Ñòóäîïåäèÿ

Ãëàâíàÿ ñòðàíèöà Ñëó÷àéíàÿ ñòðàíèöà

ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ:

ÀâòîìîáèëèÀñòðîíîìèÿÁèîëîãèÿÃåîãðàôèÿÄîì è ñàäÄðóãèå ÿçûêèÄðóãîåÈíôîðìàòèêàÈñòîðèÿÊóëüòóðàËèòåðàòóðàËîãèêàÌàòåìàòèêàÌåäèöèíàÌåòàëëóðãèÿÌåõàíèêàÎáðàçîâàíèåÎõðàíà òðóäàÏåäàãîãèêàÏîëèòèêàÏðàâîÏñèõîëîãèÿÐåëèãèÿÐèòîðèêàÑîöèîëîãèÿÑïîðòÑòðîèòåëüñòâîÒåõíîëîãèÿÒóðèçìÔèçèêàÔèëîñîôèÿÔèíàíñûÕèìèÿ×åð÷åíèåÝêîëîãèÿÝêîíîìèêàÝëåêòðîíèêà






Böyük alov






Babillilə rin, hə mçinin onlardan da qabaq sumə rlilə rin neft, qı r və kibrit haqqı nda mə `lumatları vardı. Buna görə də babillilə r öz torpaqları nda ə n böyük alov ş ö`lə sini yaratmaq fikrində idilə r. Bunları n hamı sı İ brahimin (ə) cə zası na görə idi. O, onları n yalançı allahları nı dağ ı tmı ş dı. Onlar bir aydan çox ş ə hə rin çölündə odun topladı lar. Bir aydan artı q odunlara qı r artı rdı lar və onlara neft tökdülə r.

Odun bağ lamaları nı ş ə hə rin çölünə daş ı yan Babil camaatı nı n get-gə l mə nzə rə si çox adi idi.

Allahları n qarş ı sı nda tə `zim göstə rib, bütlə rə sə cdə edə n bütpə rə stlə r hamı sı odun toplantı sı nda iş tirak edirdilə r. Onlar bunun vasitə si ilə allahları nı n onlara xeyir və bə rə kə t ə ta etmə lə rini istə yirdilə r.

Hökmü icra etmə k günü çatdı. Nə mrudun mə `murları İ brahimin (ə) qolları nı bağ layı b, ş ə hə rdə n çı xardı lar. Babil ə halisi cavan İ brahimin (ə) barə sində olan hökmün icrası na tamaş a etmə k üçün ş ə hə rdə n çı xdı lar. Keş iş lə r gə lib, alovu yandı rdı lar. Alov tezliklə odunlarda ş ö`lə lə ndi. Çünki, neft və qı r tökmə klə odunlar islanmı ş dı lar. Alov odun dağ ı nda zə banə çə kdi. Alov ş ö`lə lə rinin hündürlüyü onlarla metr yuxarı çatı rdı. Babil ə halisi qaçı b, geri çə kildilə r. Onlar alovun onları yandı rması ndan qorxurdular.

İ brahim (ə) sakitcə alova tamaş a edirdi. Onun Allaha imanı var idi və Allahdan baş qa heç kə sdə n qorxmurdu. İ brahimin (ə) ə llə rini bağ lamı ş dı lar. Keş iş lə r belə güman edirdilə r ki, İ brahim (ə) o böyük alovu gördükdə üzr istə yə cə k, allahlara sə cdə edib, keş iş lə rdə n ə fv olunması nı istə yə cə kdir. Amma, cavan İ brahim (ə) arxayı n və rahat idi. O sükutla öz taleyini gözlə yirdi. Bu zaman onlar üçün böyük bir çə tinlik qarş ı ya çı xdı. Bu çə tinlik İ brahimi (ə) necə alova atmaq mə sə lə si idi. Çünki, heç kə s o böyük alova yaxı nlaş a bilmirdi. Onun istiliyi on metrlə rlə uzaqdan insanları yandı rı rdı.

Keş iş lə r toplaş ı b, problemi hə ll etmə k üçün çarə fikirlə ş irdilə r. Onları n birinin ürə yinə ş eytani bir fikir gə ldi. O dedi:

-Onu mancanağ a qoyarı q.

Keş iş yer üzə rində mancanaq planı nı çə kdi. Bu, ş eytani bir fikir idi. Mancanaq İ brahimi (ə) uzaqdan alovun içinə atacaqdı.

Fə hlə lə r bu yeni kə ş fi düzə ltmə yə baş ladı lar. Mancanaq hazı rlandı. Onlar İ brahimi (ə) gə tirib, mancanağ a qoydular. İ brahim (ə) tamamilə arxayı n və soyuqqanlı idi.

İ nsanlar cavan İ brahimə baxı b, onun dözümünə və mübarizliyinə heyrə t edirdilə r. Hə min hə ssas anlarda bir mə lə k İ brahimin (ə) yanı na enib, ona dedi:

-Bir ş eyə ehtiyacı n varmı?

İ brahim (ə) böyük Allahdan savayı heç bir ş ey barə də fikirlə ş mirdi və heç kə sdə n bir ş ey istə mirdi. Onun istə yi yalnı z böyük Allahdan idi. Ona görə də mə lə yə dedi:

-Mə nim Allahdan baş qa heçə kə sə ehtiyacı m yoxdur. Heç kimdə n bir ş ey istə mirə m.

Allah-tə ala İ brahimi (ə) imtahan etdi. Onun imanı nı və ixlası nı yoxladı. İ brahim (ə) mö`min və ixlaslı bir insan idi.

Mə `murlar mancanağ ı n ipini çə kdilə r. İ brahim (ə) bir anda göyə tullandı və çox ə zə mə tli bir alovun içinə düş dü.

Allah-tə ala alovun da yaradanı dı r. Allah alovu yaratmı ş dı r. Alova yandı rmaq qüvvə sini verə n Allahdı r. Elə hə min Allah da ondan yandı rmaq qüvvə sini almağ a qadirdir.

Allah-tə ala alova və hy etdi:

-Ey alov! İ brahim (ə) üçün sə rin və gülüstan ol!

Alov hə lə də ş ö`lə lə nirdi. Amma, özünün yandı rmaq qüdrə tini ə ldə n vermiş di.

Alov İ brahimə heç bir zə rə r yetirmə di. Yalnı z ə l-qolunu bağ ladı qları iplə ri yandı rdı.

Alovun İ brahimin (ə) düş düyü hissə si gözə l və güllü bir bağ a çevrilmiş di. Amma, hə r tə rə fdə n alov onu ə hatə etmiş di. Alov ş ö`lə lə nir və göyə zə banə çə kirdi. Amma, İ brahim (ə) üçün soyuq və gülüstan olmuş du.

Allah-tə ala İ brahimi (ə) yoxladı. İ brahimin (ə) iman də rə cə sini bilirdi. Ona görə də onu daha da ə zizlə di, xilas etdi və düş mə nlə rinə qalib etdi.

Nə mrud alovun sakitlə ş mə sini gözlə yirdi. O, İ brahimin (ə) taleyini görmə k və ona qə lə bə çaldı ğ ı üçün bayram etmə k istə yirdi. Alov çox böyük və ağ ı r idi. Bir neçə gün elə cə yanı b, ş ö`lə lə ndi. Amma, get-gedə zə iflə yib, söndü. Nə mrud İ brahimin (ə) baş ı na gə lə nlə ri görmə k üçün alova sarı getdi. O fikirlə ş irdi ki, görə sə n İ brahim (ə) külə çevrilmiş dirmi? Amma, o və bütün Babil ə halisi tə ə cüblə ndilə r. Hamı anladı ki, İ brahimin (ə) Allahı qüdrə tli və böyükdür. Ona görə də İ brahimdə n ə l çə kib, onun azad yaş ayı ş ı na mane olmadı lar.

KÖÇ

İ brahim (ə) illə rlə bu və ziyyə tdə yaş adı. O, imanlı xalası qı zı Sara ilə evlə ndi. Sara varlı, mülkü və heyvanları bir qı z idi. Onları n hamı sı nı hə yat yoldaş ı İ brahimə hə diyyə etdi.

İ brahim (ə) yerdə ə kinçilik iş i ilə mə ş ğ ul idi. Öz heyvanları nı otarı rdı. Onun tarlaları ürə yi istə yə n qə də r mə hsul verirdi. Heyvanları artı rdı. Allah onlara xeyir və bə rə kə t vermiş di. O, sə xavə tli, bağ ı ş layan, qonaqpə rvə r, kası b və yoxsulları sevə n bir insan idi. Belə liklə İ brahim (ə) öz tayfası arası nda yaş adı. Onları yeganə Allaha ibadə tə və bütpə rə stlikdə n çə kinmə yə də `və t edirdi. Keş iş lə r İ brahimdə n razı deyildilə r. Nə mrud öz taxt-tacı ndan ötrü qorxurdu. Ona görə də İ brahimi (ə) Babil torpaqları ndan çı xarmaq qə rarı na gə ldi.

Nə mrud fə rman verdi ki, İ brahimi (ə) Babil torpaqları ndan çı xarsı nlar və onun bütün mal-qaraları mə nimsə nilsin. O belə güman edirdi ki, bütün heyvanlar Babilin hakiminə mə xsusdur.

İ brahim (ə) onlara dedi:

-Ə gə r mə nim bütün mal-mülkümü almaq istə yirsinizsə onda bu torpaqlarda sə rf etdiyim ömrümü mə nə qaytarı n!

Ş ikayə t Babilin qazisinin yanı na getdi. Qazi ə mr etdi ki, İ brahim (ə) hə r ş eyini Babilin hakiminə vermə lidir. Ə və zində isə padş ah İ brahimin (ə) onları n torpağ ı nda sə rf etdiyi ömrü ona qaytarmalı dı r.

Ona görə də Nə mrud öz sözünü geri götürdü və İ brahimə mal qoyunları ilə birgə o torpaqdan köçmə k icazə sini verdi. İ brahim (ə) Babil torpaqları nı tə rk etdiyi zaman deyirdi: «Mə n öz Rə bbimə tə rə f gedirə m. O mə ni hidayə t edə cə kdir».

O baş qa bir mə mlə kə tə getdi: Onları yeganə Allaha ibadə tə və bütpə rə stlikdə n çə kinmə yə də `və t etmə k üçün. O, insanları sevirdi. Onları n xoş bə xt yaş aması nı istə yirdi. Ona görə də Babil torpaqları ndan çı xı b, Fə lə stinə sarı yollandı.


Ïîäåëèòüñÿ ñ äðóçüÿìè:

mylektsii.su - Ìîè Ëåêöèè - 2015-2024 ãîä. (0.008 ñåê.)Âñå ìàòåðèàëû ïðåäñòàâëåííûå íà ñàéòå èñêëþ÷èòåëüíî ñ öåëüþ îçíàêîìëåíèÿ ÷èòàòåëÿìè è íå ïðåñëåäóþò êîììåð÷åñêèõ öåëåé èëè íàðóøåíèå àâòîðñêèõ ïðàâ Ïîæàëîâàòüñÿ íà ìàòåðèàë