə mimi mə slə hə tlə r verə rə k bir ç ox digə r yaxş ı ə mə llə r də hə yata keç irirlə r. Onlar ə n yaxş ı mü kafatlar olan fü sunkar Cə nnə t bağ ları na və buna ə lavə edilmə sinə layiqdirlə r. Ə lavə dedikdə, Allahı n Gö zə l Ü zü nü seyr etmə k, Onun ecazkar nitqini eş itmə k, Onun xeyirxahlı ğ ı na sevinmə k və Onunla yaxı nlı qdan zö vq almaq imkanı nə zə rdə tutulur. Bu isə o demə kdir ki, mö minlə r arzu etdiklə ri və xahiş edə bilə cə klə ri hə r ş eyə nail edilə cə klə r.

Fö vqə luca bildirir ki, onları n ü zü ndə nə qə m-qü ssə, nə toz-torpaq, nə də q hə qirlik olmayacaqdı r. Bu isə o demə kdir ki, onlar narahatç ı lı ğ ı n nə olduğ unu bilmə yə cə k, ç ü nki hə r hansı narahat­ç ı lı q hö kmə n insanı n ü zü ndə ə ksini tapı r və o, qə mli və mə yus gö rü nü r. Amma mö minlə rin ü zü ndə tə kcə sevinc və mə mnunluq gö rmə k olacaqdı r ki, o barə də Fö vqə luca belə buyurub: “Sə n (ey Peyğ ə mbə r!) onları n ü zlə rində cə nnə t sevinci gö rə cə ksə n! ” (Mutə ffifin, 83/24). Onlar Cə nnə t mə kanı nı n ə bə di sakinlə ridir. Onlar Cə nnə t bağ ları nı n tə rk etmə yə cə k, yox olmayacaq və də yiş ikliyə uğ ramayacaqlar.

ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ

(10.27) “Gü nah qazananlara gü nahları qə də r cə za verilə r. Onları zillə t basar (bü rü yə r). Onları Allahdan (Allahı n ə zabı n­dan) heç kə s qurtara bilmə z. Onları n ü zü, sanki gecə nin zü lmə t parç aları ilə ö rtü lmü ş dü r. Onlar cə hə nnə mlikdirlə r, ö zlə ri də orada ə bə di qalacaqlar! ”

Fö vqə luca Allah Cə nnə t sakinlə rini xatı rladı qdan sonra, dü nyada Allahı n qə zə bini doğ uran yaramaz kafirlikdə n və mü xtə lif gü nahlardan baş qa heç nə yə nail olmayan və Cə hə n­nə mdə ə zab ç ə kə n fasiqlə ri yada salı r. Onlardan alı nacaq intiqam – tö rə tdiklə ri bə d ə mə llə rin də yə rinə bə rabə r olacaq, ə mə llə ri ilə layiq olduqları qə də r narahatç ı lı qlara dü ç ar olacaqlar. Onları n ü rə yi zillə tə dü ş ə cə k və Allahı n cə zalandı racağ ı qarş ı sı nda vahimə yə qapı lacaqdı r ki, artı q bundan onları kimsə xilas edə bilmə yə cə k. Bu rə zillik onları n xarici gö rkə mində ö z ə ksini tapacaq və buna gö rə onları n ü zlə ri sanki gecə nin zü lmə t parç aları ilə ö rtü lmü ş olacaqdı r. Budur Cə hə nnə m Odunun bu mə kandan heç vaxt ayrı lmayacaqları sakinlə ri! Bu iki qrup insanlar arası ndakı fə rq necə də bö yü kdü r?!

Fö vqə luca buyurur: “O gü n neç ə -neç ə ü zlə r sevinib gü lə cə k, Ö z Rə bbinə baxacaqdı r! O gü n neç ə -neç ə ü zlə r tutulub qaralacaq, (sahiblə rinin) bel sü mü klə rinin (də hş ə tli bir ə zabla) qı rı lacağ ı nı anlayacaqdı r! ” (Qiyamə, 75/22-25);

“O gü n bir ç ox ü zlə r parlayacaq, Gü lə cə k, sevinə cə kdir. O gü n bir ç ox ü zlə rə isə toz-torpaq qonacaq, Onları zü lmə t (yaxud his) bü rü yə cə kdir. Onlar (pis ə mə llə rə uyan) kafirlə r, pozğ un­lardı r! ” (Ə bə sə, 80/38-42).

ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ

O gü n onları n hamı sı nı (haqq-hesab ç ə kmə k ü ç ü n bir yerə) yı ğ acaq, sonra mü ş riklə rə: “Siz də, Allaha qoş duğ unuz ş ə riklə riniz (bü tlə riniz) də yerinizdə durun! ” – deyə cə k və onları (bir-birində n, yaxud baş qaları ndan) ayı racağ ı q. Ş ə riklə ri (bü tlə r) dilə gə lib deyə cə klə r: “Siz bizə ibadə t etmirdiniz”.

(10.29) “Sizinlə bizə aramı zda tə kcə Allahı n ş ahid olması yetə r. Biz (eş itmə z, gö rmə z və duymaz olduğ umuz ü ç ü n) sizin bizə ibadə t etmə yinizdə n xə bə rsiz idik! ”

Bü tü n mə xluqları n Mə hş ə r ayağ ı na gə lə cə klə ri hə min Gü n Fö vqə luca Allah mü ş riklə ri, Onun ə və zinə, ibadə t etdiklə ri bü tlə ri ilə bir yerə toplayacaqdı r. Onlara ə mr edilə cə k ki, O, onları n arası nda Ö z hö kmü nü verə nə qə də r, ö z yerlə rində dursunlar. Sonra isə onları bir-birində n ayı racaqlar və onları n canları və ruhları arası nda nə hə ng mə safə lə r yaranacaqdı r. Belə olduqda, dü nyada yaş adı qları zaman ö zlə rinin uydurduqları “ilahlara” ə n sə mimi mə hə bbə t bə slə mə lə rinə baxmayaraq, (Qiyamə t gü nü) mü ş riklə rin və bü tlə rin arası nda, qarş ı sı alı nmaz dü ş mə nç ilik baş ­layacaqdı r. Lakin bu mə hə bbə t kin-kü durə tə və ə davə tə ç evrilə cə k, bü tlə r isə mü ş riklə ri rə dd edə cə klə r. Onlar deyə cə klə r: “Biz ş ahidlik edirik ki, Allahı n ş ə riklə ri yoxdur və heç kimi Ona bə rabə r tutmuruq. Onun sizinlə bizim aramı zda ş ahid olması bizə bə sdir. Biz heç vaxt bizə ibadə t etmə yi sizə ə mr etmə miş dik və sizi buna də və t etmə miş dik. Siz bizə deyil, sizi belə davranmağ a ç ağ ı ran lə nə tə gə lmiş ş eytana ibadə t edirdiniz”.

Elə buna gö rə də Fö vqə luca buyurmuş dur: “Ey Adə m ö vladı! Mə gə r Mə n sizdə n ə hd almadı mmı ki, Ş eytana ibadə t etmə yin, o sizin aç ı q-aş kar dü ş mə ninizdir” (Yasin, 36/60);

“O gü n (Qiyamə t gü nü Allah) onları (mü ş riklə ri, kafirlə ri) bir yerə yı ğ acaq, sonra da mə lə klə rə belə deyə cə k: “Bunlar sizə ­mi ibadə t edirdilə r? ” (Mə lə klə r:) “Sə n paksan, mü qə ddə ssə n. Bizin ixtiyar sahibimiz onlar deyil, Sə nsə n! Xeyr, onlar (bizə yox) cinlə rə (ş eytanlara) ibadə t edirdilə r. (Mü ş rik­lə rin, kafirlə rin) ə k­sə ­riyyə ti onlara (cinlə rə) iman gə tirmiş di”, - deyə cavab verə ­cə klə r” (Sə ba, 34/40-41).

Qiyamə t gü nü baş ladı qda alicə nab mə lə klə r, peyğ ə mbə rlə r və ə mə lisalehlə r mö minlə r onları ilahilə ş dirə n mü ş riklə rdə n ü z dö ndə rə ­cə klə r. Onlar bildirə cə klə r ki, heç vaxt insanları onlara ibadə t etmə yə ç ağ ı rmayı blar və bununla onlar hə qiqə ti deyə cə klə r. Belə olduqda mü ş rik­lə ri sö zlə tə svir edilmə si mü mkü n olmayan bö yü k bir mə yusluq bü rü ­yə cə k. Onlar ö z ə mə llə rinin miskinliyini və ş ə xsi keyfiyyə tlə rinin yaramazlı ğ ı nı də rk edə cə klə r. Onlara aydı n olacaq ki, onlar yalanç ı imiş lə r və Allahı n Ö zü nə bö hyan atı rmı ş lar. Onları n canyananlı qla icra etdiklə ri ibadə t faydası z olacaq, ibadə t etdiklə ri “ilahlar” isə onları tə rk edə cə klə r. Lakin artı q heç nə yi də yiş dirmə k mü mkü n olmayacaq.

ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ ﯗ ﯘ ﯙ

Orada hə r bir nə fə r keç ­miş də tö ­rə tdiklə rinin acı ­sı nı ç ə kə ­cə kdir. Onlar Allaha – ö z­lə rinin hə qiqi Hima­yə da­rı ­na qaytarı lacaq­ və uydur­duqları bü tlə r on­lardan uzaqlaş ı b qeyb olacaqlar”.

Hə min gü n hə r bir nə fə rin ə mə llə ri və qazandı qları diqqə tlə araş dı rı lı b ö yrə nilə cə k və sonra o, mü vafiq ə və z alacaqdı r. Ə gə r onun ə mə llə ri xeyirxah ə mə llə r olarsa, onda ona verilə cə k ə və z də xeyirli olacaq, amma ə mə llə ri ş ə rli olarsa, onda onlara gö rə virə lə cə k ə və z pis olacaq. Bü tü n insanlar Allaha, onları n ə sil Hö kmdarı na və Hamisinə qaytarı lacaqlar və onda mü ş riklə rə, onları n bü tlə rə ibadə tin doğ ru olması na inanmaları və onları n fayda verə cə yi və cə zadan qoruyacağ ı na ü mid bə slə mə lə ri kö mə k etmə yə cə kdir.

ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ

(10.31) “De: “Sizə gö ydə n və yer­­də n ruzi verə n kimdir? Qulaq­lara və gö zlə rə ha­kim olan kimdir? Ö lü də n diri ç ı xaran, diridə n də ö lü ç ı xaran kimdir? İ ş lə ri yoluna qoyan kimdir? ” Onlar de­yə cə k­lə r: “Allah! ” De: “Bə s belə olduğ u halda Allah­dan qorxmursunuz? ”

Ey Muhə mmə d! Mü ş riklə r Allaha ş ə rik qoş urlar, halbuki onları n belə rə ftar etmə sinə ə sas verə n heç bir də llilə ri yoxdur. Lakin onlar Allahı ö zlə rinin Yeganə Rə bbi olduğ unu etiraf edirlə r. Sə n bundan istifadə edə rə k, onları inandı r ki, Allah hə m də onları n Yeganə İ lahı dı r. Onlardan soruş: “İ nsanlara maddi nemə tlə ri gö ydə n nazil edə n və onları yerin tə kində n ç ı xardan kimdir? Kin insanlara ruzi ə ldə etmə yə kö mə k gö stə rir? Kim eş itmə və gö rmə qabiliyyə tini yaratmı ş və onlara hakimdir? İ nsanı n bu qabiliyyə ti ə n diqqə tə ş ə yan və xü susilə yada salı nması na layiqdir. Bunlar insana nə sib edilmiş digə r istedad və bacarı qları da ehtiva edir. Kim ö lü nü diriyə ç evirir, toxum və də nlə rdə n ağ aclar və baş qa bitkilə r yaradı r, imansı zı mö minə ç evirir, yumurtadan quş alı r? Kim dirini ö lü yə ç evirir, ağ aclarda toxum yaradı r, mö mini kafirə dö ndə rir, quş ları yumurtladı r? Kim ali və aş ağ ı dü nyaları n iş lə rini idarə edir? Kim bü tü n ilahi sə rə ncamları verir? ” Ə gə r sə n onlara bu sualları versə n, onlar mü tlə q deyə cə klə r ki, bunları hə ll edə n Allahdı r. Onlar etiraf edə cə klə r ki, heç kim sadalalanan ilahi ə mə llə ri yaratmaqda Allaha kö mə k etmir. Belə olduqda, onlar fakt qarş ı sı nda qoyaraq, de: “Elə isə, doğ rudanmı siz Allahdan qorxmursunuz və mə hz Ona ş ə rik qoş madan sə mimi ibadə t etmə yə cə ksiniz? Doğ rudanmı siz Allaha bə rabə r tutduğ unuz bü tlə rdə n ə l ç ə kmə yə cə ksiniz? ”

ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ ﰏ ﰐ

(10.32) “O sizin hə qiqi Rə bbiniz olan Allahdı r. Artı q haq­dan sonra, zə lalə tdə n baş qa nə qalı r?! Belə isə, (haqdan) necə dö ndə rilirsiniz? ”