Yox əgər onun köynəyi ar­xadan cırılıbsa, qadın yalan deyir, o isə doğru danışanlar­dandır”.

Yusuf bildirdi ki, qadı nı n ittihamları yalandı r və o ö zü onu yoldan ç ı xarmağ a cə hd gö stə rmiş di. Və zir onları dinlə yə ndə n sonra ç ə tin bir və ziyyə tə dü ş dü. İ kisində n biri doğ ru danı ş ı rdı, lakin o bilmirdi ki, haqlı olan kimdir. Lakin Fö vqə luca Allahı n iradə si ilə mü xtə lif ş ə rtlə r və də lillə r hə miş ə haqqı n xeyrinə ş ə hadə t verir. Bə zə n qullar bu sü butları ə ldə etmə yə nail olurlar, bə zə n isə onları aş kar etmə k mü mkü n olmur. Yusuf peyğ ə mbə rlə (ə) baş verə n hadisə də isə Allah kimin haqlı olması nda insanlara kö mə k gö stə rdi ki, seç diyi pak və ə mə lisaleh peyğ ə mbə rinin ü stü ndə n saxta ittihamlar gö tü rü lsü n. Və zirin arvadı nı n qohumla­rı ndan biri meydana gə lə n hadisə də n baş ç ı xarmaq ü ç ü n bir sı ra ş ə rtlə r olduğ unu anladı və o dedi: “Ə gə r o ona nail olmaq və yoldan ç ı xarmaq istə yirmiş sə, qadı n onu ö zü ndə n uzaqlaş dı rmaq ü ç ü n itə lə mə li olduğ una gö rə gö ynə k ö ndə n cı rı lmalı ydı. Bu bə lə dirsə, onda qadı n doğ ru deyir, o isə yalan. Yox, ə gə r qadı n onu ə lə almaq istə yirmiş sə, o isə ondan qaç mağ a ç alı ş ı rmı ş sa, onda kiş inin kö ynə yi arxadan cı rı lmalı idi. Ə gə r bu belə dirsə, onda qadı n yalan danı ş ı r, o isə doğ ru deyir”.

ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ

(12.28) “(Qadı nı n ə ri Yusifin) kö ynə yinin arxadan cı rı ldı ğ ı nı gö rdü kdə dedi: “Bu sizin (siz qadı nları n) mə krlə rinizdə ndir. Doğ rudan da, sizin mə kriniz bö yü kdü r! ”

Ey Yusif! Sə n bu iş i aç ı b ağ artma. Sə n də (ey qadı n) gü nahı na gö rə (Allahdan) bağ ı ş lanmanı dilə. Ç ü nki sə n, hə qiqə ­tə n, gü nah edə nlə rdə nsə n”.

Və zir Yusufun kö ynə yinin arxadan cı rı ldı ğ ı nı gö rdü kdə, ona aydı n oldu ki, Yusuf doğ ru danı ş ı r, arvadı isə yalan. O, qadı nları n mə krinin nə də rə cə də mü dhiş olması ndan bə rk hiddə tlə nmiş di. Ü mumiyyə tlə gü nah etmə k niyyə tində olan, onu hə yata keç irə n və sonra da bunda Allahı n peyğ ə mbə rini (ə) ittiham edə n qadı nı n ə mə lində n də də hş ə tli nə ola bilə r? Baş verə n hadisə bir qə də r aydı nlaş dı qdan sonra, və zir dedi: “Ey Yusuf! Bu hadisə haqqı nda heç kimə bildirmə və onu yaddan ç ı xart. Mə n istə mirə m ki, adamlar mə nim arvadı hallandı rsı nlar. Sə n isə (ey arvad), tö vbə etmə li və iş lə tdiyin gü naha gö rə bağ ı ş lanmanı diə mə lisə n”.

ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ ﰇ ﰈ ﰉ ﰊ ﰋ ﰌ ﰍ ﰎ

Hə rdə ki qadı nlar danı ş mağ a baş lamı ş dı lar ki, və zirin arvadı cavan kö lə sini yoldan ç ı xartmaq istə yir. Ehtiras onu coş durmuş dur. Biz onu aş kar bir azğ ı nlı q iç ində gö rü rü k”.

Ş ə hə rə belə bir xə bə r yayı lmı ş dı ki, və zirin arvadı ö z kö lə sini yoldan ç ı xarmaq istə yib, qadı nlar isə qeybə t etmə yə baş lamı ş dı lar: “Bu də hş ə tdir! O elə bir zadə gan qadı ndı r və ə ri cə miyyə tdə elə bir yü ksə k mö vqeyə malikdir! Bə s nə fikirlə ş irsiniz? Qadı n ö z kö lə si olan gə nci yoldan ç ı xarmağ a baş lamı ş dı r. Ona də licə sinə vurulmuş və bu mə hə bbə ti onun bü tü n varlı ğ ı nı sarmı ş dı r. Qadı n onu ehtirasla arzulayı r. Lakin o sə hvə yol verir, ç ü nki belə bir yü ksə k mö vqe sahibi olan qadı na ö zü nü bu sayaq aparmaq yaraş mı r. Bu onu ə trafdakı ları n nə zə rində alç aldı r”.

Lakin bu sö zlə r və zirin arvadı nı n ü nvanı na sö ylə nə n adi qı naq deyildi. Ş ə hə rdə ki qadı nlar bu hiylə də n istifadə edə rə k, və zirin arvadı nı ö zü nə cə zb edə n gə nci gö rmə k qə rarı na gə ldilə r. Onlar və zirin arvadı nı ö zü ndə n ç ı xarmaq istə yirdilə r ki, o, Yusufu onlara gö stə rsin və ö z rə ftarı nı izah etsin. Mə hz buna gö rə, Fö vqə uca Allahonları n qedi-qoduları nı hiylə adlandı rı r və buyurur:

ﭑ ﭒ ﭓ ﭔ ﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ ﭜ ﭝ ﭞ ﭟ ﭠ ﭡ ﭢ ﭣ ﭤ ﭥ ﭦ ﭧ ﭨ ﭩ ﭪ ﭫ ﭬ ﭭ ﭮ ﭯ ﭰ ﭱ ﭲ

(12.31) “Qadı n onları n dedi-qodu­la­rı ndan xə bə r tutduqda onlara xə bə r gö n­də rdi və onlar ü ç ü n mü tə k­kə lə r hazı rladı (mə c­lis qurdu), onları n hə r birinə bir bı ç aq verdi və Yu­sufa: “Onları n qar­ş ı sı na ç ı x! ”– dedi. Qa­dı nlar Yusufu gö rdü kdə onu o qə də r tə ­riflə dilə r ki, meyvə ə və zinə ö z ə llə rini kə sdilə r və dedilə r: “Allah sax­la­sı n! Bu ki insan deyil. Bu ancaq nə cib bir mə lə kdir! ”

Və zirin arvadı ş ə hə rdə yayı lan dedi-qodudan xə bə r tutduqda, adlı -sanlı qadı nları evinə ziyafə t mə clisinə də və t etdi. Qadı n qonaqlar ü ç ü n mü tə kkə lə r və nimdarç alar sə rilmiş bir otaq hazı rlanması na ə mr verdi. Sü frə yə dü zü lmü ş yemə klə r arası nda bı ç aqla soyulmalı və ya kə silmə li limon və digə r meyvə lə r də var idi. Buna gö rə də hə r bir qonağ ı n qarş ı sı nda bı ç aq qoyulmuş du ki, onları kə sə bilsinlə r. Sonra və zirin arvadı Yusufa ə mr etdi ki, geyinib qonaqları n yanı na girsin. Qonaqlar Yusufu gö rdü kdə, onu ü rə klə rində tə riflə mə yə baş ladı lar. Bundan ə vvə l heç vaxt belə gö zə lliyə tə sadü f etmə miş dilə r. Qadı nlar o də rə cə də heyrə tlə nmiş ­dilə r ki, ə llə rinin necə kə sdiklə rini hiss etmə miş dilə r. Bu onunla izah edilir ki, Allah Yusufa tə svirolunmaz gö zə llik vermiş və ona nur və cazibə darlı q ə ta etmiş di. Bu keyfiyyə tlə r onu baxanlar ü ç ü n mö cü zə və dü ş ü nə nlə r ü ç ü n isə ö yü d-nə sihə t etmiş di.

ﭳ ﭴ ﭵ ﭶ ﭷ ﭸ ﭹ ﭺ ﭻ ﭼ ﭽ ﭾ ﭿ ﮀ ﮁ ﮂ ﮃ ﮄ ﮅ ﮆ ﮇ ﮈ

Qadı n dedi: “Barə sində mə ni qı ­nadı ğ ı nı z oğ lan bax bu­dur! Mə n onu yoldan ç ı xart­mağ a ç alı ş ­dı m, o isə im­ti­na etdi. Ə gə r ə m­rimi yerinə ye­tirmə sə, ə lbə ttə ki, zindana atı ­lacaq və zə lil­lə r­də n olacaqdı r”.

Zadə gan qadı nlar Yusufun zahiri gö zə lliyinə ə min olduqda, ona ö z heyranlı qları nı bildirdilə r, və zirin arvadı, ə slində, onları n nə zə rində bə raə t qazandı [100]. Qadı n qə rara gə ldi ki, Yusufun ə xlaqi gö zə lliyində n və omun kamil ismə tində n qonaqları na sö hbə t aç sı n. Qadı n ona atə ş in mə hə bbə t hissi bə slə diyini etiraf etdi və bu etirafı nı n nə ticə lə ri haqqı nda heç dü ş ü nmə di də, ç ü nki artı q qadı nlar onu etdiyi hə rə kə tə gö rə qı namaqdan ə l ç ə kmiş dilə r. O, onlara Yusufu necə yoldan ç ı xartmağ a cə hd gö stə rdiyini, amma Yusufun onun arzusunu yerinə yetirmə yi rə dd etmə sində n danı ş dı. Bu zaman qadı n gizlə tmirdi ki, o, bundan sonra da ö z niyyə tində n ə l ç ə kmə yə cə k və bundan sonra da onun mə hə bbə tinə nail olmağ a ç alı ş acaq, ç ü nki qadı nı n Yusufa mü nasibə ti və ona nail olmaq istə yi saatbasaat gü clə nirdi. Qadı n ş ə hə rin zadə gan qadı nla­rı nı n yanı nda Yusufu hə də lə yə rə k, mə hə bbə tini bundan sonra da rə dd edə rsə, onu zindana atdı racağ ı nı bildirdi. Belə tə hdidlə rin vasitə silə qadı n ö z mə qsə dinə nail olmağ a cə hd gö stə rirdi, lakin Yusuf Rə bbinin himayə sinə sı ğ ı ndı və Ondan onu qadı nı n fitnə lə rində n qoruması nı rica etdi.

ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ

Yusif) dedi: “Ey Rə bbim! Mə nim ü ç ü n zindan bunları n mə ni sö vq etdiklə ri iş i gö rmə kdə n xoş dur. Ə gə r (bu qadı nları n) hiylə sini mə ndə n də f etmə sə n, mə n onlara meyl edə r və cahillə rdə n olaram”.

Yə qin ki, qadı nlar da Yusufa ev sahibə sinin tə klifinə razı laş ­mağ ı ona mə slə hə t gö rmə yə baş lamı ş və mü xtə lif fə ndlə rdə n istifadə etmiş dilə r. Lakin o, zindana dü ş mə yi və bu dü nyanı n cə zası nı dadmağ ı, maddi nemə tlə rdə n zö vq almaqdan və ö zü nü ö lü mdə n sonra də hş ə tli cə zaya mə hkum etmə kdə n ü stü n tutdu. O belə etdi: “Ey Rə bbim! Ə gə r Sə n mə ni bu qadı nları n fə ndlə rində n qorumasan, mə n onlara tə rə f meyl edə rə m, ç ü nki mə n zə if və kö mə ksizə m. Ə gə r Sə n mə ni onlardan mü dafiə etmə sə n, mə n onları n istə klə rinə uyaram. Ə gə r bu baş versə, mə n cahil gü nahkarlardan biri olaram”.

O (ə) gü nahı cahillik adlandı rdı, ç ü nki tə kcə cahil insan qı sa ö mü rlü narahat dü nyə vi lə zzə tlə ri Cə nnə t bağ ları n­dakı ə bə di və saysı z-hesabsı z hə zz alı nası gö zə lliklə rdə n ü stü n tuta bilə r. Bundan da bö yü k nadanlı q ola bilə rmi?!! Hə qiqə tə n, bilik və sağ lam dü ş ü ncə hə miş ə insanı ə n yaxş ı və ə n xoş agə lə n ş eylə rə ü stü nlü k vermə yə sö vq edir və buna gö rə də ağ ı llı və xeyirxah insan tə riflə nə n sonuclara malik iş lə r gö rmə yə ü stü nlü k verir.

ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ ﮥ ﮦ ﮧ

Rə bbi onun duası nı qə ­bul etdi və onları n hiylə sini ondan uzaqlaş dı rdı. Hə ­qiqə tə n, O, Eş idə n­dir, Bilə ndir”.

Rə bbi Yusufun (ə) duası na cavab verdi və onu (ə) qadı n fitnə sində n qorudu. Və zirin arvadı onu yoldan ç ı xarmaqda davam edirdi və bu mə qsə dlə, onun mə hə bbə tinə nail olmaqdan ü midi kə silə nə qə də r hə r cü r vasitə lə rə ə l atı rdı. Hə qiqə tə n, Allah Ö z qulları nı n duaları na diqqə t yetirə ndir və onları n ə mə lisaleh niyyə tlə rində n xə bə rdardı r. Ona o da mə lumdur ki, insanları n niyyə tlə ri zə ifdir və mü dafiə olunmağ a və Rə bbin lü tfkarlı ğ ı na mö htacdı r.

ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ