Отамалы намаздыгерде етігін жамайтын я қойын қайыратын. Қойларын түнгі өріске алып шығуға дайындалатын.

Дұ рыс, байеке. Намаздыгерде Отамалы етігін жамайды, байеке намазын оқ иды, қ арғ а ұ ясына кіреді. Бірақ бү гін Отамалы етігін жамағ ан жоқ. Бү гін кешке қ арай қ арғ а ұ ясына кірмей, қ иналып біраз ұ шты... Отамалығ а киім керек. Ертең кү н суық болады... Бү гін тү н суық болады...

Оны Отамалығ а кім айтты?

Оны Отамалығ а батып бара жатқ ан кү н айтты.

Кү н батып кетті ме?

Иә...

Ендеше, Отамалы мазасызданбасын. Кү н айтты да кетті, ал Отамалы қ ойын ө ріске айдап шығ уы керек. Кү н айтады да кетеді, ол тү нде Отамалының қ ойын ө ріске айдасып апарып тастамайды.

Отамалының ү йінде ештең е жоқ. Отамалығ а қ алың тон керек.

Отамалығ а кө ктем берілді.

Отамалығ а тамақ керек.

Отамалығ а жылы тү н берілді.

Отамалығ а байпақ ты етік керек.

Отамалығ а бусанғ ан жер берілді.

Отамалығ а жақ сы ат керек.

Отамалығ а екі аяқ, бір таяқ берілді.

Отамалы тү неріп қ алды. Қ астары кө зін жауып отыр. Бірер сә ттен кейін ғ ана ол жай дауыспен:

Отамалы тү нде қ ойларды ө ріске шығ армайды. Отамалы қ ойларды кү ндіз жаяды, — деді.

Отамалығ а мың жұ лдыз берілді!

Жұ лдыздарды бұ лт бү ркейді.

Отамалығ а тө белер берілді.

Тө белерді тұ ман бү ркейді.

Отамалығ а жыралар, сайлар берілді.

Жыра-сайларды қ ар жабады.

Отамалының жағ ына жылан жұ мыртқ алап, тамағ ына тышқ ан індесін!

Кү н суық болады! Тү н суық болады! Қ ойлар ығ ып кетеді. Отамалы қ ойларды ө ріске шығ армайды!

Байдың кө зі шапыраштанып кетті:

Азірден бастап Отамалы қ ойғ а кетеді!

Отамалы ү ндеген жоқ. Бірақ бұ жолы кө зін тө мен салмай, байғ а қ арап отыр.Тү йілің кірей, сынай қ арағ андай. Аспанда жү рген бү ркіттің тө мендегі жә ндіктерге байыппен кө з жібергеніндей ғ ана.

О, Жапан, мен айтып болдым! — деді.

Осы кезде ұ ршығ ын тоқ татып қ ойып, манадан ә ң гімеге қ ұ лақ тү ріп отырғ ан ә йел шап ете тү сті:

Ендеше, Жапан да болды! Айтты ғ ой сағ ан. Немене, тісің ді тіреу, жағ ың ды сү йеу қ ылып!

Отамалы ә йел жақ қ а қ арағ ан жоқ. Тек Жапан ә йеліне бірдеме дер ме екен деп кү тіп еді, бірақ ол қ оштағ андай ү ндемей қ алды. Сосын Отамалы жайлап тү регелді де, далағ а шық ты. Есіктің алдында иті мұ ны кү тіп тұ р екен. Иесін кө ріп, қ ұ йрығ ын жалқ ау бұ лғ аң датты.

Дала қ араң ғ ыланып қ алыпты. Темірқ азық. Жетіқ арақ шылар кө ріне бастағ ан. Олар бір жанып, бір сө ніп, селк-селк етеді. Ауа салқ ын. Жер беті сә л тоң азып, кілегейлене қ ататын тү рі бар.

Отамалы ү шінші рет басын шайқ ады.

Ол лашығ ына келді. Лашығ ының іші қ араң ғ ы екен.

Белбеуіндегі шақ пақ тас пен білтені алып, от тұ татты. Кепкен баялыш пытырлап, зу-зу етіп жана бастады. Ү ш жақ ты ошақ тың жанында басын тө мен салбыратып жіберіп Отамалы отыр. Оның ү йінде ешкім жоқ -ты. Ө зінің бар ө мірін осы ескі ошақ тың жанында ө ткізген. Ес біліп, етек жиғ алы бай ү йі осы ошақ ты еншіге беріп, жаман лашық қ а кө шіріпті. Сол лашық қ азіргі тесіктерінен жұ лдыз санауғ а болатын тозығ ы жеткен шұ рқ -шұ рқ киіздер де, сол ошақ осы алдындағ ысы.

Отамалы ө мір бойы жалғ ыз келе жатыр. Ол ү йленген жоқ. Бір рет, шамасы бұ дан отыз жыл бұ рын, мұ ның жігіт кезінде бай, қ азіргі Жапанның ә кесі, ү йлендіремін деп бір айтып еді. Бірақ ол марқ ұ м сө зін ұ мытып кеткен болуы керек, артынан ауызғ а алмай дү ние салды. Ал Жапанның мұ нымен тіпті ісі болғ ан жоқ. Қ аншама ауылдармен қ атар отырып, қ аншама қ асына сү рме жақ қ ан, қ олына сың ғ ыр білезік тақ қ ан қ ыздармен кездескенмен, Отамалы малы жоқ болғ андық тан ү ндемеді. Сө йтіп жү ріп елудің ү стіне шығ ып та кетті. Ө мірден бар кө ргені осы ошақ, лашық, иттері, байдың ү йі. Отамалының дү ние тануы осымен шектеледі. Бірақ ол кең даланың етене баласы еді. Ол қ айғ ырғ анда қ арлығ аштар маң айлап ұ шып жұ батқ андай болатын. Ол жадырағ анда кү н де кү ліп, нұ рын шашатын. Тө белері, ө зендер, қ ырқ а-сайлар, жусан, қ ияқ, дала гү лі — мұ ның ә кесі де, шешесі де, сү йген жары да еді.