Bir Örtük Altında Heyzli Qadınla Uzanmaq

ع َ ن ْ أ ُ م ّ ِ س َ ل َ م َ ة َ O ق َ ا ل َ ت ْ ، ب َ ي ْ ن َ ا أ َ ن َ ا م َ ع َ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ ِ r م ُ ض ْ ط َ ج ِ ع َ ة ً ف ِ ى خ َ م ِ ي ص َ ة ٍ إ ِ ذ ْ ح ِ ض ْ ت ُ ، ف َ ا ن ْ س َ ل َ ل ْ ت ُ ف َ أ َ خ َ ذ ْ ت ُ ث ِ ي َ ا ب َ ح ِ ي ض َ ت ِ ى ، ق َ ا ل َ: «أ َ ن ُ ف ِ س ْ ت ِ ؟». ق ُ ل ْ ت ُ ن َ ع َ م ْ. ف َ د َ ع َ ا ن ِ ى ف َ ا ض ْ ط َ ج َ ع ْ ت ُ م َ ع َ ه ُ ف ِ ى ا ل ْ خ َ م ِ ي ل َ ة ِ.

170. Ummu Sə lə mə O rə vayə t edir ki, mə n Peyğ ə mbə rlə r bə rabə r (ü zə rində naxı ş lar olan) bir ə baya bü rü nü b uzandı ğ ı m zaman gö zlə nilmə də n heyz oldum. Mə n yavaş ca qalxı b heyz paltarı mı gö tü rdü m. (Paltarı mı geyindikdə n sonra) Peyğ ə mbə r: “Olmaya heyz gö rdü n? ” deyə soruş du. Mə n: “Bə li! ” deyə cavab verdim. O, mə ni yanı na ç ağ ı rdı və mə n onunla birlikdə ə baya bü rü nü b yat­dı m. (Buxari 298, 323, Muslim 296, 444)

ح د ي ث أ ُ م ّ ِ س َ ل َ م َ ة َ O ، ق َ ا ل َ ت ْ: و َ ك ُ ن ْ ت ُ أ َ غ ْ ت َ س ِ ل ُ أ َ ن َ ا و َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ r م ِ ن ْ إ ِ ن َ ا ء ٍ و َ ا ح ِ د ٍ م ِ ن َ ا ل ْ ج َ ن َ ا ب َ ة ِ

171. Ummu Sə lə mə O rə vayə t edir ki, mə n Peyğ ə mbə rlə r bə rabə r cə nabə t halı nda bir qabdan qü sl edə rdik”. (Buxari 322, 5956, Muslim 488, 709, 761, 324/49)

ج و ا ز غ س ل ا ل ح ا ئ ض ر أ س ر و ج ه ا و ت ر ج ي ل ه

Heyzli Qadı nı n Ə rinin Baş ı nı Darayı b Yuması

ع َ ن ْ ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ O ز َ و ْ ج ِ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ ِ r ق َ ا ل َ ت ْ: و َ إ ِ ن ْ ك َ ا ن َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ r ل َ ي ُ د ْ خ ِ ل ُ ع َ ل َ ى ّ َ ر َ أ ْ س َ ه ُ و َ ه ُ و َ ف ِ ى ا ل ْ م َ س ْ ج ِ د ِ ف َ أ ُ ر َ ج ّ ِ ل ُ ه ُ ، و َ ك َ ا ن َ ل ا َ ي َ د ْ خ ُ ل ُ ا ل ْ ب َ ي ْ ت َ إ ِ ل ا ّ َ ل ِ ح َ ا ج َ ة ٍ ، إ ِ ذ َ ا ك َ ا ن َ م ُ ع ْ ت َ ك ِ ف ً ا.

172. Peyğ ə mbə rin r zö vcə si Aiş ə O demiş dir: “Peyğ ə mbə r r mə sciddə (etikaf edə rkə n) baş ı nı mə nim (hü crə mə) daxil edə r və mə n onun saç ları nı darayar-dı m. O, etikaf edə rkə n zə ruri bir ehtiyacı olmadı ğ ı tə qdirdə, ə sla evə gə lmə zdi.” (Buxari 2029, Muslim 297, 446, 711)

ع َ ن ْ ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ O ق َ ا ل َ ت ْ ك َ ا ن َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ r ي ُ ب َ ا ش ِ ر ُ ن ِ ي و َ أ َ ن َ ا ح َ ا ئ ِ ض ٌ و َ ك َ ا ن َ ي ُ خ ْ ر ِ ج ُ ر َ أ ْ س َ ه ُ م ِ ن ْ ا ل ْ م َ س ْ ج ِ د ِ و َ ه ُ و َ م ُ ع ْ ت َ ك ِ ف ٌ ف َ أ َ غ ْ س ِ ل ُ ه ُ و َ أ َ ن َ ا ح َ ا ئ ِ ض ٌ

173. Aiş ə O demiş dir: “Peyğ ə mbə r r (mə sciddə) etikafda ikə n baş ı nı mə nə tə rə f uzadar və mə n heyzli olduğ um halda onun baş ı nı yuyardı m” (Buxari 301, 303, 2030, Muslim 297, 447, 712)

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ O ، ح َ د ّ َ ث َ ت ْ أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ r ك َ ا ن َ ي َ ت ّ َ ك ِ ى ف ِ ي ح َ ج ْ ر ِ ي و َ أ َ ن َ ا ح َ ا ئ ِ ض ٌ ث ُ م ّ َ ي َ ق ْ ر أ ُ ا ل ْ ق ُ ر ْ آ ن َ

174. Aiş ə O demiş dir: “Mə n heyzli ikə n Peyğ ə mbə r r baş ı nı qucağ ı ma qoyub Quran oxuyardı ”. (Buxari 297, Muslim 301, 454, 719)

ا ل م ذ ي

Mə zinin Hö kmü

ق َ ا ل َ ع َ ل ِ ي ّ ٌ yك ُ ن ْ ت ُ ر َ ج ُ ل ً ا م َ ذ ّ َ ا ء ً ف َ ا س ْ ت َ ح ْ ي َ ي ْ ت ُ أ َ ن ْ أ َ س ْ أ َ ل َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r ف َ أ َ م َ ر ْ ت ُ ا ل ْ م ِ ق ْ د َ ا د َ ب ْ ن َ ا ل ْ أ َ س ْ و َ د ِ yف َ س َ أ َ ل َ ه ُ ف َ ق َ ا ل َ ف ِ ي ه ِ ا ل ْ و ُ ض ُ و ء ُ

175. Ə li İ bn Ə bu Talib y rə vayə t edir ki, mə ndə n tez-tez mə zi axı rdı. Utandı ­ğ ı mdan Miqdadı Peyğ ə mbə rin r yanı na gö ndə rdim ki, (bunun hö kmü nü) on­dan soruş sun. O, (bunun hö kmü nü) Peyğ ə mbə rdə n r soruş duqda o: “(Belə olduqda) də stə maz alsı n! ” deyə buyurdu. (Buxari 132, 178, Muslim 303, 456, 721)

ج و ا ز ن و م ا ل ج ن ب و ا س ت ح ب ا ب ا ل و ض و ء ل ه

Cunub Halı nda Yatmağ ı n Caiz Olması Və Də stə maz Alı b Yatmağ ı n Mü stə hə bliyi

ح د ي ث ع َ ا ئ ِ ش َ ة َ O ، ق َ ا ل َ ت ْ: ك َ ا ن َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ r إ ِ ذ َ ا أ َ ر َ ا د َ أ َ ن ْ ي َ ن َ ا م َ و َ ه ُ و َ ج ُ ن ُ ب ٌ غ َ س َ ل َ ف َ ر ْ ج َ ه ُ و َ ت َ و َ ض ّ َ أ َ ل ِ ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ

176. Aiş ə O demiş dir: “Peyğ ə mbə r r cunub ikə n yatmaq istə dikdə, yatmazdan ə vvə l ö vrə t hissə sini yuyar, sonra namaz ü ç ü n də stə maz aldı ğ ı kimi də stə maz alardı ”. (Buxari 288, Muslim 305, 460, 725, 726)

ع َ ن ْ ع ُ م َ ر َ ب ْ ن َ ا ل ْ خ َ ط ّ َ ا ب ِ y: س َ أ َ ل َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r أ َ ي َ ر ْ ق ُ د ُ أ َ ح َ د ُ ن َ ا و َ ه ْ و َ ج ُ ن ُ ب ٌ ؟ ق َ ا ل َ: «ن َ ع َ م ْ إ ِ ذ َ ا ت َ و َ ض ّ َ أ َ أ َ ح َ د ُ ك ُ م ْ ف َ ل ْ ي َ ر ْ ق ُ د ْ و َ ه ُ و َ ج ُ ن ُ ب ٌ».

177. Ö mə r İ bn Xə ttab y Peyğ ə mbə rdə n: “Bizdə n birimiz cunub olduğ u halda yata bilə rmi? ” deyə soruş du. O dedi: “Bə li! Ə gə r sizdə n biriniz cunub olduğ u halda də stə maz alsa, yata bilə r.” (Buxari 287, Muslim 306, 462, 728)

((ت َ و َ ض ّ َ أ ْ و َ ا غ ْ س ِ ل ْ ذ َ ك َ ر َ ك َ ث ُ م ّ َ ن َ م ْ)).

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ ، ق َ ا ل َ: ذ َ ك َ ر َ ع ُ م َ ر ُ ا ب ْ ن ُ ا ل ْ خ ط ّ َ ا ب ِ y ل ِ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه ِ r أ َ ن ّ َ ه ُ ت ُ ص ِ ي ب ُ ه ُ ا ل ْ ج َ ن َ ا ب َ ة ُ م ِ ن َ ا ل ل ّ َ ي ْ ل ِ ، ف َ ق َ ا ل َ ل َ ه ُ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ r: ت َ و َ ض ّ َ أ ْ و َ ا غ ْ س ِ ل ْ ذ َ ك َ ر َ ك َ ث ُ م ّ َ ن َ م ْ

178. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, (bir də fə) Ö mə r İ bn Xə ttab y gecə cunub olduğ unu Peyğ ə mbə rə r xə bə r verdi. Peyğ ə mbə r r ona belə buyurdu: “Də stə maz al, cinsiyyə t orqanı nı yu, sonra da (uzan) yat! ” (Buxari 290, Muslim 306, 464, 730)

د ي ث أ َ ن َ س ِ ب ْ ن ِ م َ ا ل ِ ك ٍ y ، أ َ ن ّ َ ن َ ب ِ ي ّ َ ا ل ل ه ِ r ك َ ا ن َ ي َ ط ُ و ف ُ ع َ ل َ ى ن ِ س ا ئ ِ ه ِ ف ِ ي ا ل ل ّ َ ي ْ ل َ ة ِ ا ل ْ و َ ا ح ِ د َ ة ِ و َ ل َ ه ُ ي َ و ْ م َ ئ ِ ذ ٍ ت ِ س ْ ع ُ ن ِ س ْ و َ ة ٍ

179. Ə nə s y demiş dir: “Peyğ ə mbə r r bir gecə də bü tü n zö vcə lə rini dolaş ardı (yaxı nlı q edə rdi). Bu zaman onun doqquz zö vcə si vardı ”. (Buxari 284, 5215, Muslim 708, 734)

و ج و ب ا ل غ س ل ع ل ى ا ل م ر أ ة ب خ ر و ج ا ل م ن ي م ن ه ا

Qadı ndan Mə ni Ç ı xdı ğ ı Halda Qü sl Almağ ı n Vacibliyi

ع َ ن ْ أ ُ م ّ ُ س َ ل َ م َ ة َ O ق َ ا ل َ ت ْ: ج َ ا ء َ ت ْ أ ُ م ّ ُ س ُ ل َ ي ْ م ٍ إ ِ ل َ ى ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ّ َ ه ِ r ف َ ق َ ا ل َ ت ْ ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ إ ِ ن ّ َ ا ل ل ّ َ ه َ ل ا َ ي َ س ْ ت َ ح ْ ي ِ ى م ِ ن َ ا ل ْ ح َ ق ّ ِ ، ف َ ه َ ل ْ ع َ ل َ ى ا ل ْ م َ ر ْ أ َ ة ِ م ِ ن ْ غ ُ س ْ ل ٍ إ ِ ذ َ ا ا ح ْ ت َ ل َ م َ ت ْ ق َ ا ل َ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ ُ r «إ ِ ذ َ ا ر َ أ َ ت ِ ا ل ْ م َ ا ء َ». ف َ غ َ ط ّ َ ت ْ أ ُ م ّ ُ س َ ل َ م َ ة َ – ت َ ع ْ ن ِ ى و َ ج ْ ه َ ه َ ا – و َ ق َ ا ل َ ت ْ ي َ ا ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ و َ ت َ ح ْ ت َ ل ِ م ُ ا ل ْ م َ ر ْ أ َ ة ُ ق َ ا ل َ «ن َ ع َ م ْ ت َ ر ِ ب َ ت ْ ي َ م ِ ي ن ُ ك ِ ف َ ب ِ م َ ي ُ ش ْ ب ِ ه ُ ه َ ا و َ ل َ د ُ ه َ ا».

180. Ummu Sə lə mə O rə vayə t edir ki, Ummu Sü leym Peyğ ə mbə rin r yanı na gə lib dedi: “Ya Rə sulullah! Allah haqqı demə kdə n hə ya etmə z. Qadı n pollyusiya[31] halı na dü ş dü kdə qü sl etmə lidirmi? ” Peyğ ə mbə r: “Bə li, ə gə r su gö rü bsə (mə ni axı dı bsa,) etmə lidir! ” Ummu Sə lə mə (utandı ğ ı ndan) ü zü nü yaş maqla ö rtdü və: “Ya Rə sulullah! Heç qadı n da pollyusiya halı na dü ş ə bilə rmi? ” deyə soruş du. Peyğ ə mbə r: “Ə lbə ttə, (dü ş ə bilə r). Ay yazı q! Belə olmasa, ö vladı ona necə oxş aya bilə r? ” (Buxari 130, Muslim 313, 471, 738)

ص ف ة غ س ل ا ل ج ن ا ب ة