Biz insanı görünüşü dəyişdirilmiş qara palçıqdan, taqqıltı səsi verən quru gildən yaratdıq”.

Fö vqə luca bu ayə də ulu ə cdadı mı z Adə mə gö stə rdiyi mə rhə mə ti və onun dü ş mə ni İ blislə baş vermiş ə hvalat haqqı nda xə bə r verir. Bununla Fö vqə luca bizi ş ə rdə n və ş eytanı n yoldan ç ı xaracağ ı ndan xə bə rdar edir. Allah insanı gildə n yaratmı ş dı r. Gil yoğ rulduqdan sonra qurumuş du. Ə gə r onu taqqı ldatsaydı lar, o, dulusç u palç ı ğ ı kimi sə s verə rdi. Ə vvə lcə isə o, rə ngi və qoxusu də yiş ib taqqanağ a dö nmü ş palç ı qdan ibarə timiş.

ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ

Cinlə ri isə daha ö ncə qı z­mar alovdan yarat­mı ­ş ­dı q”.

(15.28) “Bir zaman Rə bbin mə ­lə k­lə rə de­di: “Mə n baş qa ş ə klə dü ş ­mü ş qara pal­ç ı qdan, toxun­duqda saxsı kimi sə s ç ı xa­ran quru gildə n insan yarada­cağ am! ”

(15.29) “Mə n ona biç im verib Ö z ruhum­dan ü fü rdü yü m zaman siz ona sə cdə edin! ”

Allah bü tü n cinlə rin ə cdadı olan İ blisi qı zmar oddan yaratmı ş dı. Bu, Adə m xə lq edilə nə qə də r olmuş du. Allah Adə mi yaratmaq niyyə tinə gə ldikdə, mə lə klə rə xə bə r verir ki, O, ilkin gö rkə mi də yiş miş palç ı qdan ə ldə etdiyi taqqı ldayan quru gildə n insan yaradacaq. Sonra Allah onlara ə mr edir ki, o, ö z kamil siması na dü ş ü b nə fə s almağ a baş layan kimi Adə mə sə cdə etsinlə r.

ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ

Mə lə klə rin hamı sı ona sə cdə etdi­lə r”.

Yalnı z İ blisdə n baş qa. O, sə cdə edə nlə r arası nda ol­maqdan imtina etdi”.

(15.32) “ Allah dedi: “Ey İ blis! Nə ü ç ü n sə n sə cdə edə nlə r ara­sı nda deyilsə n? ”

(15.33) “ İ blis dedi: “Sə nin, baş qa ş ə klə dü ş ­­mü ş qara palç ı qdan, to­xunduqda sax­sı kimi sə s ç ı ­xaran quru gildə n yarat­dı ­ğ ı n insana sə cdə etmə k mə nə ya­raş ­maz! ”

Allah dedi: “Oradan ç ı x! Artı q sə n qo­vuldun”.

Haqq-hesab gü nü nə qə ­də r sə nə lə nə t olacaqdı r”.

Fö vqə luca xə bə r verir ki, mə lə klə rin hamı sı Adə mə (ə) sə cdə etdilə r. Onlardan heç biri Onun iradə sinə mü qavimə t gö stə rmə di və bə ş ə riyyə tin ulu babası na ö z ehtiramları nı bildirdilə r. Tə kcə İ blis Adə mə (ə) sə cdə etmə kdə n boyun qaç ı rdı ki, bu onun insanlara qarş ı dü ş mə nç iliyinin ilk tə zahü rü idi. O, Allaha itaə t etmə kdə n tə kə bbü rlə imtina etdi, Adə mə (ə) və onun nə sillə rinə dü ş mə nç iliyini aç ı q ş ə kildə bildirdi, insanı n mə nş ə yi haqqı nda nifrə tamiz rə y sö ylə di və qə rara gə ldi ki, o, insandan ü stü ndü r. Onun tə kə bbü rlü yü nü n və Allaha qarş ı nankorluğ unun cə zası olaraq Allah onu mə lə klə rin arası ndan qovdu və sü rgü n etdi. İ blis hə r nö v xeyirxahlı qlardan mə hrum edildi və Qiyamə t gü nü nə qə də r lə nə tə layiq gö rü ldü. Lə nə t adı altı nda alç aldı lma, qı nanma və Allahı n mə rhə mə tində n uzaqlaş dı rı lma nə zə rdə tutulur. Bu və buna bə nzə r ayə lə r ona də lalə t edir ki, İ blis hə miş ə lik kafir qalacaq və hə r cü r yaxş ı və gö zə l ş eylə rdə n mə hrum olacaq.

ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ

Blis dedi: “Ey Rə bbim! Onları n di­rildilə cə klə ri gü nə qə ­də r mə nə mö hlə t ver”.

Allah dedi: “Sə n mö hlə t verilə n­lə r­də nsə n”.