Müsəlmanın Nəcis Olmamasının Dəlili

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y ، ق َ ا ل َ: ل َ ق ِ ي َ ن ِ ي ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ r و َ أ َ ن َ ا ج ُ ن ُ ب ٌ ف أ َ خ َ ذ َ ب ِ ي َ د ِ ي ، ف َ م َ ش َ ي ْ ت ُ م َ ع َ ه ُ ح َ ت ّ َ ى ق َ ع َ د َ ، ف َ ا ن ْ س َ ل َ ل ْ ت ُ م ِ ن ْ ه ُ و َ أ َ ت َ ي ْ ت ُ ا ل ر ّ َ ح ْ ل َ ف َ ا غ ْ ت َ س َ ل ْ ت ُ ، ث ُ م ّ َ ج ِ ئ ْ ت ُ و َ ه ُ و َ ق َ ا ع ِ د ٌ ؛ ف َ ق َ ا ل َ: أ َ ي ْ ن َ ك ُ ن ْ ت َ ي َ ا أ َ ب َ ا ه ِ ر ّ ٍ ف َ ق ُ ل ْ ت ُ ل َ ه ُ ، ف َ ق َ ا ل َ: س ُ ب ْ ح َ ا ن َ ا ل ل ه ِ ي َ ا أ َ ب َ ا ه ِ ر ّ ٍ إ ِ ن ّ َ ا ل ْ م ُ ؤ ْ م ِ ن َ ل ا َ ي َ ن ْ ج ُ س ُ

210. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, bir gü n o, cə nabə tli olduğ u halda Mə di­nə nin kü ç ə lə rində n birində Peyğ ə mbə rlə r rastlaş dı. Peyğ ə mbə rdə n r aralanı b getdi, sonra da qü sl alı b geri qayı tdı. Peyğ ə mbə r: “Harada idin, ey Ə bu Hureyra? ” deyə soruş du. (Ə bu Hureyra): “Cə nabə tli idim. Odur ki, tə miz olmadı ğ ı m halda sə nin yanı nda oturmaq istə mə dim” deyə cavab verdi. Peyğ ə mbə r: “Subhanə llah! Mö min murdar olmaz” dedi. (Buxari 283, 285, Muslim 824, 850)

م ا ي ق و ل إ ِ ذ ا أ ر ا د د خ و ل ا ل خ ل ا ء

Ayaq Yoluna Daxil Olduqda Nə Deyilir

ع َ ن ْ أ َ ن َ س ٍ y ق َ ا ل َ َ: ك َ ا ن َ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ ُ r إ ِ ذ َ ا د َ خ َ ل َ ا ل ْ خ َ ل ا َ ء َ ق َ ا ل َ: «ا ل ل ّ َ ه ُ م ّ َ إ ِ ن ّ ِ ى أ َ ع ُ و ذ ُ ب ِ ك َ م ِ ن َ ا ل ْ خ ُ ب ُ ث ِ و َ ا ل ْ خ َ ب َ ا ئ ِ ث ِ».

211. Ə nə s y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r ayaqyoluna girə rkə n belə deyə rdi: “ Allahummə Inni Ə uzu Bikə Minə l-Xubsi Və l-Xə bais - Allahı m, pislikdə n və pis ə mə llə rdə n (erkə k və diş i cinlə rdə n) Sə nə sı ğ ı nı ram! ”. (Buxari 142, 6322, Muslim 375, 563, 857)

ا ل د ل ي ل ع ل ى أ ن ن و م ا ل ج ا ل س ل ا ي ن ق ض ا ل و ُ ض و ء

Oturaraq Yatanı n Də stə mazı nı n Pozulmaması na Də lil

ع َ ن ْ أ َ ن َ س ٍ y ق َ ا ل َ: أ ُ ق ِ ي م َ ت ِ ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ُ و َ ا ل ن ّ َ ب ِ ى ّ ُ r ي ُ ن َ ا ج ِ ى ر َ ج ُ ل ا ً ف ِ ى ج َ ا ن ِ ب ِ ا ل ْ م َ س ْ ج ِ د ِ ، ف َ م َ ا ق َ ا م َ إ ِ ل َ ى ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ ح َ ت ّ َ ى ن َ ا م َ ا ل ْ ق َ و ْ م ُ.

212. Ə nə s y demiş dir: “(Bir də fə) namaza iqamə verildi, Peyğ ə mbə r r isə hə lə də mə scidin bir tə rə fində kiminlə sə gizli sö hbə t edirdi. O, namaz qı lmaq ü ç ü n ayağ a qalxanda (ə shabə lə rdə n) bə zilə ri artı q yuxulamı ş dı.” (Buxari 642, Muslim 376, 564, 859)

Hg

Dc

ك ت ا ب ا ل ص ل ا ة

Namaz Kitabı

Ab

Ef

ب د ء ا ل أ ذ ا ن

Azanı n Baş lanması

ع َ ن ْ ا ب ْ ن َ ع ُ م َ ر َ y ك َ ا ن َ ي َ ق ُ و ل ُ: ك َ ا ن َ ا ل ْ م ُ س ْ ل ِ م ُ و ن َ ح ِ ي ن َ ق َ د ِ م ُ و ا ا ل ْ م َ د ِ ي ن َ ة َ ي َ ج ْ ت َ م ِ ع ُ و ن َ ف َ ي َ ت َ ح َ ي ّ َ ن ُ و ن َ ا ل ص ّ َ ل ا َ ة َ ، ل َ ي ْ س َ ي ُ ن َ ا د َ ى ل َ ه َ ا ، ف َ ت َ ك َ ل ّ َ م ُ و ا ي َ و ْ م ً ا ف ِ ى ذ َ ل ِ ك َ ، ف َ ق َ ا ل َ ب َ ع ْ ض ُ ه ُ م ْ ا ت ّ َ خ ِ ذ ُ و ا ن َ ا ق ُ و س ً ا م ِ ث ْ ل َ ن َ ا ق ُ و س ِ ا ل ن ّ َ ص َ ا ر َ ى. و َ ق َ ا ل َ ب َ ع ْ ض ُ ه ُ م ْ ب َ ل ْ ب ُ و ق ً ا م ِ ث ْ ل َ ق َ ر ْ ن ِ ا ل ْ ي َ ه ُ و د ِ. ف َ ق َ ا ل َ ع ُ م َ ر ُ أ َ و َ ل ا َ ت َ ب ْ ع َ ث ُ و ن َ ر َ ج ُ ل ا ً ي ُ ن َ ا د ِ ى ب ِ ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ ، ف َ ق َ ا ل َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ r: «ي َ ا ب ِ ل ا َ ل ُ ق ُ م ْ ف َ ن َ ا د ِ ب ِ ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ».

213. İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, mü sə lmanlar Mə dinə yə hicrə t etdikdə n sonra (ə vvə l-ə vvə l) namaz vaxtı nı tə qribi hesablayı b bir yerə toplaş ardı lar. Ç ü nki o vaxt heç kə s (camaatı) namaza ç ağ ı rmı rdı. Bir gü n mü sə lmanlar bu haqda sö hbə t aç dı lar və onları n bə zisi dedi: “Xristianlar kimi zə ng ç alı n.” Bə zilə ri də: “Yox, yə hudilə r kimi buynu­zabə nzə r bir alə tdə n istifadə edin” dedi. Ö mə r: “Bə lkə bir adam tə yin edə siniz (camaatı) namaza ç ağ ı rsı n? ”. Peyğ ə mbə r: “Ey Bilal, qalx, (camaatı) namaza ç ağ ı r! ” (Buxari 604, Muslim 377, 568, 863)

ا ل أ م ر ب ش ف ع ا ل أ ذ ا ن و إ ِ ي ت ا ر ا ل إ ق ا م ة

Azanı n İ ki-İ ki İ qamə nin Tə k Olması nı n Ə mr Edilmə si

ح د ي ث أ َ ن َ س ٍ ، ق َ ا ل َ: ذ َ ك َ ر ُ و ا ا ل ن ّ َ ا ر َ و َ ا ل ن ّ َ ا ق ُ و س َ ، ف َ ذ َ ك َ ر ُ و ا ا ل ْ ي َ ه ُ و د َ و َ ا ل ن ّ َ ص َ ا ر َ ى ، ف َ أ ُ م ِ ر َ ب ِ ل ا َ ل ٌ أ َ ن ْ ي َ ش ْ ف َ ع َ ا ل أ َ ذ َ ا ن َ و َ أ َ ن ْ ي ُ و ت ِ ر َ ا ل إ ِ ق َ ا م َ ة َ

214. Ə nə s y rə vayə t edir ki: “Atə ş qalamağ ı və zı nqı rov ç almağ ı zikr etdilə r, Yə hudi və Xristianları da zikr etdilə r. Bilala y Aznı n sö zlə rini cü t sayda İ qamə nin sö zlə rini tə k sayda sö ylə mə yi ə mr olundu”. (Buxari 603, 3457, Muslim 864, 867, 378/2)

ا ل ق و ل م ث ل ق و ل ا ل م ؤ ذ ن ل م ن س م ع ه ث م ي ص ل ي ع ل ى ا ل ن ب ي r ث م ي س أ ل ل ه ا ل و س ي ل ة

Mü ə zzinin Sö zlə rinin Eş idə nə Onu Tə krarlaması Sonra Peyğ ə mbə rə r Salavat Gə tirmə si Və Onun Ü ç ü n Və silə İ stə mə si

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ى س َ ع ِ ي د ٍ ا ل ْ خ ُ د ْ ر ِ ى ّ ِ y، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r ق َ ا ل َ: «إ ِ ذ َ ا س َ م ِ ع ْ ت ُ م ُ ا ل ن ّ ِ د َ ا ء َ ف َ ق ُ و ل ُ و ا م ِ ث ْ ل َ م ا ي َ ق ُ و ل ُ ا ل ْ م ُ ؤ َ ذ ّ ِ ن ُ».

215. Ə bu Sə id ə l-Xudri y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Azanı eş idə ndə mü ə zzinin dediklə rini tə krar edin”. (Buxari 611, Muslim 383, 574, 874)

ف ض ل ا ل أ ذ ا ن و ه ر ب ا ل ش ي ط ا ن ع ن د س م ا ع ه

Azanı n Fə zilə ti Və Ş eytanı n Onu Eş itdikdə Qaç ması

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ى ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r ق َ ا ل َ: «إ ِ ذ َ ا ن ُ و د ِ ى َ ل ِ ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ أ َ د ْ ب َ ر َ ا ل ش ّ َ ي ْ ط َ ا ن ُ و َ ل َ ه ُ ض ُ ر َ ا ط ٌ ح َ ت ّ َ ى ل ا َ ي َ س ْ م َ ع َ ا ل ت ّ َ أ ْ ذ ِ ي ن َ ، ف َ إ ِ ذ َ ا ق َ ض َ ى ا ل ن ّ ِ د َ ا ء َ أ َ ق ْ ب َ ل َ ، ح َ ت ّ َ ى إ ِ ذ َ ا ث ُ و ّ ِ ب َ ب ِ ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ أ َ د ْ ب َ ر َ ، ح َ ت ّ َ ى إ ِ ذ َ ا ق َ ض َ ى ا ل ت ّ َ ث ْ و ِ ي ب َ أ َ ق ْ ب َ ل َ ح َ ت ّ َ ى ي َ خ ْ ط ُ ر َ ب َ ي ْ ن َ ا ل ْ م َ ر ْ ء ِ و َ ن َ ف ْ س ِ ه ِ ، ي َ ق ُ و ل ُ ا ذ ْ ك ُ ر ْ ك َ ذ َ ا ، ا ذ ْ ك ُ ر ْ ك َ ذ َ ا ل ِ م َ ا ل َ م ْ ي َ ك ُ ن ْ ي َ ذ ْ ك ُ ر ُ ، ح َ ت ّ َ ى ي َ ظ َ ل ّ َ ا ل ر ّ َ ج ُ ل ُ ل ا َ ي َ د ْ ر ِ ى ك َ م ْ ص َ ل ّ َ ى».

216. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “Namaz ü ç ü n azan verilə ndə ş eytan bə rkdə n yel buraxaraq qaç ı r ki, bu ç ağ ı rı ş ı eş itmə sin, azan qurtardı qda isə geri qayı dı r. İ qamə verilə ndə yenə dö nü b qaç ı r, iqamə bitdikdə isə geri qayı dı r və nə hayə t, insanla onun qə lbi arası nda dayanı b ona: “Filan ş eyi və filan ş eyi yadı na sal” deyə rə k (namazı qurtarana qə də r) onun yadı na dü ş mə diyi ş eylə ri ona tə lqin edir. Axı rda o adam neç ə (rü kə t) qı ldı ğ ı nı (yadı na sala) bilmir”. (Buxari 608, Muslim 389, 585, 885)

ا س ت ح ب ا ب ر ف ع ا ل ي د ي ن ح ذ و ا ل م ن ك ب ي ن م ع ت ك ب ي ر ة ا ل إ ح ر ا م و ا ل ر ك و ع و ف ي ا ل ر ف ع م ن ا ل ر ك و ع و أ ن ه ل ا ي ف ع ل ه إ ِ ذ ا ر ف ع م ن ا ل س ج و د

Ehram Tə kbirində, Rukuda Və Rukudan Qalxdı qda Ə llə ri Ç iyinlə rə Qə də r Qaldı rmağ ı n Mü stə hə b Olması, Sə cdə də n Qalxdı qda İ sə Bunun Edilmə mə si

ح د ي ث ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ب ْ ن ِ ع ُ م َ ر َ N ق َ ا ل َ: ر َ أ َ ي ْ ت ُ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ r إ ِ ذ َ ا ق َ ا م َ ف ِ ي ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ ر َ ف َ ع َ ي د َ ي ْ ه ِ ح َ ت ّ َ ى ت َ ك ُ و ن َ ا ح َ ذ ْ و َ م َ ن ْ ك ِ ب َ ي ْ ه ِ ، و َ ك َ ا ن َ ي َ ف ْ ع َ ل ُ ذ َ ل ِ ك َ ح ِ ي ن َ ي ُ ك ب ّ ِ ر ُ ل ِ ل ر ّ ُ ك ُ و ع ِ ، و َ ي َ ف ْ ع َ ل ُ ذ َ ل ِ ك َ إ ِ ذ َ ا ر َ ف َ ع َ ر َ أ ْ س َ ه ُ م ِ ن َ ا ل ر ّ ُ ك ُ و ع ِ ، و َ ي َ ق ُ و ل ُ: س َ م ِ ع َ ا ل ل ه ُ ل ِ م َ ن ْ ح َ م ِ د َ ه ُ ، و َ ل ا َ ي َ ف ْ ع َ ل ُ ذ َ ل ِ ك َ ف ِ ي ا ل س ّ ُ ج ُ و د ِ

217. Abdullah İ bn Ö mə r y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r belə edə rkə n gö rdü m: “Namaza durduğ u zaman ə llə rini ç iyinlə rinə qə də r qaldı rardı (Yə ni, Tə kbirdə). Bu ə mə li hə mç inin Rukuya getdikdə və Rukudan qalxdı qda da edə r və Sə miallahu Limə n Hə midə h – deyə rdi. Lakin Sə cdə də belə etmə zdi (ə llə rini qaldı rmazdı)”. (Buxari 736, Muslim 390, 587, 888)

ح د ي ث م َ ا ل ِ ك ِ ب ْ ن ِ ا ل ْ ح ُ و َ ي ْ ر ِ ث ِ ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي ق ِ ل ا َ ب َ ة َ ، أ َ ن ّ َ ه ُ ر َ أ َ ى َ م َ ا ل ِ ك َ ب ْ ن َ ا ل ْ ح ُ و َ ي ْ ر ِ ث ِ إ ِ ذ َ ا ص َ ل ّ َ ى ك َ ب ّ َ ر َ و َ ر َ ف َ ع َ ي َ د َ ي ْ ه ِ ، و َ إ ِ ذ َ ا أ َ ر َ ا د َ أ َ ن ْ ي َ ر ْ ك َ ع َ ر َ ف َ ع َ ي َ د َ ي ْ ه ِ ، و َ إ ِ ذ َ ا ر َ ف َ ع َ ر َ أ ْ س َ ه ُ م ِ ن َ ا ل ر ّ ُ ك ُ و ع ِ ر َ ف َ ع َ ي َ د َ ي ْ ه ِ ، و َ ح َ د ّ َ ث َ أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ه ِ r ص َ ن َ ع َ ه ك َ ذ َ ا

218. Ə bu Kilə bə rə vayə t edir ki, Mə lik İ bn Huveyrisin namaz qı ldı ğ ı nı gö rdü m. Tə kbir gə tirdi və ə llə rini qaldı rdı. Ruku etmə k istə diyi zaman (Tə kbir ü ç ü n) ə llə rini qaldı rdı. Rukudan baş ı nı qaldı rdı qda ə llə rini də qaldı rdı. O, Peyğ ə mbə rin r belə etdiyini sö ylə di”. (Buxari 737, Muslim 391, 588, 890)

إ ِ ث ب ا ت ا ل ت ك ب ي ر ف ي ك ل خ ف ض و ر ف ع ف ي ا ل ص ل ا ة إ ِ ل ا ر ف ع ه م ن ا ل ر ك و ع ف ي ق و ل ف ي ه: س م ع ا ل ل ه ل م ن ح م د ه

Hə r Ə yilib Qalxdı qda Tə kbirin İ sbati, İ stisna Olaraq Rukudan Qalxdı qda İ sə Yalnı z Sə miallahu Limə n Hə midə h – Deyilmə si

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ yأ َ ن ّ َ ه ُ ك َ ا ن َ ي ُ ص َ ل ّ ِ ي ب ِ ه ِ م ْ ف َ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ك ل ّ َ م َ ا خ َ ف َ ض َ و َ ر َ ف َ ع َ ، ف َ إ ِ ذ َ ا ا ن ْ ص َ ر َ ف َ ق َ ا ل َ: إ ِ ن ّ ِ ي ل أ َ ش ْ ب َ ه ُ ك ُ م ْ ص َ ل ا َ ة ً ب ِ ر َ س ُ و ل ِ ا ل ل ه r

219. İ bn Ş ihab, Ə bi Sə lə mə də n rə vayə t edir ki, Ə bu Hureyrə y onlara namaz qı ldı rdı qda hə r ə yilib durduqda Tə kbir gə tirə rdi. Namazı bitirdikdə n sonra: “İ ç inizdə namazı Rə sulullahı n namazı na ə n ç ox bə nzə yə n mə nə m” dedi. (Buxari 785, Muslim 392, 590, 893)

ح د ي ث أ َ ب ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ yق َ ا ل َ: ك َ ا ن َ ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ه ِ r إ ِ ذ َ ا ق َ ا م َ إ ِ ل َ ى ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ح ِ ي ن َ ي َ ق ُ و م ُ ، ث ُ م ّ َ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ح ِ ي ن َ ي َ ر ْ ك َ ع ُ ، ث ُ م ّ َ ي َ ق ُ و ل ُ: س َ م ِ ع َ ا ل ل ه ل ِ م َ ن ْ ح َ م ِ د َ ه ُ ح ِ ي ن َ ي َ ر ْ ف َ ع ُ ص ُ ل ْ ب َ ه ُ م ِ ن َ ا ل ر ّ ُ ك ُ و ع ِ ، ث ُ م ّ َ ي َ ق ُ و ل ُ و َ ه ُ و َ ق َ ا ئ ِ م ٌ: ر َ ب ّ َ ن َ ا و َ ل َ ك َ ا ل ْ ح َ م ْ د ُ ، ث ُ م ّ َ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ح ِ ي ن َ ي َ ه ْ و ِ ي ، ث ُ م ّ َ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ح ِ ي ن َ ي َ ر ْ ف َ ع ُ ر َ أ ْ س َ ه ُ ، ث ُ م ّ َ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ح ِ ي ن َ ي َ س ْ ج ُ د ُ ، ث ُ م ّ َ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ح ِ ي ن َ ي َ ر ْ ف َ ع ُ ر َ أ ْ س َ ه ُ ؛ ث ُ م ّ َ ي َ ف ْ ع َ ل ُ ذ َ ل ِ ك َ ف ِ ي ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ ك ُ ل ّ ِ ه َ ا ح َ ت ّ َ ى ي َ ق ْ ض ِ ي َ ه َ ا ؛ و َ ي ُ ك َ ب ّ ِ ر ُ ح ِ ي ن َ ي َ ق ُ و م ُ م ِ ن َ ا ل ث ّ ِ ن ْ ت َ ي ْ ن ِ ب َ ع ْ د َ ا ل ْ ج ُ ل ُ و س ِ

220. Ə bu Hureyra y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r namaza durarkə n “ Allahu Ə kbə r ” deyə rdi. Habelə, rü kuya gedə rkə n də “ Allahu Ə kbə r ” deyə rdi. Rü ku­dan qalxı b belini dikə ldə rkə n “Sə mi Allahu limə n hə midə h” deyə r, qalxı b dikə ldikdə n sonra isə “Rabbə nə lə kə l hə md” deyə rdi. Sonra baş ı nı qaldı rdı qda “ Allahu Ə kbə r ” deyə rdi. Sonra sə cdə etdikdə “ Allahu Ə kbə r ” deyə rdi, sə cdə də n baş ı nı qaldı rdı qda “ Allahu Ə kbə r ” deyə rdi. Sonra namazı n sonuna qə də r bü tü n namazları nda belə edə rdi. İ kinci rü kə ti bitirib oturduqdan sonra ayağ a qalxmaq istə dikdə “ Allahu Ə kbə r ” deyə b qalxrdı ”. (Buxari 789, Muslim 392, 591, 894)

ح د ي ث ع ِ م ْ ر َ ا ن َ ب ْ ن ِ ح ُ ص َ ي ْ ن ِ ع َ ن ْ م ُ ط َ ر ّ ِ ف ِ ب ْ ن ِ ع َ ب ْ د ِ ا ل ل ه ِ ، ق َ ا ل َ: ص َ ل ّ َ ي ْ ت ُ خ َ ل ْ ف َ ع َ ل ِ ي ّ ِ ب ْ ن ِ أ َ ب ِ ي ط َ ا ل ِ ب ٍ ، أ َ ن َ ا و َ ع ِ م ْ ر َ ا ن ُ ب ْ ن ُ ح ُ ص َ ي ْ ن ٍ ، ف َ ك َ ا ن َ إ ِ ذ َ ا س َ ج َ د َ ك َ ب ّ َ ر َ ، و َ إ ِ ذ َ ا ر َ ف َ ع َ ر َ أ ْ س َ ه ُ ك َ ب ّ َ ر َ ، و َ إ ِ ذ َ ا ن َ ه َ ض َ م ِ ن َ ا ل ر َ ك ْ ع َ ت َ ي ْ ن ِ ك َ ب ّ َ ر َ ؛ ف َ ل َ م ّ َ ا ق َ ض َ ى ا ل ص ّ َ ل ا َ ة َ أ َ خ َ ذ َ ب ِ ي َ د ِ ي ع ِ م ْ ر َ ا ن ُ ب ْ ن ُ ح ُ ص َ ي ْ ن ٍ ف َ ق َ ا ل َ: ل َ ق َ د ْ ذ َ ك ّ َ ر َ ن ِ ي ه ذ َ ا ص َ ل ا َ ة َ م ُ ح َ م ّ َ د ٍ r أ َ و ْ ق َ ا ل َ: ل َ ق َ د ْ ص َ ل ّ َ ى ب ِ ن َ ا ص َ ل ا َ ة َ م ُ ح َ م ّ َ د ٍ r

221. İ mran İ bn Huseyn, Mutarrif İ bn Abdullahdan rə vayə t edir ki, Ə li İ bn Abu Talibin y arxası nda namaz qı ldı m. Mə n və İ mran İ bn Huseyn, O sə cdə edə rkə n, sə cdə də n baş ı nı qaldı rarkə n və ikinci rü kə tdə n qalxarkə n “ Allahu Ə kbə r ” deyə rdi. Namazı bitirdikdə n sonra İ mran İ bn Huseyn y ə limdə n tutdu və: “Bu kimsə mə nə Peyğ ə mbə rin namaz qı lması nı xatı rlatdı və ya bizə Muhə mmə din r namazı nı qı ldı rdı ” dedi. (Buxari 786, Muslim 393, 594, 899)

و ج و ب ق ر ا ء ة ا ل ف ا ت ح ة ف ي ك ل ر ك ع ة و أ ن ه إ ِ ذ ا ل م ي ح س ن ا ل ف ا ت ح ة و ل ا أ م ك ن ه ت ع ل م ه ا ، ق ر أ م ا ت ي س ر ل ه م ن غ ي ر ه ا

Hə r Rü kə tdə Fatihə nin Oxunması nı n Vacib Olması Və Ə gə r Fatihə ni Gö zə l Ş ə kildə Oxumağ ı Bacarmasa Və Ö yrə nmə k İ mkanı Olmasa Ona Asant Gə lə nin Oxunması

ع َ ن ْ ع ُ ب َ ا د َ ة َ ب ْ ن ِ ا ل ص ّ َ ا م ِ ت ِ y، أ َ ن ّ َ ر َ س ُ و ل َ ا ل ل ّ َ ه ِ r ق َ ا ل َ: «ل ا َ ص َ ل ا َ ة َ ل ِ م َ ن ْ ل َ م ْ ي َ ق ْ ر َ أ ْ ب ِ ف َ ا ت ِ ح َ ة ِ ا ل ْ ك ِ ت َ ا ب ِ».

222. Ubadə İ bn Samit y rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r buyurdu: “ə l-Fatihə ni oxu­mayanı n namazı yoxdur! ” (Buxari 756, Muslim 594, 394, 900)

ع َ ن ْ أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ y ق َ ا ل َ: ف ِ ى ك ُ ل ّ ِ ص َ ل ا َ ة ٍ ي ُ ق ْ ر َ أ ُ ، ف َ م َ ا أ َ س ْ م َ ع َ ن َ ا ر َ س ُ و ل ُ ا ل ل ّ َ ه ِ r أ َ س ْ م َ ع ْ ن َ ا ك ُ م ْ ، و َ م َ ا أ َ خ ْ ف َ ى ع َ ن ّ َ ا أ َ خ ْ ف َ ي ْ ن َ ا ع َ ن ْ ك ُ م ْ ، و َ إ ِ ن ْ ل َ م ْ ت َ ز ِ د ْ ع َ ل َ ى أ ُ م ّ ِ ا ل ْ ق ُ ر ْ آ ن ِ أ َ ج ْ ز َ أ َ ت ْ ، و َ إ ِ ن ْ ز ِ د ْ ت َ ف َ ه ُ و َ خ َ ي ْ ر ٌ.

223. Ə bu Hureyra y demiş dir: “Hə r namazda (Quran) oxumaq lazı mdı r. Peyğ ə mbə r r (namazda Quran oxuduqda) nə yi bizə sə slə oxumuş dursa, biz də onu sizə sə slə oxuyuruq və nə yi bizə sə ssiz oxumuş dursa, biz də onu si­zə sə ssiz oxuyuruq. (Namazda) ancaq “ə l-Fatihə ” surə sini oxusan, bu kifayə t edə r, ə gə r ə lavə etsə n, bu daha yaxş ı olar.” (Buxari 772, Muslim 394, 600, 909)

ح د ي ث أ َ ب ِ ي ه ُ ر َ ي ْ ر َ ة َ ، أ َ ن ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ َ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ د َ خ َ ل َ ا ل ْ م َ س ْ ج ِ د َ ؛ ف َ د َ خ َ ل َ ر َ ج ُ ل ٌ ف َ ص َ ل ّ َ ى ، ث ُ م ّ َ ج َ ا ء َ ف َ س َ ل ّ َ م َ ع َ ل َ ى ا ل ن َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ، ف َ ر َ د ّ َ ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ُ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ع َ ل َ ي ْ ه ِ ا ل س ّ َ ل ا َ م َ ؛ ف َ ق َ ا ل َ: ا ر ْ ج ِ ع ْ ف َ ص َ ل ّ ِ ف َ إ ِ ن ّ َ ك َ ل َ م ْ ت ُ ص َ ل ّ ِ ف َ ص َ ل ّ َ ى ، ث ُ م ّ َ ج َ ا ء َ ف َ س َ ل ّ َ م َ ع َ ل َ ى ا ل ن ّ َ ب ِ ي ّ ِ ص َ ل ّ َ ى ا ل ل ّ َ ه ُ ع َ ل َ ي ْ ه ِ و َ س َ ل ّ َ م َ ؛ ف َ ق َ ا ل َ: ا ر ْ ج ِ ع ْ ف َ ص َ ل ّ ِ ف َ إ ِ ن ّ َ ك َ ل َ م ْ ت ُ ص َ ل ّ ِ ث َ ل ا َ ث ً ا ف َ ق َ ا ل َ: و َ ا ل ّ َ ذ ِ ي ب َ ع َ ث َ ك َ ب ِ ا ل ْ ح َ ق ّ ِ م َ ا أ ُ ح ْ س ِ ن ُ غ َ ي ْ ر َ ه ُ ، ف َ ع َ ل ّ ِ م ْ ن ِ ي ق َ ا ل َ: إ ِ ذ َ ا ق ُ م ْ ت َ إ ِ ل َ ى ا ل ص ّ َ ل ا َ ة ِ ف ك َ ب ّ ِ ر ْ ث ُ م ّ َ ا ق ْ ر َ أ ْ م َ ا ت َ ي َ س ّ َ ر َ م َ ع َ ك َ م ِ ن َ ا ل ْ ق ُ ر ْ آ ن ِ ، ث ُ م ّ َ ا ر ْ ك َ ع ْ ح َ ت ّ َ ى ت َ ط ْ م َ ئ ِ ن ّ َ ر َ ا ك ِ ع ً ا ، ث ُ م ّ َ ا ر ْ ف َ ع ْ ح َ ت ّ َ ى ت َ ع ْ ت َ د ِ ل َ ق َ ا ئ ِ م ً ا ، ث ُ م ّ َ ا س ْ ج ُ د ْ ح َ ت ّ َ ى ت َ ط ْ م َ ئ ِ ن ّ َ س َ ا ج ِ د ً ا ، ث ُ م ّ َ ا ر ْ ف َ ع ْ ح َ ت ّ َ ى ت َ ط ْ م َ ئ ِ ن ّ َ ج َ ا ل ِ س ً ا ، ث ُ م ّ َ ا س ْ ج ُ د ْ ح َ ت ّ َ ى ت َ ط ْ م َ ئ ن ّ َ س َ ا ج ِ د ً ا ، ث ُ م ّ َ ا ف ْ ع َ ل ْ ذ َ ل ِ ك َ ف ِ ي ص َ ل ا َ ت ِ ك َ ك ُ ل ّ ِ ه َ ا

224. Ə bu Hureyra t rə vayə t edir ki, Peyğ ə mbə r r mə scidə daxil olduqda, bir nə fə r də daxil oldu və namaza durdu. (Namazı bitirdikdə n) sonr Peyğ ə mbə rin r yanı na gə lə rə k ona salam verdi. Peyğ ə mbə r r onun salamı nı qaytardı qdan sonra buyurdu: “Qayı d namazı nı qı l! Ç ü nki sə n namaz qı lmadı n”. O, kimsə namazı yenidə n qı ldı qdan sonra Peyğ ə mbə rin r yanı na gə lə rə k ona salam verdi. Peyğ ə mbə r r onun salamı nı qaytardı qdan sonra buyurdu: “Qayı d namazı nı qı l! Ç ü nki sə n namaz qı lmadı n”. Bu hal ü ç də fə tə krarlandı. Sonra o, kimsə dedi: “Sə ni Haqq ilə gö ndə rə n Allaha and olsun ki, mə n bundan baş qası nı bacarmı ram. Mə ni ö yrə t”. Peyğ ə mbə r: “Namaza durduğ un zaman Tə kbir gə tir, sonra Qurandan sə nə asant olanı oxu! Sonra ruku et və rukuda rahat olana qə də r dur, sonra (rukudan) baş ı nı qaldı r və bü tü n ə zalar ö z yerini tutana qə də r dur, sonra sə cdə et və sə cdə də rahat olana qə də r dur, sonra (sə cdə də n qalxaraq iki sə cdə arası nda) rahat olana qə də r dur, sonra sə cdə et və rahat olana qə də r dur, sonra namazı n bü tü n rü kə tlə rində belə et”. (Buxari 793, 6251, 6667, Muslim 397, 602, 911)

ح ج ة م ن ق ا ل ل ا ي ج ه ر ب ا ل ب س م ل ة