Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Традыцыйнае вяровачнае (у дзве пары дуб-
цоў) пляценне па краях вырабаў надае ім канструкцыйную трываласць і адначасова стварае ярка выяўлены дэкаратыўна-мас- тацкі акцэнт. У С.Прышчэпы дэкаратыў- насць часта выходзіць на першы план, яго Вырабы больш ажурныя, аснову канструк- цыі ствараюць дугападобныя дубцы, ума- цаваныя ля дна вырабаў. Непасрэднай сувяззю з традыцыямі вы- значаецца і прадукцыя промыспу ў Гомелі. У 60—70-я гады тут склаўся добры калек- тыў патомных майстроў-пляцельшчыкаў (Ф.Шкваркоў, А.Цытракова, І.Клыч, П.Сі- лакова і інш.). На першым этапе развіцця промыслу вырабы па формах, дэкору і прыёмах пляцення мала чым адрозніваліся ад мазырскіх, паколькі засноўвапіся на тра- дыцыях аднаго і таго ж рэгіёна. Дэкаратыў- ныя якасці ствараліся за кошт выяўлення на- туральнай прыгажосці розных гатункаў Фруктоўніцы. 1985. Лаза, пляценне. Ма- зырская фабрыка мастацкіх вырабаў. Народнае мастацтва Беларусі лазы і спалучэння традыцыйных тэхнік пля- цення — рабрыста-крыжовай і паслойнай. Пастаянныя патрабаванні абнаўлення асар- тыменту выпучылі на першы план узоры, створаныя майстрамі, якія актыўна засвой- валі новыя, больш разнастайныя прыёмы Пляцення, нярэдка перанятыя з розных да- паможнікаў, у тым ліку і замежных выдан- няў. Паўтараецца сітуацыя, характэрная для канца 19 — пачатку 20 стагоддзя, капі лозапляценне развівалася пры розных май- стэрнях і школах. Такія тэндэнцыі сталі вызначальныя і на іншых промыспах лозапляцення. Няўхільнае павелічэнне планавых заданняў, патрабаван- не пастаяннага абнаўлення асартыменту выклікалі нівеліроўку промыслаў, адыход Ад мясцовых народных традыцый. Коль- касць майстроў-надомнікаў змяншалася, фабрыкі не былі зацікаўлены ў іх дзейнасці, паколькі прамысловым патрабаванням больш адпавядала творчасць прафесійных мастакоў, якія ахвотней адгукаліся на па- трабаванні сучаснасці. Аднак яны не лічылі Неабходным трымацца мясцовых трады- Сальнічкі. 1930-я гады. Дрэва, скура, бярос- та. Альманы Столінскага раёна. Сальнічка. Канец 19 cm. Дрэва, бяроста, цісненне. Чэрвеньскі раён. ДМЭ. цый, актыўна пераймалі дасягненні іншых промыслаў як у Беларусі, так і за яе ме- жамі, лягчэй паддаваліся ўплыву розных крыніц інфармацыі, скарыстоўвалі ўзоры з розных выданняў па пляценні і інш. 3 канца 70-х гадоў узоры вырабаў сталі распрацоў- вацца таксама мастакамі Навукова-даслед- Чай мастацка-эксперыментальнай лабара- торыі Упраўлення мастацкай прамысповас- ці Беларусі, якія і ўвогуле не былі звязаны з
|