Sözsüz ki, Yusuf və onun qar­daş­la­rının hekayətində soru­­şanlar üçün ib­rət­lər vardır”.

Yusuf peyğ ə mbə r (ə) və qardaş ları haqqı nda hekayə tdə ö yü d-nə sihə t və bir ç ox hə yati də yə rlə rin xeyrinə olan də lillə r vardı r. Bu nə sihə tlə r və sü butlar onlarlı n barə sində ş ə raitin tə lə bi ilə soruş an­lar ü ç ü n nə zə rdə tutulmuş dur. Hə qiqə tə n də, tə kcə haqqı tapmağ a can atan insanlar ə lamə tdar hadisə lə rdə n və nə sihə tlə rdə n faydalana bilirlə r. Onlara sayğ ı sı zlı q gö stə rə nlə r isə heç vaxt mö cü zə lə rdə n və ibrə tamiz hekayə tlə rdə n faydalı nə ticə lə r ç ı xara bilmirlə r.

ﮆ ﮇ ﮈ ﮉ ﮊ ﮋ ﮌ ﮍ ﮎ ﮏ ﮐ ﮑ ﮒ ﮓ ﮔ ﮕ ﮖ ﮗ ﮘ ﮙ ﮚ ﮛ ﮜ ﮝ ﮞ ﮟ ﮠ ﮡ ﮢ ﮣ ﮤ

Bir vaxt onun qardaş ları dedilə r: “Biz bü tö v bir də stə ol­mağ ı mı za bax­mayaraq Yusuf və onun doğ ma qardaş ı ata­mı za biz­də n daha sevimlidir. Aydı n gö rü ­nü r ki, atamı z aş kar bir yanlı ş lı q iç ində dir”.

Yusufu ya ö ldü rü n, ya da onu uzaq bir yerə aparı b atı n ki, atanı z ancaq sizə mə hə bbə t bə slə ­sin və bundan sonra siz ə mə lisa­lehlə rdə n olarsı nı z”.

Bir də fə Yusufun (ə) qardaş ları ö z araları nda dedilə r: “Biz bü tö v bir də stə ol­mağ ı mı za bax­mayaraq Yusuf və onun doğ ma qardaş ı ata­mı za biz­də n daha sevimlidir. Niyə o, onları bizdə n ü stü n tutur? Onun yanı lması aç ı q-aş kardı r. Bizə iki qardaş ı qalanları ndan ü stü n tutması na sö vq edə bilə n sə bə b mə lum deyil. Biz Yusufu ya ö ldü rmə li, ya da onu evdə n xeyli uzaqda azı rmalı yı q ki, atamı z onu bir daha gö rə bilmə sin. Bu gü n onun Yusufa bə slə diyi mə hə bbə ti ona imkan vermir ki, bizə də layiqincə diqqə t yetirsin. Ə gə r biz bu iki niyyə timizdə n birini hə yata keç irə bilsə k, onda atamı z tə kcə bizim qayğ ı mı zı ç ə kə cə k və ö z mə hə bbə tini ancaq bizə hə sr edə cə kdir. Sonra isə biz etdiyimiz ə mə lə gö rə tö vbə edə rik və Allahdan bağ ı ş lanmamı zı dilə yə rik”.

Qardaş lar hə lə gü nah iş lə tmə miş də n ə vvə l tö vbə edə cə klə ri qə rarı na gə lmiş dilə r ki, bu, gü nahı n ağ ı rlı ğ ı nı və onun ç irkinliyinin ə zabı nı ç ə kmə mə k və bir-birilə rini cü rə tlə ndirmə k mə qsə di daş ı ­yı rdı.

ﮥ ﮦ ﮧ ﮨ ﮩ ﮪ ﮫ ﮬ ﮭ ﮮ ﮯ ﮰ ﮱ ﯓ ﯔ ﯕ ﯖ

(12.10) “Onlardan biri dedi: “Yu­sufu ö l­dü r­mə yin! Ə gə r ona qarş ı hö k­mə n nə isə etmə k is­tə yirsinizsə, onda onu bir qu­yuya atı n ki, karvanlardan biri onu gö ­tü rsü n! ”

Yusufu ö ldü rmə k və evdə n aparı b azdı rmaq niyyə tində olan qardaş ları ndan biri tə klif etdi ki: “Onu ö ldü rmə yin, ç ü nki qə tl ağ ı r və ç ox ç irkin bir gü nahdı r. Siz istə diyinizə, Yusufu ö ldü rmə də n də atamı zdan ayı rmaqla nail ola bilə rsiniz. Anları bir-birində n ayı rmaq ü ç ü nsə, Yusufu quyunun dibinə atmaq kifayə tdir. Amma siz onu qorxutmalı sı nı z ki, o, bizim ə mə limiz haqqı nda heç kimə danı ş ması n və ö zü nü ağ ası ndan qaç mı ş kö lə adlandı rsı n. Belə olduqda, karvan yolç uları onu ö zlə ri ilə apararlar. Onlar onu ö zlə rinə gö tü rə r və uzaq bir ö lkə yə apararlar”.

Bu qardaş Yusufa qalanları ndan yaxş ı mü nasibə bə slə yirdi və o, bu mə sə lə yə bö yü k xeyirxahlı q və tə qva ilə yanaş ı rdı. Hə qiqə tə n də, bə zə n bir ş ə r baş qa ş ə rdə n yü ngü l olur və cü zi bir zə rə r vurma sayə sində olduqca bö yü k zə rə rin qarı sı alı nı r. Qardaş lar onun bu tə klifinə razı laş dı lar və onu bə yə ndilə r.

ﯗ ﯘ ﯙ ﯚ ﯛ ﯜ ﯝ ﯞ ﯟ ﯠ ﯡ ﯢ ﯣ ﯤ ﯥ ﯦ ﯧ ﯨ ﯩ ﯪ ﯫ

Onlar dedilə r: “Ey ata­mı z! Sə nə nə olub ki, Yusufu bizə eti­bar etmirsə n? Hə qiqə ­tə n də, biz ona xeyir arzulayı rı q”.

(12.12) “Sabah onu bizimlə birlikdə (gə zmə yə) gö ndə r, qoy oynayı b ə ylə nsin. Biz onu mü tlə q qoruyacağ ı q! ”

Qardaş lar ö z mə kirli planları nı hə yata keç irə rə k ataları na dedilə r: “Ey atamı z! Sə n niyə bizə Yusufun qayğ ı sı nı ç ə kmə yə imkan vermirsə n? Niyə sə n heç bir sə bə b olmadan bizim ona zə rə r toxunduracağ ı mı zdan ehtiyat edirsə n? Biz onu ö z qardaş ı mı z kimi sevirik və ona xeyir arzulayı rı q. İ cazə ver qoy o, sabah bizimlə sə hraya getsin. O ö zü ü ç ü n gə ziş ə r və uş aqlarla ü nsiyyə tdə olar, biz isə onu mü hafizə edə r və hə r cü r xoş agə lmə z ş eylə rdə n qoruyarı q”.

Yə qub (ə) Yusufa qardaş ları ilə birgə sə hrada oynamağ a imkan vermə zdi və buna gö rə də qardaş lar kiç ik qardaş ları Yusufu onlara etibar etmə yə n Yə qubun (ə) hə r hansı sə bə bə gö rə ş ü bhə ­lə rini ö zlə rində n uzaqlaş dı rmağ a cə hd gö stə rdilə r. Onlar bilirdilə r ki, ataları Yusufa ancaq xeyir dilə yir və onlar da Yə quba (ə) xatı rladı rlar ki, uş aqlar sə hrada gə zintidə n hə miş ə faydalanı rlar və buna gö rə Yusufu ö zlə ri ilə aparmağ a icazə versin.

ﯬ ﯭ ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ ﯸ ﯹ