Ñòóäîïåäèÿ

Ãëàâíàÿ ñòðàíèöà Ñëó÷àéíàÿ ñòðàíèöà

ÊÀÒÅÃÎÐÈÈ:

ÀâòîìîáèëèÀñòðîíîìèÿÁèîëîãèÿÃåîãðàôèÿÄîì è ñàäÄðóãèå ÿçûêèÄðóãîåÈíôîðìàòèêàÈñòîðèÿÊóëüòóðàËèòåðàòóðàËîãèêàÌàòåìàòèêàÌåäèöèíàÌåòàëëóðãèÿÌåõàíèêàÎáðàçîâàíèåÎõðàíà òðóäàÏåäàãîãèêàÏîëèòèêàÏðàâîÏñèõîëîãèÿÐåëèãèÿÐèòîðèêàÑîöèîëîãèÿÑïîðòÑòðîèòåëüñòâîÒåõíîëîãèÿÒóðèçìÔèçèêàÔèëîñîôèÿÔèíàíñûÕèìèÿ×åð÷åíèåÝêîëîãèÿÝêîíîìèêàÝëåêòðîíèêà






XƏLİL






Allah-tə ala İ brahimi (ə) imanlı və hə qiqi bə ndə kimi gördükdə ona fə rman verdi ki, özünün müqə ddə s zatı ndan savayı heç kə sdə n qorxması n. Ona görə də Allah İ brahimi (ə) Xə lil və dost olaraq seçdi. Buna görə ona Xə lilur-Rə hman (Allahı n dostu) lə qə bi verildi.

İ brahim (ə) yüz iyirmi ildə n artı q ömür sürdü.

O, yaş lı bir qoca olmuş du. Daha Hicaza gedib, Allahı n evini ziyarə t etmə k və övladı İ smayı lı görmə k taqə ti yox idi. Ona görə də övladı İ smayı l atası Xə lilür-Rə hmanı görmə k üçün Fə lə stinə gə ldi.

Hə min zaman İ brahim (ə) xə stə lə ndi. Qocalı ğ ı n zə ifliyi onu taqə tdə n saldı. İ brahimin (ə) dünyadan köçmə zamanı çatdı. O, cihad, mübarizə və insanları Allaha doğ ru də `və t etmə k yolunda keçirdiyi uzun müddə tli ömürdə n sonra rahatlı q mə rhə lə sinə çatmı ş dı. Belə liklə İ brahim (ə) öz Xə lili, dostu və mə `buduna sarı sə fə r etdi.

O hə zrə t, övladları İ smayı l və İ shaqdan bə ş ə riyyə ti yeganə Allaha pə rə stiş ə də `və t iş lə rində yorulmamaqları barə də ə hd aldı. Sonra isə ruhu Mə lə kut alə minə doğ ru qanad çaldı. Allah-tə aladan istə yirik ki, mübariz insanları Fə lə stinin, Qüdsün və Mə scidül-Ə qsanı n azadlı ğ ı yolunda kömə k etsin və biz atamı z İ brahimin (ə) Ə lxə lil ş ə hə rində ki müqə ddə s qə brini ziyarə t edə k.

İ lahi, İ brahim (ə) və onun ailə sinə göndə rdiyin kimi, Mə hə mmə d və onun ailə sinə salavat və salam göndə r. Hə qiqə tə n, sə n tə riflə rə layiq və ucasan!

 

Sə ma daş ları

Hə zrə t Lutun ə hvalatı

İ brahim (ə) birgə nahar etmə k üçün bir qonaq gözlə yirdi. O çox qonaqpə rvə r insan idi. Hə miş ə qonaqları gülə rüzlə qarş ı layardı. Onlar üçün dadlı su, tə miz süd və lə zzə tli yemə k hazı rlayardı. Qonaqlar İ brahimi (ə) sə xavə tinə, onun xoş davranı ş ı na və olduqca gözə l ə xlaqı na görə çox sevirdilə r.

Bir gün üç gözə l və cavan qonaq İ brahimin (ə) evinə gə ldi. Hə zrə t onlara xoş gə ldin dedi. Onları n gə liş inə çox sevindi. Buna görə də tezliklə onlara qulluq etmə yə baş ladı. Onlar üçün bir buzov kə sdi. Onu kabab edib, qabaqları na qoydu. O zaman adə t belə idi: Ə gə r qonaq yemə kdə n imtina etsə ydi, demə li, ev sahibinin qonaqlı ğ ı nı rə dd edib, ona ziyan vurmaq fikrində dir. Amma, ə gə r yemə kdə n meyl etsə ydi, bu o demə k idi ki, duz-çörə yin hörmə tinə görə onlarla ev sahibi arası nda dostluq ə laqə si yaranacaqdı r.

İ brahim (ə) buzovun kabab olmuş ə tini qonaqları n qarş ı sı na qoydu. Amma, burda tə ə ccüblü bir hadisə baş verdi. Qonaqlar yemə kdə n imtina etdilə r. İ brahim (ə) onlardan qorxmağ a baş ladı. Öz-özünə dedi: Görə sə n doğ rudanmı mə nə pislik etmə k istə yirlə r?!

Qonaqlar özlə rini tə qdim etdilə r. Onlar İ brahimə dedilə r:

-Biz Allahı n mə lə klə riyik. Sə dum camaatı ndan intiqam almaq üçün ora göndə rilmiş ik.

İ brahim (ə) tə ə ssüf etdi və bə lkə haqq yoluna qayı dalar - deyə ə zabı ş ə hə r sakinlə rində n uzaqlaş dı rmağ a çalı ş dı. Ona görə də mə lə klə rə dedi:

-Lut Sə dum ş ə hə rində yaş ayı r. Onun taleyi necə olacaq?

Onlar dedilə r:

-Biz orada kimin yaş adı ğ ı nı yaxş ı bilirik.

İ brahimin (ə) nigarançı lı ğ ı nı də f etmə k üçün mə lə klə r ona saleh bir övlad nə sib olacağ ı ndan xə bə r verdilə r. İ brahim (ə) onlarla Lutun qövmü barə də danı ş maq istə di. Amma, mə lə klə r ona dedilə r:

-Ey İ brahim! Bu mə sə lə də n vaz keç. Çünki, Allahı n fə rmanı qə tidir.

İ brahim (ə) sakit oldu və mə lə klə r Sə dum ə halisində n intiqam almaq üçün o ş ə hə rə yollandı lar.

Onları n macə rası və Lutun ə hvalatı nə idi? Ə gə r bu kitabla bizimlə olsanı z, o macə ra ilə tanı ş olacaqsı nı z.

Bundan öncə Allahı n Xə lili (dostu) Hə zrə t İ brahimin (ə) ə hvalatı nı oxuduq. İ brahim (ə) Babil torpaqları nda yaş ayı rdı. O oranı n sakinlə rini yeganə Allaha ibadə t etmə yə və bütpə rə stlikdə n çə kinmə yə də ’və t etdi. Ə gə r xatı rlayı rsı nı zsa insanlar İ brahimin (ə) risalə tinə küfr etdilə r. Hə yat yoldaş ı Sara və xalası oğ lu Lutdan baş qa heç kə s iman gə tirmə di. İ brahim (ə) Babil torpaqları ndan köçmə k fikrinə düş dükdə qə rara gə ldi ki, Lut da onunla hicrə t etsin və belə liklə Lut öz torpaqları nı tə rk edib, köçdü. Karvan Sə dum torpaqları na çatdı qda İ brahim (ə) Luta dedi ki, o ş ə hə rdə qalı b insanları Allaha pə rə stiş etmə yə və bütpə rə stlikdə n çə kinmə yə də ’və t etsin. Bu minvalla Lutun Sə dum ş ə hə rində ki ə hvalatı baş landı.

Lut Babil torpaqları nda İ brahimə iman gə tirdi. O Hə zrə ti oda atmaq istə diklə ri vaxt Lut dedi:

-Mə n Allahı ma tə rə f mühacirə t edirə m. Ona görə də Hə zrə t İ brahimlə birgə Müqə ddə s Fə lə stin torpaqları na hicrə t etdi. Yolda İ brahim (ə) Luta fə rman verdi ki, Sə dum torpaqları nda sakin olub, o diyarı n camaatı nı Allahı n dininə və öz pak insani fitrə tlə rinə qayı tmağ a də ’və t etsin.

Sə dum İ ordaniyada Bə hrülmeyyitin sahillə rində yerlə ş ə n kiçik ş ə hə rlə rə deyilirdi. Lut orada yaş amağ a baş ladı. Evlə ndi və Alllah ona imanlı qı zlar ə ta etdi.

Sə dum camaatı

Sə dum camaatı nı n yaş ayı ş ı ə kinçilik yolu ilə keçirdi. Sə hə rdə n axş amadə k ə kin yerlə rində iş lə yir, sonra isə ş ə hə rdə ki evlə rinə qayı dı rdı lar.

Heç kə s bilmir ki, onları n ə xlaqları necə korlandı və pis iş lə rə ə l atı b, naxə lə f ə mə llə rlə mə ş ğ ul oldular. Onlar sə fə r edə nlə rin yolunu kə sib, malları nı qarə t edir və özlə rinə qarş ı ə xlaqa zidd iş lə r görürdülə r. Sə fə r edə nlə r Sə dum evlə rinə və onun fasiq camaatı na yaxı nlaş mağ a qorxurdular. Onlar hə min ş ə hə rdə onlara hörmə t qoyacaq, su və çörə k verə cə k, onlarla xoş rə ftar edə cə k bir ev, bir ailə tanı mı rdı lar. Yalnı z bir evdə n baş qa və o da Lutun evi idi.

Lut o azğ ı n və fasiq cə miyyə tdə yaş ayı rdı. Amma, elə bil ki, cə hə nnə mdə yaş ayı rdı. O görürdü ki, camaat üzdə niraq və çirkin iş lə rlə mə ş ğ uldurlar; elə murdar iş lə r görürdülə r ki, hə r bir hə yalı və ş ə xsiyyə tli insan bunları n adı nı çə kmə yə xə calə t çə kir. Onlar qumarbazlı q edirdilə r. Sə fə r edə nlə rin yolları nı kə sirdilə r. Bu iş lə r onları n adə t-ə nə nə lə rində n bir hissə si sayı lı rdı. Onları n hamı sı ş ə r və fasiq insanlar idilə r. Öz çirkin və bə yə nilmə z iş lə rində n xə calə t çə kmirdilə r.

Lut bütün bu pis iş lə rin sə bə bini bilirdi. Onlar öz pak insani tə biə tlə rində n və fitrə tlə rində n ayrı düş müş dülə r.

Böyük Allah insanı hə r növ çirkinlikdə n pak yaratdı. Onu tə miz xə lq etdi. Amma, insanı n özü özünü korlayı r. Niyə? Çünki, O, Ş eytanı n sözünə qulaq ası b, peyğ ə mbə rlə rdə n uzaqlaş ı r.

Lut öz qövmünə nə sihə t verib, onlara deyirdi:

-Öz insani fitrə tinizə, öz rə bbinizə və özünüzün pak və sağ lam uş aqlı q dövrünüzə qayı dı n. Niyə görə gözə l bir hə yata üz tutmursunuz? Nə üçün gözə l ailə hə yatı ndan uzaqlaş maq istə yirsiniz?

Onları n ailə ə laqə lə ri bir-birinə də ymiş di. Kiş ilə r öz vaxtları nı kiş ilə rlə, qadı nlar isə qadı nlarla keçirirdilə r. Sə fə r edə nlə r bu ölkə nin sakinlə rini sevmirdilə r. Çünki, onlar pis və və fası z insanlara çevrilmiş dilə r. Onlar heç kə sə hörmə t qoymur və ə xlaqa zidd iş lə r görürdülə r. Də fə lə rlə Lutu öz yerlə rində n çı xarmaq istə miş dilə r. Də fə lə rlə onun ə leyhinə hiylə li planlar hazı rlamı ş dı lar. Lut onları n arası nda qə rib kimi yaş ayı rdı. O, gözə l tə biə tli bir ş ə xsiyyə t idi. Amma, onlar çirkin və aludə insanlar idilə r. Lut qonaqpə rvə r idi və qə riblə rə hörmə t qoyurdu. Amma, onlar camaatı n yolunu kə sib, qə rib yolçularla pis və çirkin iş lə r görürdülə r. Lut yeganə Allaha ibadə t edirdi. Amma, Sə dum camaatı bütpə rə st idilə r. O, pak tə biə tli insan idi. Amma, onlar hamı sı fasiq və çirkin insanlar idilə r. Heç bir sə dumlu Lutu sevmirdi. Çünki, o, onları n etdiklə rini etmirdi. Çirkin iş lə rin qarş ı sı nda sakit durmurdu. Hə tta hə yat yoldaş ı da kafirlə rin tə rə fdarı idi. Sə dum xalqı nı n etdiyi pis və çirkin iş lə rə razı idi.

Onlar Allaha iman gə tirmə yib, bütlə rə ibadə t edirdilə r. Lut və onun qı zları isə Allaha iman gə tirmiş dilə r və Sə dum camaatı nı n pis iş lə rində n uzaq idilə r.

Fə sad və çirkin iş lə r günü-gündə n artdı qca, Lutun müsibə t və də rdlə ri də artı rdı. Donuz kimi və donuzdan da pis yaş ayan insanları n fikri Lutu incidirdi.

Bir gün qə rib bir insan kə ndə daxil oldu. O, hə min ş ə hə rin fasiq insanları nı tanı mı rdı.

Xoş bə xtlikdə n o gün Lut öz tarlası nda iş lə yirdi. Lut o qə rib kiş ini görüb, xoş gə ldin dedi. Hə zrə t o yan-bu yana baxı rdı. Çünki, kiminsə onu görə cə yində n qorxurdu. Qə rib kiş i onun qorxu və nigaranlı ğ ı nı n sə bə bini soruş du: Lut ona dedi:

-Bu mə ntə qə nin camaatı insanları n yolunu kə sib, malları nı qarə t edir və onlara qarş ı ə xlaqa zidd ə mə llə r edirlə r.

Qə rib kiş i qorxuya düş dü. Lut onu qaranlı q düş ə nə qə də r tarlada gizlə tdi. Günə ş qürub etdiyi zaman qonağ ı ilə birgə evə getdi. Lut yenidə n öz qonağ ı na xoş gə ldin dedi. O hə zrə t evin qapı sı nı möhkə m bağ ladı. Qorxurdu ki, yoldaş ı ş ə hə r camaatı nı mə sə lə də n xə bə rdar edə r.

Lut qonaq üçün yaxş ı yemə k hazı rladı və ş amı nı rahat yesin deyə, mehribanlı qla söhbə tə baş ladı. Qə rib kiş i arxayı n olub, iş tahla xörə yini yedi və bir saatdan sonra yatağ ı na uzanı b, yatdı.

Sə hə r hava iş ı qlanan zaman qonaq oyandı. Gördü ki, Lut oturub, onu gözlə yir. O kiş i ə llə rini yuyub, isti südlə sə hə r yemə yi yedi. O, gün çı xmazdan qabaq Sə dum torpaqları nı tə rk etmə liydi ki, fasiqlə r ona ziyan vura bilmə sinlə r.

Hə r halda Lut bütün qonaqları nı bu ş ə kildə qarş ı layar və sonra onlarla xudahafizlə ş ə rdi. Lutun fasiqlə r ş ə hə rində ki hə yatı belə idi. Amma, görə sə n onun yaş ayı ş ı belə cə davam etdimi? Yox. Kitabı n ə vvə lində qeyd etdiyimiz kimi belə davam etmə di.

Öncə İ brahim (ə) peyğ ə mbə rin yanı na gedə n qə ribə qonaqlar onun yanı na gə ldilə r. Onlar İ brahimə saleh oğ lu olacağ ı nı xə bə r vermiş dilə r: böyük mə qama sahib olan, pak və gözə l oğ ul. İ brahim (ə) o vaxt yaş laş mı ş qoca bir kiş i idi. Yoldaş ı Sara da artı q doğ maq qabiliyyə tini itirmiş qoca qarı idi. İ brahim (ə) sevindi. Sara isə bu xə bə rə tə ə ccüb etdi. Mə lə klə r dedilə r:

-Allahı n iş inə tə ə ccüb etmə yin.

Qə ribə qonaq libası geymiş mə lə klə r Sə dum ş ə hə rinə getmə k istə yə ndə İ brahim (ə) onlara dedi:

-Lut o ş ə hə rdə yaş ayı r.

İ brahim (ə) bu iş i ilə ə zabı Sə dum xalqı ndan uzaqlaş dı rmaq istə yirdi. Bə lkə tövbə edib, öz pak fitrə tlə rinə qayı dalar. Mə lə klə r İ brahimə dedilə r:

-Allahı n fə rmanı də yiş mə zdir.

Sonra onlar Sə dum torpaqları na yola düş dülə r. İ brahim (ə) Sə dum camaatı nı gözlə yə n taledə n nigaranlı q hissi keçirirdi.

Bə li, mə lə klə r Sə dum torpaqları na yola düş üb, qə rib qonaq paltarı nda ş ə hə rə girdilə r. Lutun evinin qapı sı nı döymə k istə yə ndə onları n gə liş ində n heç kim xə bə r tutmamı ş dı. Gecə çatmı ş dı. Lut qapı nı açdı. Üç gözə l cavan gördü.

Lut bildi ki, çı xı lmaz və ziyyə tdə qalmı ş dı r. Amma, nə etsin?! Onlardan üzr istə yib, qə bul etmə kdə n imtina etsə düzgün olarmı? Bu iş nə ə xlaqi və nə də dini bir iş olardı. İ nsanı n qə rib qonağ a qapı bağ laması ə xlaqdan uzaqdı r. Dini cə hə tdə n də o heç kə si özündə n qovmalı deyil. Bə lkə o acdı r, bə lkə susuzdur, bə lkə yolda qalmı ş bir yolçudur. Lut nə etsin?!

Hə zrə t qonaqları na xoş gə ldin dedi. Onları tez evinə daxil edib, qapı nı bağ ladı. Lutun hə yat yoldaş ı qonaqları gördü. İ çində ki fə sad və xə yanə ti ş ö’lə lə nmə yə baş ladı. İ stə di ki, ş ə hə r camaatı nı xə bə rdar etsin. Amma, qapı bağ lı idi.

Ş eytan ona və svə sə etdi ki, bir od qalası n. Ş ə hə r ə halisi onu görmə klə bilə cə klə r ki, Lutun qonağ ı gə lmiş dir. Qadı n evin damı na çı xı b, bir qə də r odun topladı və sonra alov yandı rdı. Alov və tüstü ş ö’lə lə ri göyə qalxı rdı...

Lut camaata dedi:

-Öz evlə rinizə qayı dı n. Öz ailə hə yatı nı za qayı dı n. Öz fitrə tinizə qayı dı n. Çünki, Allah sizə qə zə blə nə bilə r.

Sə dum ə halisi Lutun sözlə rinə gülürdülə r. Onları n biri qı ş qı rdı:

Qonaqları nı bizə tə slim et! Yoxsa evin qapı sı nı sı ndı rı b, onları zorla sə ndə n aları q. Lut o tə rə f-bu tə rə fə baxı rdı. Onun yanı nda heç kə s yox idi. Hə qiqə tə n o, yalqı z idi. Amma, yə qin ki, bunun da onlar üçün fə rqi yox idi. Onlar canavar kimi hə zrə tin evini mühasirə yə almı ş dı lar.

Ş ə hə r camaatı hə min ə lamə ti görmüş və ona görə də qaça-qaça Lutun evinə tə rə f gə lmiş dilə r. Onlar evin qapı sı nı n yanı na toplaş ı b, qapı nı möhkə m döyürdülə r. Çünki, bu iş ə adə t etmiş dilə r. Adə t etmiş dilə r ki, qonaqlara daş atsı nlar. Birinci hansı nı n daş ı də ysə ydi, onun idi.

Lut qapı nı n sə sini eş itdi. Bildi ki, camaat onun qonaqları na qarş ı pis və çirkin iş lə r görmə k üçün gə liblə r. O, nə edə cə yini bilmirdi. Qapı bir-birinin ardı nca dayanmadan döyülürdü. Onları n sə si ucalı rdı: Ə gə r qapı nı açmasanı z onu sı ndı racağ ı q.

Lut qapı nı açdı və tə kbaş ı na onları n yanı na getdi. Qapı nı arxadan bağ ladı. Onlara baxı rdı. Bütün vücudunu qə m-qüssə bürüdüyü halda dedi:

-Sizin aranı zda bir nə fə r ağ ı llı insan yoxdurmu?

Lut arzu edirdi ki, tə k qalması n. Arzu edirdi ki, kaş onun da övladı, qohum-qə bilə si olaydı və fasiqlə rin onun qonaqları na hücumunun qarş ı sı nı alaydı lar.

Lut Sə dum camaatı nı n üstünə qı ş qı rdı:

-Xə calə t çə kmirsiniz? Niyə özünüzdə n utanmı rsı nı z? Mə ni qonaqları mı n yanı nda rüsvaymı etmə k istə yirsiniz?

Bu hə yacanlı anlarda qapı açı ldı və onun qonaqları göründülə r. Qonaqlar Luta dedilə r:

-Qorxma, biz qonaq deyilik. Biz Allahı n elçilə riyik. Allah-tə ala bizə fə rman vermiş dir ki, bu ş ə hə ri viran edə k. Günə ş çı xmazdan ə vvə l bu ş ə hə r xarabalı ğ a çevrilə cə kdir. Amma, sə n tez bu ş ə hə rdə n çı x. Ailə ni də özünlə apar. Çox uzaq yerə get! Arxana baxmadan get!

Bu zaman qonaqlar öz barmaqları nı Sə dum camaatı na tə rə f uzatdı lar. Gözlə nilmə də n qə ribə bir iş ı q saçdı. Ş ə hə rin bütün kiş ilə ri kor olub, öz gözlə rini itirdilə r. Artı q heç nə görmürdülə r. Hə rc-mə rc düş dü. Gecə nin son saatları idi. Lut ə zab yetiş mə miş də n qabaq Sə dum torpaqları nı tə rk etmə li idi. Hə zrə t öz ailə sinə göstə riş verdi ki, gecə yarı sı qaranlı qda ş ə hə rdə n çı xmağ a hazı r olsunlar. O, çölə çı xmalı, ailə və heyvanları nı uzaq bir yerə aparmalı idi.

Sə dum camaatı arası nda çaxnaş ma düş dü. Lut və ailə si tez ş ə hə rdə n çı xdı lar. Lutun arvadı heyvanları n ardı nca hə rə kə t edir və tez-tez ş ə hə rə tə rə f dönürdü. O dayanı r və baxı rdı.

Lut tə pə lə rin və hündürlüklə rin o tə rə fində gizlə ndi. Yoldaş ı evin damı nda yandı rdı ğ ı alova baxı rdı. Alov söndü. Sükut hə r tə rə fi bürüdü. Lutun arvadı qayı tmaq istə yirdi. Sə hə rə isə çox vaxt qalmamı ş dı.

Birdə n çox qorxulu bir sə s eş idildi: göy gurultusuna bə nzə r, Amma, ondan daha möhkə m, yer tə rpə dici bir sə s. Digə r tə rə fdə n böyük bir vulkan fantan vurub, yanmı ş və alovlu daş ları göyə atdı. Sə dum ş ə hə rinin sə ması nı yandı rı cı alovlar bürüdü və o torpaqları örtdü. Qaranlı qdan sə ma daş ları enmə yə baş ladı. Hə qiqə tdə göydə n alov və daş yağ ı rdı.

Lutun yoldaş ı yerə yı xı laraq, duz topası na çevrildi. O, yoldaş ı Luta növbə növ də rd və iş gə ncə lə rlə ə zab-ə ziyyə t vermiş di. O, bütpə rə st və kafir idi. Yoldaş ı na xə yanə t etdiyinə, fasiq Sə dum camaatı ilə hə mkarlı ğ ı na görə xə yanə tinin mükafatı nı alı rdı.

Xarabalı qlar və İ brə t də rsİ

Sə hə r oldu. Günə ş çı xdı. Amma, Sə dum ş ə hə rində n heç bir ə sə r qalmamı ş dı. Ş ə hə r xarabalı ğ a, yanmı ş daş və duz topaları na çevrilmiş di. Hə r ş ey yanmı ş və külə dönmüş dü. Çünki, Sə dum camaatı yerdə fə sad və pisliklə rlə mə ş ğ ul olub, bütün gözə lliklə ri də xarabalı ğ a çevirmiş dilə r. Ailə ə laqə lə rini və öz pak fitrə tlə rini dağ ı tmı ş dı lar. Gözə l ə xlaqı buraxı b, donuz kimi yaş ayı rdı lar. Onları n hə yatı bütünlüklə çirkinlik və fə saddan ibarə t idi. Bu iş lə r onları n yerli adə t-ə nə nə lə rinə çevrilmiş dilə r. Ona görə də Allahı n qə zə bi onları tutdu, sə ma onlara alov və möhkə m daş lar yağ dı rdı. Sə dum ş ə hə rinin qalı qları yanmı ş daş və duzla dolu də hş ə tli bir yer olaraq indiyə qə də r də qalmaqdadı r.


Ïîäåëèòüñÿ ñ äðóçüÿìè:

mylektsii.su - Ìîè Ëåêöèè - 2015-2024 ãîä. (0.014 ñåê.)Âñå ìàòåðèàëû ïðåäñòàâëåííûå íà ñàéòå èñêëþ÷èòåëüíî ñ öåëüþ îçíàêîìëåíèÿ ÷èòàòåëÿìè è íå ïðåñëåäóþò êîììåð÷åñêèõ öåëåé èëè íàðóøåíèå àâòîðñêèõ ïðàâ Ïîæàëîâàòüñÿ íà ìàòåðèàë