Сел з яго нерэнтабельнай ручной вытворча-

Сцю.

Калі ўсё ж нейкія віды традыцыйнага на-

роднага мастацтва працягвалі сваё жыццё ў

складзе такіх «зборных» промыслаў, яны

непазбежна адчувалі ўплыў уніфікацыі і

нівеліроўкі. Гандлёвыя ўстановы, а за імі і

АТК фабрык мастацкіх вырабаў патраба-

валі прадукцыі аднатыпнай, стандартызава-

най, тэхналагічна завершанай, «таварнага»

выгляду, што ў многім супярэчыць асноў-

Ным эстэтычным прынцыпам народнай

Сейбіт. Пухавіцкі раён. Здымак 1905 г.

Народнае мастацтва Беларусі на розных этапах яго бытавання

творчасці, дпя якой характэрны рукатво-

рнасць, унікапьнасць, індывідуальнае адчу-

Ванне матэрыялу, формы, дэкору. У ра-

мках жа патрабавання гандлёвых устаноў

не могуць знайсці месца многія непаўто-

рныя, нестандартныя вырабы, якія склада-

юць значную долю ў беларускім народным

Мастацтве. Таму народныя майстры, заня-

тыя ў сістэме мастацкіх промыспаў, імк-

нуцца зрабіць свае творы больш падобнымі

На масавую фабрычную прадукцыю.

На першы погляд традыцыйнасць, што

часта мяжуе з архаікай, можа ўявіцца для

нашага часу сапраўды непатрэбнай. Але

гэта толькі на першы погляд. Менавіта тра-

дыцыйнасць надае драўлянаму чарпаку,

глінянай свістульцы, саламянаму куфэрку

арыгінальнасць і нацыянапьную адмет-

насць. Таму такую рысу ў мастацкіх про-

мыспах варта клапатліва аберагаць.

У той жа час у рамках мастацкіх промы-

спаў заканамерным уяўляецца і далейшае

развіццё традыцыйнага народнага мастац-

тва. Пэўным чынам відазмяняцца могуць

формы вырабаў, іх дэкор, што з'яўляецца

Сяляне ў штодзённым адзенні. Хатынічы

Ганцавіцкага раёна. Здымак пачатку 20 cm.

нармальным працэсам развіцця народнага

мастацтва. Аднак працякае ён нераўнаме-

Рна. Традыцыйнае часам кансервуецца на

многія стагоддзі, часам прыкметна відазмя-

няецца за некалькі дзесяцігоддзяў. Напры-

клад, народнае адзенне беларусаў у 19 ст.

было амаль тое ж, як у часы Кіеўскай Русі.

Але ў канцы 19 — пачатку 20 стагоддзя

яно прыкметна змянілася. З'явіпіся новыя

віды крою, узбагаціўся дэкор. У гэты ж пе-

рыяд пачалі размалёўваць бытавыя рэчы,

керамічныя вырабы, шырокае распаўсю-

джанне набылі дэкаратыўныя тканіны, вы-

разкі з паперы, архітэктурны дэкор і інш.

У апошнія дзесяцігоддзі працэсы абнаў-

лення і мадыфікацыі ў народнай творчасці

яшчэ больш актывізавапіся. Мяняецца тра-

дыцыйны асартымент рэчаў, узбагачаецца

дэкор колішніх вырабаў: тканых ручнікоў і

посцілак, керамічнага посуду, дробнай пла-

стыкі, саламяных вырабаў. Выйшлі з ужы-