Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Дәрігер терапевт пен нефролог диспансеризациясына жататын адамдарды динамикалық бақылау кестесі
ЖГН ауырып тұ рғ аннан кейінгі жағ дай (Д-111) · Жылына 4 рет, 2 жыл бойы, терапевт. · Нефролог, акушер-гинеколог, стоматолог, ЛОР, окулист, уролог – жылына 1 рет, кө рсеткіштер бойынша – жиі. · ЖҚ А – жылына 4 рет, ЖЗА– жылына 4 рет.Зимницкий бойынша зә р анализі – кө рсеткіштер бойынша, меншікті салмағ ы тө мендегенде1015 аз болғ анда. Биохимия (жалпы белок, оның фракциялары, холестерин, мочевина, креатинин) – жылына 2 рет. · Созылмалы инфекция ошақ тарын санациялау. Режим. Санаторлы-курорттық ем. · Бү йректер қ ызметінің бұ зылыстарының болмауы. Ең бекке жарамсыздық жоқ · Д11тобына ауыстыру. СОЗЫЛМАЛЫ ГЛОМЕРУЛОНЕФРИТ Созылмалы гломерулонефрит (СГН) – кө біне бү йрек шумақ шаларының зақ ымдалуымен жү ретін, кейіннен басқ а да қ ұ рылымдық элементтерін зақ ымдайтын, сонымен қ атар ү здіксіз ү дей отырып СБЖ дамуына алып келетін иммунды генезді бү йректің қ абыну ауруы. Этиологиясы. СГН жиі ЖГН ө з уақ ытысында диагностикалап, емдемеу нә тижесінде дамиды, сондық тан ЖГН шақ ыратын себептер СГН этиологиясына жатады. ЖГН-тің СГН-ке ө туін қ амтамасыз ететін факторларғ а қ айталап салқ ындау, ә сіресе ылғ алды суық тын ә сері, стрептококктық жә не басқ а инфекция ошақ тарының болуы немесе ө ршуі, жұ мыстағ ы жә не тұ рмыстағ ы қ олайсыз жағ дайлар, жарақ аттар, алкогольды қ олдану т.б. жатады. ЖГН-ке байланыссыз дамитын біріншілік созылмалы гломерулонефрит тү сінігі сақ талғ ан, бұ л варианттың этиологиясын анық тау кө біне мү мкін емес (10-15% жағ дайда). Оның себебі бактериальды, вирусты инфекциялар, кө птеген дә рілік препараттардың ә сері (алтын, D-пеницилламин, каптоприл, антибиотиктер т.б.), вакциналарды жә не сарысуларды қ айталап енгізу, жә ндіктердің шағ уы, гү л шаң ына сенсибилизация, созылмалы алкоголь интоксикация жә не т.б. болу мү мкін. Патогенезі. Науқ астардың қ анынан бү йрекке қ арсы аутоантиденелердің табылуы, глюкокортикостероидты гормондардың жә не иммунодепресанттардың эффективтілігі, сонымен қ атар шумақ тық капиллярлардың базальды мембранасында иммуноглобуриндердің M жә не G, комплементерден туратын, депозиттер тү ріндегі иммундық комплекстердің анық талуы аурудың иммундық генезді екенін дә лелдей тү седі. Соң ғ ысы шумақ шаның базальды мембранасын зақ ымдайды жә не шумақ шадағ ы қ абыну реакциясын қ оздырады (ЖГН қ араң ыз). Иммунды емес факторлардан гиперкоагуляция, қ антамыр ішілік ұ ю, шумақ тық капиллярларғ а фибриннің жә не оның ыдырау ө німдерінің тү суі, сонымен қ атар қ андағ ы кинин, гистамин, серотонин, ренин жә не простагландин дең гейлерінің жоғ арлауы т.б. маң ызды. Гемостаз жә не фибринолиз жү йесінің бұ зылуы – СГН-нің дамуы мен ү деуінде патогенетикалық маң ызды роль атқ арады. Бү йректің пункциялық биопсия кө мегімен гломерунефриттің гистоморфологиялық ә р тү рлі тү рлерін ажыратады. Гистоморфологиялық тү ріне қ арап аурудың ақ ырын (прогноз) жә не рациональды терапияны анық таймыз. ГН классификациясы: Гломерулонефриттің морфологиялық классификациясы (Серов В.В., 1980) - мезангиальды гломерулонефрит (мезангиопролиферативті, мезангиокапиллярлы, лобулярлы); - фокальді-сегментарлы; - мембранозды; - фибропластикалық; - шумақ шалардың минимальді ө згерісі
|