Сканаленнем традыцыйных. Майстар выка-

рыстоўваў толькі самую простую і даўно

вядомую тэхніку пляцення — рабрыста-

крыжовую, аднак выконваў яе з ювелірнай

дакладнасцю і дасканаласцю, старанна пад-

біраючы акораныя дубчыкі. Формы кошы-

чкаў простыя, але зграбныя і дасканалыя.

Прамы працяг народных традыцый лоза-

пляцення быў на першым этапе характэрны

дпя промыспу, адроджанага ў 60-я гады на

фабрыках мастацкіх вырабаў. Напрамак

быў узяты правільны. Мясцовыя народныя

майстры-лозапляцельшчыкі, запрошаныя

да супрацоўніцтва з фабрыкамі непасрэдна

ў цэхі ці ў якасці надомнікаў, заняліся выра-

бам традыцыйных ці злёгку мадэрнізаваных

рэчаў, якія маглі знайсці выкарыстанне ў

сучасным побыце. Набылі пашырэнне ко-

шычкі розных формаў і памераў, фруктоў-

ніцы, латкі, падносы, карабы і інш. Некато-

рыя з гэтых формаў у колішнім народным

побыце не сустракапіся, аднак, створаныя

патомнымі народнымі майстрамі на аснове

традыцый, з'явіліся натуральным іх пра-

Цягам.

Найбольшай арганічнасцю вызначаўся

Промысел на Гродзенскай фабрыцы. Ас-

ноўная заспуга ў гэтым яго заснавальніка,

патомнага народнага майстра Н.Ліцюка.

Валодаючы ўсімі вядомымі на Панямонні

тэхнікамі пляцення (рабрыста-крыжовай,

паслойнай, ажурнай), ён не толькі адрадзіў

Вырабы з саломы, лазы, бяросты, паперы

традыцыйныя формы вырабаў, але і ства-

рыў новыя, цалкам заснаваныя на трады-

цыях. Яго вырабы вызначаюцца прастатой і

логікай формаў, мастацкі бок іх падкрэслі-

ваецца спалучэннем розных гатункаў лазы,

выяўленнем прыроднай прыгажосці матэ-

рыялу, вар'іраваннем тэхнік пляцення. Такі-

мі ж якасцямі вызначаюцца работы вучаніц

Н.Ліцюка — Г.Галабурды і В.Драчылоў-

скай. Іх пошукі ў галіне формаў і дэкору

Больш смелыя, хоць такое наватарства за-

снавана на мясцовых традыцыях і выяўляе

прамы іх працяг. Аднак у іх часцей быва-

юць і творчыя пралікі, выкліканыя перш зa

ўсё неабходнасцю выкарыстоўваць штуч-

Ныя матэрыялы, змяншаць колькасць гатун-

каў лазы і іншымі прычынамі вытворчага ха-

рактару, якія сталі праяўляцца ў промысле

ўжо ў 70-я гады.

Адначасова промысел лозапляцення

ўзнік пры Мазырскай фабрыцы. Народныя

майстры В.Карніенка і С.Прышчэпа творча

прадоўжылі і развілі традыцыі лозаппяцення

Усходняга Палесся, у якіх прыкметныя

ўплывы суседняй Украіны. Простую па-

Карзінкі. 1985. Лаза, пляценне. Гродзенская

фабрыка мастацкіх вырабаў.

слойную і вяровачную тэхнікі пляцення

В.Карніенка дапоўніў пляцёнкамі з балотнай

травы-сітніку, што ўзбагаціла вырабы ў дэ-

каратыўных і каларыстычных адносінах.