Сиқыр туралы

Аллаһ Тағ ала былай деді:

و َ ل َ ق َ د ْ ع َ ل ِ م ُ و ا ل َ م َ ن ِ ا ش ْ ت َ ر َ ا ه ُ م َ ا ل َ ه ُ ف ِ ي ا ل آ خ ِ ر َ ة ِ م ِ ن ْ خ َ ل ا ق ٍ

«Расында, олар осыны иемденгендерге (Аллаһ тың Кітабының орнына сиқ ыр ү йренгенге) Ақ ыретте несібе жоқ тығ ын білді» («ә л-Бақ ара» сү ресі, 102-аят).

Аллаһ Тағ ала сондай-ақ былай деді:

ي ُ ؤ ْ م ِ ن ُ و ن َ ب ِ ا ل ْ ج ِ ب ْ ت ِ و َ ا ل ط ّ َ ا غ ُ و ت ِ

«Олар жибт пен тағ утқ а сенеді» («ә н-Ниса» сү ресі, 51-аят).

Умар, оғ ан Аллаһ разы болсын, былай деді: «Жибт – бұ л сиқ ыр. Тағ ут – бұ л шайтан».

Жә бир, Аллаһ оғ ан жә не оның ә кесіне разы болсын, былай деді: «Тағ уттар – бұ л оларғ а шайтандар тү сетін сә уегей-кө ріпкелдер, ә рі ә р (тайпада) бір-бір кө ріпкелден бар болатын»».

Тараудың «Бірқ ұ дайшылық кітабына» сә йкестілігі:

Сиқ ыр кө пқ ұ дайшылық сыз болуы мү мкін емес болғ андық тан, автор, Аллаһ оны рахымына бө лесін, осы тарауды оны тү сіндіру ү шін жә не одан сақ тандыру ү шін қ ұ растырды.

Сиқ ыр («ә с-сихр») сө зінің тілдік мағ ынасы – бұ л болуының себептері кө зге кө рінбейтін, тү сініксіз ә рі жасырын іс-ә рекеттер. Ал шариғ атта болса сиқ ыр деп адамдардың жү ректері мен денелеріне ә серін тигізіп, оларда ә лдебір ауруларды туғ ызатын, немесе оларды ө лімге алып келетін, немесе ерді ә йелінен ажырастыратын сө здер, немесе ә лдебір дә рі-дә рмектер, тү тіндету, тү йіндер байлап оларғ а ү рлеу арқ ылы жасалатын тү рлі дуалаулар мен ү шкірулер аталады.

Бұ л аяттарда сиқ ырдың тыйым салынғ анына жә не ол жибт болып табылатынына нұ сқ алады.

Осы аяттардан алынатын пайдалар:

1. Аятта сық ырғ а деген тыйым бар.

2. Аятта сиқ ыршылардың кү пірлігіне нұ сқ ау бар.

3. Аятта Аллаһ тың Кітабынан бет бұ рып, оны ә лдебір басқ а нә рсеге айырбастанғ а қ атты қ орқ ыту бар.

4. Аятта сиқ ыр таухидке қ арама-қ айшы келетін кө пқ ұ дайшылық болып табылатынына нұ сқ ау бар, ө йткені онда шайтандарғ а жү гіну жә не олармен байланыс жасау бар.

------------------------------------------------------------------------------------------------

Абу Хурайраның, оғ ан Аллаһ разы болсын, сө здерінен Пайғ амбардың (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) (бірде): «Жеті опат етуші кү нә ны (жасаудан) аулақ болың дар», - деп айтқ аны жеткізіледі.(Адамдар): «Уа, Аллаһ тың елшісі, олар не (кү нә лар)?» - деп сұ рады. Ол былай деді: «Аллаһ пен бірге басқ аларғ а қ ұ лшылық ету, сиқ ыр, Аллаһ қ ақ ысыз ө лтіруге тыйым салғ ан адамды ө лтіру, ө сімқ орлық, жетімнің малын жеу, шайқ ас майданынан қ ашу жә не зинақ орлық ойына да кіріп шық пайтын адал мінезді ә йелдерді зинақ орлық та айыптау» (Бухари 2766, Муслим 89, Абу Дауд 2874)».

Бұ л хадистің осы тарауда келтірілуінің себебі онда сиқ ыр харам екендігінің дә лелі бар екендігінде жә не шариғ ат оны опат етуші кү нә лардың бірі деп атағ андығ ында болып тұ р.

Хадистен алынатын пайдалар:

1. Хадисте кө пқ ұ дайшылық тың тыйым салынғ андығ ына ә рі ол кү нә лардың ең ү лкені болып табылатынына нұ сқ ау бар.

2. Хадисте сиқ ырдың тыйым салынғ андығ ына ә рі ол опат етуші кү нә ларғ а жататындығ ына жә не адамды Исламнан шығ аратынына нұ сқ ау бар.

3. Хадисте қ ақ ысыз адам ө лтірудің тыйым салынғ анына нұ сқ ау бар.

4. Хадисте адамды тек шариғ ат берген жә не орындалуын тек билеушінің (елбасының) қ ұ зыретіне жатқ ызғ ан қ ұ қ ық пен ғ ана, мысалы, діннен бас тарқ андық ү шін, немесе некеде болғ ан адамның зина жасағ аны ү шін жазалау немесе ө лтірілген адам ү шін есе қ айтару (қ ысас) ретінде ғ ана ө лтіруге рұ қ сат етілгендігіне нұ сқ ау бар.

5. Аятта ө сімқ орлық тың тыйым салынғ андығ ына жә не оның ө те қ ауіпті кү нә екеніне нұ сқ ау бар.

6. Аятта жетімнің малына қ ол сұ ғ уғ а тыйым салынғ анына нұ сқ ау бар.

7. Аятта шайқ ас майданынан қ ашуғ а тыйым салынғ анына нұ сқ ау бар.

8. Аятта біреуді зинақ орлық та немесе еркекқ ұ марлық та айыптаудың тыйым салынғ андығ ына нұ сқ ау бар.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Жундубтың хадисінде Аллаһ Елшісінің (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын): «Сиқ ыршы қ ылыштың соқ қ ысымен жазаланады», - деп айтқ андығ ы жеткізіледі. Бұ л хадисті ә т-Тирмизи жеткізіп, шындығ ында бұ л Жундубтың ө зінің сө здері деп айтқ ан (ә т-Тирмизи 1460, ә л-Бә йһ ақ и «Сунан ә л-Кубрада» 136/8, Хаким «Мустадракта» 360/4).

Ә л-Бухаридің «Сахихында» Бажали ибн Абададан, оның былай деп айтқ ан хадисі келтіріледі: «Умар ибн ә л-Хаттаб, оғ ан Аллаһ разы болсын: «Ә рбір еркек немесе ә йел сиқ ыршыны ө лтірің дер», - деп жарлық шығ арды, ә рі біз олардың ү шеуін ө лтірдік» (ә л-Бухари 3156, Ахмад «Муснад» 190/1).

Хафса оны сиқ ырлағ ан ө зінің кү ң ін ө лтіруді бұ йырды, ә рі ол ө лтірілді. Тура осы Жундубтың атынан да жеткізілген(Мә лик «Мууатта» 872/2).

Ахмад осы сияқ ты (хабарлар) Пайғ амбардың (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) ү ш сахабасынан жеткізілгенін айтқ ан.

Осы хабарларда (асарларда) сиқ ыршыларды ө лім жазасымен жазалау заң ды екеніне ә рі сиқ ыр ү лкен опат етуші кү нә лардың бірі екеніне нұ сқ ау бар.

Бұ л асарлардан алынатын пайдалар:

1. Аятта сиқ ыршыларды жазалаудың заң ды екеніне ә рі олар тә убе талап етілмей ө лтірілетініне нұ сқ ау бар.

2. Аятта адамдар сиқ ыршылық пен тіпті Умардың, оғ ан Аллаһ разы болсын, кезінде айналысқ анына нұ сқ ау бар. Ендеше, одан кейінгі замандар туралы не айтуғ а болады!

------------------------------------------------------------------------------------------------

ЖИЫРМА БЕСІНШІ ТАРАУ: